ORIGINALS

Η Ωραία του Σχολείου δεν ήταν για τα δόντια σου

Σχεδόν δύο δεκαετίες μακριά από το σχολείο, είναι πια ασφαλές να μιλήσουμε για αυτό το κορίτσι που όλοι θαύμαζαν ωσάν οι τελευταίοι λιγούρηδες που γεννήθηκαν ποτέ.

“Είναι απαίσιο, ελεεινό, τραγικό, ειδεχθές, μικρότητα, αψίκορο και παιδικό να μιλάμε και να αναπαράγουμε στερεότυπα”. Πρώτον, τι σημαίνει αψίκορο και τι δουλειά έχει σ’ αυτήν την πρόταση; Δεύτερον, μια χαρά καταλάβατε τι ήθελα να πω με τις αγγλικούδες (που άλλοι μετέφρασαν γαλλικούδες, αλλά η φύρα είναι αμελητέα). Συμπέρασμα, καμιά φορά οι αθώες στερεοτυπικές αναλύσεις έχουν πλάκα. Για να δοκιμάσουμε τώρα με αυτήν της Ωραίας του Σχολείου.

 

Η ωραία του σχολείου, ειδικά την εποχή που πηγαίναμε εμείς σχολείο και δεν υπήρχε το Facebook για να ξεδίνουν και οι πιο ντροπαλοί, ήταν γρήγορα γρήγορα η πιο απόμακρη. Η παιδική μας αυστηρότητα όριζε ως ωραία του σχολείου ένα πραγματικά όμορφο κορίτσι, αρκεί να είχε σαφείς τάσεις σνομπισμού και ψηλής μύτης. Δηλαδή μια φίλη μας μπορεί να ήταν πιο ωραία από την Ωραία, αλλά εμείς της κόβαμε τα φτερά γιατί καταδεχόταν να παίξει μπάσκετ μαζί μας.

Η αυθεντική Ωραία ήταν μια ελληνική έκδοση της πιο νεαρής μπιτς που γνωρίσαμε ποτέ, της θρυλικής Μαρία Χοακίνα του Καρουζέλ. Κάθε ελληνικό γυμνάσιο είχε μία τέτοια.

Το οικογενειακό προφίλ της ΩτΣ

Τι δουλειά έκανε ο μπαμπάς σου; Ψυκτικός (σαν τον δικό μου); Οργανοπαίχτης σε λαϊκά σχήματα; Σουβλατζής; Μηχανικός Αυτοκινήτων; Λογιστής; Τραπεζικός υπάλληλος; Ε, ο μπαμπάς της Ωραίας του Σχολείου έπαιρνε περισσότερα λεφτά απ’ τον δικό σου. Δεν ήταν τίποτα λαθρέμπορας ή κάτι τέτοιο. Μια χαρά τύπος ήταν, πλήρωνε κανονικά τον ΕΝΦΙΑ (δεν υπήρχε ΕΝΦΙΑ) και τους φόρους του, αλλά τι να κάνουμε; Έπαιρνε περισσότερα απ’ τον δικό σου. Και μάντεψε σε ποιο παιδί του είχα αδυναμία; Στην Ωραία του Σχολείου. Στην κορούλα του. Σε ό,τι πιο ξινό υπήρχε εκτός ψυγείου στο σχολικό συγκρότημα.

Επειδή τις περισσότερες φορές, ο μπαμπάς της ήταν ωραίος τύπος, μοδέρνος, καλαμπουρτζής, ήταν δύσκολο να έχει εικόνα για το πόσο σνομπ ήταν η κόρη του στο σχολείο. Τον δικαιολογούμε, πατέρας ήταν.

Η ΩτΣ είχε συνήθως έναν μικρότερο αδερφό. Επ’ ουδενί δεν είχε αδερφή. Δεν θα βγαίνανε οι υπολογισμοί. Ο αδερφός της, συνήθως όσο μικρότερος χρειαζόταν για να υπάρχει στο σχολείο αλλά να μην κάνετε και παρέα, ήταν μια χαρά παιδί. Το κουτσομπολιό “ρε φίλε, πώς αυτό το παιδάκι βγήκε τόσο εντάξει με τέτοια αδερφή;” έδινε και έπαιρνε στα διαλείμματα.

 

Ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, η ίδια παρέμενε το πιο όμορφο περιουσιακό στοιχείο του σχολείου. Όσον αφορά τη μαμά της, τις περισσότερες φορές νόμιζε ότι έχει για κόρη την Elle Woods από το ‘Legally Blonde’. Ή ότι το σχολείο δεν βρίσκεται στην Κάτω Ηλιούπολη αλλά στο Mayfair του Λονδίνου. Κατά μάνα κατά κύρη κατά γιο και θυγατέρα δηλαδή. Χωρίς τα δύο ενδιάμεσα.

Όταν μεγαλώσει, συνήθως γίνεται:

Κομμώτρια

Ψυχολόγος

Φοιτήτρια Φιλοσοφικής που δεν πήρε ποτέ το πτυχίο γιατί παντρεύτηκε έναν πιλότο της Aegean

Αισθητικός

Λογίστρια

Τρόφιμος πρακτορείου μοντέλων

Κομπάρσος σε διαφήμιση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου

Οι τρεις τυπικοί τύποι αγοριών απέναντί της

Ο πλουσιόπαιδος: Αποπροσανατολισμένος μάλλον εξαιτίας της μάνας του που είδε την ΩτΣ σε κάποια σχολική γιορτή και λύσσαξε “Αυτή είναι για τον γιο μου!”, ο πλουσιόπαιδος με τα μηδενικά ενδιαφέροντα (το τένις δεν είναι ενδιαφέρον αν είσαι δώδεκα χρονών) πλησιάζει την Ωραία και τρώει τα μούτρα του.

Λίγο υπερόπτης αυτός, πολύ Μαρία Χοακίνα η άλλη, πολύ θέλει για να γίνει το κακό; Η ΩτΣ θα μπορούσε να ρίχνει χυλόπιτες σε τέτοιους χαλβάδες 365 μέρες το χρόνο.

Ο γόης αλητάκος, αυτός με την αυτοπεποίθηση: Είναι δεδομένο ότι θα του δώσει πιο πολλή σημασία από την καθόλου που έδωσε στο πλουσιόπαιδο. Γιατί είναι διαφορετικός. Και γιατί έχει πλάκα. Και γιατί δεν είναι κότα σαν εμάς, την πλέμπα των συμμαθητών, που δεν τολμήσαμε να της μιλήσουμε ποτέ. Και γιατί είναι γόης, έχει αυτοπεποίθηση, φοράει ωραία πουκάμισα απέξω και ωραία T-shirts από μέσα.

Θα τον βάλει να της γράψει ένα τραγούδι (γιατί ο γόης αλητάκος ξέρει πάντα κλασική) κι εκείνος θα το γράψει. Εκείνη θα του δώσει ένα φιλί στο μάγουλο και μετά θα τον απορρίψει. Θα του ξαναμιλήσει μετά από δέκα χρόνια στο Facebook, αλλά αυτός θα έχει ήδη δύο παιδιά κι εκείνη θα είναι άσχημη.

Εμείς, δηλαδή όσοι δεν ταιριάζουν στις δύο προηγούμενες κατηγορίες: Πες μας άτολμους, φλώρους, πουθενάδες, νέρντουλα, ανύπαρκτους και λίγους, αλλά αν δεν ήμασταν εμείς, η Ωραία του Σχολείου θα ήταν άλλη μια Κατερίνα, Μαρία, Σοφία, Νατάσα.

Το πλήθος της έδωσε τη δύναμη, το πλήθος της έδωσε τον τίτλο. Δυστυχώς, αυτή δεν έδωσε τίποτα στο πλήθος.

Τα αγόρια που της άρεσαν

Αν μάθαμε κάτι στο σχολείο είναι ότι μπορείς να βγάλεις περισσότερο νόημα αγναντεύοντας το άδειο γήπεδο της Καλλιθέας άκα Ελ Πάσο, παρά προσπαθώντας να ψυχολογήσεις τα κορίτσια. Η Ωραία του Σχολείου σκότωνε κάθε λογική που την ήθελε ερωτευμένη με τον μεγαλύτερο φλώρο, ο οποίος βαθιά μέσα του πίστευε ότι πηγαίνει σε ιδιωτικό και όχι σε δημόσιο.

 

Μετά από ρεπορτάζ σε σχολεία και μαθητικές κοινότητες, το βασικό χαρακτηριστικό που προέκυψε πως είχαν όλα τα αγόρια που πόθησαν ποτέ οι Ωραίες του Σχολείου ήταν το λαμπερό χαμόγελο. Ένδειξη ευγενούς καταγωγής ή απλά ανθρώπου που πλένει τα δόντια του, ο τύπος με τη λευκή οδοντοστοιχία είχε πάντα καλές πιθανότητες.

Για τα δικά μου δόντια, έχω μιλήσει αναλυτικά. Είχα αποκλειστεί πριν καν ξεκινήσει η κλήρωση.

*Η κεντρική φωτογραφία με την Megan Fox είναι από την ταινία Jennifer’s Body.