ΜΑΡΤΥΡΙΑ

Η Μ. μπλόκαρε τον διαδικτυακό της stalker μέχρι και στο Pinterest

Θα μπορούσε να είναι το σενάριο κάποιας σειράς στο Netflix, αντίστοιχης του Baby Reindeer, είναι όμως η πολύ αληθινή ιστορία μια νεαρής γυναίκας στην Ελλάδα του 2024.

Τη Μ. τη γνώρισα διαδικτυακά όταν μια φίλη που την ακολουθούσε στο Instagram μου έδειξε μια μέρα τον λογαριασμό της και μου είπε πως πρέπει να την ακολουθήσω. «Ξέρει από μόδα και είναι περήφανα σέξι», μου είχε πει χαρακτηριστικά, οπότε δεν άργησα να πατήσω follow. Το να βλέπεις γυναίκες να εκτίθενται τόσο απενεχοποιημένα στα social media, να γιορτάζουν το σώμα τους και τη σεξουαλικότητά τους χωρίς να αυτολογοκρίνονται, μπορεί να αποδειχθεί φοβερά ενδυναμωτικό, όσο κι αν η κοινωνία συνεχίζει να προσπαθεί να μας πείσει πως τα σώματά μας πρέπει να μένουν κρυμμένα.

Τα social media όμως, μπορούν να αποδειχθούν και ένας πολύ σκοτεινός και επικίνδυνος πολλές φορές κόσμος, ειδικά για τις γυναίκες. Κάπως έτσι και η Μ. βρέθηκε να χρειάζεται να μπλοκάρει ξανά και ξανά τον ίδιο άνθρωπο, που έφτιαξε πάνω από 15 διαφορετικούς λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου να μπορεί να της στέλνει μηνύματα. Για κάθε έναν λογαριασμό του που η Μ. μπλόκαρε, εκείνος έφτιαχνε έναν άλλο με την ίδια φωτογραφία.

«Με βρήκε και μου έστειλε μήνυμα μέχρι και στο Pinterest. Εκεί πήγα να βάλω τα κλάματα, αλήθεια. Δεν το πίστευα ότι με έψαξε μέχρι και εκεί. Instagram και Facebook άντε να το καταλάβω, αλλά στο Pinterest; Τον έκανα μπλοκ αφού έψαξα πόση ώρα πώς μπλοκάρεις κάποιον στο Pinterest, γιατί προφανώς και δεν ήξερα πώς γίνεται. Δε φανταζόμουν ότι θα μου χρειαζόταν ποτέ». Η ιστορία αυτή ξεκίνησε για τη Μ. το 2022 και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Η Μ. μπλόκαρε τον διαδικτυακό της stalker μέχρι και στο Pinterest

«Δε θυμάμαι τι έλεγε το πρώτο μήνυμα που μου έστειλε στο Instagram, αλλά τον μπλόκαρα κατευθείαν, μια εποχή μάλιστα που έκανα σπάνια μπλοκ, οπότε σίγουρα μου είπε κάποια χοντράδα, την οποία έχω αποβάλει από το μυαλό μου. Λίγο αργότερα με βρήκε και στο Facebook και με ρώτησε αν μπορεί να έρθει να δοκιμάσει ρούχα στην εταιρεία που δουλεύω. Εκεί τρόμαξα και εννοείται τον μπλόκαρα και πάλι κατευθείαν». Η μόνη περίοδος που τα μηνύματα σταμάτησαν ήταν στους 8 μήνες που η Μ. είχε σχέση, με το που χώρισε όμως η παρενόχληση ξεκίνησε και πάλι, με τον stalker να μην μπαίνει καν στον κόπο να αλλάζει παρά ελάχιστα το όνομά του σε κάθε νέο λογαριασμό που έφτιαχνε.

«Όταν μου έστειλε και πάλι πριν δύο μήνες, βλέπω τη φωτογραφία του στα αιτήματα μηνυμάτων και ένιωσα μεγάλη απόγνωση και τρόμο εκείνη την ώρα. Ήμουν με τον κολλητό μου και με ρωτούσε τι έπαθα γιατί είχα σκοτεινιάσει ολόκληρη. Πραγματικά, δεν ήξερα τι να πω και μου λέει ο κολλητός μου πως αν μου ξαναστείλει θα αναλάβει εκείνος να του απαντήσει, αλλά κι εγώ δε θέλω να πρέπει να έχω πάντα έναν άντρα να το κανονίζει, γιατί τώρα ΟΚ έτυχε και είχα τον κολλητό μου εκεί, αλλά τι θα γίνει όταν δεν είναι; Τι θα γίνει αν σταματήσουμε να είμαστε φίλοι ή αν κάποια στιγμή κάποιος με περιμένει έξω από το σπίτι μου;»

Η Μ. μπλόκαρε τον διαδικτυακό της stalker μέχρι και στο Pinterest

«Πέρυσι ανέβαζα πολύ content στο Instagram με εσώρουχα και πολλοί φίλοι μού μου έλεγαν να προσέχω, γιατί αυτό που κάνω είναι επικίνδυνο και μπορεί κάποιος να με ακολουθήσει ή να ανεβάσει κάπου που εγώ δε θέλω τις φωτογραφίες μου. Τα ήξερα όλα αυτά, αλλά ήθελα να το κάνω, γιατί δε θέλω να φοβάμαι, ούτε στον λογαριασμό μου στα social media, ούτε στον δρόμο».

Στις δύο περίπου ώρες που καθίσαμε με τη Μ. η συζήτηση άλλαξε πολλές φορές, επιστρέφαμε πάντα όμως στο entitlement που αισθάνονται πολλοί άντρες, θεωρώντας ότι τους χρωστάμε τα σώματά μας. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα, δεν έχουν και κανένα πρόβλημα να γίνουν επικίνδυνοι, γιατί απλά δεν μπορούν να δεχτούν ένα όχι. «Ένας άλλος τύπος μου είχε γράψει πως επειδή δεν απαντούσα στα μηνύματά του, θα ερχόταν να με βρει εκεί που έβγαινα με τους φίλους μου. Έβλεπε από τα stories μου πού ήμουν και μου έλεγε θα έρθω στο τάδε μαγαζί».

Η Μ. απευθύνθηκε και στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, χωρίς να πάρει μια απάντηση που θα έδινε άμεση λύση στο πρόβλημά της. «Είχα στείλει email στη Δίωξη με screenshots από τα μηνύματά του, αλλά μου απάντησαν μετά από έναν μήνα με ένα εντελώς τυπικό email που έλεγε πως έπρεπε να πάω σε τμήμα με αναλυτικές αποδείξεις κλπ. Μια πολύ μεγάλη διαδικασία και είχε περάσει και καιρός από το τελευταίο του μήνυμα, οπότε δυστυχώς το άφησα. Νομίζω ήταν και την περίοδο που ήμουν σε σχέση και κάπως αισθανόμουν πιο ασφαλής. Τραγικό βέβαια που το λέω αυτό. Όταν έκανε και πάλι την εμφάνισή του έκανα follow up στο αρχικό μου email, αλλά και πάλι δε μου έχουν απαντήσει κάτι ακόμα. Δεν ξέρω βέβαια και αν θα ασχοληθούν όντως, γιατί δε μου έχει πει ακόμα κάτι το απειλητικό. Ίσως, δηλαδή τους φανεί απλά εμμονικός, αλλά όπως και να ‘χει αυτή η κατάσταση είναι μια φρίκη».

Την ίδια αντίδραση με τη Δίωξη φαίνεται πως έχει και η Meta που σπεύδει να κατεβάσει όποιο post δείχνει γυναικεία ρώγα, αλλά δε βρίσκει λόγο να κατεβάσει τους λογαριασμούς του ανθρώπου που παρενοχλεί επί δύο χρόνια τη Μ.

«Εγώ κάθε φορά που μπλοκάρω τους λογαριασμούς που φτιάχνει πατάω την επιλογή που λέει πως θέλω να μπλοκάρω και όλους τους λογαριασμούς που θα φτιάξει ο ίδιος στο μέλλον. Τον έχω κάνει και report αλλά δεν του έχουν σβήσει ποτέ το προφίλ. Η απάντηση του Instagram ήταν πως δε βρήκαν κανέναν λόγο για να προβούν σε κάτι τέτοιο. Οπότε ποιο safe community όταν τον μπλοκάρω και φτιάχνει λογαριασμό με την ίδια φωτογραφία;».

Η περίπτωση της Μ. δεν είναι δυστυχώς η μόνη. Σε έναν κόσμο που οι γυναίκες δολοφονούνται μέχρι και έξω από αστυνομικά τμήματα, πότε θα μπορούμε επιτέλους να αισθανθούμε ασφαλείς;