Τι είχε συμβεί την τελευταία φορά που ο Αντώνης Σαμαράς έκανε δικό του κόμμα

Η ανθρώπινη ανάγκη για καταξίωση ή τέλος πάντων για μια παρατεταμένη αναγνώριση, είναι πονηρό πράγμα. Ενώ πιστεύεις πως αυτή η ανάγκη έχει εξαφανιστεί, το πιθανότερο είναι πως απλώς έχει αλλάξει μορφή, πως έχει πάρει κάποια άλλη, ακόμα πιο αδιόρατη όψη.

Όλα τα παραπάνω μέχρι να δώσεις μια ομιλία στο Πολεμικό Μουσείο και κάνεις γνωστό ότι, ναι, οι πιθανότητες να δημιουργήσεις νέο κόμμα, είναι πολλές, αλλά αφήνεις – για την ώρα – αυτή την ιδέα στη συντήρηση του πολιτικού ψυγείου.

Ο Αντώνης Σαμαράς σε μία ιστορία που – σχεδόν – επαναλαμβάνεται, αυτός θα μπορούσε να είναι ο εναλλακτικός τίτλος του κειμένου για τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με τον πρώην πρωθυπουργό, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία.

Το βράδυ της Τρίτης (17/6) λοιπόν και με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου, Οι αθέατες όψεις του πολέμου στην Ουκρανία από τον Σταύρο Λυγερό, άσκησαν μαζί με τον Κώστα Καραμανλή (ένας ακόμα πρώην στο κάδρο) κριτική στον νυν για τα ελληνοτουρκικά, με τον Αντώνη Σαμαρά, ωστόσο, να απευθύνεται και προσωπικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη. «Πείτε του να μη στενοχωριέται και να μη ζορίζεται. Δεν χρειάζεται να ακούει κανένα άλλον. Άλλωστε, έχει δίπλα του τον Γεραπετρίτη, τον Ντόκο, όλο το ΕΛΙΑΜΕΠ. Αυτούς να ακούει…».

Σε αυτό το σημείο, μιας και πλησιάζουμε γραμμή με τη γραμμή όλο και πιο κοντά στον πυρήνα του κειμένου, να σας υπενθυμίσουμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει διαγράψει τον Αντώνη Σαμαρά από τη Νέα Δημοκρατία. Ας θυμηθούμε λοιπόν, όλοι μαζί, τι ακριβώς είχε συμβεί την τελευταία φορά που, ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής Μεσσηνίας, είχε δημιουργήσει το δικό του κόμμα.

«Ο καθένας γράφει την ιστορία του…»

Το Μακεδονικό ονοματολογικό ζήτημα δεν είναι πρόσφατο, άσχετα αν οι περισσότεροι θυμόμαστε, μεταξύ άλλων, τη φωτογραφία με τα γυμνά οπίσθια ενός άντρα που – ποιος ξέρει; – έψαχνε να βρει το δίκιο του.

Μία σημαντική χρονιά για το Μακεδονικό ήταν χωρίς καμία αμφιβολία του 1992, όταν και συγκλήθηκε στις 13 Απριλίου συμβούλιο με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς υπό τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Καραμανλή. Πρωθυπουργός της χώρας ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και υπουργός Εξωτερικών ο Αντώνης Σαμαράς.

Μετά το συμβούλιο, βέβαια, ο Αντώνης Σαμαράς έπαψε και επίσημα να είναι υπουργός Εξωτερικών, μιας και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, σε συνέντευξη τύπου, τον καθαίρεσε και ανέλαβε το υπουργείο. «Ο καθένας γράφει την ιστορία του…» δήλωσε ο Σαμαράς. Ο κύριος λόγος της αποπομπής του ήταν η διαφοροποίησή του από την κυβερνητική γραμμή (δεν δεχόταν τον όρο «Μακεδονία») και μάλιστα με σχέδιο – είχε παρουσιάσει επτά σημεία δράσης για το Μακεδονικό.

Λίγους μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο, παραιτήθηκε από τη βουλευτική του έδρα (είχε υποστηρίξει αρχικά ότι δεν θα προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση), αποχώρησε από τη Νέα Δημοκρατία και σαν μέλισσα την άνοιξη, έγινε ακόμα πιο δραστήριος.

Στις 30 Ιουνίου 1993 ίδρυσε την Πολιτική Άνοιξη και «τράβηξε» μαζί του, μεταξύ άλλων, τους Νικήτα Κακλαμάνη, Άκη Γεροντόπουλο και Στέφανο Στεφανόπουλο. Τότε, όπως και τώρα, ο Αντώνης Σαμαράς έχτισε τη βάση του πατώντας σε εθνικά θέματα. Είπαμε, η ιστορία – σχεδόν – επαναλαμβάνεται.

Η ανάμνηση που όσο και να περνούν τα χρόνια δεν ξεθωριάζει, ιδίως για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την Ντόρα Μπακογιάννη, έρχεται από τον Σεπτέμβριο του 1993, όταν ο Αντώνης Σαμαράς ζήτησε από τους Στέφανο Στεφανόπουλο και Γιώργο Συμπιλίδη να προχωρήσουν στην Πολιτική Άνοιξη. Αυτό, βέβαια, είχε ως αποτέλεσμα η Νέα Δημοκρατία να μείνει με 150 βουλευτές. Άρα, πρόωρες εκλογές, οι οποίες και πραγματοποιήθηκαν τον Οκτώβριο του 1993.

Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου κέρδισε άνετα τις εκλογές με 46,88%, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παραιτείται και νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας εξελέγη ο Μιλτιάδης Έβερτ, που καραδοκούσε από τις πρώτες μέρες της κυβέρνησης το 1990. Η Πολιτική Άνοιξη του Αντώνη Σαμαρά πήρε την τρίτη θέση, με περίπου 5%.

Στις βουλευτικές εκλογές του 2000 η Πολιτική Άνοιξη δε συμμετείχε, με τον Αντώνη Σαμαρά να υποστηρίζει δημόσια τη Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή. Στις 13 Μαΐου 2004 η Πολιτική Άνοιξη διαλύθηκε, ο Αντώνης Σαμαράς εντάχθηκε και πάλι στη Νέα Δημοκρατία, συμμετείχε στο ψηφοδέλτιό της στις ευρωεκλογές του 2004 και εξελέγη.

Στο 2025 πλέον, περιμένουμε – όχι για πολύ όπως φαίνεται – τις ανακοινώσεις του για τη δημιουργία ενός νέου κόμματος. Απέναντί του ένας ακόμη Μητσοτάκης, που δηλώνει πως «δεν έχουμε ανάγκη από αυτόκλητους συμβουλάτορες που ανησυχούν για τα εθνικά από τον καναπέ τους». Ο καναπές, βουλιαγμένος πλέον, ενδέχεται πολύ σύντομα να μείνει κενός.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ