ORIGINALS

Οι κλασικές φιγούρες του μετρό

Συγκοινωνούν ανάμεσά μας.

Έχω περάσει φάσεις στη ζωή μου που ξοδεύω καθημερινά ώρες ολόκληρες μέσα στο μετρό και φάσεις που έχω ξεχάσει ποια είναι η μπλε και ποια η κόκκινη γραμμή.

Δεν ξέρω σε ποια από τις δυο κατηγορίες ανήκεις εσύ αλλά είμαι σίγουρος ότι έστω και μια φορά να έχεις μπει σε βαγόνι, θα έχεις αναγνωρίσει τις παρακάτω κλασικές φιγούρες.

Ο τύπος με το ακριβό κοστούμι και το γυαλί ηλίου

 

Κάθεται πάντοτε όρθιος και συνήθως κρατάει έναν χαρτοφύλακα. Δεν έχει σημασία πού δουλεύει και τι θέση κατέχει, το ύφος του σε κάνει να νομίζεις πως πρόκειται για τον σημαντικότερο άνθρωπο όχι απλά του βαγονιού, ούτε της πόλης, αλλά του πλανήτη ολόκληρου.

Οι φοιτήτριες από την επαρχία

Συνήθως κυκλοφορούν σε τριάδες, κρατώντας τα βιβλία των μαθημάτων τους. Θα τις καταλάβεις είτε από την προφορά τους, είτε επειδή συζητάνε με τέτοιο ενθουσιασμό για την Αθήνα που θα έκανε μέχρι και τη Νέα Υόρκη να κοκκινίσει από τη ζήλια της.

Η γιαγιάκα που δεν θέλει να κάτσει

Πρόκειται για την κλασική γιαγιά που ενώ κάθεται όρθια και ταλαιπωρείται, καθώς κουνιέται σαν εκκρεμές στους ρυθμούς του συρμού, η περηφάνια της δεν της επιτρέπει να πάρει την θέση ενός νεότερου. «Όχι νεαρέ σε ευχαριστώ, δεν είμαι δα και τόσο μεγάλη» θα σου πει καθώς σιγά-σιγά θα διαλύεται ο μηνίσκος της, ένα απότομο φρενάρισμα τη φορά.

Η γιαγιάκα που πλέον θέλει οπωσδήποτε να κάτσει

Είναι η γιαγιάκα που δεν ήθελε να κάτσει, δυο χρόνια και μια εγχείρηση στο γόνατο αργότερα. Πλέον, έχει συμφιλιωθεί με την ιδέα πως ανήκει στο ηλικιακό γκρουπ των ανθρώπων που πρέπει να κάθονται στο μετρό και δεν θα σταματήσει να σε κοιτάει ενοχλημένη μέχρι να της παραχωρήσεις τη θέση σου.

Γενικά μακάρι όλες οι γιαγιάδες στο μετρό να ήταν σαν κι αυτήν:

Το ηλικιωμένο ζευγάρι

Χαριτωμένο ζευγάρι σε κάπως προχωρημένη ηλικία. Ο άντρας συνήθως τα έχει λίγο χαμένα και η σύζυγός του, σαν άλλος κέρβερος, τον ενημερώνει σε πόσες στάσεις κατεβαίνουν, πότε πρέπει να σηκωθεί, πότε να μιλάει και πότε να αναπνέει.

Το ζευγάρι που νομίζει ότι είναι στο δωμάτιο του

 

Συνήθως πρόκειται για νεαρό ζευγάρι αλλά σε αυτόν τον κανόνα υπάρχουν και εξαιρέσεις. Τα μέλη του ζευγαριού αδιαφορούν παντελώς για την ύπαρξη των υπόλοιπων επιβατών και -συνήθως όρθιοι και στηριζόμενοι στον τοίχο- φιλιούνται σαν να μην υπάρχει αύριο.

Αυτός που κοιμάται

Δεν έχει σημασία το φύλο και η ηλικία. Σε κάθε συρμό, πάντα, θα υπάρχει κάποιος ο οποίος θα κοιμάται εξουθενωμένος και το κεφάλι του είτε θα γέρνει μπροστά είτε θα ανεβοκατεβαίνει στους ρυθμούς της ταχύτητας του τρένου. Παραδέξου το, έχεις υπάρξει κι εσύ αυτός ο τύπος.

Ο τύπος που ακούει μουσική δυνατά

Άτομο νεαρής συνήθως ηλικίας, φοράει ακουστικά αλλά η μουσική τα διαπερνάει. Σχεδόν πάντοτε ακούει μέταλ και κουνάει το κεφάλι του ρυθμικά, σε πλήρη αρμονία με αυτόν που κοιμάται.

Το κοράκι

 

Σαν τα κοράκια, στέκεται υπομονετικά πάνω από ανθρώπους που κάθονται, περιμένοντας πότε θα σηκωθούν για να σπεύσει να πάρει τη θέση τους.

Οι συνάδελφοι που κουτσομπολεύουν

Μόλις έχουν σχολάσει και πιάνουν στο στόμα τους όλους τους συναδέλφους, σχολιάζοντας όσα συμβαίνουν στην δουλειά, κάνοντάς σε να αισθάνεσαι πως δουλεύεις χρόνια στην ίδια εταιρεία με αυτούς. Καμιά φορά μάλιστα σε πνίγει το δίκιο και μπαίνεις κι εσύ στην συζήτηση προκειμένου να πάρεις το μέρος της Λένας από το λογιστήριο στην οποία αντικειμενικά ο διευθυντής μίλησε πολύ άσχημα.

Αυτός που ουρλιάζει στο τηλέφωνο

 

Δεν έχει σημασία τι λέει. Σημασία έχει ότι ουρλιάζει, αδιαφορώντας για το γεγονός πως όλο το βαγόνι τον ακούει. Συνήθως μάλιστα μιλάει για άβολα και απολύτως προσωπικά πράγματα, δημιουργώντας ένα παράξενο κλίμα οικειότητας ανάμεσα σε αυτόν και τους συνεπιβάτες του.

Ο τύπος που σε κοιτάζει περίεργα

Νιώθεις ότι κοιτάει προς το μέρος σου. Σκέφτεσαι πως μάλλον θα κάνεις λάθος και προσπαθείς να κοιτάξεις αλλού. Στρέφεις πάλι το βλέμμα σου προς αυτόν και διαπιστώνεις ότι εξακολουθεί να σε κοιτάζει. Χωρίς λόγο. Απλά σε κοιτάζει περίεργα, σαν να σε ξέρει, σαν να του έχεις κάνει κακό.

Ο τρελός του βαγονιού

Κάθε συρμός έχει από έναν. Μιλάει μόνος του, μερικές φορές φωνάζει διάφορα ακατάληπτα αλλά σε γενικές γραμμές είναι ακίνδυνος.

Αυτός που διαβάζει δυο ώρες την ίδια σελίδα

 

Συνήθως διαβάζει ένα βιβλίο που δεν το έχεις ακούσει ποτέ ξανά στη ζωή σου  με έναν απροσδιόριστο τίτλο τύπου «η αγάπη σου ήταν ένας κήπος αδειανός» και δεν τον πετυχαίνεις ούτε μια φορά να γυρνάει σελίδα, ακόμη κι αν βρίσκεστε στο ίδιο βαγόνι για μισή ώρα.

Τα φασαριόζικα σχολιαρόπαιδα που πάνε για μπάνιο

Ο θρύλος λέει ότι περιφέρονται από βαγόνι σε βαγόνι όλο το χρόνο, ανεξαρτήτως καιρού. Πρόκειται για παρέα νεαρών ατόμων η οποία κυκλοφορεί μέσα στο τρένο με μαγιό και σακίδια στην πλάτη. Τους πετυχαίνεις στο δρόμο για τη δουλειά ή τη σχολή και τους βρίζεις από μέσα σου επειδή τους ζηλεύεις.

Τα φασαριόζικα σχολιαρόπαιδα όταν δεν πάνε για μπάνιο

Πρόκειται για την παρέα που πάει για μπάνιο, στις σπάνιες εμφανίσεις της χωρίς μαγιό (φοράνε παντελόνια, μην πάει ο νους σου στο πονηρό). Μονίμως όρθιοι, βλέπουν το βαγόνι σαν μια απέραντη αλάνα και στα 20 λεπτά της διαδρομής τους θα επιδοθούν από ακροβατικά μέχρι και σε παρκούρ, στηριζόμενοι αν χρειαστεί ακόμη και πάνω σου.

Ο τύπος που διαβάζει αθλητική εφημερίδα

Δεν ξέρεις πως μοιάζει γιατί το πρόσωπό του κρύβεται πίσω από την απλωμένη εφημερίδα που στο εξώφυλλο γράφει «έρχεται ο παιχταράς». Ξεζουμίζει την εφημερίδα μέχρι τελευταίας τελείας, κάνοντας συχνά σχόλια προς την πλευρά όσων κάθονται δίπλα του, οι οποίοι σπανίως απαντούν.

Η παρέα που γυρνάει από το γήπεδο

 

Αντροπαρέα με κασκόλ της αγαπημένης της ομάδας, περνάει ολόκληρη τη διαδρομή αναλύοντας το παιχνίδι που προηγήθηκε, επιρρίπτοντας ευθύνες στον προπονητή, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Ανάμεσα τους βρίσκεται συνήθως κι αυτός που διαβάζει αθλητική εφημερίδα, στον οποίο επιτέλους κάποιος απαντά.

Αυτός που βλέπει παντού τον ελεγκτή

Επιβιβάζεται σκοπίμως χωρίς εισιτήριο και κάθεται σε ολόκληρη τη διαδρομή σε αναμμένα κάρβουνα, φοβούμενος την είσοδο του ελεγκτή. Οποιοσδήποτε μεσήλικας κρατάει φάκελο και φοράει καπέλο αποτελεί τον πιθανό εχθρό ενώ κάθε φορά που οι πόρτες κλείνουν και ο ελεγκτής δεν έχει φανεί, είναι μια μικρή νίκη, μέχρι την επόμενη.

Ο τύπος με τον οποίο έρχεσαι πολύ πιο κοντά απ’ όσο θα ήθελες

 

Κυκλοφορεί κυρίως τις ώρες αιχμής και μοιάζει να αδιαφορεί για τον συνωστισμό. Θα κολλήσει πάνω σου και δεν θα ενοχληθεί καθόλου από το γεγονός πως βρίσκεστε σε επαφή σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Μερικοί το ονομάζουν «one train stand» χωρίς την αμηχανία του επόμενου πρωινού.