ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Η Xanthi πιστεύει ότι τα dating apps κάνουν τις σχέσεις σούπερ μάρκετ

Με το νέο της single, «Άντε Γεια», η Xanthi αποδομεί τα ημίμετρα των σύγχρονων σχέσεων και μιλά για τον αντιερωτικό πόθο, τη μοναξιά πίσω από τα likes και τη σημασία τού να κάνεις πραγματικά χώρο για τους άλλους.

Σε έναν κόσμο όπου ο έρωτας μοιάζει όλο και περισσότερο με scrollάρισμα και οι σχέσεις συχνά εξαντλούνται στο πρώτο ghosting, η Xanthi έρχεται με το νέο της single να πετάξει ένα «άντε γεια» στη μετριότητα των σύγχρονων ερωτικών συναλλαγών.

Με χιούμορ, αυτογνωσία και έναν ήχο ηλεκτρονικό αλλά ελαφρώς πειραγμένο, σχολιάζει τις αντιφάσεις που κουβαλούν τα ημίμετρα της αγάπης σήμερα -από τη σαρκική έλξη που μεταμφιέζεται σε έρωτα, μέχρι τον ναρκισσισμό που κρύβεται πίσω από το «πρέπει πρώτα να αγαπήσω εμένα».

Χωρίς βαρύγδουπα μηνύματα, αλλά με διάθεση να βάλει το συναίσθημα κάτω από το μικροσκόπιο (ή μήπως το ηχείο), η Xanthi κοιτάει τη δική της γενιά στα μάτια και της λέει κάτι απλό: άλλο το να μιλάς, κι άλλο το να συνδέεσαι. Άλλο το να γνωρίζεις κόσμο, κι άλλο το να κάνεις χώρο μέσα σου.

Για όλα τα παραπάνω -και μερικά περισσότερα- μίλησε στο OneMan.

Το νέο σου single φαίνεται να πραγματεύεται τις αντιφάσεις της ερωτικής ζωής σήμερα. Ποιο είναι το βασικό μήνυμα που θέλεις να περάσεις μέσα από το τραγούδι αυτό;

Μεταξύ μας, το βασικό μήνυμα δεν είναι και τόσο σημαντικό. Αντιμετωπίζει δηλαδή τις ίδιες τις αντιφάσεις με την ελαφρότητα που τους αξίζει, όταν και οι ίδιες είναι άκακες και ανούσιες. Για αυτό και όταν κυκλοφόρησα το κομμάτι, είπα πως είναι σαν ένα «άντε γεια» στη μετριότητα που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των ερωτικών πάρε-δώσε στις μέρες μας. Δεν έγινε και κάτι, αλλά θα σας τα πω ένα χεράκι. Κάπως έτσι.

Ποιες καταστάσεις ή συναισθήματα σε ενέπνευσαν να γράψεις αυτό το κομμάτι;

Γράφτηκε πρόπερσι, περισσότερο μέσω μιας συνειδητοποίησης, αφού είχα περάσει ένα προσωρινό συναίσθημα απογοήτευσης. Ήταν η συνειδητοποίηση ότι τα ημίμετρα και οι αντιφάσεις αποτελούν πλέον μοτίβο και τους αξίζει να απομυθοποιηθούν μέσα από αστείους στίχους, για να μην έχουν πλέον χώρο στο συναίσθημα, αλλά στην παρατήρηση.

Το τραγούδι έχει μια «αντιερωτική» διάσταση. Τι εννοείς με αυτό; Πώς καταλήγουμε να μιλάμε για «αντιερωτική» αγάπη;

Φυσικά και υπάρχει και αντιερωτική αγάπη, και αντιερωτικός πόθος, και αντιερωτική έλξη. Ο έρωτας δεν είναι ούτε η ανάγκη για επιβεβαίωση, ούτε η καθαρά σαρκική έλξη που πολλές φορές πηγάζει από την ανάγκη για επιβεβαίωση. Ότι δεν εμπεριέχει διάθεση να γνωρίσεις ουσιαστικά τον άλλον, κάθε άλλο παρά έρωτας είναι.

Πιστεύεις ότι η σημερινή γενιά αντιμετωπίζει τις σχέσεις και την αγάπη διαφορετικά από τις προηγούμενες;

Εκατό τοις εκατό. Αυτό από τη μία δεν είναι μεμπτό, ίσα-ίσα είναι σε ένα βαθμό απελευθερωτικό. Γιατί πολλές από τις σχέσεις με τις οποίες συγκρίνουμε το συντροφικό status quo των ημερών, ήταν σχέσεις ανάγκης. Η σημερινή γενιά τείνει να μην μπορεί να εστιάσει, γιατί νιώθει ότι όλα είναι όπως στα social, πιθανά και προσιτά. Και με τον φόβο να δεθεί, για να μη χάσει τον κόσμο εκεί έξω που την περιμένει να ζήσει, χάνει τον κόσμο που έχει μπροστά της. Δεν λέω ότι κάθε σχέση είναι σχέση ζωής, ή ότι η μονογαμία θα μας σώσει. Μιλάω για δέσιμο.

Ο άνθρωπος, ως κοινωνικό ον, δεν είναι φτιαγμένος να είναι μόνος του. Άλλο είναι να κουνιέσαι, κι άλλο είναι ο χορός, όπως λέω στο κομμάτι. Άλλο είναι η κοινωνικοποίηση του να μιλάς και να γνωρίζεις 100 άτομα και να σου κάνουν like, κι άλλο είναι να κάνεις χώρο μέσα σου για άλλους ανθρώπους. Και θεωρώ φάουλ το «αν δεν αγαπήσω εμένα, πώς θα αγαπήσω κάποιον άλλον» το οποίο είναι και mantra της εποχής. Μια χαρά μπορείς να αγαπήσεις τους άλλους, και χωρίς να έχεις λύσει όλα τα θέματά σου.

Ο ναρκισσισμός της εποχής μάς έχει φέρει στο σημείο να ασχολούμαστε μόνο με τον εαυτό μας και να νομίζουμε ότι έτσι θα σώσουμε τον κόσμο. Ο έρωτας σήμερα είναι καθρέφτισμα πιο συχνά απ΄ό,τι θα επέτρεπε μια άλλη εποχή. Εκλείπει η περιέργεια για «το Άλλο».

Σε έναν κόσμο γεμάτο αβεβαιότητα και γρήγορες αλλαγές, πώς πιστεύεις ότι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τα συναισθηματικά τους θέματα;

Δεν γνωρίζω, αλήθεια. Νιώθω ότι ίσως δεν τα αντιμετωπίζουν, αλλά τα κουκουλώνουν. Τα θάβουν και χορεύουν από πάνω τους αγκαζέ με την υπερπληροφόρηση. Αλλά σε μια κοινωνική πραγματικότητα όπως τη δική μας, και σε ένα καπιταλιστικό σύστημα που μας τρέχει μέχρι να στερέψουμε, δεν είναι να κρίνεις τον κόσμο που δεν έχει χρόνο να συνειδητοποιήσει ότι χρειάζεται βοήθεια, ή τις παροχές για να φτάσει σε αυτή.

Ποιες είναι οι πιο κοινές αντιφάσεις που βλέπεις στις ερωτικές σχέσεις σήμερα;

Είναι η διάθεση για έρωτα, και οι τάσεις φυγής από αυτόν. Γύρω από αυτό περιστρέφονται και τα υπόλοιπα. Βασικά, όλο αυτό έχει δημιουργήσει μια συλλογική ψυχοκοινωνική συνθήκη, ένα αέναο κυνηγητό ανδρεναλίνης, το οποίο αναπαράγει τα συμπεριφορικά μοτίβα των social media.

Η μουσική σου πάντα έχει μια ιδιαίτερη αίσθηση. Πώς θα περιέγραφες τον ήχο και το ύφος του νέου σου single;

Ευχαριστώ καταρχάς. Ποτέ δεν βάζω ταμπέλες στη μουσική μου, στων άλλων μόνο (γελάει). Απλώς όταν κάθεσαι στο studio και ξεκινάς να γράφεις χωρίς να έχεις κάτι κατά νου, τότε δεν κολλάς σε genres. Θα πω απλώς ότι είναι ηλεκτρονική, έντονη και με «πειραχτική» (πέρα από πειραματική) διάθεση.

Το single σου μιλάει για «ημίμετρα» στη σχέση. Πιστεύεις ότι αυτό ισχύει και στη ζωή των ανθρώπων σήμερα, όχι μόνο στα ερωτικά τους;

Ναι, γιατί όπως είπα, νομίζω ο κόσμος δεν έχει περιθώρια συχνά για να εμβαθύνει. Και μόνο στο βάθος βρίσκεις τα μέτρα και τα σταθμά που σου ταιριάζουν, τα όριά σου και τις επιθυμίες σου.

Πώς πιστεύεις ότι επηρεάζει η τεχνολογία (social media, dating apps κλπ.) τις σύγχρονες σχέσεις;

Τις διευκολύνει και τις βανδαλίζει ταυτόχρονα, αλλά αυτό πάντα εξαρτάται από τις διαθέσεις των ανθρώπων που τα χρησιμοποιούν. Στην πλειοψηφία τους δυστυχώς κάνει τις σχέσεις σουπερμάρκετ. Δεν σημαίνει, βέβαια, ότι ψάχνοντας στο σουπερμάρκετ δεν θα ανακαλύψεις τη νέα αγαπημένη σου γεύση σοκολάτα στην οποία θα επιστρέφεις διαρκώς.

Μετά από αυτό το single, τι να περιμένουμε από σένα στο μέλλον; Έχεις σχέδια για καινούργια μουσική που να συνεχίσει να εξερευνά αυτές τις θεματικές;

Ποτέ δεν ξέρω τι θα έρθει μετά, το αφήνω να συμβεί. Σίγουρα ξέρω ότι θέλω να κάνω κι άλλες διασκευές παλιών ελληνικών κομματιών, όπως έχω ξανακάνει, καινούργιες συνεργασίες, και στο βαθύ μέλλον, μουσική για θέατρο ή κινηματογράφο. Νιώθω τη θεματική να αλλάζει, αλλά ίδωμεν…

Πώς βλέπεις την πορεία σου μέχρι τώρα στη μουσική; Υπάρχουν στιγμές ή εμπειρίες που ξεχωρίζεις και σε έχουν καθορίσει ως καλλιτέχνη;

Τη βλέπω αργή, όπως μου ταιριάζει. Όσο τα πράγματα πηγαίνουν σε ρυθμούς που αφήνουν χώρο στη ζωή να συμβεί, τόσο νιώθω τον χρόνο να περνάει με την ταχύτητα που του αναλογεί. Κάνω μουσική πολλά χρόνια τώρα, με τους όρους που θέτω εγώ. Για μένα η μουσική θέλει χρόνο να «απλωθεί». Οι στιγμές που με έχουν καθορίσει είναι αρκετές, με σημαντικότερη τη συνεργασία μου με τον King Elephant (Γιάννη Καρρά) στα 20 μου, μιας και στο πλάι του ξεκίνησα να μαθαίνω παραγωγή. Άλλες στιγμές είναι οι συνεργασίες μου με τη χορογράφο Ηρώ Βασάλου και τη Σοφία Φιλιππίδου στο θέατρο, γιατί είδα τι άλλα μπορώ να κάνω ως μουσικός.

Με τόσα χρόνια μουσικής πορείας, πώς νιώθεις ότι έχεις εξελιχθεί ως καλλιτέχνης; Υπάρχουν πράγματα που έχεις μάθει για τον εαυτό σου ή για τη μουσική που δημιουργείς;

Δεν νιώθω ότι πάντα εξελίσσομαι. Γενικά στη ζωή όλοι θέλουν να γίνονται διαρκώς καλύτεροι, αλλά εγώ θέλω να παραμένω περίεργη. Όσο δοκιμάζω νέα πράγματα, κάποιες φορές δεν τελειοποιώ τα προηγούμενα. Ωστόσο μουσικά, θέλω να έχω ένα δημιουργικό, δραστήριο μυαλό, όχι να είμαι η καλύτερη σε αυτό που κάνω, αλλά όσο έχω ιδέες να βρίσκω τρόπους και άτομα να τις υλοποιώ (όταν δεν μπορώ εγώ). Αυτό μαθαίνω, και όσο με μαθαίνω, ίσως αυτό να αλλάξει.

***Μπορείς να ακούσεις την Xanthi στο Spotify, αλλά και στην Apple Music.

Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.