WOMEN

Η Ιωάννα Λίλη παίρνει την θέση που της αξίζει

Η Θεσσαλονίκη έχει πολλούς λόγους να αισθάνεται περήφανη. Η είσοδος της πρώτης της κυρίας στο Hall of Femme είναι απλά η πιο επίκαιρη.

Το μόνο που θυμάμαι από την πρώτη και μοναδική φορά που συνάντησα από κοντά την Ιωάννα Λίλη, τον Ιανουάριο του 2005 στα γραφεία του Max όπου δούλευα, ήταν ο ήχος του στυλό που μου έπεσε από τα χέρια (ναι, ήταν τόσο εντυπωσιακή). Που να το φανταζόμουν τότε ότι αποτελούσα μέρος της ιστορίας, καθώς αυτή ήταν η τελευταία σέξι φωτογράφηση της ζωής της.

 

Ένα σαλέ στο Ελατοχώρι Πιερίας, κομπλέ με τζακούζι και χώρο για σάουνα ως δώρο επετείου από τον Ζαγοράκη. Αυτή είναι η τελευταία είδηση που παίζει στο δίκτυο σχετικά με την θρυλική playmate του 2001 και νυν σύζυγο και μητέρα των δυο παιδιών του Θοδωρή.

Και, αν ψάξεις λίγο καλύτερα, θα βρεις λεπτομέρειες για τον γάμο τους, την βάφτιση των δυο παιδιών τους, ένα jet ski που αγόρασαν κάποια χρόνια πριν ή τα περί μιας σπάνιας guest εμφάνισης της σε επίδειξη μόδας.

Η Ιωάννα Λίλη παίρνει την θέση που της αξίζει 

Είναι πραγματικά σαν να έχει μπει κάποιος πράκτορας της CIA και να έχει σβήσει οποιαδήποτε γραπτή απόδειξη ότι υπήρξε κάποτε ένα σέξι κορίτσι που βγήκε από το πουθενά Playmate, βρέθηκε συμπαρουσιάστρια του Θέμου επί δυο χρόνια, έκανε μερικές ντουζίνες σέξι φωτογραφήσεις και μετά αποχώρησε. Ακριβώς την στιγμή που ήταν πιο επιθυμητή από ποτέ.

Εννοείται πως φωτογραφίες της υπάρχουν άφθονες. Ενώ κυκλοφορούν και κάποια βίντεο από τα backstage των φωτογραφήσεων. Αλλά δηλώσεις της, δεν βρίσκεις πουθενά.

 

Όταν όμως το κάνεις, παρακαλώντας κάποιον παλιό δημοσιογράφο που έχει κρατήσει αρχείο, συνειδητοποιείς ότι το μεγαλύτερο όπλο της Ιωάννας υπήρξε ανέκαθεν το μυαλό της.

Γιατί με το κορμί της υπήρξε –από φωτογραφικής άποψης- γενναιόδωρη. Το τι έτρεχε όμως στο μυαλό της, πάντοτε μας το έδινε με δόσεις.

 

Σαν να έπαιζε μαζί μας το παιχνίδι του ποντικιού και της γάτας. Σαν να ήξερε ότι όλο αυτό που ζούσε, ήταν απλά μια αναγκαστική (και αναγκαστικά σύντομη) φάση της ζωής της.

Ναι, ήθελε να την θαυμάζουμε (‘Ο θαυμασμός είναι καύσιμη ύλη για τη δουλειά των ανθρώπων της μόδας και της showbiz. Αν δεν σε θαυμάζουν αυτοί που αποτελούν το κοινό, δεν υπάρχεις’).

Αλλά ήθελε και να την ξεχάσουμε, όσον πιο σύντομα ήταν δυνατόν.

 

Άλλωστε ήξερε πάντοτε ότι έχει ραντεβού με την ιστορία (‘Στην ζωή έχουμε αυτό που μας αξίζει. Ο κόσμος εκεί έξω έχει μια περίεργη δικαιοσύνη που απονέμεται αργά ή γρήγορα’).

Το μόνο που μένει είναι να την ευχαριστήσουμε για τα 4 χρόνια που μας χάρισε (2001-2005). Και να δημοσιεύσουμε την απάντηση της στην ερώτηση σχετικά με ποια γνωστή αισθησιακή σκηνή ταινίας θα έπαιζε διαφορετικά.

‘Την περίφημη σκηνή με τη Σάρον Στόουν. Θα προσπαθούσα να τους κρατήσω σε μεγαλύτερη αγωνία, ξεκουμπώνοντας κάποιο κουμπί από το πουκάμισό μου’.