Καλά κορίτσια ή κακά κορίτσια;

Τίποτα στη ζωή μαθαίνουμε πως δεν είναι τόσο απλό, άσπρο ή μαύρο, μα όταν μιλάμε για βασικές προτιμήσεις, επιλέγουμε χαρακτηριστικά. Κι όταν μιλάμε για σχέσεις, υπάρχουν τα καλά κορίτσια και υπάρχουν τα κακά κορίτσια. Κι ενώ την γοητεία του κακού ποτέ κανείς απαρνήθηκε, εν τέλει η συντακτική ομάδα σύσσωμη στράφηκε αλλού όταν έφτασε η δύσκολη ώρα της επιλογής.

Διάλεξε εσύ απάντηση και μετά δες τι επιλέξαμε εμείς.

Καλά κορίτσια ο Πάνος Κοκκίνης

Στα τεφτέρια μου, καμιά γυναίκα, από την Εύα και μετά, δεν είναι εντελώς καλή. Απλώς κάποιες επιλέγουν να είναι καλές μαζί σου. Έχουν, για κάποιο ανεξήγητο λόγο, την διάθεση να κάτσουν να ασχοληθούν και να σε κάνουν από ρεμάλι άνθρωπο. Αυτές είναι που τελικά θέλεις για φίλες σου, γκομενές σου και αργότερα, ως συζύγους και μητέρες των παιδιών σου. Αυτές είναι που σπανίζουν. Γιατί από κακές, έχει βρωμίσει ο τόπος. Κάποιες γεννήθηκαν έτσι. Κάποιες τις κάναμε εμείς. Και κάποιες θα γίνουν έτσι αργότερα, όταν συνειδητοποιήσουν ότι τσάμπα ασχολήθηκαν μαζί σου.

Καλά κορίτσια (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) ο Ηλίας Αναστασιάδης

Τα καλά κορίτσια που οι συνθήκες τα έκαναν κακά, τα κακά κορίτσια που -μην τις βλέπεις έτσι- θα ήθελαν κατά βάθος να βρουν αυτόν που θα τα κάνει καλά και άλλες εξακόσιες παραλλαγές του δίπολου ‘καλό-κακό κορίτσι’ αποδεικνύουν υπέροχα ότι όλο αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος και τίποτα περισσότερο. Δεν ξέρω τι θα κάνω στα 40, αλλά ξέρω τι έκανα στα 20. Ήθελα τα κακά κορίτσια, τα ‘προβληματικά, τα ‘δεν ξέρω τι θέλω, άσε με να σκεφτώ’, τα ‘δε φταις εσύ’ και πάει λέγοντας. Επειδή έτσι δεν βάφονται αυγά κι επειδή στα 30 σε ενδιαφέρει μια σχέση που θα οδηγήσει κάπου που δεν θα ‘ναι ψυχιατρείο, θα προτιμήσω κάτι σε καλό κορίτσι, δηλαδή σε όσο γίνεται λιγότερο κακό. Και όχι δεν ήμουν φαν ούτε των Κακών Κοριτσιών παρά την αδυναμία μου στα 90s.

Καλά κορίτσια ο Στέλιος Αρτεμάκης

Οι γυναίκες θέλουν τα καλά αγόρια για να έχουν μια καβάτζα και ονειρεύονται τα κακά αγόρια εξαιτίας κάποιου είδους έμφυτου μαζοχισμού. Από ένα αρρωστημένο “ντε και καλά θα σε στρώσω εγώ”. Από ένα “είμαι κι εγώ κακό κορίτσι”. Και καλά δηλαδή γιατί, ξέρεις, μετά έρχονται πολλά πράγματα στην επιφάνεια. Δεν έχω στατιστικά αλλά αυτά με έμαθε η ζωή με το δύσκολο τρόπο. Και το έμαθα το μάθημα μου.

Κατάλαβα ότι με το μυαλό των γυναικών δεν τα βγάζεις πέρα και πήρα τα μέτρα μου. Έκανα τα χουνέρια που χρειαζόταν στα κακά κορίτσια, μπας και βάλουν μυαλό, και βρήκα το καλύτερο καλό κορίτσι που θα μπορούσε να μου τύχει, το πιο όμορφο και το παντρεύτηκα. Αυτό αν θες ήταν ακόμα μεγαλύτερη εκδίκηση από τα κακά κορίτσια. Το βλέπω στο βλέμμα τους, στην κορμοστασιά τους κάθε φορά που συναντιόμαστε. Και ξέρεις κάτι, το καλό κορίτσι σαν κακό αγόρι με έβλεπε. Και ίσως κάποτε ήμουν. Αλλά με θέλει και τώρα που αναγκαστικά πρέπει να είμαι καλό αγόρι και να τη φροντίζω.

Καλά κορίτσια ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Με πόνο ψυχής γιατί τα κακά κορίτσια έχουν πει και ένα “μου λείπει η αγκαλιά του όταν ξημερώνει” αλλά θα επιλέξω τα καλά. Μπορώ να γράψω 8000 λέξεις (και θα γράψω μου φαίνεται) για τα κακά παιδιά αυτής της ζωής, αυτά που κερδίζουν τα κορίτσια και κάνουν τα καλά παιδιά να μοιάζουν μαλάκες. Στα κορίτσια όμως τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Και στα 30 μου πλέον ξέρω σίγουρα ότι θέλω ένα καλό κορίτσι δίπλα μου. Όσο ενδιαφέρον κι αν δώσει στη ζωή σου ένα κακό κορίτσι, όσο κι αν θελήσεις να βουτήξεις εαυτόν στην αμαρτία μαζί της, όσο κι αν σε κάνει να ξενυχτάς για εκείνη, κάποια στιγμή αυτά τα βαριέσαι. Και θες ένα καλό κορίτσι. Όχι για να σε προσέχει και να σου φέρεται καλά. Αλλά γιατί η τριβή, η καθημερινότητα, το να χτίσεις μια οικογένεια και το να ανανεώνεις τον έρωτά σου πάνω σε αισθήματα και όχι σε σκηνές ζηλοτυπίας, θέλουν ένα καλό κορίτσι.

Τα κακά κορίτσια ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Αυτό που όλοι ξεχνάτε τα classics δεν το καταλαβαίνω.

Καλά κορίτσια ο Μάνος Μίχαλος

Όταν είσαι μικρός τα κακά κορίτσια σου φαίνονται σαν τον απαγορευμένο καρπό, σαν το μεγάλο στόχο, το big shot, το άλμα προς την ανδρική επιτυχία. Σου έδινε περηφάνια και ικανοποίηση στον εγωισμό να έδειχνες σε φίλους και εχθρούς ότι μπορείς να έχεις τη δύσκολη, σκληρή γυναίκα. Το κακό κορίτσι του σχολείου, του πανεπιστημίου, του διπλανού διαμερίσματος. Μπα, όταν είσαι μικρός απλώς όλα τα περίεργα σου φαίνονται ως φυσιολογικά γιατί βαριέσαι γρήγορα, τρέχεις πολύ, ενθουσιάζεσαι και δεν βλέπεις καλά. Είσαι λίγο “βλλ” που λέμε και στο χωριό μου (στη Γλυφάδα-Βούλα). Η αλήθεια κύριοι εκτός από τους Sex Pistols βρίσκεται και στα καλά κορίτσια, σε αυτά που θες να βρίσκεις σπίτι όταν γυρίζεις, σε αυτά που ξέρουν τα όρια και δεν τα περνούν, σε αυτά που φτιάχνουν οικογένειες, που στήνουν σπίτια, που στηρίζουν κομπλεξικούς, διστακτικούς και φοβισμένους άντρες σαν του λόγου μου και του λόγου σου. Αυτά τα κορίτσια, τα καλά, μπορούν να γίνουν και κακά γιατί για να μη λέμε και μαλακίες, κανένα κορίτσι όπως λέει και ο φίλος μου ο Ηλίας, δεν είναι μόνο καλά. Τέλος πάντων, καλά κορίτσια, μην το κουράζουμε και πολύ. Όποιος έχει βρει να σηκώσει χέρι

Το καλό κορίτσι  ο Γρηγόρης Μπάτης

Είχε γράψει ο Μαξίμ Γκόρκι πως για τον άνθρωπο, είναι πιο εύκολο να πράξει το κακό παρά το καλό. Το καλό είναι ο δύσκολος δρόμος, θέλει μάχη με τη φύση μας, θέλει θυσίες και διάθεση αυτοκριτικής μεταξύ άλλων. Το ίδιο που ισχύει με τις γυναίκες, ισχύει και με τους άνδρες. Η πλειοψηφία επιλέγει τον εύκολο δρόμο και κλείνεται στο μικρόκοσμό της, δίνοντας λίγα (και όχι απαραίτητα καλά) στο υποτιθέμενο άλλο του μισό. Δεν είναι εύκολο να βρεις καλό κορίτσι, όπως δεν είναι εύκολο να βρεις γενικά καλό άνθρωπο. Και όσο πιο σπάνιο γίνεται κάτι, τόσο πιο πολύτιμο φαντάζει, τόσο μεγαλώνει η αξία του. Στο παιχνίδι των ανθρώπινων σχέσεων για κάποιους θα είσαι καλός και για κάποιους θα είσαι κακός, ανάλογα με πόσο σε εμπνέει ή ταιριάζεις με τον άλλον. Στόχος λοιπόν είναι να βρεις το κορίτσι που θα είναι καλό με σένα κι ας ήταν κακό με άλλους. Κι όπου “καλό” δεν σημαίνει πως θα σου κάνει τα χατίρια, θα είναι ανεκτικό και θα σε νταντεύει. Αλλά να σε εμπνέει ας πούμε..

Καλά κορίτσια ο Δημήτρης Κουπριτζιώτης

Μπορώ να κάνω πόστερ στο ταβάνι πάνω από το κρεββάτι μου και να βάλω σημείωμα στο ψυγείο τις δυο πρώτες προτάσεις του Πάνου Κόκκινη. Ίσως να ακούγεται κάπως άδικο αλλά η ουσία του λάθους βρίσκεται στην συνήθειά μας να κατατάσσουμε μια γυναίκα στην κατηγορία καλή αν την “έχουμε” και στην κατηγορία κακή αν δεν την “έχουμε”. Αυτό όμως είναι σφάλμα. Μέγα σφάλμα. Καλό είναι το κορίτσι που είναι δίπλα σου, που σε καταλαβαίνει, που ταιριάζετε, που ξέρει πότε να μπει μπροστά και πότε να κάνει πίσω, που ξέρει να σε χειρίζεται αλλά σε αφήνει να νομίζεις ότι την χειρίζεσαι. Τι να το κάνω το κακό κορίτσι που απλά θα ανεβάσει τον εγωισμό μου ένα σκαλοπάτι αλλά το βράδυ πριν πέσω για ύπνο και δω το πόστερ θα προσγειωθώ απότομα;

Καλά κορίτσια ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

Προφανώς. No-brainer που λένε και οι φίλοι του Μπάτη οι Αμερικάνοι. Ας βάλουμε τέλος στην ταλαιπωρία, ας πούμε ένα μπράβο στα καλά κορίτσια που μας κάνουν τη ζωή εύκολη και δεν μας πιλατεύουν. Όχι άλλα “όχι” που σημαίνουν “ναι” και όχι άλλα “ναι” που σημαίνουν “τώρα θα δεις τι θα πάθεις”. Επίσης να ξέρετε ότι ο άνθρωπος γεννήθηκε με συγκεκριμένους στόχους και λειτουργίες. Ο άνθρωπος των σπηλαίων καθόταν όλη ημέρα και κυνηγούσε μια φορά τη βδομάδα. Οπότε ας μην διαταράξουμε την ισορροπία. Δεν θέλουμε να σας κυνηγάμε κάθε μέρα, όλη μέρα. Έχουμε και δουλειές. Η femme fatale πέθανε. Την πάτησε το τρένο. Και όλα αυτά που λένε για αντίστροφη ψυχολογία κτλ είναι για λαϊκή κατανάλωση. Κορίτσα, δεν μας αρέσετε πιο πολύ όταν κάνετε τις δύσκολες. Δεν μας αρέσετε ούτε αν κάνετε τις κακές και τις ότι να ‘ναι. Τι θέλει εξάλλου ο άντρας; Όπως λέει κι ο φίλος μου ο Τόνι: “Ένα πιάτο φαγητό θέλουμε και το πουκάμισο μας κολαριστό”. Προφανώς κάνω πλάκα για το τελευταίο. Θέλουμε δύο πιάτα φαΐ.

ΥΓ. Δεν φοράω πουκάμισα

ΑΙΩΝΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ… ΚΑΛΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΕ 88.8%

Όταν το ζήτημα σοβαρεύει, δεν παίζουμε. Καλό το κακό, αλλά σαν το καλό δεν έχει.