ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα, μέχρι που μιλήσαμε με τον Μικρό Νικόλα για τη rap επιστροφή του

Μιλήσαμε με τον Έλληνα ράπερ, ο οποίος επέστρεψε στην ενεργό δράση 12 χρόνια μετά την επιτυχία που έμελλε να του στιγματίσει την παιδική αλλά και την ενήλικη ζωή.

Μιλήσαμε με τον Έλληνα ράπερ, ο οποίος επέστρεψε στην ενεργό δράση 12 χρόνια μετά την επιτυχία που έμελλε να του στιγματίσει την παιδική αλλά και την ενήλικη ζωή.

Έχει φτάσει περίπου 10 το βράδυ όταν ο Νίκος Αλεξανδρόπουλος, γνωστός σε όλους ως Μικρός Νικόλας, σηκώνει το τηλέφωνο. Μόλις έχει γυρίσει στο σπίτι από τη δουλειά και έχει βάλει στο τηγάνι μερικές πατάτες, λουκάνικα και αυγά για να φάει. Η σημερινή μέρα ήταν κουραστική για εκείνον, καθώς δε σταμάτησε ούτε μία στιγμή να τριγυρνά στους δρόμους του Μεσολογγίου και να μοιράζει καφέδες με το παπάκι του.

Ο ίδιος ζει μόνιμα στην πρωτεύουσα της Αιτωλοακαρνανίας εδώ και 9 χρόνια. Όλα ξεκίνησαν το 2013 όταν άφησε το χωριό του στη Ζαχάρω Ηλείας, τα Ροδινά, για να ξεκινήσει τις σπουδές του στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Μεσολογγίου. Πτυχίο, βέβαια, μέχρι σήμερα δεν έχει πάρει, κι αυτό γιατί χρωστάει ακόμη την πτυχιακή του εργασία. 

Όλοι του οι φίλοι του και οι γνωστοί πια βρίσκονται εκεί. Αυτοί ήταν, μάλιστα, όπως παραδέχεται ο ίδιος, εκείνοι που τον «μπρίζωσαν» να ξαναβγάλει καινούργιο τραγούδι. «Τα αλάνια που ήταν πίσω μου στο video clip του Θα γαμηθεί ο Δίας 2 με έπρηζαν συνέχεια να βγάλω καινούργιο κομμάτι. Εγώ όλα αυτά τα χρόνια είχα αφήσει τον Μικρό Νικόλα. Είχα γίνει φοιτητής πια και είχα αποφασίσει πως δεν έβγαιναν όλα μαζί. Έπρεπε να κάνω ή το ένα ή το άλλο» εξηγεί ο Νίκος Αλεξανδρόπουλος. 

«Στο Μεσολόγγι ήρθα με έναν σκοπό. Να σπουδάσω. Βέβαια, τα πρώτα χρόνια τα παράτησα όλα και έφτασα να χρωστάω στο τέταρτο έτος τα 36 από τα 42 μαθήματα. Και μέσα σε τρεις εξεταστικές τα πέρασα όλα. Ποιο διάβασμα μωρέ. Το σκονάκι πήγαινε και ερχόταν. Κομπίνα πολλή». 

Σήμερα μπορεί να μη θυμίζει σχεδόν σε τίποτα εκείνον τον μπόμπιρα που είχε προκαλέσει εντύπωση σε όλη την Ελλάδα με τους στίχους του, ωστόσο, παραμένει «μαλακιστήρι». Ένα «μαλακιστήρι», η καριέρα του οποίου έμελλε να ξεκινήσει σε ηλικία μόλις 8 ετών. 

Το πρώτο ραπ που έγραψε σε ηλικία 8 χρονών

«Το 2003 ήρθε στο χωριό από την Αθήνα ο ξάδερφός μου με μερικούς φίλους του που τότε είχαν ένα ραπ συγκρότημα. Είχαν πάρει μαζί τους κιόλας μια κάμερα κι ένα μικρόφωνο για να ηχογραφήσουν μερικά κομμάτια. Τότε με είδαν που ήμουν διάολος, με φώναξαν κοντά τους και μου είπαν: “Νικόλα, θα γράψουμε κανένα ραπ;”. Εγώ τότε που να ξέρω από ραπ. Εγώ πέρα από Καρρά, Μελλά και κλαρίνα δε γνώριζα τίποτε άλλο», θυμάται. 

Ακόμη κι έτσι, όμως, ο 8χρονος Μικρός Νικόλας κατάφερε να βγάλει μερικές ρίμες που έμελλε να μείνουν χαραγμένες στη σύγχρονη ποπ κουλτούρα της χώρας. Θα γαμηθεί ο Δίας, Θα φρίξει το σκυλί, γυαλί μυωπίας, Νόμιζες πως τα δες όλα, στίχοι που ακόμα λέμε.

Κάπου εκεί, επήλθε μια μεγάλη παύση. Μέχρι το 2010, όμως, τη χρονιά που έγινε το μεγάλο μπαμ. Τα ξαδέρφια του γύρισαν στο χωριό, ηχογράφησαν εκ νέου το κομμάτι και το κυκλοφόρησαν στο YouTube. 

Tο video clip ξεχωρίζει φυσικά για τη σκηνή που ο έφηβος ράπερ φτύνει ρίμες ενώ είναι πάνω στο μηχανάκι του. Αυτή η εικόνα, όπως εξηγεί, ο ίδιος δεν ήταν ξένη στα μάτια του.

«Από 10 χρονών έκανα σούζες με το μηχανάκι. Έχω πέσει πολλές φορές. Μέχρι να μάθω να κάνω σούζα, δεν άφησα γόνατο για γόνατο. Όποιος λέει πως δεν έχει πέσει με μηχανάκι είναι ψεύτης. 13 χρονών έπαιρνα το αυτοκίνητο και κατέβαζα τη μάνα μου στη Ζαχάρω για ψώνια. 

«Οι γονείς μου δεν μπορούσαν να το αποφύγουν. Ο πατέρας μου ήταν λίγο πιο αυστηρός, αλλά η μάνα μου ήταν τελείως στο φλου. Μου έλεγε μόνη της να φανταστείς να την πάω στα ζώα που είχαμε τότε», εξηγεί ο ίδιος. 

Η επιτυχία και τα 400 ευρώ για live

Η επιτυχία έσκασε μερικούς μήνες αργότερα. «Το κατάλαβα όταν άρχισαν να με παίρνουν τηλέφωνο για να τραγουδήσω σε μαγαζιά. Στο χωριό μου, να σου πω την αλήθεια, δεν είχαν καταλάβει τι γινόταν. Απλά ήξεραν πως ο Νικόλας ανεβάζει βίντεο στο ίντερνετ». 

«Στα live πήγαινα πάντα με συνοδεία. Έχω παίξει στη Νάξο, το Βόλο, τη Λάρισα, τη Θεσσαλονίκη, τον Πύργο. Είχα άγχος μέχρι να πω το πρώτο τραγούδι. Μετά έβλεπα πόσο γούσταρε ο κόσμος και ένιωθα ωραία. Έβγαζα από 200 έως 400 ευρώ για κάθε live. Δεν μπορούσα να ζητήσω περισσότερα γιατί ήταν μικρό το πρόγραμμα, περίπου 40 με 45 λεπτά». 

Tο Θα γαμηθεί ο Δίας και Ο Επικεφαλής έγιναν επίσης hit. Το όνομα του Μικρού Νικόλα είχε γίνει γνωστό σε όλη την Ελλάδα. Το ίδιο και το θρυλικό «γουρουνοπούτσι». Όταν τον ρωτάω για τη συγκεκριμένη λέξη, αρχίζει να βάζει τα γέλια. 

«Η λέξη γουρουνοπούτσι δεν υπήρχε πιο πριν, εγώ την έβγαλα. Είχαν έρθει τα παιδιά από την Αθήνα και τους έκανα ξενάγηση. Τους πήγα στις γίδες, τα πρόβατα, τα άλογα, τα γουρούνια. Κάπου εκεί βγήκε. Μετά όλα τα παιδιά στο χωριό με έλεγαν έτσι. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος στίχος θα στιγματίσει ένα κομμάτι». 

Κάπου, όμως, στα 18 του αποφάσισε να τα κάνει όλα στην άκρη για τις σπουδές του. Άλλωστε, ο ίδιος πια δεν ένιωθε το ίδιο μέσα του. «Όσο περνούσαν τα χρόνια άλλαξα το ύφος μου. Οι στίχοι μου ήταν και είναι σατιρικοί.  Δεν έχω βγάλει και κανένα σοβαρό τραγούδι. Όλο μαλακίες λέω» προσθέτει γελώντας. 

Η ομοιότητα με τον Bloody Hawk

Ακόμη και σήμερα, βέβαια, πολλοί είναι εκείνοι που τον αναγνωρίζουν στον δρόμο και θέλουν να του μιλήσουν. Ακόμη κι αν υπάρχουν μερικοί που τον περνούν για τον Bloody Hawk. «Έχω λάβει πολλά μηνύματα στα social media που μου έλεγαν “τι κομματάρες είναι αυτές που βγάζεις” και “θέλουμε να σε δούμε”. Κι εγώ τους απαντούσα “ρε μάγκες ξεκολλάτε, δεν είμαι εγώ”». 

«Από κοντά, μου είχε τύχει ένα περιστατικό σε ένα κομμωτήριο στη Ζαχάρω. Κουρευόμουν και δίπλα μου καθόταν ένας μπάρμπας από την Αθήνα. Η κομμώτρια του είπε πως είμαι ράπερ και εκείνος νόμιζε πως ήμουν ο Bloody Hawk. Άρχισε να μου λέει για τραγούδια του και εγώ του έλεγα “ναι,ναι”. Το έπαιζα Bloody Hawk» λέει γελώντας. 

Ο Bloody Hawk είναι πράγματι ένας από τους καλλιτέχνες της νέας φάσης του ραπ που εκτιμά. Δεν συμβαίνει, όμως, και το ίδιο και με τους υπόλοιπους new school ράπερς. «Πάντα άκουγα ραπ. Της δικιάς μου εποχής ήταν ο Δωδέκατος Πίθηκος, ο TUS. Όταν φτάσαμε στο σήμερα, άρχισαν να χαλάνε τα πράγματα. Ρε φίλε σε αυτή τη χώρα ό,τι δηλώσεις, είσαι. Δε σου λέω πως οι στίχοι μου έχουν αξία. Αλλά άκουγες κομμάτια που ήταν σαν ποιήματα, σαν ιστορίες ολόκληρες». 

Κατά τη διάρκεια της συγγραφής του Θα γαμηθεί ο Δίας 2, ο Νίκος Αλεξανδρόπουλος ψήθηκε και πάλι με τη φάση. «Αν με ρωτούσες πριν από λίγο καιρό, θα σου έλεγα πως δεν είμαι σε mood να κάτσω να γράψω. Όσο περνούσε ο καιρός, όμως, μου ήρθε η όρεξη. Υπήρχαν φορές, να φανταστείς που μου έσκαγε ένας στίχος πάνω στο μηχανάκι, σταματούσα και τον έγραφα» προσθέτει. 

Σε λίγο καιρό, όπως καταλήγει, πρόκειται να κυκλοφορήσει κι άλλο κομμάτι από τη δισκογραφική του εταιρία, Eutuchia music. Το μόνο συνδετικό στοιχείο μεταξύ του «παλιού» και του «νέου» Μικρού Νικόλα είναι η καφρίλα.

Ο ίδιος είναι σίγουρος πως δεν πρόκειται να δείξει στα παιδιά του τα πρώτα του κομμάτια. «Να κάτσω να βάλω σ’ ένα παιδί πέντε και έξι χρονών να δει τον πατέρα του να ακούει “ρούφα το καυλί του Μικρού Νικόλα; Δε ξέρω. Ίσως όταν μεγαλώσουν, να τα δουν μόνα τους. Το μόνο που θα κάνω είναι να του μάθω εγώ μηχανάκι, για να μην κάνει σούζες μόνο του».