ORIGINALS

5 εκτελεστές της μαφίας πολύ πιο τρομακτικοί από τον ‘Irishman’ του Scorsese

Από τον Joe Scalise, το δεξί χέρι του Al Capone μέχρι τον 'Iceman' και τις 200 δολοφονίες του.

Το ‘Irishman’ μας πήρε και μας βούτηξε ξανά στον γοητευτικό κόσμο της μαφίας, αυτόν που αυτάρεσκα θεωρούσαμε ως θεματικά εξαντλημένο. Τρεισίμιση ώρες καθαρής απόλαυσης.

Βέβαια, υπάρχει η γοητευτική μαφία του Scorsese, υπάρχει όμως και η ωμή εικόνα της ιταλικής μαφίας του Roberto Saviano, εκεί όπου δεν υπάρχει κανένας ηρωισμός, καμία τιμή, μόνο στυγνές εκτελέσεις παιδιών και αθώων. Τα ‘Γόμορρα’ είναι ίσως το βιβλίο που χρειάζεσαι να διαβάσεις για να δεις την Καμόρα απογυμνωμένη, μακριά από τους κινηματογραφικούς μύθους.

Αυτή τη λίστα που ετοιμάσαμε, ξέρουμε ότι θα τη διαβάσεις έχοντας στο μυαλό σου τους σκορσεζικούς μαφιόζους, πόσο μάλλον αν είδες πρόσφατα το τελευταίο του αριστούργημα. Οφείλαμε όμως να σου ζητήσουμε να ρίχνεις και μερικές ματιές και στην πραγματικότητα.

Αφήσαμε πολλούς εκτελεστές εκτός λίστας, από τον Salvatore Gravano και τον ‘Crazy’ Joe Gallo μέχρι τον Thomy DeSimone, τον αληθινό μαφιόζο που ενσάρκωσε ο Joe Pesci στους ‘Goodfellas’.

Αλλά βάλαμε και μερικούς πολύ δυνατούς:

1. Richard Kuklinski ‘The Iceman’

 

Δεν συγκρίνεται με κανέναν άλλον ‘επαγγελματία’, και αν έχεις δει την ομώνυμη ταινία του 2012 με τον ανατριχιαστικό Michael Shannon, καταλαβαίνεις γιατί το λέω.

200 με 250 άτομα (καμία γυναίκα ή παιδί ανάμεσά τους) βρήκαν τον θάνατο απ’ το χέρι του, κατά το διάστημα 1950-1986. Επαγγελματίας εκτελεστής, βρήκε στέγη στην φαμίλια Gambino στη Νέα Υόρκη, όταν ένα άλλο ‘χρισμένο’ μέλος της οικογένειας, ο Roy DeMeo τον πήρε μια βόλτα με το αυτοκίνητό του. Μετά από μια μικρή συζήτηση, σταμάτησαν στην άκρη του δρόμου και για να δοκιμάσει την ικανότητα και την αφοσίωση του Kuklinski, ο DeMeo διάλεξε έναν τυχαίο στόχο -έναν άνθρωπο που περνούσε με το σκυλί του- και του ζήτησε να τον δολοφονήσει. Λίγα λεπτά αργότερα ο άγνωστος άντρας θα έπεφτε νεκρός με μια σφαίρα στο πίσω το μέρος του κεφαλιού του.

Και αυτή θα ήταν η αρχή της ‘επαγγελματικής’ καριέρας του Kuklinski, γιατί η ‘δολοφονική’, γενικά και αόριστα, είχε ξεκινήσει από πολύ πιο νωρίς.

Ο ‘Iceman’ γεννήθηκε τον Απρίλιο του ’35 στο New Jersey και μεγάλωσε σε ένα σπίτι με έναν τόσο βίαιο πατέρα, που ο μικρότερος αδερφός του πιστεύεται ότι πέθανε ένα απόγευμα μετά από άλλον έναν ανελέητο ξυλοδαρμό του. Ο μεγαλύτερος αδερφός του καταδικάστηκε για τον βιασμό και τη δολοφονία ενός 12χρονου κοριτσιού.

Ως παιδί, ο ‘Iceman’ βασάνιζε και σκότωνε ζώα της γειτονιάς του για πλάκα, ώσπου στα 14 του έκανε και την πρώτη του ανθρωποκτονία. Σκότωσε ένα παιδί της γειτονιάς του και προκειμένου να μην μπορέσουν να ταυτοποιήσουν το πτώμα του, του έκοψε τις άκρες των δαχτύλων του και του έβγαλε τα δόντια, πριν το πετάξει στη θάλασσα.

Μέχρι να τον στρατολογήσει η οικογένεια Gambino είχε ήδη σκοτώσει δεκάδες άστεγους μόνο και μόνο για πλάκα. Τους ακολουθούσε κατά την περιπλάνησή τους στο Manhattan, και άλλοτε τους μαχαίρωνε, άλλοτε τους πυροβολούσε, προκειμένου να “βελτιώσει την τεχνική του και τις εκτελεστικές του ικανότητες”.

Ο Michael Shannon ως ‘Iceman’.

Για περισσότερα από 30 χρόνια ο Kuklinski εκτελούσε όποιον του υποδείκνυε η Μαφία, δουλεύοντας και για άλλες γνωστές φαμίλιες της Νέας Υόρκης.

Ίσως να νομίζεις ότι το προσωνύμιο ‘The Iceman’ έχει κάτι να κάνει με την ψυχρότητα που οφείλει να χαρακτηρίζει κάποιον έχει δολοφονήσει τόσους ανθρώπους. Δεν είναι ακριβώς έτσι όμως τα πράγματα. Το ‘Iceman’ του το κόλλησαν οι υπόλοιποι μαφιόζοι για τη συνήθεια που είχε να παγώνει κάποια θύματά του μετά τη δολοφονία τους, ώστε να μπερδεύει τις αρχές για τον χρόνο θανάτου τους.

Συνελήφθη το 1986, όταν ανέλαβε ένα ‘συμβόλαιο’ από κάποιον Dominick Polifrone, ο οποίος αποδείχτηκε ότι ήταν πράκτορας της αστυνομίας.

Πέθανε το 2006 στη φυλακή σε ηλικία 70 ετών από φυσικά αίτια.

 

2. John Scalise

Ένας απ’ τους πιο διάσημους εκτελεστές της μαφίας κατά τη χρυσή περίοδο της Ποτοαπαγόρευσης, είχε την τύχη να δουλέψει με τον ίδιο τον Al Capone.

Και την ατυχία να πεθάνει απ’ το χέρι του.

Ο Scalise γεννήθηκε στη Σικελία το 1903 και μετανάστευσε στο Chicago για να βρει δουλειά στη φαμίλια των Gennas, εκτελώντας πληρωμένα συμβόλαια θανάτου. Εκεί γνώρισε τον αδελφικό του φίλο Albert Anselmi και κάτω απ’ τη μύτη των Gennas, άρχισαν να δουλεύουν και οι δύο μυστικά για τον Al Capone, σκοτώνοντας ανθρώπους και για χάρη του.

Ο Al Capone ανάμεσα στους δικηγόρους του το 1931.

Η σκληρότητα και το γυάλινο μάτι του -έχασε στα 20 του το αληθινό του μάτι μετά από έναν καυγά με μαχαίρι- τον μετέτρεψαν σε έναν από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές του υποκόσμου της περιόδου.

Ανάμεσα στα αμέτρητα θύματά τους ήταν και τρεις αστυνομικοί, καθώς και ο Orazio ‘The Scourge’ Tropea, ένας διαβόητος γκάνγκστερ που όμως -για κακή του τύχη- αποδείχτηκε ότι τους έκλεβε.

Ο Scalise θεωρείται ως ένας απ’ τους κύριους υπόπτους για συμμετοχή στο πιο γνωστό ίσως γεγονός στην ιστορία της μαφίας, τη ‘Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου’. Ντυμένος αστυνομικός μαζί με τους συνεργάτες του, εκτέλεσε επτά μαφιόζους αντίπαλης οικογένειας του μετά από εντολή του Capone. Συνελήφθη όμως, ωστόσο αθωώθηκε στο δικαστήριο ελλείψει αποδείξεων.

Αν έχεις δει την ταινία οι ‘Αδιάφθοροι’, σίγουρα θα θυμάσαι τον De Niro-Capone να σπάει το κεφάλι ενός χαφιέ με ένα ρόπαλο του baseball. Η σκηνή λέγεται ότι είναι εμπνευσμένη από τον θάνατο του Scalise. Ο Capone υποπτεύθηκε το δεξί του χέρι και τον Albert Anselmi ότι σχεδίαζαν τον θάνατό του και έτσι τους κάλεσε να τους “κάνει το τραπέζι”, μαζί με μεγάλη παρέα, ώστε να νιώσουν ασφαλείς. Αυτό θα ήταν και το τελευταίο γεύμα τους.

Πριν τους αποτελειώσει με μια σφαίρα ένας άλλος εκτελεστής, ο Capone τους έσπασε ο ίδιος τα κεφάλια με το ρόπαλο του.

 

Τα πτώματά τους ανακαλύφθηκαν το πρωινό της 8ης Μαΐου του 1929, με τον ιατροδικαστή να δηλώνει ότι δεν είχε ξαναδεί σώματα τόσο άσχημα παραμορφωμένα.

 

3. Giuseppe Greco

Γεννήθηκε το ’52 σε ένα προάστιο του Palermo και η μοίρα ήταν σαν είχε αποφασίσει ήδη γι’ αυτόν. Μακρινός συγγενής του capο της περιβόητης Greco φαμίλιας και με τον πατέρα του γνωστό μαφιόζο με το παρατσούκλι ‘Scarpa’, η λαμπρή σταδιοδρομία στον ιταλικό υπόκοσμο του έκλεινε ήδη το μάτι.

Ο ‘Pino’ ξεκίνησε την καριέρα του στα ’70s (κανείς δεν ξέρει να πει με σιγουριά την ακριβή ημερομηνία) και άρχισε σιγά σιγά να χτίζει το όνομα του ως εκτελεστής, όχι μόνο στο χώρο της μαφίας, αλλά και της αστυνομίας. Σε αντίθεση με τους περισσότερους hitmen δεν δρούσε μυστικά, κάτω από τη φιλήσυχη ταυτότητα του οικογενειάρχη -όπως πχ είχε κάνει ο ‘Iceman’- αλλά πέρασε όλη του τη ζωή ως καταζητούμενος.

Έχει αποδειχτεί η ενοχή του σε 58 φόνους, ενώ υπολογίζεται ότι ο συνολικός τους αριθμός ξεπερνά τους 80. Οι περισσότεροι από αυτούς συγκλόνισαν τη Νότια Ιταλία κατά την περίοδο του γνωστού και ως ‘Δεύτερου Πολέμου της Μαφίας’, το ’80 με ’83. Σπάνια ενεργούσε μόνος του, τις περισσότερες φορές μάζευε μία παρέα από εκτελεστές πριν επιτεθεί. Συνήθως τα θύματά του τα πήγαινε στο περίφημο ‘Δωμάτιο του Θανάτου’, ένα παλιό σπίτι που χρησιμοποιούσε η τοπική μαφία για να βασανίζει, να σκοτώνει και να διαλύει τα πτώματα των θυμάτων της μέσα στο οξύ.

Το πιο γνωστό περιστατικό για τη δράση του έρχεται από το 1982, όταν και κάλεσε για μπάρμπεκιου στο σπίτι του το αφεντικό του Palermo, τον Rosaria Riccobono. Ο Riccobono έφτασε στο σπίτι μαζί με οκτώ πολύ κοντινούς συνεργάτες του και αφού τελείωσαν το φαγητό τους, σφαγιάστηκαν όλοι από τον Greco και τους ανθρώπους του. Την εντολή την είχε δώσει ένα άλλο αφεντικό, ο Salvatore Riina, επειδή ανησυχούσε για την ολοένα και αυξανόμενη δύναμη που αποκτούσε ο μέχρι τότε φίλος του. Τον Riccobono τον στραγγάλισε με τα ίδια του τα χέρια ο Greco. Τα πτώματα δεν βρέθηκαν ποτέ και πιστεύεται ότι πετάχτηκαν στα γουρούνια.

O Salvatore Riina

Φρίκη στην Ιταλία είχε σκορπίσει και η δολοφονία του επιθεωρητή της αστυνομίας, Antonino Cassarà στις 6 Αυγούστου του 1985, μαζί με έναν απ’ τους άντρες του. Υπεύθυνος και αυτής της δολοφονίας ήταν ο Greco, καθώς ο επιθεωρητής είχε συντάξει μία έκθεση που τον έκαιγε και οδήγησε στη σύλληψη 163 μελών της Μαφίας.

Την ίδια χρονιά όμως, η τύχη του θα τον εγκαταλείψει. Ο Greco θα δολοφονηθεί στο σπίτι του από δύο πρώην μέλη της ίδιας του της συμμορίας. Πίσω απ’ αυτόν τον θάνατο, εντελώς ειρωνικά, κρυβόταν και πάλι ο Salvatore Riina, ο οποίος αυτή τη φορά φοβήθηκε ότι ο Greco ήταν αυτός που γινόταν όλο και πιο φιλόδοξος, όλο και πιο επικίνδυνος για τη φαμίλια του.

Ήταν 33ών ετών.

 

4. Joseph ‘The Animal’ Barboza

 

Αυτός ο πληρωμένος δολοφόνος -που εξελίχθηκε σε καρφί- ήταν ένας από τους πιο γνωστούς εκτελεστές της Βοστώνης στις αρχές των ’60s, δουλεύοντας για την φαμίλια των Patriarca. Πιστεύεται ότι σκότωσε τουλάχιστον 26 άτομα.

Δεν ξεκίνησε όμως έτσι. Πορτογαλικής καταγωγής ο ίδιος, κυνήγησε το όνειρό του ως σεφ της παραδοσιακής κουζίνας της χώρας του και αργότερα ως πυγμάχος στα ελαφρών βαρών, με το όνομα ‘Ο Βαρώνος’. Δεν τα πήγε και τόσο καλά όμως και τελικά βρήκε καταφύγιο στο έγκλημα.

Το παρατσούκλι του το κέρδισε όταν ένα βράδυ σε κάποιο μπαρ ενοχλήθηκε από κάποιων ηλικιωμένο που του είπε “να κάνει πιο σιγά”. Του όρμησε και ξερίζωσε με τα δόντια του ένα κομμάτι απ’ το αυτί του και ακόμη ένα απ’ το μάγουλό του. Το ‘Animal’ ήρθε ως φυσιολογική εξέλιξη.

Η φαμίλια των Patriarca είχε εντυπωσιαστεί απ’ την σκληρότητά του και τον προσέγγισε όσο βρισκόταν πίσω απ’ τα σίδερα για κάποιο άλλο έγκλημα που είχε διαπράξει. Του ανέθεσε δεκάδες συμβόλαια, με τον ίδιο όμως να μη χορταίνει αίμα και λεφτά και έτσι να αρχίσει να σκοτώνει και για χάρη μίας άλλης συμμορίας, της ‘Winter Hill Gang’. Προτιμούσε συνήθως να εκτελεί με σιγαστήρα ενώ όταν ήθελε να κάνει ‘θόρυβο’, πειραματιζόταν με βόμβες στα αυτοκίνητα.

Παρότι τον αγαπούσε ιδιαίτερα το αφεντικό της ντόπιας μαφίας, δεν θα μπορούσε ποτέ να ‘χριστεί’, καθώς δεν ήταν ιταλικής καταγωγής. Αυτό και μια σειρά ακόμη από περιστατικά πάγωσε κάπως τις σχέσεις του με την φαμίλια και έτσι όταν βρέθηκε ξανά πίσω απ’ τη φυλακή το ’67 για κάποια άλλη υπόθεση δολοφονίας, έμαθε ότι οι πρώην φίλοι του, σχεδίαζαν να τον δολοφονήσουν. Και τότε αποφάσισε να συνεργαστεί με τους Ομοσπονδιακούς.

 

Συμφώνησε να μπει σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και οι καταθέσεις του στο δικαστήριο εναντίον των πρώην συνεργατών του και κυρίως του αφεντικού του, Raymond Patriarca, οδήγησαν στην καταδίκη έξι πρωτοκλασάτων στελεχών. Τα τέσσερα με την ποινή του θανάτου.

Έπειτα απ’ αυτό το περιστατικό ο Barboza μετακόμισε στην California και ξεκίνησε μία νέα ζωή. Όχι για πολύ. Το 1971 βρέθηκε ξανά στη φυλακή, καταδικασμένος αυτή τη φορά για φόνο δευτέρου βαθμού. Βγήκε τέσσερα χρόνια αργότερα και άλλαξε το όνομά του σε ‘Joseph Donati’.

Τελικά, το 1976 η βοστωνέζικη μαφία κατάφερε να εντοπίσει τα ίχνη του. Τον εκτέλεσε τη στιγμή που έβγαινε αμέριμνος από το σπίτι ενός φίλου στο San Francisco.

 

5. Giovanni ‘The Pig’ Brusca

 

Υπεύθυνος για περισσότερες από 100 δολοφονίες, ο σιτσιλιάνος Brusca έδρασε στη γη των προγόνων του, όλοι “χρισμένοι” μαφιόζοι, από τον πατέρα του μέχρι τον προπάππου του.

Ωστόσο, το προσωνύμιο ‘Γουρούνι’ το κέρδισε πολύ νωρίτερα εξαιτίας της εμφάνισής του και της ακόρεστης όρεξής του για φαγητό -και όχι για την εγκληματική του συμπεριφορά.

Γεννημένος μέσα στη Cosa Nostra, ανέβηκε γρήγορα στην ιεραρχία κυρίως μέσω των ανελέητων εκτελέσεων του, με πιο γνωστή τη δολοφονία του εισαγγελέα Giovanni Falcone, της γυναίκας του και των τριών αστυνομικών, οι οποίοι επέβαιναν μαζί του στο όχημα το οποίο ανατινάχθηκε. Το 1992.

Τα συντρίμμια που άφησε πίσω του ο εκρηκτικός μηχανισμός που είχε τοποθετηθεί κάτω απ’ την άσφαλτο(!) που περνούσε το αυτοκίνητο του Falcone.

Ένα χρόνο αργότερα, ο πρώην συνεργάτης του Santo Di Matteo συμφώνησε να συνεργαστεί με τις αρχές. Ως αντίποινα, το ‘Γουρούνι’ απήγαγε τον 11χρονο γιο του και επί δύο χρόνια του έστελνε φωτογραφίες που έδειχναν το αγόρι να βασανίζεται. Μετά από 26 μήνες κράτησης, το παιδί δολοφονήθηκε βάναυσα.

Από το 1993 έως και το 1996 έδρασε ως ένα από τα πιο ισχυρά αφεντικά της μαφίας στην Ιταλία, σκορπίζοντας τον τρόμο στις πόλεις του Νότου, άλλοτε δολοφονώντας εν ψυχρώ και άλλοτε φυτεύοντας βόμβες. Τελικά, το ’96 θα πέσει στα χέρια της αστυνομίας και κατά τη συνήθεια πολλών μαφιόζων, θα μιλήσει προκειμένου να μαλακώσει την ποινή του. Παραδέχτηκε μία σειρά από δολοφονίες, δίνοντας παράλληλα και καταδικαστικές μαρτυρίες για τους πρώην συνεργάτες του.

Καταδικάστηκε μόλις σε 26 χρόνια φυλάκισης λόγω της συνεργασίας του με την αστυνομία, παρά το γεγονός ότι ευθύνεται για δεκάδες δολοφονίες στην Ιταλία.

 

Photo Credits: AP Photos