Αντιγόνη Νεοφύτου, η αποκάλυψη της τηλεοπτικής σεζόν

Στο οπτικό μας πεδίο έπεσε ήδη από τα πρώτα επεισόδια του περσινού πρώτου κύκλου του Η Γη της Ελιάς του Mega που ήταν ουσιαστικά το υποκριτικό της ντεμπούτο (αφού το μόνο που είχε κάνει πριν ήταν ένα guest στις 8 Λέξεις).

«Η Μαρίνα είναι μια δυναμική γυναίκα που τα λέει έξω από τα δόντια. Της αρέσει η αλήθεια και να μην κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της. Η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα φέτος είναι το πώς και πόσο “αγκαλιάζει” ο χαρακτήρας μου τον ρόλο της μητρότητας. Ότι αλλάζει πλέον τις προτεραιότητές της και ωριμάζει».

Κάτι, η απειρία της, που δε φάνηκε καθόλου on camera αφού η κόρη του εισαγωγέα fashion brands έκανε με χαρά μακροβούτι στα άγνωστα νερά.

Όντως αποφασισμένη να πέσει με τα μούτρα στη δουλειά και να μάθει ό,τι και όσο παραπάνω μπορούσε από τους πιο έμπειρους συναδέλφους της.

«Προφανώς και είχα άγχος. Αλλά, από τη στιγμή που πήρα μια απόφαση, έχω μάθει να τη στηρίζω με όλες τις δυνάμεις μου».

Η σύνδεση με την παιδικότητά της

Ναι, εννοείται πως, ως εντελώς στοχοπροσηλωμένη προσωπικότητα, περνούσε ώρες στο πατρικό της μελετώντας το σενάριο απέξω και ανακατωτά και κάνοντας διάλογο με τον εαυτό της στον καθρέφτη (σ.σ. διαβάζει και τους δυο ρόλους στο σενάριο).

Ένα ολόφρεσκο και ταλαντούχο πλάσμα, που διατηρεί ζωντανή τη σύνδεση με την παιδικότητά της, έχοντας επιλέξει να αφήσει το δωμάτιό της ακριβώς όπως ήταν όταν μεγάλωνε.

«Έχω ακόμη λουλούδια στους τοίχους, που είχα κάνει κάποτε με τις φίλες μου, και ένα μεγάλο γραφείο γεμάτο από κούκλες που μου έφερναν δώρο όταν ήμουν παιδί και βιβλία χορού».

Ένα δωμάτιο που αντανακλά, προφανώς, το ποια συνεχίζει να είναι (ή να θέλει να πιστεύει ότι είναι) μέσα της. Συγκεκριμένα έως τα 17 της όταν και έφυγε για την Αμβέρσα προκειμένου να σπουδάσει χορό, όπου και έμεινε για δυο χρόνια.

«Στόχος μου ήταν να εξελιχθώ περισσότερο στο μπαλέτο, αφού αυτή ήταν η κατεύθυνση της σχολής (Royal Ballet School). Αν και εγώ ήθελα να γίνω τελικά σύγχρονη χορεύτρια».

Εκεί που η Αντιγόνη, με τα δυο μεγαλύτερα προστατευτικά αδέλφια (γυμναστής και διαιτητής αντίστοιχα), συνειδητοποίησε ότι, σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στη Μεσόγειο, στην κεντρική Ευρώπη στα 18 σου φεύγεις από το σπίτι και είσαι εντελώς μόνος. Χωρίς ουσιαστική σύνδεση με την οικογένειά σου.

«Μεγάλωσα με άντρες οπότε έγινα και εγώ αγοροκόριτσο. Αυτό μου έμαθε να είμαι πιο κουλ και χαλαρή, όχι στην πένα. Επίσης, να είμαι πιο loud. Μιλάω κάποιες φορές λες και παρακολουθώ ποδοσφαιρικό αγώνα. Ήμουν, βλέπεις, και το τρίτο παιδί στην οικογένεια οπότε έπρεπε να φωνάξω για να με ακούσουν».

Στις βροχές του Βελγίου

Εκεί, στο Βέλγιο, που αντιμετώπισε δυσπιστία, δυσκολίες και αντιξοότητες. Τις οποίες και ξεπέρασε έχοντας ως κεντρική της στάση, όπως και σε οτιδήποτε άλλο κάνει στη ζωή της και σε οποιονδήποτε έχει απέναντί της, το «Θέλω να μου μιλάς ξεκάθαρα».

«Στο Βέλγιο έβρεχε και είχε συννεφιά συνέχεια. Είχα φτάσει στο σημείο να έχω χάσει τη μελανίνη μου και να μου λένε “πήγαινε βάψου. Το χρώμα σου είναι σαν να έχεις πεθάνει”».

Ένα μεγάλο σχολείο για εκείνη και αφετηρία για μια ευρωπαϊκή καριέρα ως χορεύτρια με πρώτη στάση σε μια χορευτική ομάδα στο Βέλγιο, audition ανά την Ευρώπη (από Εθνική Λυρική Σκηνή Ελλάδος μέχρι Ισλανδία), μίνι επιστροφή στην Κύπρο ως δασκάλα χορού και τελική στάση την Κibbutz Contemporary Dance Company στο Ισραήλ.

«Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με το βάρος μου. Και ήμουν πάντα γυμνασμένη. Αν και θυμάμαι μια audition στην Ελβετία, όπου κατέληξαν να με ζυγίσουν. Το μόνο πρόβλημα; Ότι ήταν Πάσχα, δεν ήξερα ότι θα συμβεί αυτό και αμέσως πριν έφαγα 7 κομμάτια τσουρέκι».

Η Κibbutz Contemporary Dance Company είναι μια από τις πιο έγκριτες dance companies στον κόσμο, στην οποία η Αντιγόνη έμεινε για αρκετούς μήνες (και μαζί με την οποία θα πήγαινε tour στη Γερμανία) μέχρι που ξέσπασε o κορονοϊός στις αρχές του 2020. Οπότε ακυρώθηκαν όλα, η χώρα έκλεισε και εκείνη αναγκάστηκε να γυρίσει μόνιμα στην Κύπρο.

«Νιώθω ότι η υποκριτική υπήρξε πάντα μέρος της ζωής μου, χωρίς να το καταλάβω. Γιατί για μένα το να χορεύεις περιλαμβάνει συναίσθημα. Είναι απλά ένας διαφορετικός τρόπος, σε σχέση με την υποκριτική, για να το εκφράσεις».

Με άλλα λόγια, αν δεν υπήρχε η Covid-19, η Αντιγόνη θα ήταν λογικά κάπου ανά την Ευρώπη να χορεύει και σίγουρα όχι στη μικρή μας οθόνη.

«Η αρχή του τέλους της πανδημίας με βρήκε στην Κύπρο, σε δουλειά γραφείου, ενώ παράλληλα έκανα audition για χορό. Με δέχτηκαν στην Biennale της Βενετίας, παραιτήθηκα και -ενώ ετοιμαζόμουν να φύγω- με πήρε τηλέφωνο ο Αντρέας Γεωργίου και μου μίλησε για τον ρόλο.

Του ζήτησα μια ώρα να το σκεφτώ, μίλησα με ανθρώπους του χώρου που μου είπαν να ακούσω την καρδιά μου. Φαντάστηκα να βλέπω τη σειρά και να μην είμαι μέσα. Κάτι που δεν θα άντεχα. Οπότε δέχτηκα. Πέμπτη με πήρε τηλέφωνο, Δευτέρα ξεκινήσαμε τα γυρίσματα».

Όσον αφορά τους followers της στo Instagram (βλέπε άνω των 70.000), αυτοί ήταν ήδη πολλοί και πριν τη σειρά.

«Μου άρεσε απλώς να δοκιμάζω ρούχα και να ποστάρω ωραίες φωτό στο account μου. Στην πορεία προέκυψαν και κάποιες δουλειές για μόντελινγκ».

Τι μένει για το τέλος; Η διαπίστωση ότι αυτό που κλήθηκε να παίξει είναι ένας ρόλος ομολογουμένως δύσκολος και απαιτητικός για ντεμπούτο. Κάτι που για μένα σημαίνει ότι κάτι κρύβει μέσα της. Πόνος που βγαίνει και σου σφίγγει την καρδιά. Αλλά για όλα αυτά η Αντιγόνη δε θέλει να μιλήσει. Τουλάχιστον όχι τώρα.

«Ήμουν ένα παιδί που, ό,τι και να συνέβαινε μέσα στο σπίτι, όταν έβγαινα έξω, χαμογελούσα. Ήθελα να δίνω πάντα χαρά στον δίπλα μου. Είμαι πολύ ευαίσθητη. Ένα παιδί που γενικά άργησα να μεγαλώσω».

Ενώ δεν έκρυψε, τι ήταν αυτό που πριν από ένα χρόνο, την οδήγησε να ξεκινήσει ψυχανάλυση.

«Αφορμή ήταν ότι υπήρχαν περίοδοι που μπορεί να έκλαιγα κάθε μέρα. Υπήρχαν πράγματα που σκεφτόμουν από το παρελθόν μου και πράγματα που με άγχωναν για το μέλλον που μου δημιουργούσαν υποσυνείδητα άγχος.

Οπότε κάτι συνέβαινε και ξεσπούσα σε κλάματα. Με την ψυχανάλυση μπόρεσα να καταλάβω περισσότερα πράγματα για εμένα. Όπως το να προσπαθώ να μιλάω και να εκφράζομαι για αυτά που με πονάνε, χωρίς να με πονάνε».

Ήθελα να επιβεβαιώσω το ένστικτό μου που έλεγε ότι πίσω από το φως και την ευγένειά της η Αντιγόνη κρύβει μια ενδελεχής εσωστρέφεια. Δεν έχει ακόμη κατανοήσει ή αποδεχθεί τη νέα της πραγματικότητα που περιλαμβάνει την έκθεση στα ΜΜΕ.

«Πρώτη φορά μπαίνω στο χώρο. Δεν έχω συνηθίσει να με ρωτάνε προσωπικά πράγματα. Όταν εκφράζομαι και λέω πράγματα για μένα, νιώθω πολύ ευάλωτη. Επιπλέον είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου. Ίσως για αυτό κλαίω. Επειδή είμαι τόσο αυστηρή που με κάνει να θέλω να βάλω τα κλάματα».

Ελπίζω η ψυχαναλύτριά της να είναι έτοιμη για την πρόκληση. Γιατί η Αντιγόνη είναι πολύπλοκη. Ξεχωριστή. Και γεμάτη πάθος. Αλλά είπαμε, αν θέλεις να καταλάβεις το ποια πραγματικά είναι, θα πρέπει να τη δεις να χορεύει.