Αυτό το θέμα δεν είναι από τα θέματα εκείνα στα οποία ταιριάζουν οι μεγάλες εισαγωγές. Έχουν εξάλλου προηγηθεί και προηγούμενα θέματα για το ποιος είσαι ανάλογα με το σουβλάκι που τρως ή και ποιος είσαι ανάλογα με τις σειρές που βλέπεις, οπότε είστε λίγο πολύ κατατοπισμένοι πάνω στο θέμα που λέγεται. Εδώ ήταν η σειρά των παπουτσιών. Μαζέψαμε 7 κατηγορίες παπουτσιών και μερικά από εκείνα τα χαρακτηριστικά που έχουν όσοι τα φορούν ως προς το πού βγαίνουν, ποια είναι τα ενδιαφέροντά τους και πώς συμπεριφέρονται σε διάφορες περιστάσεις.
Το vintage sneaker
– Οδηγείς Suzuki Swift με 3 τρακαρίσματα.
– Χρησιμοποιείς τη φράση ‘ρε μαν’, παρόλο που καταλαβαίνεις ότι δεν σου ταιριάζει.
– Στο παρελθόν προσπάθησες να παίξεις στην κιθάρα το ‘Smells Like Teen Spirit’ βλέποντας tutorial στο youtube. Σου βγήκε κάτι που έμοιαζε με το ‘παλιό μου παλτό’.
– Είπες ότι στραμπούληξες το πόδι σου στο μπάσκετ αλλά το στραμπούληξες προσπαθώντας να κάνεις skate στον κήπο της γιαγιάς σου.
– Λες ότι βγαίνεις Εξάρχεια, Μεταξουργείο και Πετράλωνα. Σε έχουν πετύχει τρεις φορές τον ίδιο μήνα να πίνεις καφέ στην πλατεία Νέας Σμύρνης.
– Yπήρξε μια μέρα που είπες ότι βρήκες τον έρωτα της ζωής σου τρεις φορές: oι δύο για άνθρωπο, η τρίτη για το album των White Lies.
– Όταν παραγγέλνεις καφέ πάντα χρησιμοποιείς για τη ζάχαρη μια φράση που δεν δίνει ακριβή δοσολογία (ένα τσικ ζάχαρη, λίγη ζαχαρίτσα, μια πρέζα ζάχαρη). Στο τέλος πάντα παραπονιέσαι ότι παραείναι γλυκός.
Το πάνινο
– Κάνεις μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και είσαι πράγματι καλός στη δουλειά σου.
– Μικρός ήθελες να γίνεις χαντμπολίστας αλλά είχες τρομερό ταλέντο στο ποδόσφαιρο.
– Έχεις πάρει προφίσιενσι με άριστα αλλά, όταν σε ρώτησαν Άγγλοι τουρίστες πώς πάνε Ομόνοια, απάντησες στη νοηματική.
– Αυτή τη στιγμή έχεις βάλει φωτογραφία εξωφύλλου μια ρήση που δεν είπε ποτέ ο Gabriel Garcia Marquez.
– Έχεις πάει σε κάθε αρχαιολογικό μουσείο των χωρών που έχεις επισκεφτεί στο εξωτερικό. Δεν πήγες ποτέ στο ελληνικό.
– Αυτή τη στιγμή που με διαβάζεις το τζιν σου έχει σκιστεί. Ανάμεσα στο πόδια. Φτιάξ’το σε παρακαλώ.
– Λες ακόμα το μπέργκερ, χάμπουργκερ και έπαιρνες το παιδικό γεύμα σε φαστφουντάδικα μέχρι τα 19 σου.
– Όταν βλέπεις ποδόσφαιρο παριστάνεις τον φανατισμένο και φωνάζεις ‘πωπω γκολάρα’ για μια κεφαλιά που μπήκε μετά από τουρλουμπούκι στην άμυνα του Λεβαδειακού. Κατάλαβες ότι η ομάδα σου δεν είναι αυτή με τις πράσινες φανέλες στο 63′.
Το μπασκετικό
– Λατρεύεις τα τζιν. Έχεις περισσότερα από 20. Δύο από αυτά τα έχεις για τον ύπνο.
– Σε ξέρουν σε κάθε σαντουιτσάδικο της Αθήνας. Σε υποδέχονται όλοι με ένα πλατύ χαμόγελο και ένα ‘Μητσάκο μου τι κάνεις;’.Το όνομά σου είναι Ορέστης.
– Πίνεις πολύ και κάθε αστείο σου είναι για το γεγονός ότι πίνεις πολύ.
– Είσαι ο μόνος από όλες τις κατηγορίες που μπορεί να πιάσει κουβέντα χωρίς να κριντζάρει όλο το μαγαζί γύρω σου.
– Οδηγείς ένα Golf του 2008 το οποίο έχει 120.000 χιλιόμετρο αλλά μοιάζει σαν να αγοράστηκε χθες.
– Tις Κυριακές το βράδυ, ζητάς από τους φίλους που ξέρουν από σινεμά να σου πουν καμιά καλή ταινία. Καταλήγεις να βλέπεις βίντεο στο youtube με ξύλο στους δρόμους της Ρωσίας.
– Στο δίλημμα Tupac ή Biggie, απαντάς SNIK.
– Έχεις χάσει 3 κινητά, επειδή μπήκες στη θάλασσα με αυτά στην τσέπη. Το ένα ήταν του κολλητού σου που το πήρες για πλάκα αλλά ξέχασες ποια ήταν η πλάκα.
Το μποτάκι
– Πιστεύεις ότι το ‘Καφε της Χαράς’ ήταν καλύτερο από το ‘Κωνσταντίνου & Ελένης’.
– Καπνίζεις ηλεκτρονικό τσιγάρο για να κόψεις το τσιγάρο. Δεν ήσουν ποτέ καπνιστής.
– Δεν σου κάθεται καλά κανένα γυαλί ηλίου αλλά σου πάνε όλα τα γυαλιά μυωπίας. Δεν έχεις μυωπία και μένεις σε χώρα που έχει 300 μέρες τον χρόνο ήλιο.
– Βιάζεσαι να μεγαλώσεις. Η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής σου ήταν, όταν ξύπνησες ένα πρωί και βρήκες μια άσπρη τρίχα στο περιποιημένο μούσι σου.
– Αγοράζεις πολιτική εφημερίδα κάθε Κυριακή γυρνώντας από τη σαββατιάτικη σου έξοδο. Το τελευταίο άρθρο που διάβασες ήταν ένα που δημοσιεύτηκε το 2013.
– Πιστεύεις ότι τελικά όλα είναι θέμα παιδείας.
– Όταν βγαίνεις έξω προτιμάς να ακούς ροκάκια. Αγαπημένη σου μπάντα είναι οι Onirama.
Ο κλασικά ανδρικός
– Ξέρεις καλύτερα από τον καθένα που θα βρει το καλύτερο χοιρινό κότσι σε μια πόλη που δεν έχεις επισκεφτεί ποτέ.
– Όταν κάθεσαι στην καρέκλα γραφείο σου πάντα θα πεις ‘ουφ Θέε μου’.
– ‘Δεν νευριάζεις συχνά αλλά αν νευριάσεις τώρα οι γύρω σου δεν σε αναγνωρίζουν’.
– Μια φορά πριν από 3 χρόνια, στον γάμο του δεύτερου ξάδερφού σου, έφαγες 14 κεμπάπ.
– Έχει μελετηθεί ότι περίπου το 25% των φράσεων που χρησιμοποιείς στις καθημερινές σου συναναστροφές είναι παροιμίες.
– Είσαι ο μόνος από όλες τις κατηγορίες που ξέρει τι πάει να πει μπουζί και τι χαρτιά πρέπει να πας στην εφορία.
– Πίνεις ακόμα φραπέ. Μια φορά είχες προσπαθήσει να τον ψήσεις στο μπρίκι του ελληνικού.
– Όταν στρίβεις με το αμάξι, ακούγεται διάφορα πράγματα από μέσα του να μετακινούνται για τουλάχιστον 3 λεπτά αφού η στροφή ολοκληρώθηκε.
Ο ποδοσφαριστής
– Όταν βγαίνεις έξω προτιμάς πάντα ένα φρουτοχυμό φράουλα.
– Όταν γυρνάς μετά τις 9 το βράδυ σπίτι, τα ακούς.
– Το πιο αλήτικο πράγμα που έχεις κάνει στη ζωή σου είναι να πάρεις το σβηστό τσιγάρο του πάτερα σου και να κάνεις μια ρουφηξιά. Στη συνέχεια το άφησες ακριβώς εκεί από όπου το πήρες.
– Όταν θυμώνεις, σταυρώνεις τα χέρια, κατεβάζεις το κεφάλι και κάνεις γκριμάτσες.
– Τον περασμένο χειμώνα ήσουν κρυωμένος για 5 σερί μήνες.
– Είσαι 8 χρονών. Ευχαριστούμε για το κλικ σου.
People are strange
– Έχεις κάνει αλλαγή χρόνου στον Ταΰγετο.
– Κάθε χρόνο που περνάει τα μάτια σου γουρλώνουν και λίγο περισσότερο.
– Δεν πιστεύεις ακριβώς ότι η Σελήνη είναι διαστημόπλοιο κάποιου αρχαίου πολιτισμού αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχει λάβει επαρκείς αποδείξεις για το αντίθετο.
– Το αγαπημένο σου φαγητό είναι η ωμή αγκινάρα.
– Μια φορά περπάτησες με τα πόδια από την Πλατεία Συντάγματος μέχρι τη Λειβαδιά. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πεζοπορία που έκανες εκείνον τον μήνα.
– Πηγαίνεις σε παζάρια βιβλίου και κάνεις λογαριασμούς πάνω από 200 εύρω. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τελικά ποια βιβλία σου αρέσουν.
– Είσαι αρθρογράφος στο μεγαλύτερο σάιτ της Λάρισας σχετικά με τη δράση του θεού Απόλλωνα. Λάρισα πήγες μόνο ως φαντάρος.
