EUROKINISSI
ORIGINALS

Όλη η αλήθεια για τα Τρίκαλα

Ο stand up κωμικός, Αριστοτέλης Ρήγας, σε μια εξομολόγηση για την πόλη όπου γεννήθηκε και για την Αθήνα, όπου πλέον ζει.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας, μια επαρχιακή πόλη, τότε, των 70 χιλιάδων κατοίκων. Τώρα έχουν φτάσει τις 90 χιλιάδες λένε, αν και δεν ξέρω κατά πόσο αυτό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και όντως οι Τρικαλινοί και οι Τρικαλινές ‘got bussy’ στο διάστημα της απουσίας μου ή αν το κάνουν σε φάση ‘greek statistics’ και μετράνε και τον πληθυσμό της Κουτσούφλιανης Τρικάλων. Ξέρω, θα μου πείτε “Υπάρχει όντως χωριό με τόσο αστείο όνομα στα Τρίκαλα;”. Ναι υπάρχει θα σας πω, “ναι και λίγα τα λόγια για την Κουτσούφλιανη γιατί όντως δεν ξέρετε τίποτα άλλο για αυτή”. Και θα μου πείτε “Κουτσούφλιανη ρε φίλε; Μα είναι τόσο αστείο” και θα πω “Εντάξει έχετε δίκιο εδώ, αλλά μιλάνε και οι Αθηναίοι που έχουν περιοχή που λέγεται ‘Βούλα’. Οτι απορρίψατε τις ‘Σούλα’ και ‘Κούλα’ και μείνατε με αυτή ως καλύτερη επιλογή”.

Πρώτη φορά ήρθα στην Αθήνα στα 18 μου ως φοιτητής, έφυγα για το στρατό, ξαναγύρισα, έχω ζήσει πρακτικά τη μισή μου ζωή στην Αθήνα και την άλλη μισή στα Τρίκαλα και υπάρχουν πράγματα με κωμική αξία και στις δύο πόλεις.

Πράγματα που βρίσκω αστεία στα Τρίκαλα

AP IMAGES

AP Photo/Thanassis Stavrakis

Τη μεγάλη τους εμμονή με τη θάλασσα. Σοβαρά τώρα υπάρχει θέμα. Το γεγονός ότι τα Τρίκαλα έχουν λεωφορείο χωρίς οδηγό. Το οποίο λεωφορείο χωρίς οδηγό, για ένα περίεργο λόγο, είναι και χωρίς επιβάτες! Δεν ξέρω, πείτε με υπερβολικό, αλλά ο τίτλος ‘λεωφορείο χωρίς οδηγό’ θα μπορούσε να είναι τίτλος ταινίας θρίλερ β’ διαλογής. Ειδικά από τότε που στούκαρε σε ένα περίπτερο στα Τρίκαλα είναι γνωστό και ως ‘γκαβό λεοφωρείο’, γιατί κυριολεκτικά του άλλαξε τα φώτα.

Η τρικαλινή προφορά. Συγγνώμη, είναι λίγο αστεία. Αυτό είναι αναγνωρισμένο σε όλη την Ελλάδα, και διαπίστωσα σε μια παράσταση ότι γελούσαν με την τρικαλινή προφορά ακόμα και οι Κρητικοί. Το οποίο είναι μακράν πιο αστείο από την τρικαλινή προφορά. Επίσης να πούμε ότι η τρικαλινή προφορά δεν συνδέεται επ ουδενί με την τρικαλινή ευφυία. Έχω ακούσει δικηγόρο να αγορεύει στα Τρίκαλα με προφορά που θα έκανε τον Χατζηχρήστο να μισοκαταλαβαίνει και σας πληροφορώ ότι η αποζημίωση που πέτυχε ακούστηκε πεντακάθαρα.

Πράγματα που βρίσκω αστεία στην Αθήνα

Την Αθηναϊκή προφορά. Ναι. Υπάρχει. Και φίλε μου Αθηναίε το ξέρουν όλοι σε όλη την Ελλάδα εκτός από εσένα. Αν θέλεις να καταλάβεις πως ακούγεται, τυπικό παράδειγμα ήταν ο Παπακαλιάτη ως ‘Τζίμης’ στους ‘δέκα μικρούς μήτσους’. Σοκ; Έτσι ακούγεται ο τυπικός Αθηναίος στα αυτιά του κάθε βορειοελλαδίτη, να μιλάει με στρόγγυλα φωνήεντα, καθαρά, ορθοφωνημένα, και να λέει πράγματα του στυλ “εελα ρε μ@λ@@κ@” και “τι φάαση ρε μ@λαα@κ@”. Συγγνώμη που το λέω άλλα όσο γελάνε οι Αθηναίοι με τους Τρικαλινούς, άλλο τόσο γελάνε και οι Τρικαλινοί με τους Αθηναίους.

Οι Αθηναίοι πραγματικά αδιαφορούν για το οτιδήποτε είναι βορειότερα της κηφισιάς. Πας στα τρικαλα των 90 χιλιάδων κατοίκων (μαζί με τους κατοίκους της Κουτσούφλιανης), γυρνάς, σου λένε “γύρισες απ το χωριό σου;”. Το χωριό σου. Και στο ρωτάνε αυτό άνθρωποι που ενώ θεωρούνται Αθηναίοι μένουν στην Αγία Σωτήρα Μάνδρας, όπου η ταμπέλα του ‘Καλως ήρθατε’ με την ταμπέλα του ‘καλό ταξίδι’ απέχουν δέκα μέτρα η μία από την άλλη.

Η ονοματοδοσία των περιοχών της Αθήνας είναι ανεξάντλητο πεδίο κωμωδίας. Ενδεικτικά:

Το Mοσχάτο δεν ανήκει στους Aμπελόκηπους. Η Κυψέλη δεν είναι στα Μελίσσια. Το Ρουφ δεν είναι στο Καλαμάκι. Μετά από χρόνια στην Αθήνα διαπίστωσα ότι υπάρχουν περιοχές της Αθήνας που κανείς δεν ξέρει πού είναι. Ο ‘λόφος Σκουζέ’. Η ‘Ελληνορώσσων’. Η ‘Νέα Ελβετία’. Υπάρχει δηλαδή στην Αθήνα μια περιοχή που είναι βελτιωμένη σε σχέση με την παλιά, γνωστή Ελβετία; Αυτό θέλουν να μας πουν; Ότι έφυγε ο άλλος από τη Ζυρίχη κάποια στιγμή και πήγε κάπου στην Αθήνα και είπε “εντάξει, πολύ καλύτερα τώρα! Πρακτικά το ίδιο πράγμα είναι αλλά βελτιωμένο!”.

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς στην Αθήνα. Και δεν εννοώ τα μέσα τα ίδια, αλλά τους επιβάτες, οι οποίοι είμαι σίγουρος ότι δεν έχουν παίξει ούτε ένα παιχνίδι μπάσκετ στη ζωή τους. Και το λεω αυτό γιατί όποιος έχει παίξει έστω μια φορά μπάσκετ στη ζωή του αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να εκμεταλλεύεσαι τον κενό χώρο και να προωθείσαι εκεί που δεν υπάρχουν παίκτες. Άντε να το εξηγήσεις αυτό σε εκείνους που κάθονται δυο μαζί μπροστά στην πόρτα σε άδειο βαγόνι λες και είναι τσεκαδόροι σε κλαμπ της παραλιακής. Πήγαινε φίλε μου στο βάθος να σου δώσω πάσα να βάλεις εύκολο καλάθι. Δεν χρειάζεται να σπρωχνόμαστε για το ριμπάουντ. Δεν θα έρθει. Σε λεωφορείο βρισκόμαστε.

Δεν βλέπω λόγο να κάνουμε ‘block out’ ο ένας στον άλλο. Το οποίο φυσικά θα είχε λυθεί αν τα λεωφορεία στην αθήνα δεν είχαν οδηγό. Γιατί απλούστατα κανείς δεν θα έμπαινε μέσα, θα υπήρχε όλος ο χώρος ελεύθερος. Problem solved.

Ο Αριστοτέλης Ρήγας παρουσιάζει την δεύτερη σόλο παράστασή του, ‘Τουρλού’, στον Σταυρό του Νότου Club, τα Σάββατα 15-22-29/12 και 5/1.

Κεντρική φωτογραφία: Eurokinissi