REVIEWS

Turn Up Charlie, η νέα ‘God is a DJ’ σειρά του Idris Elba

Εν μέρει αυτοβιογραφική (αφού και ο ίδιος είναι DJ), εν μέρει κωμική και φουλ καλοκαιρινή. Αυτό που λένε 'ακούγεται μονορούφι'.

‘Θέλω να πιστεύω ότι θα ήμουν λίγο πιο οργανωμένος από ότι είναι ο Charlie. Αλλά όντως, αν τα πράγματα είχαν πάει διαφορετικά στην καριέρα μου, αισθάνομαι ότι θα προσπαθούσα και εγώ να γίνω όσο πιο επιτυχημένος DJ θα ήταν δυνατό. Αυτή είναι μια σειρά για τους ανθρώπους που δεν εγκαταλείπουν ποτέ τα όνειρά τους’

Η συγκεκριμένη δήλωση του ‘γεννήθηκα να παίξω τον James Bond’ Idris είναι ταμάμ προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε ότι το συγκεκριμένο sitcom του Netflix, με φόντο το Λονδίνο και την Ibiza και ‘αύρα’ Nick Hornby, δεν αφορά ακριβώς τον ίδιο αλλά μια κωμικοτραγική εκδοχή του εαυτού του που δεν πρόλαβε να ζήσει λόγω της τρομακτικής επιτυχίας του από το The Wire και μετά.

Πρωταγωνιστής είναι ο αξιολάτρευτος 40άρης λούζερ Charlie, ένας ταλαντούχος Νιγηριανός μουσικός που έβγαλε ένα καλοκαιρινό χιτ πίσω στα 90s και στη συνέχεια σπατάλησε τα πάντα σε γυναίκες (στις οποίες συνεχίζει να έχει σουξέ, ακόμη και άφραγκος), πάρτι και ποτά, καταλήγοντας να μένει μαζί με τη θεία του (και ένα μάτσο δίσκους) σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Λονδίνο.

Εκεί που τον βρίσκει ένα παιδικός του φίλος και νυν τύπου Jude Law επιτυχημένος κινηματογραφικός σταρ (JJ Feild), ο οποίος επιστρέφει στο Λονδίνο μαζί με την σουπερσταρ DJ γυναίκα του προκειμένου η πανέξυπνη κόρη του, που αλλάζει νταντάδες σε χρόνο dt (επειδή πάσχει από έλλειψη προσοχής αφού οι γονείς της δεν έχουν καθόλου χρόνο για αυτή), αποκτήσει ένα πιο σταθερό περιβάλλον.

 

Φαντάζομαι δεν χρειάζεται να σου πω τη συνέχεια; Ο φίλος του ζητάει να προσέχει την κόρη του ως τύπου νταντά. Και ο ίδιος δέχεται προκειμένου να βρεθεί κοντά στην σούπερσταρ DJ γυναίκα του που μπορεί να τον βοηθήσει να αναστήσει την καριέρα του βάζοντας την υπογραφή της σε ένα ριμίξ του χιτ του.

Ένα αναπάντεχα αραχτό και λάιτ project από τον δημιουργό των Luther και In the Long Run που μπορεί να έχει ως ‘κράχτη’ τη δική του ακαταμάχητη παρουσία, αλλά τελικά κερδίζει πόντους από το πόσο πειστική είναι η κόρη (Frankie Hervey) ως αφοπλιστικά κακομαθημένη που καταλήγει να μάθει το μάθημά της, τη διαφορά φιλοσοφίας για το πως πρέπει να μεγαλώνεις παιδιά ανάμεσα στην old school Νιγηριανή θεία και τους hipster γονείς και, πάνω από όλα, την Piper Perabo που δίνει πραγματικό ρεσιτάλ ως η χίπστερ DJ μάνα με τις υπαρξιακές αγωνίες.

Είναι εμφανές ότι η πρόθεση του Idris εδώ ήταν να μας κάνει να δούμε μια άλλη πτυχή του ταλέντου του. Συγκεκριμένα την κωμική. Δεν είμαι σίγουρος αν τα κατάφερε. Αλλά σέβομαι το γεγονός ότι για άλλη μια φορά ασχολήθηκε 110% με ότι βλέπουμε στην οθόνη. Από το σενάριο, το να μάθει στην Piper να κάνει την DJ για να είναι πιο πειστική στον ρόλο και να είναι -υπομονετικός- μέντορας στην τηλεοπτική κόρη του έως το να οργανώσει πειστικά τις σκηνές στα club της Ibiza. Όπως επίσης σέβομαι το γεγονός ότι δέχτηκε με χαρά να είναι ο κλωτσοσκούφι λούζερ της ιστορίας, δεχόμενος ‘προσβολές’ από την κόρη, την θεία και σχεδόν όλο το υπόλοιπο cast.

Στο τέλος της ημέρας το ότι ο Idris δεν είναι αστείος, δεν αποτελεί πρόβλημα για την σειρά. Την οποία αδίκως έχουν συγκρίνει με το Who’s the Boss (βλέπε άντρας νταντά-απλώς, αντί για παίκτης του baseball είναι DJ). Γιατί το συνολικό αποτέλεσμα βλέπεται, πίνεται και ακούγεται μονορούφι. Τι παραπάνω να ζητήσει κανείς από ένα καλόκαρδο sitcom που έχει εμφανώς φτιαχτεί με μεράκι και τις καλύτερες των προθέσεων;