ΤΟ ΜΕΣΟΚΑΛΟΚΑΙΡΟ “MIDSOMMAR” 22 Αυγούστου στους κινηματογράφους

Ο Άρι Άστερ επιστρέφει μετά την ταινία που τον σύστησε στο κοινό, την επιβλητική Διαδοχή, με ένα τρομαχτικό κινηματογραφικό παραμύθι, όπου ένας κόσμος σκότους απλώνεται κάτω από το υπέρλαμπρο φως της ημέρας. Η δεύτερη ταινία του εξαιρετικού δημιουργού είναι ένα σκοτεινό, παραισθησιογόνο παραμύθι που προκαλεί τη σκέψη, αλλά και τα ένστικτα. Μέσα από την ταλαντούχα πρωταγωνίστρια Φλόρενς Πιού (Lady Macbeth, The Little Drummer Girl), ο Άστερ εξετάζει ένα πλούσιο εύρος ιδεών, εμβαθύνοντας στο είδος των ταινιών τρόμου για να χτίσει μία μοναδική, ανατριχιαστική και απόκοσμη κινηματογραφική εμπειρία.

Σύνοψη

Η Ντάνι (Φλόρενς Πιού) και ο Κρίστιαν (Τζάκ Ρέινορ) είναι ένα νεαρό ζευγάρι από την Αμερική, του οποίου η σχέση είναι υπό διάλυση. Όμως, μετά από μία οικογενειακή τραγωδία που ταράζει την Ντάνι, το πένθος τους φέρνει πάλι κοντά και η Ντάνι αυτοπροσκαλείται σε ένα ταξίδι του Ντάνι με τους φίλους του σε ένα μοναδικό στο είδος του φεστιβάλ που λαμβάνει χώρα το μεσοκαλόκαιρο σε ένα απομονωμένο σουηδικό χωριό.

Αυτό που ξεκινάει σαν μία ανέμελη καλοκαιρινή περιπέτεια σε ένα ηλιόλουστο καταφύγιο, παίρνει νοσηρή τροπή, όταν οι κάτοικοι του χωριού προσκαλούν τους καλεσμένους να συμμετέχουν σε εορτασμούς που μεταμορφώνουν αυτόν τον παράδεισο σε ένα όλο και πιο ανησυχητικό και ενοχλητικό μέρος.

Ένα νέο είδος τρόμου

Από τον σεναριογράφο/σκηνοθέτη Άρι Άστερ έρχεται ένα ταξίδι στην καρδιά του σκότους, καθώς ένα ζευγάρι βρίσκεται αναπάντεχα στον ιστό μιας μυστηριώδους και επικίνδυνης αίρεσης σε ένα βουκολικό, κρυμμένο σουηδικό χωριό.

Στα ίχνη του θρίλερ που σκηνοθέτησε ο Άστερ, κάνοντας το ντεμπούτο του με τη Διαδοχή, το Μεσοκαλόκαιρο εξελίσσει το είδος προς μία νέα, απρόβλεπτη κατεύθυνση. Ο Άστερ χτίζει έναν υπνωτιστικό και μοναδικό κόσμο από το μηδέν, με τη δική του γλώσσα, ιστορία, μυθολογία και παραδόσεις.

Πριν τη Διαδοχή

Το Μεσοκαλόκαιρο άρχισε να παίρνει μορφή πριν ακόμα αρχίσει το γύρισμα της πρώτης ταινίας του δημιουργού, της Διαδοχής. Χρόνια πριν ο Άστερ έβγαινε από μία τρίχρονη σχέση και βρέθηκε να σκέφτεται τον χωρισμό, όταν άρχισε να γράφει ένα νέο σενάριο. Η ταινία ήταν η ευκαιρία να εξερευνήσει τη διάλυση μιας σχέσης μέσα από τον φακό ενός πειραγμένου παραμυθιού, βασισμένος σε προσωπικές εμπειρίες.

«Η αρχική εικόνα που πυροδότησε την ταινία ήταν μία εκκλησία που καίγεται ως θυσία» λέει ο δημιουργός. «Με ενθουσίασε η περίπτωση να τοποθετήσω μία ταινία χωρισμού σε ένα νέο σκηνικό, δίνοντας μία οπερατική διάσταση στην κάθαρση που έχουμε ξαναδεί σε ταινίες, όπου η εγκαταλελειμμένη πρωταγωνίστρια καίει το κουτί που περιέχει όλα τα αντικείμενα που έχει συλλέξει στη σχέση, από την οποία τελικά απελευθερώνεται».

Όσο προσπαθούσε να ξεπεράσει τον χωρισμό, ο Άστερ εξέφρασε αυτόν τον αγώνα στον χαρακτήρα της Ντάνι, μιας νεαρής Αμερικανίδας που προσπαθεί να ξεπεράσει την κρίση στη σχέση της με τοv σύντροφο της. Ο δημιουργός τοποθέτησε την ιστορία στη Σουηδία, όπου η Ντάνι και ο Κρίστιαν πάνε διακοπές. Έτσι, στράφηκε στον Σουηδό σκηνογράφο Χένρικ Σβένσον για να καταλάβει το περιβάλλον και την κουλτούρα που του ήταν ξένα.

Ο σκηνογράφος έκανε έρευνα στο σουηδικό φολκλόρ και τις παγανιστικές παραδόσεις. Σκηνογράφος και δημιουργός δημιούργησαν μία βίβλο 100 σελίδων, με λεπτομέρειες του μοναδικού αυτού κόσμου. Ο δημιουργός έκανε ο ίδιος έρευνα στις σουηδικές, βρετανικές και γερμανικές παραδόσεις, ενώ ταξίδεψε και στη Σουηδία για να επισκεφτεί φολκλόρ μουσεία και να μελετήσει τα σουηδικά έθιμα της υπαίθρου.

Η έρευνα τους οδήγησε σε πιο σκοτεινά έθιμα, όπως οι μέθοδοι βασανιστηρίων των Βίκινγκς. Ανάμεσα σε αυτό το σκοτάδι και το φως, ο Άστερ άρχισε να γράφει το σενάριο του, βάζοντας μία ομάδα σύγχρονων νεαρών Αμερικανών σε ένα ξένο περιβάλλον μιας απόκοσμης αίρεσης, που κάνει ιεροτελεστίες κατά τη διάρκεια ενός καλοκαιρινού φεστιβάλ στην απομακρυσμένη βόρεια Σουηδία.

Από τη σύλληψη της ταινίας, ο Άστερ με τα βίας τη θεωρούσε ταινία τρόμου, αλλά περισσότερο μία επική περιπέτεια σε ένα παράξενο, ερμητικό κόσμο. «Όταν οι Αμερικανοί μπαίνουν στο τοπίο αυτό, περνάνε μέσα από πύλες σε ένα νέο βασίλειο» λέει ο δημιουργός. «Το προσεγγίσαμε σαν ανθρωπολόγοι. Πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε αυτόν τον ολοκαίνουριο κόσμο, όπου οι χαρακτήρες μπορούν να ζήσουν πραγματικά εκεί; Ήταν κρίσιμο να δημιουργήσουμε έναν κόσμο όπου το κοινό μπορεί να σταθεί, να ζήσει και να καταλάβει, οπότε στο τέλος, παρόλο που αυτή η φυλή παραμένει ένα μυστήριο, να έχει παρουσιαστεί περίτεχνα».

Η Ντάνι και ο Κρίστιαν

Η σχέση τους περνάει κρίση, αφού ο Κρίστιαν βάζει τις ακαδημαϊκές του επιδιώξεις και τους φίλους τους πάνω από τις συναισθηματικές ανάγκες της Ντάνι. Ακολουθεί μία σοβαρή τραγωδία. «Η Ντάνι χάνει τον γονιό της και δεν έχει άλλον από τον Κρίστιαν» εξηγεί ο Άστερ. «Ο πιο κοντινός της άνθρωπος είναι αυτός ο τύπος που είναι έτοιμος να την αφήσει. Είναι αρκετά αξιοπρεπής και δεν φεύγει. Αλλά είναι θέμα καθήκοντος για τον Κρίστιαν, και η Ντάνι ξέρει πολύ καλά ότι οι φίλοι του δεν την έχουν αποδεχτεί».

Ο Κρίστιαν έχει σχεδιάσει ένα ταξίδι με τους φίλους του, το οποίο μάλιστα της κρύβει αρχικά. Αλλά τελικά νιώθει υποχρεωμένος να την καλέσει, παρόλο που η παρέα του έχει διαφορετική άποψη. «Δέχεται αυτή την ψεύτικη πρόσκληση, γνωρίζοντας ότι οι φίλοι του Κρίστιαν δεν τη συμπαθούν και από εκείνο το σημείο η ταινία γίνεται το ζήτημα του πώς θα λυθεί αυτή η τοξική κατάσταση» λέει ο δημιουργός. «Μένει στη σχέση από υποχρέωση και εκείνη ως αποτέλεσμα γραπώνεται από πάνω του, καταλαβαίνοντας ότι εκείνος θέλει να φύγει, αλλά γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να επιβιώσει μόνη της. Το Μεσοκαλόκαιρο είναι μια ταινία τρόμου για τη συνεξάρτηση».

Άνοδος-Ένα αστέρι γεννιέται

Τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ντάνι αναλαμβάνει η 23χρονη Φλόρενς Πιού που ξεχώρισε στην ταινία Lady Macbeth και την τηλεοπτική σειρά The Little Drummer Girl. Η ηθοποιός δίνει μια αξέχαστη ερμηνεία που εκφράζει τον πανικό, το σοκ, την απόγνωση, τη σύγχυση, τη σιγουριά και τη χάρη.

Ο Άστερ έκανε οντισιόν σε εκατοντάδες ηθοποιούς για τον ρόλο της Ντάνι, επιστρέφοντας ξανά και ξανά στην Πιού, γιατί ήταν η μόνη που κάλυπτε όλες τις προϋποθέσεις της διαδρομής της πρωταγωνίστριας, από το πένθος στη δύναμη. «Στο Lady Macbeth ήταν στημένη και ραδιουργός, ενώ η Ντάνι είναι εύθραυστη και συναισθηματική. Ήταν συναρπαστικό να βλέπω τη Φλόρενς να κάνει στροφή 180 μοιρών από τον ρόλο της στο Lady Macbeth. Είναι μία καταπληκτική επαγγελματίας που μπορεί να κάνει ό,τι της ζητηθεί με χαρακτηριστική ευκολία» λέει ο δημιουργός.

Η Πιού από την πλευρά της δέχτηκε την πρόκληση να υποδυθεί μία νεαρή γυναίκα που ταξιδεύει μέχρι την άκρη του κόσμου, μόνο και μόνο για να της κάνουν κατήχηση σε μία ανατριχιαστική, παγανιστική αίρεση. «Δεν έχω ξαναδοκιμάσει να παίξω ρόλο σαν της Ντάνι, δεν υπάρχει σημείο να κρυφτείς με έναν χαρακτήρα τόσο ανοιχτό και ευαίσθητο όσο αυτή» λέει η Πιού. «Ήθελα να την υποδυθώ, γιατί έχει τόσα επίπεδα, χάρη στο βάθος του σεναρίου του Άρι. Με συνεπήρε από την πρώτη ανάγνωση».

Η Πιού συμπληρώνει: «Ο κόσμος που δημιούργησε ο Άρι είναι τόσο ζωντανός. Ακόμα και όταν η ιστορία φτάνει στην κορύφωση της, είναι όλα όμορφα και δοσμένα με ακρίβεια. Είχε ξεκάθαρη ιδέα για αυτό που προσπαθούσε να καταφέρει, κάθε δευτερόλεπτο στην ταινία ήταν ήδη στο μυαλό του πριν ακόμα γυριστεί. Στην ταινία, κάθε πλάνο είναι ένα παζλ, με όλα τα σημεία να κινούνται αυτόνομα, καταλήγοντας σε ένα ολόκληρο πεδίο από ενορχηστρωμένα κομμάτια. Το να είσαι μέρος του φανταστικού κόσμου του Άρι είναι τρομαχτικό και συναρπαστικό».

Η κατήχηση

Το σκοτεινό παραμύθι μιας γυναίκας που πενθεί και τελικά μεταμορφώνεται με φόντο μία αρχαία παγανιστική ιεροτελεστία είναι στο επίκεντρο της ταινίας, καθώς η σταδιακή κατήχηση της Ντάνι την απομακρύνει από τον Κρίστιαν και το παρελθόν της και την οδηγεί σε μία νέα ζωή σε μία νέα οικογένεια, μέσα σε μία φυλή με μητριαρχική κουλτούρα.

Η ταινία ανοίγει σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο, αλλά σταδιακά η ιστορία εξελίσσεται σε ένα γυναικοκρατούμενο περιβάλλον, που καθηλώνει τον θεατή και έρχεται ως απάντηση σε μία εποχή που οι άντρες επιδιώκουν συστηματικά να ελέγχουν το γυναικείο σώμα.

«Υπάρχει μία ισορροπία ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες σε αυτό το χωριό, αλλά οι γυναίκες έχουν ξεκάθαρα περισσότερη δύναμη» λέει ο δημιουργός. «Είναι μια ιστορία γυναικείας δύναμης, αν και είναι γλυκόπικρη και όχι ακριβώς ξεκάθαρη. Η Ντάνι βγαίνει πιο δυνατή, αλλά και όχι δυνατή».

Καθώς η παρέα των Αμερικανών συμμετέχει στα αρχαία έθιμα του χωριού, η Ντάνι νιώθει αποδοχή, ισχυροποίηση, ακόμα και θεοποίηση από τους ανθρώπους στη φυλή, καθώς γεννιέται ξανά μέσα από τις αρχαίες ιεροτελεστίες. «Αρχίζει να επιτρέπει στον εαυτό της να πληγωθεί και να νιώθει όλα τα έντονα συναισθήματα που είχε καταπιέσει» λέει η Πιού. «Είναι η πρώτη φορά που ακούει τον πόνο της και τον αποδέχεται».

Μέσα από την καθηλωτική σκηνοθεσία του Άστερ, το κοινό παρασύρεται μαζί με την Ντάνι, παίρνοντας μία γεύση του αληθινού κινήτρου της φυλής, που σκοπεύει να επιστρατεύσει κόσμο για να υιοθετήσει τον τρόπο ζωής της. Αυτές οι ιεροτελεστίες και οι παραδόσεις παρουσιάζονται με όλες τις ανησυχητικές τους προεκτάσεις, αφήνοντας πολλά στη φαντασία του κοινού.

Στην ταινία, ο κακός της υπόθεσης δεν είναι οι χωριανοί, που απλώς τηρούν τα έθιμα που έχουν εδώ και αιώνες, αλλά οι ιδέες, οι αξίες και τα έθιμα τους, που εγκαθιδρύονται μέσα στην Ντάνι καθώς η ιστορία φτάνει στο απόγειο της. Η Ντάνι μεταμορφώνεται από αυτές τις ξεπερασμένες παραδόσεις και αυτό κάνει την ταινία πιο δυνατή και τρομαχτική. Δεν νιώθουμε πάντα τις δηλητηριώδεις ιδέες που κυκλοφορούν στον κόσμο μέχρι που φυτρώνουν μέσα μας. Μόλις ριζώσουν όμως, μπορεί να είναι αργά.

Info:

Σκηνοθεσία/Σενάριο: Άρι Άστερ

Πρωταγωνιστούν: Φλόρενς Πιού, Τζακ Ρέινορ, Γουίλιαμ Τζάκσον Χάρπερ, Γουίλ Πούλτερ, Βίλχελμ Μπλόμγκρεν

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Πάουελ Πογκορζέλσκι

Σχεδιασμός Παραγωγής: Χένρικ Σβένσον

Μοντάζ: Λούσιαν Τζονστον

Μουσική: Μπόμπι Κρλιψ

Διάρκεια: 2 ώρες και 20  λεπτά