Τι να κάνεις όταν τα χάνεις

Τα μαλλιά που αποχαιρετούν για πάντα το κεφάλι σου δεν πρόκειται να γυρίσουν πίσω, οπότε δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να κλαις πάνω από τις τρίχες στο μαξιλάρι. Σημασία έχει τι θα κάνεις από εδώ και πέρα σχετικά με τα μαλλιά σου – ή, τελοσπάντων, ότι έχει απομείνει από αυτά. Το βασικότερο είναι να καταλάβεις σε ποιο στάδιο τριχόπτωσης βρίσκεσαι. Έχεις αρχίσει να βλέπεις τα πρώτα λιμανάκια ή καμαρώνεις μια ολόκληρη φαλακρή πεδιάδα; Χάνεις από εκεί που χάνει και ο Jude Law ή μαδάς στα πρότυπα του Nicholas Cage; Από την απάντησή σου θα εξαρτηθεί το επόμενό σου κούρεμα και το πώς θα χτενίζεσαι κάθε πρωί.

Αν ανήκεις στην ίδια κατηγορία με τον…

Jude Law

Η λέξη “λιμανάκια” έπαψε να σου θυμίζει κόντρες στην παραλιακή τη στιγμή που έκαναν την εμφάνισή τους οι πρώτες οβάλ κοιλότητες αριστερά και δεξιά από το μέτωπό σου. Μην πανικοβάλλεσαι, δεν είσαι φαλακρός (ακόμη). Επιπλέον, μπορεί να παραμείνεις σε αυτό το στάδιο για πολλά χρόνια ακόμη. Όσον αφορά το κούρεμά σου, το ζητούμενο είναι να μην πανικοβληθείς: αν τα ξυρίσεις σε μια στιγμή απελπισίας, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να τονίσεις αυτά τα κενά σημεία. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεσαι μακριές τρίχες στο κεφάλι σου, τις οποίες θα χτενίζεις με φορά προς τα εμπρός, προκειμένου να καλύπτουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιφάνεια στο μέτωπό σου. Απόφυγε όσο μπορείς το ζελέ, ώστε το πρόβλημα να καμουφλάρεται και από τη φυσική κίνηση των μαλλιών σου.

Αν ανήκεις στην ίδια κατηγορία με τον…

Jason Statham

Τα λιμανάκια μεγάλωσαν, επεκτάθηκαν και τώρα στο κεφάλι σου δεσπόζει ένα μεγαλοπρεπές κενό, το οποίο ξεκινάει πάνω από τα φρύδια σου και φτάνει μέχρι την κορυφή του κεφαλιού σου. Σύμφωνοι, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί – δεν είναι όμως απελπιστική. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να διατηρείς πάντα τα μαλλιά σου ομοιόμορφα κουρεμένα κοντά, ώστε να μην τονίζεται επιπλέον η απώλειά σου και η μετάβαση από την περιοχή «μαλλιά» στην περιοχή «όχι μαλλιά» να γίνεται ομαλά. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο αν είσαι μελαχρινός, διότι η χρωματική απόκλιση υπογραμμίζει το πρόβλημα.  

Αν ανήκεις στην ίδια κατηγορία με τον…

Πρίγκιπα William

H φύτρωση των μαλλιών σου δεν έχει αλλάξει καθόλου. Δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την πυκνότητά τους. Ναι μεν έχεις μαλλιά σε όλη την έκταση του κεφαλιού σου, είναι όμως τόσο αραιά που επιτρέπουν στον συνομιλητή σου να παρατηρεί το scalp σου την ώρα που σου μιλάει. Πράγματι, δεν είναι ότι πιο κολακευτικό, και όντως είναι δύσκολο να το κρύψεις. Σε αυτή τη φάση μπορείς είτε α) να τα ξυρίσεις και να ησυχάσεις ή β) να τα αφήσεις να μεγαλώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο και να τα χτενίζεις με κατεύθυνση προς τα εμπρός ή προς το πλαί. Σίγουρα όχι προς τα πίσω πάντως και κοκαλωμένα με ζελέ, διότι οι σαρανταπέντε τρίχες που σου έχουν απομείνει θα μοιάζουν με πέντε.

Αν ανήκεις στην ίδια κατηγορία με τον…

Nicholas Cage

Είναι ίσως το πιο ενοχλητικό είδος τριχόπτωσης από όλα. Όχι γιατί κρύβεται δυσκολότερα αλλά γιατί σου δημιουργεί την ανασφάλεια ότι οι άλλοι σχολιάζουν το “μπιφτέκι” σου πίσω από την πλάτη σου. Μην το επιτρέψεις. Αν η τρίχα σου είναι ίσια, διατήρησε το κούρεμά σου σε ένα μέτριο μήκος και χτενίσου με φορά προς τα πίσω χρησιμοποιώντας, ενδεχομένως, και τη βοήθεια των προϊόντων styling. Αν πάλι τα μαλλιά σου είναι σγουρά είσαι τυχερός, διότι μπορείς να αφήσεις τις μπούκλες να μακρύνουν και να καλύψουν εκείνες το κενό. Γλυτώνεις την φαλάκρα, καλωσορίζεις την αφάνα. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σε αυτή τη ζωή.

Αν ανήκεις στην ίδια κατηγορία με τον…

Bruce Willis

Είσαι ο “παλιός”, ο ψημένος, έχεις περάσει και από τα πέντε στάδια του πένθους για τα μαλλιά σου (άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη, αποδοχή) και τώρα βρίσκεσαι εδώ, στον τερματικό σταθμό, στη φάση “γλόμπος”. Τώρα στο κεφάλι σου έχουν μείνει κάτι τελευταίες αναμνήσεις μαλλιών πάνω από τη βάση του λαιμού σου (σε εκείνο το σημείο εγκαταλείπουν τη μάχη τελευταία – ίσως και ποτέ). Τα κακά νέα: είσαι φαλακρός. Τα καλά νέα: είσαι ελεύθερος. Δεν έχεις τίποτα να κρύψεις. Το οποίο σημαίνει ότι μπορείς να κάνεις ό,τι γουστάρεις: να τα πάρεις όλα με τη μηχανή σαν τον Moby. Να τα αφήσεις να μακρύνουν σοφιστικέ στα πλαϊνά σαν τον Malcovich. Να αφήσεις μούσι σαν τον Connery. Να φοράς καπέλα. Να φοράς σκούφους. Να μη φοράς τίποτα. Οι επιλογές σου για το πώς θα συμφιλιωθείς και θα ζήσεις από εδώ και μπρος χωρίς μαλλιά είναι ατελείωτες. Το δύσκολο part πέρασε. Δεν έχεις τίποτα (άλλο) να χάσεις.