Είμαι φουλ εμβολιασμένος και 150% νομοταγής. Αλλά το γιατί ανοίγουν τα σχολεία τη Δευτέρα εξακολουθεί να μου ακούγεται σαν κρύο ανέκδοτο εις βάρος όλων των «προβάτων» σαν και εμένα.
Μια βουτιά στο σταυρόλεξο και τους γλωσσοδέτες που αντιμετωπίζει κάθε άνδρας τους πρώτους μήνες ζωής ενός παιδιού.
Αν νομίζεις ότι επειδή είναι μικρό δεν καταλαβαίνει τι θα πει «στρες», κάνεις μεγάλο λάθος.
Οικογένεια χωρίς καθημερινές συγκρούσεις δε γίνεται. Και, όπως σε κάθε σύγκρουση, κάποιος πρέπει να ξέρει πώς να ηρεμεί τα πνεύματα.
Λίγα λόγια για το αυτονόητο δικαίωμα ενός πατέρα να είναι μαζί με την οικογένειά του τις πρώτες ημέρες ενός παιδιού. Σε ποια φάση είναι η πολιτεία και τι κάνει ο ιδιωτικός τομέας;
Δεν έχει σημασία αν εκείνο τα «παίρνει» γρήγορα ή αργά. Τα δικά σου νεύρα είναι δεδομένο ότι, έτσι και αλλιώς, θα γίνουν τσατάλια.
Λίγα λόγια για το παράπονο που φέρνει η φετινή κατάσταση στους γονείς και τα παιδιά, που ονειρεύονταν Χριστούγεννα και δώρα, και θα τα δουν να καίγονται στο τζάκι.
Στο πρώτο lockdown όλοι ψάχναμε να βρούμε τα πατήματά μας. Αλλά τώρα, ειδικά ενόψει Χριστουγέννων, μπορούμε επιτέλους να είμαστε μπαμπάδες βγαλμένοι από τις διαφημίσεις. Σωστά;
Η ιδιότητά σου ως -σωστός και συνειδητοποιημένος- πατέρας δεν σημαίνει ότι σταματάς να ασχολείσαι με όλα όσα αγαπάς. Απλώς καταλήγεις να τα κάνεις όταν όλοι κοιμούνται. Με την προϋπόθεση, πάντα, ότι έχεις βρει τον σωστό «σύμμαχο».
Το εμβόλιο είναι πονεμένη ιστορία για κάθε πατέρα. Αυτό του κορoνοϊού, ωστόσο, παίζει να έχει και υπαρξιακή διάσταση.
Μια χαρά την συνήθισε η 10χρονη κόρη μου την καστομιά μάσκα της. Εγώ έχω το πρόβλημα, που δεν αντέχω να την βλέπω να κυκλοφορεί σαν τικτοκονιντζάκι.
Μάταια κουβαλάς, συνάδελφε πατέρα, κουβαδάκια και φτυαράκια στην παραλία. Το μόνο που θέλει το παιδί σου από εσένα είναι απεριόριστα ΜΒ.
Ο Γιάννης Φιλέρης γράφει για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις, την δοκιμασία που πέρασε φέτος ο γιος του και χιλιάδες άλλοι μαθητές και μαθήτριες ζουν κάθε χρόνο.
Οι εξομολογήσεις ενός μπαμπά στην πανδημία.
Λίγα λόγια για μια ζωή γεμάτη δουλειά, παιδιά, μαγειρέματα, υποχρεώσεις, γκρίνιες, αγάπη και
επιτραπέζια, όλα μέσα στους 4 τοίχους ενός σπιτιού.