Ευγενία Σαμαρ/Instagram
ΤΟ ΜΕΡΟΣ

Η Ευγενία Σαμαρά ζει στο πιο όμορφο μπαλκόνι της Αθήνας

H ιστορία του πιο όμορφου μπαλκονιού της Αθήνας ξεκινάει από τα Εξάρχεια και έχει ως κεντρική πρωταγωνίστρια την Ευγενία Σαμαρά.

Πριν από τους influencers, πριν από τους guest stars τηλεοπτικών εκπομπών που καταλήγουμε να τους θυμόμαστε σε αφιερώματα με τίτλους “Που είναι σήμερα ο/η…”, υπήρξαν (και ευτυχώς συνεχίζουν να υπάρχουν) ηθοποιοί, τραγουδιστές, πάσης φύσεως καλλιτέχνες που διαθέτουν κάτι σπάνιο και ξεχωριστό: ταλέντο! Ένα απόγευμα γνώρισα μέσω τηλεφώνου την Ευγενία Σαμαρά, σε μια συζήτηση για τη ζωή στην Αθήνα, για το (ονειρεμένο) σπίτι της, για την καθημερινότητα ενός ηθοποιού εν μέσω πανδημίας.

 

Λίγο πριν μιλήσουμε στο τηλέφωνο, είχα παρακολουθήσει ξανά το ‘Potato Challenge’ της Γωγούς Δελογιάννη στο οποίο είχε συμμετάσχει (θριαμβευτικά), αλλά και την κινηματογραφική Έυτυχία’ όπου ενσάρκωσε τη Ρέα Μανέλη, την εγγονή της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.

Σε δυο εντελώς αντίθετα πράγματα που πλανώνται ήδη στο σύμπαν των ελληνικών media, η Ευγενία Σαμαρά είχε κατορθώσει κάτι σημαντικό: να είναι μια φιγούρα που σε κάνει να θέλεις να αφιερώσεις άπλετο χρόνο για να την παρακολουθήσεις online και offiline και ταυτόχρονα να σου δίνει την αίσθηση ότι είναι δικός σου άνθρωπος, ότι θα μπορούσες να τη συναντήσεις σε κάποιο μπαρ του κέντρου να πίνει ποτά δίπλα από την παρέα σου και να γίνετε φίλοι. Το μέρος όπου ζει, στη Νεάπολη Εξαρχείων, είναι μια αθηναϊκή Disneyland σε συσκευασία τσέπης, η απτή απόδειξη πως από ένα αστικό μπαλκόνι μπορούν να γεννηθούν όμορφες στιγμές μυθοπλασίας, αλλά και ταυτόχρονα να ανθίσει μια καθημερινότητα με χαμόγελο.

Καλησπέρα Ευγενία! Πού σε βρίσκει το τηλεφώνημά μου;

“Με πετυχαίνεις στο μπαλκόνι μου όπως και κάθε μέρα. Από το ξεκίνημα του κορονοϊού, ουσιαστικά ζω στο μπαλκόνι του σπιτιού μου. Είναι μια παράξενη εποχή, όπου πλανάται σε όλους τους καλλιτέχνες το ερώτημα αν θα μπορέσουν να υπάρξουν δουλειές στο θέατρο, στις συναυλίες και οπουδήποτε αλλού”.

Το μπαλκόνι βρίσκεται…

“Στη Νεάπολη Εξαρχείων. Αρχικά έμενα Λυκαβηττό, στη συνέχεια μετακόμισα εδώ. Και πιστεύω πως θα παραμείνει σπίτι μου για πολλά χρόνια”.

Τι το ξεχωριστό έχει αυτό το σπίτι για ‘σένα; Θυμάσαι τη στιγμή που σκέφτηκες “εδώ είναι το σπίτι μου”.

“Αρχικά είναι ένα σπίτι που βρίσκεται στο κέντρο, σε ένα σημείο που είναι κοντά στα θέατρα και σε όλα εκείνα τα μέρη που βρίσκομαι καθημερινά για δουλειές και όχι μόνο. Κατάλαβα ότι αυτό θα γινόταν το σπίτι μου, το πρώτο βράδυ που κοιμήθηκα εδώ, ένα βράδυ με πανσέληνο και την Αθήνα ολόφωτη κάτω από το μπαλκόνι μου. Μου αρέσει να περνάω ώρες στο σπίτι μου, με ξεκουράζει και με κάνει ακόμα πιο δημιουργική”.

Κάπου εδώ κάνω την απόπειρα να τη ρωτήσω αν το αγαπημένο μέρος της στην Αθήνα είναι το μπαλκόνι της, ή αν υπάρχει κάποιος δρόμος ή κάποια γειτονιά που έχει αγαπήσει ακόμα περισσότερο. Με προλαβαίνει:

“Το μπαλκόνι μου είναι το αγαπημένο μου μέρος στην Αθήνα, εδώ νιώθω πως μπορώ να αναπνεύσω ελεύθερα, να συναντήσω τους κολλητούς μου ή το σύντροφό μου. Όταν ξεκίνησε η πανδημία, το μπαλκόνι αυτό έγινε σαν μια ‘ασπίδα’ προς όσα άσχημα συνέβαιναν παγκοσμίως σε καθημερινή βάση”.

Τι προηγήθηκε αυτής της όμορφης εποχής στη Νεάπολη; Πόσο δύσκολη ήταν για σένα η μετάβαση από το ‘Ράδιο Αρβύλα’ σε μια full-time ενασχόληση με το θέατρο, την τηλεόραση και το σινεμά;

“Εννοείς το ότι μας μπέρδευαν με την Χριστίνα Μουστάκα; (γελάει). Μετά το Ράδιο Αρβύλα έπαιξα σε μια τηλεοπτική σειρά, την ‘Εκδρομή’ στον ΑΝΤ1 και συνέχισα να εμφανίζομαι στο θέατρο, ανεβάζοντας την ‘Ώρα του Διαβόλου’ στο Αριστοτέλειον και ύστερα το ‘Grease’ στο Passport Κεραμεικός. Ξεκίνησα ως ηθοποιός και ανέκαθεν ήμουν ηθοποιός.Την εποχή του ‘Ράδιο Αρβύλα’ ασχολήθηκα λιγότερο με την υποκριτική, αλλά ήξερα ότι όλο αυτό το πράγμα θα έφτανε σε ένα τέλος και θα επέστρεφα στο θέατρο”.

Σήμερα είναι ηλιόλουστη και ζεστή μέρα στην Αθήνα. Ποτέ θα είναι φωτεινές οι μέρες για το εγχώριο θέατρο και το σινεμά;

“Θα ήθελα πάρα πολύ να προβλέψω κάτι τέτοιο, αλλά η καθημερινότητα δεν με αφήνει. Νομίζω πως τα πράγματα είναι ήδη πάρα πολύ οδυνηρά και σκληρά για όσους ασχολούνται με την υποκριτική στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως. Η αβεβαιότητα επικρατεί παντού, θεωρώ τον εαυτό μου ας πούμε ‘τυχερό’ που έχω καταφέρει να παγώσω κάποιες δουλειές λόγω των συνθηκών του κορονοϊού. Γνωρίζω πως πάρα πολλοί καλλιτέχνες δεν έχουν καταφέρει να βρουν έστω μια αξιοπρεπή δουλειά. Ανησυχώ πάρα πολύ και δεν πιστεύω ότι έχουμε ξεπεράσει τα δύσκολα και μπορούμε να βγούμε ξανά, εντελώς ελεύθερα μαζί με τους φίλους μας. Ελπίζω πραγματικά τα πράγματα να έχουν μια κάπως πιο φωτεινή έκβαση, στο μέλλον”.