O Rob Lowe ήταν πάντοτε πολύ όμορφος για το καλό του

Στα 12 του έκανε πρώτη φορά σεξ (με την surfer μάνα ενός φίλου του). Στα 13 του αλήτευε μαζί με τον Charlie Sheen στο Malibu. Στα 18 του έσβυνε την τούρτα γενεθλίων του μαζί με τον Copolla. Και στα 21 του πρωταγωνίστησε στην πρώτη celebrity sex tape (τον δείχνει με δυο γυναίκες, από τις οποίες η μια ήταν 16 ετών). Ένα σκάνδαλο που τον βοήθησε πρώτα να κατρακυλήσει στο αλκοόλ και μετά να αποτοξινωθεί. Αν μη τι άλλο, το παλικάρι είναι επτάψυχο. Και τεφλόν.

Τον θυμάμαι -όπως, υποθέτω και εσύ- από τo Outsiders (όπου όλες του σχεδόν οι σκηνές κόπηκαν-η μεγαλύτερη, όπως έχει δηλώσει, απογοήτευση της ζωής του) και το St. Elmo’s Fire. Στο πρώτο ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησε ότι η υποκριτική είναι ένα ‘αιματοβαμμένο’ άθλημα.

“Ήταν η πρώτη μου ταινία, στην οποία μαζευτήκαμε 18 φιλόδοξοι, εγωμανείς και γεμάτοι τεστοστερόνη ηθοποιοί (Tom Cruise Matt Dillon, Patrick Swayze, Emilio Estevez, Ralph Macchio). Έπρεπε να βρω ένα τρόπο να επιβιώσω. Και, από τότε, έτσι αντιμετωπίζω κάθε δουλειά μου“

Και στο δεύτερο γνώρισε και έριξε στο κρεβάτι την μεγάλη του καψούρα, Demi Moore.

“Οι φίλοι μου μεγαλώνοντας στο Malibu ήταν ο Chris Penn και ο Charlie Sheen. Δηλαδή οι μη κουλ της γειτονιάς, που δεν σερφάραμε. Πέρασα την εφηβεία μου στο σπίτι του Charlie, μαζί με τον Tom Cruise που επίσης έμενε εκεί. Στην πισίνα του ήταν που σχεδιάζαμε πως θα ήταν η τροχιά της μελλοντικής μας καριέρας“.

Η πρώτη από τις δεκάδες επώνυμες (όχι, τις εκατοντάδες ανώνυμες, δεν τις μετράω-ούτε και αυτός), μαζί με τις Nastassja Kinski, Princess Stephanie του Μονακό, Winona Ryder, που πέρασαν από το κρεβάτι του.

Όλα αυτά μέχρι και το 1990 όταν και παντρεύτηκε τον ‘βράχο’ του, όπως αποκαλεί την ‘δεν την λες και καλλονή’ γυναίκα του -και μητέρα των δυο παιδιών του- make up artist Sheryl με την οποία είναι μαζί ως και σήμερα (η μόνη που του έριξε ποτέ χυλόπιτα ήταν η Madonna).

“Το καλύτερο κεφάλαιο στη ζωή μου ξεκίνησε όταν γνώρισα την γυναίκα μου και έκανε οικογένεια. Τότε γέμισε το κενό που είχα μέσα μου. Πριν απλώς ήμουν ένας διάσημος με λεφτά, μεγάλη libido, εθισμό στο αλκοόλ και υπερβολικά πολύ ελεύθερο χρόνο. Πλέον, το πιο κοντά που φτάνω στο να αισθάνομαι χάι, είναι όταν έχω jetlag“.

Για να τελειώσουμε τα γκομενικά, δεν είναι τυχαίο ότι κάποτε ο Cary Grant του είπε ότι έχει τη δυναμική να γίνει ο νέος Warren Beaty. Αν και ο ίδιος ο Beaty, με τον οποίο είναι ακόμη φίλοι, ήταν που του έδωσε ένα πολύ ‘σκληρό’ μάθημα.

‘‘Πήγα στο σπίτι του μαζί με μια ηθοποιό με την οποία έβγαινα τότε. Τρώγοντας παγωτό στην κουζίνα μου είπε την ιστορία για το πως, όταν ρώτησε την Natalie Wood, τότε σχέση του, για το τι κάνει στο σπίτι του Sinatra, εκείνη του απάντησε ‘Πηδιόμαστε’. Και κατάλαβα ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει με αυτόν και την δικιά μου”.

Επιστρέφοντας στο ψητό, τον θυμάμαι επίσης τον Lowe, στα low του, και ως Νούμερο 2 στα Austin Powers. Ένα αναπάντεχο cameo που του αναβίωσε την καριέρα. Όπως έκανε παλιότερα και με το Wayne’s World.

O παραλίγο McDreamy (του είχαν προτείνει το σχετικό ρόλο στο Grey’s Anatomy, τον οποίο απέρριψε) ήταν εξαιρετικός στο West Wing (από το οποίο έφυγε, όταν η σειρά ήταν στα χάι της, επειδή ήταν ο μόνος από το cast που δεν του έκαναν αύξηση), πολύ καλός στο Brothers & Sisters (από το οποίο έφυγε όταν σταμάτησαν να έχουν έμπνευση οι σεναριογράφοι) και ακόμη καλύτερος στο Parks and Recreation.

“Η showbiz είναι σαν ένας αυτοκαθαριζόμενος φούρνος. Μπορείς να ξεγελάσεις τον κόσμο για ένα διάστημα, αλλά δεν επιβιώνεις μακροπρόθεσμα αν είσαι ηλίθιος ή κόπανος. Εγώ μπήκα στην 4η δεκαετία που κάνω αυτή τη δουλειά. Δεν έχω να πω κάτι άλλο για μένα“.

Για να μην μιλήσω για το ‘ρεσιτάλ’ που έδωσε ως o παρανοημένος movie star Eddie Nero στο Californication. (Δείτε τον εδώ π.χ. να μιλάει για την πρώτη φορά που έκανε ένα άντρα να ‘ολοκληρώσει’).

Όμως εκεί που τον εκτίμησα, προσωπικά, σε μέγιστο βαθμό, ήταν όταν τον είδα, παραμορφωμένο σε σημείο του να θυμίζει γάτα, στο Behind the Candelabra. Εκεί που, ως o πλαστικός χειρούργος του Liberace, κλέβει χαλαρά την παράσταση από τους Michael Douglas και Matt Damon.

”Όταν μου είπαν οι ατζέντηδες μου ότι ο Soderbergh με θέλει, τους απάντησα αμέσως, χωρίς καν να δω το σενάριο, ότι ‘Πείτε ναι. Εκτός και αν μου ζητάει να κάνω στοματικό σε ένα γάιδαρο”.

Όχι, δεν χρειάστηκε να παραμορφωθεί για να τον εκτιμήσω. Έτσι και αλλιώς και στο Parks, ουσιαστικά, πλάκα έσπαγε με το γεγονός ότι είναι αγέραστος. Αγέραστος και μονίμως αισιόδοξος και χαμογελαστός, όπως οφείλει να είναι ένας γνήσιος Καλιφορνέζος όπως αυτός (βλέπε φωτό με τον δικηγόρο πατέρα του, για να καταλάβεις από που κληρονόμησε τα καλά γονίδια).

”Το 1985, πριν κυκλοφορήσει το St. Elmo’s Fire, το New York magazine βάφτισε εμένα, τον Emilio (Estevez), τον Sean Penn, τον Tom Cruise και τον Judd Nelson ως ‘Brat Pack’. Ο δημοσιογράφος το έγραψε υποτιμητικά. Αλλά κανείς δεν κατάλαβε την ειρωνεία. Τελικά, μας έκανε πολύ καλό“.

Απλώς ήταν εκεί που μου απέδειξε ότι μπορεί, και εντός οθόνης, να είναι τόσο αποτελεσματικός χαμαιλέοντας όπως έχει καταφέρει να είναι εκτός. Μου άρεσε γιατί στο Candelabra μας έδειξε περίτρανα τις ‘ουλές’ του.

Όπως έχει κάνει και στις δυο εξαιρετικές αυτοβιογραφίες που έχει κυκλοφορήσει ως τώρα. Όπως κάνει σε κάθε συνέντευξή του, συμπεριλαμβανομένου της τελευταίας στο Αμερικάνικο GQ που τον έβαλε εξώφυλλο για να δώσει οδηγίες για το πως να επανεφεύρεις τον εαυτό σου.

Βλέπεις ο Rob, παρόλο που σε πρώτη ανάγνωση φαίνεται νορμάλ, κάθε άλλο παρά είναι. Επειδή ακριβώς είναι πανέξυπνος και έχει πλήρη αυτογνωσία, καταλαβαίνει ότι έχει χαραμίσει το δυναμικό του.

Ακόμη και αν φέτος, τόσο το ‘με δύναμη από τα 80’s’ Moonbeam City όσο και το meta Grinder (υποδύεται, όντως γιος δικηγόρου και ο ίδιος, τον Χολιγουντιανό ηθοποιό σε δικηγορική σειρά που επιστρέφει στην οικογενειακή δικηγορική επιχείρηση και νομίζει ότι μπορεί να γίνει κανονικός δικηγόρος), είναι πανέξυπνα και του ταιριάζουν πολύ.

Ο Lowe καταλαβαίνει καλά ότι γεννήθηκε σε λάθος εποχή.

“Όταν ξεκίνησα, ήταν στα φόρτε οι αντι-ήρωες τύπου Sean Penn και Mickey Rourke. Θυμάμαι όταν ήρθε ο Mickey στο set του Outsiders, άπλυτος και πάνω σε roller skates, όλοι του συμπεριφερόντουσαν λες και ήταν ο Brando. Δεν ήταν η καλύτερη εποχή για κάποιον με πιο κλασική ομορφιά σαν και εμένα“.

Ο Lowe ξέρει ότι οι άνθρωποι απλά τον κοιτάζουν και σπανίως ακούν τι έχει να πει.

Και, τέλος, ο Lowe ξέρει ότι η αυτολύπηση μπορεί να τον σκοτώσει.

“Εκείνο που μπορεί να με ρίξει ανά πάσα στιγμή πίσω στο ποτό, μετά από 26 χρόνια αποχής, είναι το να αρχίσω να λυπάμαι τον εαυτό μου. Για αυτό και δεν μου το επιτρέπω. Ποιο είναι το μυστικό; Ότι πάντοτε αισθάνομαι ότι υπάρχει χώρος στο τραπέζι και για μένα. Και ότι, αν κάποιος τα πάει καλύτερα από ότι εγώ, απλώς βάζω στόχο να τον ξεπεράσω“.