Οδηγός επιβίωσης για να περάσεις μόνος σου το ρεβεγιόν της Πρωτοχρονιάς

Είσαι μονάχος ή μονάχη παραμονή πρωτοχρονιάς. Και όταν εννοώ θα την βγάλουμε μόνοι μας δεν εννοώ τίποτα ευκολάκια τύπου ‘μόνος αλλά έξω’. Εκεί όλο και κάτι θα γίνει. Θα πας σε κάποιο στέκι που ξέρεις, θα πετύχεις κάποια γνωστή φάτσα, θα πέσει καμιά αγκαλιά, κανένα «χρόνια πολλά», κανένα τσιν-τσιν, θα γλυκάνει κάπου το σκηνικό.

Όχι, εγώ εννοώ το ‘μονάχος’ το σκλερό. Το απόλυτα μονάχος. Στο σπίτι σου, σόλο, παραμονή πρωτοχρονιάς με την αντίστροφη μέτρηση να έχει ξεκινήσει για την αλλαγή του έτους και με σένα να είσαι με μπουρνούζι στον καναπέ. ΣΟΛΟ.

Αυτό, όπως και να το κάμεις είναι λέβελ για λίγους. Διότι ακόμα και οι πιο σκληροί λυγάνε πως θα γίνει; Υπάρχουν κάποιες στιγμές του έτους που το να είσαι μόνος σου είναι λίγο ασήκωτο και η απόλυτα ΤΟΥΓΚΕΔΕΡ στιγμή του χρόνου, η παραμονή πρωτοχρονιάς είναι σαν τετραπλό σακί με πατάτες αν δεν έχεις κανέναν. Αλλά. Ναι, είπα ΑΛΛΑ. Υπάρχουν τρόποι να την βγάλεις σχετικά καθαρή.

Πόιντ 1 – αν είσαι έχεις τόσο σκληρό πετσί που το αντέχεις, πέσε για ύπνο νωρίς-νωρίς. Είναι το cheat το βαρετό δεν λέω, τύπου all ammo, invincible, all items, αλλά αφού υπάρχει γιατί να μην το παίξουμε; Πέφτεις για ύπνο, δεν ακούς, δεν βλέπεις τίποτα, ξυπνάς την επόμενη μέρα ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΦΡΕΣΚΑΔΑ και κάμεις μια ΥΓΙΕΣΤΑΤΗ βόλτα στην πόλη νωρίς-νωρίς, όταν όλοι οι λοιποί κοιμούνται. Όχι και άσχημα για την πρώτη μέρα του χρόνου. Μπόνους κανονάκι: Μην κάνεις την επική πατατιά και πέσεις ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ για ύπνο, γιατί παίζει να ξυπνήσεις κατά τις 4 το πρωί και να πέσεις με σπασμένα φρένα ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ.

Πόιντ 2 – μην λυπηθείς την υπερβολή. Η μοναξιά, ειδικά αυτήν την μέρα θέλει υπερβολή. Μην σκεφτείς θερμίδες και λοιπές φλωριές. ΞΕΠΑΤΩΣΟΥ στο φαγί και άσε τις ενοχές για άλλη μέρα. Αν δεν προλάβεις να φτιάσεις με τις δικές σου δυνάμεις κάποια αισχρή υπερβόλα, τότε κινήσου γρήγορα και ξεπάτωσε τα ντελιβεράδικα της περιοχή. Πάρε σουβλάκια, μπέργκερ, τούρτες, παγωτα, γλυκά και ό,τι άλλο υπάρχει. Και ας φας τα μισά. Το ένα τρίτο. ΚΑΙ ΑΣ ΦΑΣ ΔΥΟ ΜΠΟΥΚΙΕΣ. Σημασία έχεις ότι θα τα έχεις όλα μπροστά σου και θα νιώθεις σαν κάποιος γαστρονομικός ΤΟΝΙ ΜΟΝΤΑΝΑ. Μια χαρά για παραμονή.

Πόιντ 3 – αν έχεις την ευτυχία να είσαι fan του gaming, τότε ΣΩΘΗΚΕΣ. Φρόντισε να έχεις τσεπώσει κάποιο αρκούντως ατελείωτο open world αριστούργημα και απλά χάσου σε έναν άλλο κόσμο που μπορεί να μην έχει πρωτοχρονιές, αλλά σίγουρα θα έχει μάπα, ξύλο, πιστολίδια, σπαθιές, quests και sidequests και ό,τι άλλο χρειάζεται για να πεις σε όλους «ρεβεγιόν; Ποιο ρεβεγιόν, εγώ κάμω 40 λέβελ απ απόψε γελοίοι»

Πόιντ 4 – Υπάρχει και η κινηματογραφική λύση. Ναι υπάρχει. Αλλά προσοχή. ΠΡΟΣΧΗ ΛΕΓΩ! Μην κάνετε το συγκλονιστικό λάθος και δείτε καμία ερωτική κομεντί που πάνε όλα σκατά αλλά με κάποιον μαγικό τρόπο ΟΛΑ ΣΤΡΩΝΟΝΕ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΕΤΟΣ, γιατί τότε δεν σας φταίει κανένας, που θα κοιτάξετε να βγάλετε τα μάτια σας με το κουτάλι της σούπας. Δηλαδή με σχωράτε, ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν βάζουμε επετειακά το Όταν ο Χάρι γνώρισε την Σάλυ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν βάζουμε να δούμε το New Year’s Eve (καλά και σε ένα γενικότερο πλαίσιο δεν το βλέπουμε, παρά το καλό καστ), ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν βάζουμε το Άγρυπνος στο Σηάτλ που έχει μια καταστροφική (για το ηθικό μας) πρωτοχρονιάτικη πινελιά. Εδώ που τα λέμε, ΔΕΝ ΒΑΖΟΜΕ ΚΑΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΚ ΡΑΓΙΑΝ ΓΙΑΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΜΠΑΛΚΟΝΟΒΟΥΤΑ.

Θέλετε ντε και καλά να δείτε ταινία με εσάνς πρωτοχρονιάτικη αλλά να μην μας κάνει ερείπιο; Βάλτε το Πολυθρόνα Για Δύο, μια χαρά κωμωδία. Βάλτε το Γκοστμπάστερς το 2, επίσης καλό. Βάλτε το Ocean’s Eleven το ορίτζιναλ που έχει μια γερή πρωτοχρονιάτικη τζούρα και έχει και Φρανκ Σινάτρα, Ντην Μάρτιν και Σάμι Ντέηβις Τζούνιορ. Βάλτε στην τελική το New Year’s Evil, για λίγο σάπιο τρόμο που κατεβαίνει εύκολα, γρήγορα και άμυαλα. Αλλά ΟΧΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΕΣ ΚΟΜΕΝΤΙ.

Πόιντ 5 – ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ. ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΝ ΒΡΑΔΙΑ ΤΟΥ ΡΕΒΕΓΙΟΝ ΤΟΤΕ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕ, ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΕΤΦΛΙ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΤΑΙΝΙΩΝ, ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ. Δεν κοιτάμε πόσο άψογα περνάνε ούλοι εκεί έξω (ΛΕΝΕ ΨΕΜΜΑΤΑ), δεν κοιτάμε τι γίνεται σε μέρη με κόσμο (ΧΑΛΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ), δεν διαβάζομε στάτους ανθρώπων που τα περνάνε φίνα κάπου (ΑΝ ΤΑ ΠΕΡΝΑΓΑΝΑ ΤΟΣΟ ΦΙΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΓΡΑΦΑΝ ΣΤΑΤΟΥΣΙΖ) και ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΜΕ/ΔΙΑΒΑΖΟΜΕ/ΑΠΑΝΤΑΜΕ σε μεσάτζια στο μέσεντζερ που θέλουνε να μάθουν που είμαστε, τι κάνουμε, γιατί δεν είμαστε έξω ή/και γιατί είμαστε τόσο ξενέρωτοι. Είναι ο ευκολότερος δρόμος προς την απόλυτη κατάθλα ή ο δρόμος που θα μας οδηγήσει αλαφιασμένους κάπου έξω, όπου θα μπούμε στην διαδικασία να προλάβουμε τους άλλους που είναι 8 ποτά μπροστά και από εκεί όλα θα πάνε σκατά. Το ξέρω, το ξέρετε, το ξέρω ότι το ξέρετε, το ξέρετε ότι το ξέρετε, το ξέρετε ότι το ξέρω ότι το ξέρετε.

Καλή χρονιά να έχομε, μονάχοι ή και όχι.

(Κεντρική φωτογραφία: Outnow.ch)