Η κληρονομιά του Sex and the City στο αντρικό στυλ

Το Sex and the City είναι αναμφίβολα μία από τις σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία της μικρής οθόνης. Δημιουργήθηκε από τον Darren Star, βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο της Bushnell Candace, έκανε πρεμιέρα το 1998 και ολοκληρώθηκε το 2004 μετά από έξι σεζόν.

Είναι μία σειρά που μιλούσε για πολλά πράγματα, από τις φιλικές και ερωτικές σχέσεις μέχρι το σεξ χωρίς αναστολές, την καθημερινότητα στη Νέα Υόρκη και τις μη συμβατικές επιλογές ζωής.

Πάνω απ’ όλα όμως, είναι ένα σόου-fashion show, που θα μνημονεύεται πάντα ως το πάνθεον της γυναικείας μόδας.

Εκτός από μία μεγάλη πασαρέλα όπως την οραματίστηκε η ενδυματολόγος της σειράς και ζωντανός θρύλος της μόδας, Patricia Field, το Sex and the City «απεικονίζει πώς τα γυναικεία ρούχα μπορούν να χρησιμεύσουν ως εργαλείο έκφρασης και αφήγησης, αλλά και ως τρόπος ζωής», υπογραμμίζει ο Mark Agnes, υπεύθυνος styling της σειράς, μιλώντας στο αμερικάνικο GQ. 

Με το Sex and the City να έκλεισε πριν λίγες ημέρες, στις 6 Ιουνίου, τα 25 του χρόνια από την προβολή του πρώτου επεισοδίου, τον Ιούνιο του 1998, και να ετοιμάζεται να επιστρέψει στις οθόνες μας, στις 22 του μήνα, μέσα από τη δεύτερη σεζόν του πολυσυζητημένου reboot And Just Like That του HBO Max, ανατρέχουμε όχι στην τομή που έκανε η θρυλική σειρά στη γυναικεία μόδα, αλλά στην κληρονομιά της στο αντρικό στυλ.

Αποτελεί την τέλεια χρονοκάψουλα για τις τελευταίες ημέρες μίας συγκεκριμένης εποχής αντρικών ενδυμάτων, πριν την επέλαση του streetwear, καθώς και την καλύτερη απεικόνιση του πιο κλασικού δίπολου στην αντρική μόδα.

Sex and the City, μετροσέξουαλ και streetwear

Κατά τη διάρκεια των πρώτων σεζόν της σειράς, τα αντρικά ρούχα όπως τα γνωρίζουμε σήμερα ήταν στα σπάργανα. Ό,τι ορίζει σήμερα το streetwear -τα sneakers, τα hoodies, τα bomber jackets, το κοστούμι με αθλητικά παπούτσια, οι φόρμες που συνδυάζονται με casual κομμάτια όπως ζιβάγκο και τζην ή φανελένια πουκάμισα-, μία από τις κυρίαρχες δυνάμεις της σύγχρονης σκηνής της μόδας, τότε ήταν μία ακόμα υποκουλτούρα. 

Οι άντρες που νοιάζονταν για το πώς ντύνονταν αντιμετωπίζονταν με καχυποψία – κάτι που σήμερα δε συμβαίνει ή έστω δε συμβαίνει με αυτή την ένταση. Δεν είναι τυχαίο ότι εκείνη την εποχή άνθισε ο όρος του μετροσέξουαλ, του άντρα δηλαδή που ασχολείται με την εμφάνισή του (το άρθρο των New York Times για το φαινόμενο των μετροσέξουαλ το 2003 είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά). Πλέον, θεωρείται απλά παρωχημένος. Ένα ακόμα στερεότυπο. Φυσικά και οι άντρες ασχολούνται με την εικόνα τους και δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό. 

Το Sex and the City έζησε λοιπόν σε μία εποχή που τα αντρικά στιλιστικά ταμπού ήταν υπαρκτά, όπως επίσης και τα όρια στο αντρικό στυλ. Οι γραμμές που διαχώριζαν το καλό από το καθημερινό ντύσιμο ήταν ευδιάκριτες. Σήμερα με δυσκολία τις διαχωρίζεις. 

Ταυτόχρονα, το κοινωνικό και οικονομικό status επέβαλλε και ένα συγκεκριμένο τρόπο ντυσίματος: τα αυστηρά και συντηρητικά κοστούμια ήταν η μοναδική επιλογή.

Γι’ αυτό, ανατρέχοντας πίσω στις ενδυματολογικές επιλογές των αντρών του Sex and the City είναι σαν να επιστρέφουμε σε μία εποχή που απεικόνιζε τα δύο κλασικά αρχέτυπα της αντρικής μόδας. 

Ο γιάπης Mr. Big, ο χίπστερ Aidan

Η πρωταγωνίστρια της σειράς, Carrie Bradshaw (Sarah Jessica Parker) είχε δύο μεγάλους έρωτες: δύο άντρες διαφορετικής οικονομικής κατάστασης, διαφορετικής κοινωνικής θέσης, διαφορετικής φιλοσοφίας ζωής. Όλα αυτά απεικονίζονταν στο στυλ τους: από τη μία, ήταν ο τιτάνας των επιχειρήσεων Mr. Big (Chris Noth), που ήταν πάντα καλοντυμένος, προσεγμένος και φορούσε μόνο κοστούμια (ζήτημα αν τον είδαμε ποτέ ντυμένο χαλαρά). 

Στην αντίπερα όχθη, βρισκόταν ο Aidan (John Corbett), ο χίπστερ κατασκευαστής επίπλων με την casual, μποέμικη αισθητική (τζην παντελόνια, πουκάμισα και μπουφάν, σουέντ τζάκετ, δερμάτινα παντελόνια, μπότες, T-shirts και αμάνικες φανέλες). 

Αυτές οι δύο εκ διαμέτρου αντίθετες ενδυματολογικές απεικονίσεις είναι ένα από τα διαχρονικότερα αρχέτυπα της αντρικής μόδας. Είναι αυτά ακριβώς που καθιστούν το Sex and the City μία διαχρονική ματιά στο αντρικό στυλ. Ευτυχώς, όμως στις μέρες, έχουν καταρριφθεί. 

Λίγο καιρό πριν το μεγάλο φινάλε της σειράς, το streetwear άρχισε δειλά-δειλά να εισβάλλει στη βιομηχανία της μόδας μέχρι που χρόνια μετά, έφτασε να σαρώσει τα πάντα. Να γίνει ο απόλυτος κυρίαρχος και να καταρρίψει όρια, στερεότυπα, να βγάλει με απλά λόγια την αντρική μόδα από τα κουτάκια της. 

Σήμερα, άλλωστε, δεν υπάρχει άντρας που να ντύνεται ή σαν τον Mr. Big ή σαν τον Aidan. Και αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί δεν υπάρχει οίκος μόδας πλέον που να μην παντρεύει τα δύο αυτά βασικά στυλ ντυσίματος. Ακόμα και κατεξοχήν tailoring οίκοι, όπως ο Zegna και ο Giorgio Armani έχουν εισάγει κατά καιρούς athleisure στοιχεία στις συλλογές τους ώστε να συνομιλούν με την εποχή. 

Ξεπερνώντας τα αντρικά στιλιστικά ταμπού 

Μπορεί στο Sex and the City να πρωταγωνίστησε το πιο κλασικό δίπολο της αντρικής μόδας, αυτό δε σημαίνει ότι η αντρική γκαρνταρόμπα της σειράς δεν είχε στραμμένο το βλέμμα της στο μέλλον. 

Τα χρωματιστά κοστούμια, τα φλοράλ πουκάμισα, τα εκκεντρικά prints και οι προβοκατόρικοι συνδυασμοί του αείμνηστου Willie Garson, που ενσάρκωσε τον ομοφυλόφιλο κολλητό της Carrie, Stanford Blatch μπορεί να αντανακλούσαν τον φωτεινό, αστείο και stylish χαρακτήρα του ήρωα, προμήνυαν όμως και την επερχόμενη αλλαγή σελίδας στο αντρικό ντύσιμο – τον πειραματισμό με πιο τολμηρές επιλογές.

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο ωστόσο στην κληρονομιά του Sex and the City στην αντρική ένδυση ίσως να μην αφορά τελικά τους αντρικούς χαρακτήρες της σειράς. Το ανδρόγυνο στυλ της δυναμικής δικηγόρου Miranda Hobbes (Cynthia Nixon), που ακροβατούσε μεταξύ του formal και του cool & casual, ήταν από τα masterpieces της Patricia Field. 

Μέσα από τα αυστηρά μίνιμαλ κοστούμια με γραβάτα που της φορούσε έκλεινε το μάτι στο ανδροκρατούμενο εταιρικό περιβάλλον, ενώ με τις oversized τζην σαλοπέτες, τα baseball caps και τα αθλητικά παπούτσια που την έντυνε εκτός εργασίας,  στη σοβαροφάνεια της αντρικής μόδας.