Μαντινάδες και εφέ: Τα προεκλογικά σποτ που σπάνε τη ρουτίνα των Ευρωεκλογών

Κάθε εκλογική αναμέτρηση οδηγεί αναπόφευκτα μπροστά σε μεγάλα διλήμματα. Όσο μετρά αντίστροφα ο χρόνος για τις κάλπες της Κυριακής, αναρωτιέσαι για αρχή εάν αξίζει τον κόπο να ψηφίσεις ή όχι (θα σου λυθεί η απορία ακούγοντας την υπεύθυνη Τύπου του γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα στο Uncut να εξηγεί τη σημασία των Ευρωεκλογών). Αναρωτιέσαι εάν θα δώσεις την ίδια ψήφο με εκείνη των εθνικών εκλογών ή μήπως είναι καλύτερο να στηρίξεις ένα πιο μικρό κόμμα για να υπάρχει πολυφωνία (παρατηρείται σταθερά αυτή η τάση στις Ευρωεκλογές).

Αναρωτιέσαι για διλήμματα που αφορούν πράγματα πολύ σημαντικά, όπως το μέλλον της Ένωσης σε μια εποχή παγκόσμιων κλυδωνισμών και συγκρούσεων, τη θέση της Ελλάδας σε αυτή τη συγκυρία, τη γενικότερη άνοδο του συντηρητισμού, το τέλος του πλανήτη Γη. Αλλά όποτε φτάνεις σε εκείνο το μεταίχμιο μεταξύ ύπνου και ξύπνιου κάθε βράδυ τέτοια εποχή, ένα δίλημμα στριφογυρίζει σχεδόν με διαστροφική μανία στο κεφάλι σου: Θα μπορέσει ποτέ να ξεπεράσει κάτι το προεκλογικό σποτ του Πάνου Καμμένου που οδηγεί ένα τηλεκατευθυνόμενο τρενάκι, παρέα με ένα παιδάκι;

Για ακόμη μια φορά, κόμματα και υποψήφιοι έκαναν την προσπάθειά τους.

Πασοκική μαντινάδα από τα Ανώγεια

Στο προεκλογικό σποτ του Γιάννη Κουράκη που φημολογείται ότι θα σταλεί στη Δράμα μετά τις Ευρωεκλογές, παρακολουθούμε μια σκηνή σε καφενείο στα ορεινά Ανώγεια της Κρήτης, όπου οι μαυροφορεμένοι παλίκαροι του χωριού φαίνονται έτοιμοι να ανοίξουν βεντέτα με όποιον παρδαλό δεν ψηφίζει ΠΑΣΟΚ. Αποκορύφωμα του σκετς, η μαντινάδα του πιτσιρικά. Με τόση ρακή, πάντως, μάλλον θα μπορούν να μεθύσουν μέχρι και τον ήλιο.

Μη – μη το πεις!

Με προηγμένες τεχνικές και τρικ που θα ζήλευε μέχρι και ο Spielberg, στο συγκεκριμένο σποτ της Ελληνικής Λύσης η πρωταγωνίστρια ενσαρκώνει τον ρόλο της μέσης Ελληνίδας ψηφοφόρου που αμφιταλαντεύεται με τις φωνές στο κεφάλι της (το αγγελάκι και το διαβολάκι) για το αν αξίζει να πάει να ψηφίσει, μέσα σε ένα δωμάτιο που έχει για ταπετσαρία δυο computer-generated λύκους με κόκκινα μάτια, από εκείνες που έβαζαν screensaver στο κινητό οι θείες και οι θείοι μας μερικά χρόνια πριν. Περιττό να δηλώσει τι θα ψηφίσει η ευλογημένη [sic].

Ρε συ, από πού ρουφάμε σήμερα;

Πιασάρικο προεκλογικό σποτ το οποίο χρησιμοποιεί σατιρικά τη δομή και τον τόνο μιας τυπικής τηλεοπτικής διαφήμισης, με στόχο να πυροδοτήσει τις πάντα ψύχραιμες και λελογισμένες αντιδράσεις των αφυπνισμένων ψηφοφόρων.

Συγκεκριμένα, φαίνεται να διαφημίζεται η κρατική εταιρεία υποχρεωτικής αφαίμαξης υπό την επωνυμία οι «Αχόρταγοι» – είναι οι «βοθρατζήδες» που «ρουφάνε το αίμα του ελληνικού λαού», όπως λέει ο τίτλος του σποτ. Σε επόμενη ευκαιρία, θα μπορούσε να γίνει follow up με αντικουνουπικό.

Προεκλογικό powerpoint

Με τη γνωστή ποιότητα και οικονομική ευρωστία που χαρακτηρίζει τις συνιστώσες της πολυδιασπασμένης αριστεράς, το συγκεκριμένο σποτ του Μ-Λ ΚΚΕ μοιάζει περισσότερο με σχολικό powerpoint, που όμως μεταφέρει το κεντρικό μήνυμα: Να πάμε στις κάλπες για την Ευρωβουλή, για να βγούμε από την Ευρωβουλή. Το οποίο είναι από μόνο του αστείο.

Αν θέλεις οικονομικό πλούτο

Το παραθέτουμε αυτούσιο γιατί το αλατοπίπερο θα του αλλοιώσει τη γεύση: «Εάν θέλεις οικονομικό πλούτο και όλος σου ο βίος να είναι ακριβός όπως αρμόζει σε έναν πολίτη άνθρωπο, ψηφίζεις Ελλήνων Συνέλευσις». Ψηφίζεις τον «γιο του Απόλλωνα» που θα έσωζε την Ελλάδα με την καύσιμη ύλη του διαστήματος, θυμίζουμε.

Κολοκοτρώνης, ο δικός μας Θείος Σαμ

Όπως στο διάσημο αμερικανικό πόστερ ο Θείος Σαμ στρέφεται με τεντωμένο το δάχτυλο στον θεατή για να του πει ότι τον θέλει στον στρατό (για την ιστορία, ήταν ο Πρώτος Παγκόσμιος), έτσι και ο Κολοκοτρώνης δείχνει τον υποψήφιο ψηφοφόρο του Κινήματος 21 που βρίσκεται πίσω από την οθόνη ακούγοντας τον λόγο του πλοιάρχου Ζώη Μπέχλη, συνοδεία εμβατηρίων που θυμίζουν Age of Empires. Από πότε είναι αυτό το save;

Blast from the past

Σαν να μην πέρασε μια μέρα από τις μεταμεσονύκτιες εκπομπές που μοίραζε αλήθειες που πονάνε. Ανθρώπινος, άμεσος, συνειρμικός, ο Βασίλης Λεβέντης ίσως στο κοντινότερο σημείο στο οποίο μπορεί να βρεθεί με την Ευρωβουλή, με την εικόνα του Κοινοβούλιο σε greenscreen (τα προγνωστικά διαβάζουμε, δεν κρίνουμε) αφήνει τον λόγο του ελεύθερο και παραθέτει σκέψεις για τη Χούντα, τους αποστάτες, την προδοσία της Κύπρου και άλλα πολλά, σαν να κάθισε να τα πει στην πλατεία του χωριού.