Ωδή στο μολύβι, τη γόμα και το χαρτί της σχολικής μας ηλικίας

Γράφω ακόμα με μολύβι. Σε ατζέντα με γραμμές, σβήνω με γόμα, κολλάω με σελοτέιπ σημειώσεις στην ατζέντα. Σκίζω σελίδες που δεν μου αρέσουν και καθαρογράφω άλλες. Κολλάω σημειώσεις με σελοτέιπ, σκίζω σελίδες από την ατζέντα, ξανακολλάω. Υπογραμμίζω με χρωματιστούς μαρκαδόρους. Που και που, φτιάχνω σαΐτες.

Μολύβια Faber Castel με γόμα, 4€ >

Σετ γραφείου Faber Castell, 7€ >

Φαντάσου, στις πρώτες μου δουλειές, αυτές τις βαρετές, που ψάχνεσαι, που κοιτάς το ρολόι για να πάει πέντε, που κοιτάς τις αγγελίες στο lunch break, η αγαπημένη μου ασχολία ήταν να κλέβω γραφική ύλη. Μολύβια, γόμες, χαρτί, φακέλους.

Το καλύτερο κομμάτι της ημέρας ήταν όταν έπρεπε να φτιάξω έναν φάκελο, να γράψω με στυλό αποστολέα και παραλήπτη και να τον βάλω στο κουτί του courier. Στην πορεία είχα τσεπώσει τέσσερα Pilot 0,7.

Στυλό Gel Pilot G-2 Mini, 1,75€ >

Δεν ξέρω αν το κάνουν κι άλλοι, φαντάζομαι, όμως, υπάρχουν αρκετοί. Ξέρω έναν ακόμα που το έχει παραδεχτεί, ήταν Άγγλος και το έλεγε stealing stationary. Φανερωθείτε αδέρφια, ο χειρότερος φόβος είναι ο ίδιος ο φόβος. Μαζί έχουμε δύναμη. Ζήτω η γόμα, ζήτω το μολύβι, ζήτω το χαρτί. Ζήτω η γραφική ύλη.

Για να καταλάβεις, στην 24 Media που δουλεύω εδώ και μερικά χρόνια και δεν είμαστε σε φάση κλέβω γραφική ύλη, απλά ζητάω. Μολύβια πολύ συχνά, στυλό Faber Castell Goldfaber με τη μακριά μύτη επίσης.

Faber Castell Goldfaber 4 + 1, 2€ >

Η γραμματέας με στραβοκοιτάει. Νομίζω θέλει τα στυλό για τον εαυτό της, νομίζω κάνει κολυβογράμματα όπως κι εγώ, γράφει με Goldfaber γιατί γράφει καλύτερα.

Φαντάζομαι, το θέμα γραφική ύλη είναι ένα απωθημένο της παιδικής ηλικίας. Έχει να κάνει με τα σχολικά χρόνια, τότε που είχαμε μόνο παιχνίδια και γραφική ύλη: Κασετίνες, γομολάστικες, στυλό και μπλάνκο.

Θυμάμαι μια τάξη ολόκληρη με λιλιπούτειους (καλά όχι και τόσο λιλιπούτειους) Winston Churchill που μάθαιναν να κάνουν υπογραφή και ήθελαν οπωσδήποτε rollball της Parker στα γενέθλια τους. Πένες Parker. Γενικώς, οτιδήποτε Parker.

Στυλό Parker, 30€ >

Ακόμα και τώρα, που μισώ το πλαστικό, συγκινούμε όταν βλέπω εκείνο το ρολό με το οποίο μας έντυνε η μαμά τα τετράδια. Κάτι γίνεται μέσα μου όταν βλέπω διορθωτικά ρολό, αυτά που πιο μικροί λέγαμε μπλάνκο, ξύστρες, τετράδια, σημειωματάρια.

Κάλυμμα Τετραδίων, 8,6€ >

Από όλα όμως το μεγαλύτερο φετίχ είναι τα μολύβια. Όχι το μολύβι γενικά και αόριστα, τα μολύβια. Πολλά. Φρεσκοξυσμένα, μυτερά για ευδιάκριτες λίστες “to do”, μεσαία για ζωγραφίες την ώρα των βαρετών meeting, χοντρά/μαλακά για την υπογράμμιση σημαντικών σημείων, ένα κουσούρι που μου έμεινε από το πανεπιστήμιο.

Είναι αυτή η μουτζούρα που κάνεις στο χαρτί, η σκίαση, και που μπορείς να τη διορθώσεις με περισσότερη σκίαση, να σβήσεις τα λάθη, να προσθέσεις, να ξανασβήσεις.

Μιλώντας για μολύβια, θέλω να δώσω συγχαρητήρια στον υπάλληλο της Ikea που σκέφτηκε αυτά τα κοντά μολυβάκια. Δεν μπορεί να φανταστούν πόσα έχω βουτήξει. Απλά, μάλλον, δεν τους πειράζει, γιατί είναι και αυτοί φετιχιστές των μολυβιών.

Το μολύβι είναι θέμα κουλτούρας. Είναι η αίσθηση που δίνει το ξύλο και ο γραφίτης.

Την ίδια σχέση τιμούν εταιρείες όπως η Moleskine που τόλμησε να βγάλει σημειωματάρια την εποχή του iPad και δικαιώθηκε πανηγυρικά. Που έφερε ξανά στην ενήλικη ζωή μας, τα τετραγωνάκια, τις λευκές σελίδες, τις σελίδες με γραμμές.

Moleskine iPad Mini, 58€ >

Moleskine Hardcover Large Ruled, 15,35€ >

Γι΄αυτό σου λέω, ζήτω η γόμα, ζήτω το μολύβι, ζήτω το χαρτί. Ζήτω η γραφική ύλη.