ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ

Coca-Cola ή Pepsi;

Οι Cola Wars τώρα δικαιώνονται. Το ΟΝΕΜΑΝ παίρνει θέση στο μεγαλύτερο, ίσως, μη αθλητικό Δίλημμα.

Και οι δύο εταιρείες επηρρεάζουν το lifestyle μας, και οι δύο εταρείες είναι στα ψυγεία μας, αλλά κυρίως και οι δύο εταιρείες διεκδικούν τη θέση δίπλα στις πατάτες, τα μπιφτέκια και τα σουβλάκια μας. Μετά από αυτό το Δίλημμα τίποτα δεν θα είναι το ίδιο.

 

Coca Cola ο Μάνος Μίχαλος

Εντάξει καλή είναι και η Pepsi, την έπινε και ο Shaquille. Οκ, προσπάθησα να ξεκινήσω με κάτι εντυπωσιακό (;) μπας και πείσω και τον εαυτό μου, ο οποίος μάλιστα είναι φανατικός της Pepsi Twist με το λεμόνι και θα τη διαλέξω άνετα, ειδικότερα αν μου φέρεις καμιά Light ή Zero, αντί για κανονική Coca Cola. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι αυτή η ιστορική για ΟΝΕΜΑΝ δεδομένα στήλη ξεκίνησε με αυτό το ερώτημα. Light ή κανονική; Οπότε, με δεδομένο ότι τότε γέλασα με το να πρέπει να επιλέξω ανάμεσα στο “φάρμακο” (έτσι το λέμε στην παρέα, γιατί σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα μετά και από τα πιο σκληρά τσιμπούσια) και τα υποκατάστατα του, σκέψου πώς αισθάνομαι τώρα που το Δίλημμα είναι τύπου “Jordan ή Drexler”. Πολύ καλός ο Clyde, με το μουστακάκι του, με τον ωραίο διασκελισμό του, με τη συμμετοχή του στη Dream Team του 1992, με τον αέρινο τρόπο που άφηνε την μπάλα στο καλάθι, με τα καρφώματα του στο NBA Jam. Όμως, ρε φίλε, στην απέναντι γωνιά του Διλήμματος κάθεται ο Jordan. Τι θες να κάνω;

Pepsi ο Πάνος Κοκκίνης

Η Coca Cola πάει όντως με όλα. Εκτός, ίσως, αντί για νερό στο υποβρύχιο βανίλια. Επίσης μπορείς να την βρεις παντού. Οπότε, από μικρός, στα μαγαζιά ζητούσα πάντα Pepsi. Όχι απαραίτητα γιατί μου άρεσε καλύτερα η γεύση της (προτιμώ την Twist), αλλά για να αισθανθώ διαφορετικός. Ναι, ηλίθια σκέψη. Αλλά την έκανα. Οπότε, για χρόνια, έπινα πάντα Pepsi. Ή τουλάχιστον προσπαθούσα. Και, κάπως έτσι, μου έγινε συνήθεια. Αν και, αφού ξεκινήσαμε με τα διαφημιστικά, θα την επέλεγα μόνο για το γεγονός ότι εκείνοι πρώτοι, 21 χρόνια πριν, στάμπαραν την Sofia Vergara.

 

Coca Cola ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Για τους φίλους κοακόλα. Την αγάπη μου για εκείνη την έχω εκφράσει ξανά παρέα με τον Μάνο. Και θα μπορούσα να απαντήσω το δίλημμα απλά μιλώντας για το αιώνιο πρόβλημα στην παρέα που το αγαπημένο μας σουβλατζίδικο στη Βούλα έχει μόνο Pepsi και κάθε φορά έχουμε την ίδια μανούρα ποιος θα πεταχτεί στο περίπτερο να φέρει κοακόλες. Κι αν πω ότι δεν γλυκοκοιτάζω το Α64 στο vending machine στη δουλειά κάθε φορά που τελειώνω ένα γεύμα, θα πω ψέμματα. Το κακό είναι ότι ποσοτικά δεν γνωρίζω όριο κι έτσι ένας μαραθώνιος τηλεοπτικών σειρών θα με βρει με το μπουκάλι του 1μιση λίτρου αδειασμένο. Θα παραδεχτώ την Pepsi μόνο για τα δύο διαφημιστικά που είχε κάνει. Αυτό με τον πιτσιρικά που πατάει τα άλλα κουτάκια για να φτάσει μια Pepsi και το άλλο με την φανέλα του Beckham. Αλλά αν χρειάζεσαι να επιστρατεύσεις το χιούμορ για να την βγεις έστω και λίγο σε κάποιον, μάλλον σημαίνει ότι δεν μπορείς να τον φτάσεις. Δεν ξέρω και δεν με νοιάζει τι κάνουν στην Αμερική. Στην Ελλάδα, η Coca-Cola είναι αυτό που σκέφτεσαι πρώτο σε κάθε σου γεύμα είτε για να συνοδεύει ένα σπιτικό τσιμπούσι είτε για να σβήνει τα σημάδια του junk. Για το διπλό κλακ στο καπάκι, για το “πςςς” από το ανθρακικό που δραπετεύει στο άνοιγμα, για αυτό το γλυκό κάψιμο στο λαιμό. Ποτέ ξανά κάτι τόσο σημαντικό δεν κρύφτηκε σε ένα κουτάκι των 330ml.

Pepsi (MAX) ο Δημήτρης Κουπριτζιώτης

Ξέρω, ξέρω τι θα πεις. Ότι μια ζωή αντιδραστικός, ντε και καλά ενάντια στο προφανές, σου είπαν να γράψεις pepsi για να μην βγει 100% η coca cola, εσύ και ο Κοκκίνης μια ζωή ανάποδοι. Όχι! Δεν είναι έτσι. Δεν επιλέγω pepsi από αντίδραση. Την επιλέγω λόγω μιας παιδικής εμπειρίας που έχει χαραχτεί στο μυαλό μου. Όπως ξέρεις όλα τα παιδιά αρέσκονται στο να μιμούνται την πλειοψηφία. Αρέσκονται να αντιγράφουν αυτό που κάνουν οι πολλοί. Έτσι κι εγώ ξεκίνησα μικρός να πίνω coca cola. Ήταν οι εποχές που κάναμε και διαγωνισμό ρεψίματος και νιώθαμε άντρες. Αυτά ξέραμε αυτά κάναμε. Μία μέρα όμως, πήγα σπίτι της θείας μου και λέω στον ξάδερφο μου την ώρα που τρώγαμε “μα καλά ρε, pepsi; pepsiiii;”. Με κοιτάει με ένα απαξιωτικό ύφος και μου λέει “Όχι pepsi. PEPSI MAX”. Παίρνει το ποτήρι, μου βάζει και μου το προσφέρει σαν να επρόκειτο για θείο νέκταρ. Και κάπως έτσι ένιωσα όταν το ήπια. Και έτσι είναι. H coca cola είναι πολύ γλυκιά για τα γούστα μου. Η coca cola light είναι πιο γλυκιά από την κανονική. (Άκουσον, άκουσον!) H pepsi max είναι αυτό που πρέπει. Επίσης, το ουίσκι πάει σκέτο και το ρούμι με Pepsi.

Coca Cola ο Θανάσης Κρεκουκιας

Αν και τρισχάλαρος στο χωριο μου, δεν θα μπορουσα να λείψω απο αυτο το δίλημμα. Της πλάκας δίλημμα δηλαδη, αλλα τέλος πάντων. Γράφουν διαφορα οι αγαπητοί συνάδελφοι, σεβαστά όλα, αρκει να ειναι υπέρ της Κόκα Κόλας. Γιατι το άλλο δεν υπάρχει. Ειναι μια θλίψη, μια σαχλαμαρα, μια τραγική απόπειρα αντιγραφής του αυθεντικού. Η κόκα κόλα ειναι ο ρεμπετης, ο Μάρκος ο Βαμβακαρης, ο γνήσιος, ο καραμπουζουκλης. Ενω η πέπσι ειναι ο ντεμεκ ρεμπετης, ο Αγαθωνας των αναψυκτικώνε. Τζον Ες Πέμπερτον υπήρξε ένας. Βγήκε και το καλούπι έσπασε, πετάχτηκε, εξαφανίστηκε. Εδω μιλάμε για τον βασιλιά της απόλαυσης. Και οχι αγαπητέ Χρήστο, η μαγεία δεν βρίσκεται στο κουτακι. Η παραζάλη του καψιματος στον ουρανισκο ειναι κλεισμένη μέσα στο γυαλί. Μονο στο γυάλινο μπουκάλι βρίσκεις την ορίτζιναλ τρελα της κοακόλας (ευλογημένη η γενιά μας που μεγάλωσε με τα γυάλινα μπουκάλια του ενός λίτρου). Κόκα Κολα λοιπόν και μονο αυτη (μια μικρη παρένθεση για να τιμήσω την μοναδική αξιοπρεπή απομίμηση, την RC Cola, την Royal Crown Cola που πέρασε ενα φεγγάρι στην αρχη των 80ties και απο την Ελλάδα). Υπογραφή Κοακόλας, ο άνθρωπος που κάποτε ξυπνουσε και κατεβαζε ενα λίτρο για να πάρει τα ίσα του. Ο βλαμμένος που κάποτε κέρδιζε στοιχήματα εξαφανίζοντας μέσα του τα 5 μπουκάλια σε λιγότερο απο 30″ και τα 2 λίτρα σε λιγότερο απο 40″. Με τις υγειες μας.

Coca Cola o Στέλιος Αρτεμάκης

Κοίτα, σε κάθε πόλεμο είμαι με τους ινδιάνους. Nintendo και όχι SEGA, Beta και όχι VHS, Amiga και όχι Amstrad, Tassimo και όχι Nespresso, ινδιάνους και όχι καουμπόιδες. Και μόνο το γεγονός ότι η Coca Cola είναι ο κολλοσός, η πρώτη δύναμη, η εταιρεία που επηρρεάζει συνολικά το lifestyle μας (και με πολύ ευεργετικό τρόπο π.χ. running culture) είναι ικανό να με κάνει να δω την Pepsi με συμπάθεια. Η ζωή με έχει καταδικάσει στο περιθώριο. Να βάζω τη λογική μπροστά από το συναίσθημα. Να είμαι αντικειμενικός. Δε με πειράζει. Είμαι με τις Pepsi αυτού του κόσμου, δίνω την άνιση μάχη για μπάντες που δεν τις ξέρει κανείς, κάνω ελεύθερο κάμπινγκ και γουστάρω τρελά, πως να το στο πω… Αν η Pepsi είχε ελάχιστα συμπαθητική γεύση, θα ψήφιζα Pepsi. Δεν πίνεται, όμως, ρε φίλε. Ακόμα και εκεί στις απομονωμένες γωνιές της Ελλάδας που θα βρω μόνο Pepsi και ΕΨΑ θα πάρω ΕΨΑ. Δηλαδή τι χρειάζεται για να το καταλάβουν και να αλλάξουν τη γεύση που μοιάζει με σιρόπι για το βήχα. Αμάν πια. Κάντε το, κι εγώ δικός σας.

Coca Cola ο Ηλίας Αναστασιάδης

Αρχικά, καλώ τον διευθυντή του site πριν αποτανθώ στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος να σταματήσει αυτό το αστειάκι με τη λέξη ‘κοακόλα’. Είναι κοκακόλα ή Coca Cola και είναι κάτι μεγαλύτερο απ’ όλους μας. Ακόμα και από τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Δεν θα φωνάζαμε Μπάτσα την Μπάρτσα ούτε Μάτσεστερ την Μάντσεστερ. Από κει και πέρα, είμαι ταυτόχρονα ο περισσότερο και ο λιγότερο κατάλληλος για να τοποθετηθεί επί του θέματος. Για πάνω από 200 μέρες το χρόνο, πίνω περισσότερη κόκα κόλα απ’ όσο νερό. Μεγάλωσα σε ένα συνδικάτο γονιών που επέμεναν ότι το στομάχι του φίλου μας του Μαλάμη είχε τρυπήσει από την πολλή κόκα κόλα, αλλά αυτό εξελίχθηκε σε πιο αισχρό μύθο κι απ’ το ατύχημα Θάνου-Κεντέρη. Το στομάχι μου δεν αντέχει την κάππαρη, το κρεμμύδι και τα φασολάκια. Αυτά έχει δείξει η ιστορία. Κατά τ’ άλλα, στο αόρατο ranking μου με τα καλύτερα πράγματα στον κόσμο, η κόκα κόλα βρίσκεται στην πρώτη θέση (ποιο σεξ, ποιο φαγητό ρε παιδιά;). Οι φορές που έχω σκεφτεί ότι ‘αυτό είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο’ νιώθοντας την πρώτη γουλιά μιας κοκακόλας να καίει τον οισοφάγο δεν είναι μετρήσιμες από την επιστήμη.

ΥΓ. Δεν πίνω απαραίτητα πολλές κοκακόλες τη μέρα. Αλλά πίνω ΠΑΝΤΑ μία εδώ και 15 χρόνια. Ποιο ήταν το δίλημμα ξανά;

Coca Cola ο Χρήστος Δεμέτης

Κανονικά ο Grant Hill έπινε sprite. Ωστόσο, αν πρέπει να απαντήσω σε ερώτηση σχετική με αναψυκτικό, θα επέλεγα κοκακόλα (ελληνιστί) αν και δεν πεθαίνω για αναψυκτικά. Οι λόγοι είναι απλοί:

Α. Η Coca Cola έχει καλύτερη και πιο απλή γεύση από την Pepsi. Πιο “σκέτη” και λιγότερο γλυκιά. Τουλάχιστον έτσι αποτυπώνεται στη δική μου γλώσσα και ουρανίσκο και ούτω καθεξής.

Β. Πάει με όλα. Και με μπέργκερ και με φακές και μέσα στο κρασί πάει. Με όλα.

Γ. Έχει μυστική συνταγή. Υπάρχει άλλο αναψυκτικό με μυστική συνταγή; Όχι.

Δ. Η Coca Cola πάει με ουίσκι. ΜΟΝΟ η Coca Cola. Δοκίμασε να βάλεις Pepsi στο ουίσκι σου και μετά έλα να μου επιχειρηματολογήσεις υπέρ του εγχειρήματος χωρίς να γελάσει ο κόσμος. Άντε, να δεχτώ πως η Pepsi πάει με το ρούμι, αλλά μέχρι εκεί.

Ε. Μου άρεσε πάντα περισσότερο το μπουκάλι και το λογότυπο της παρότι έχει χαρακτηρισθεί σύμβολο και προπύργιο του καπιταλισμού. Αν δεν ήταν πετυχημένο, ουδείς θα το θυμόταν ανά τις δεκαετίες.

Αυτά. Τέλος πάντων, Coca Cola γιατί η Pepsi δεν προκαλεί την ίδια πέψη στο στομάχι μου. Και πίστεψε με, η Coca Cola είναι ό,τι καλύτερο για το hangover.

Κοακόλα ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

Κοροϊδευόμαστε έτσι; Μεταξύ μας; Ναι, ναι Pepsi. Δηλαδή ο Χρήστος Χριστοδούλου είναι καλύτερος του Φάνη, η Τζάνετ Τζάκσον διασημότερη του Μάικλ και οι Κλίπερς η ιστορικότερη ομάδα του Λος Άντζελες. Δίλημμα δεν υπήρξε ποτέ. Πόσο μάλλον αιώνιο. Η απάντηση είναι “κοακόλα μόνο” και μάλιστα λάιτ, γιατί προτιμώ όλα αυτά τα χρόνια να καταναλώνω τις θερμίδες μου τρώγοντας και όχι πίνοντας. Το μόνο που έχει να επιδείξει η Pepsi όλα αυτά τα χρόνια είναι ο Σακίλ Ο’Νιλ. Αντίθετα έχει καταφέρει να κερδίζει παραδοσιακά μια παγωμένη γκριμάτσα (με ανασηκωμένη την άκρη του χείλους) κάθε φορά που κάποιος λέει “δεν έχουμε coca-cola, έχουμε pepsi”. Γιατί ρε άνθρωποι; Γιατί το κάνετε αυτό; Λογικά είναι τύποι που μεγάλωσαν χωρίς κατοικίδια και αγκαλιές. Η κοακόλα από την άλλη αποτελεί τη σταθερή επιλογή, ειδικά για κλασσικές περιπτώσεις βλάβης λόγω σκασμού, τότε που αποκαλείται και ως “φάρμακο”. Κλείνοντας, απλά να τονίσω ότι η σωστή η κοακόλα πίνεται σε κούπα. Πρόκειται για μια δική μου ανακάλυψη (δεν το είχα σκεφτεί ποτέ ως τότε), διότι η κούπα διατηρεί παγωμένο το περιεχόμενο. Με άλλα λόγια όπως κρατάει το ζεστό… ζεστό, έτσι κάνει και με το κρύο. Όλα εγώ. Πάλι. Ναι, αλλά κουράστηκα.

ΑΙΩΝΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ… Coca Cola με 77,7%

Άνετη επικράτηση αν και πρέπει να επαινέσουμε την Pepsi που δεν σταματά να το παλεύει.