Η Πατρινιά Μπαρντό που δεν μας ξεκαρφώθηκε ποτέ από τον εγκέφαλο

‘Την χαζεύω τόσα χρόνια στις ταινίες της και σκέφτομαι ότι η Μπριζίτ Μπαρντό δεν θα κοιμόταν ήσυχη, αν ήξερε ότι κάπου στην Ελλάδα υπάρχει μια ηθοποιός ίσης και ίσως μεγαλύτερης ομορφιάς και γοητείας‘. Αυτό έγραφε, πριν από ένα μήνα, η Δώρα Τσαμπάζη, σχετικά με μια -κατά κοινή ομολογία- από τις πιο εντυπωσιακές γυναίκες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.

Ένα κορίτσι σαν τα κρύα τα νερά (κλισέ ναι, αλλά την περιγράφει ιδανικά) που προσγειώθηκε στη ζωή μας ξαφνικά, έφυγε γρήγορα (και από τα φώτα της δημοσιότητας και από την ζωή), αλλά άφησε ανεξίτηλη εντύπωση.

Τόσο ανεξίτηλη ώστε τα δεκάδες σχόλια που μας κάνετε για εκείνη να είναι στην λογική ‘Άποψή μου είναι πως η Μέμα Σταθοπούλου υπήρξε το βαρύ πυροβολικό της συγκεκριμένης κατηγορίας. Με μια εμφάνιση που εντυπωσιάζει ακόμα και σήμερα, πρέπει να έκοβε ανάσες με την παρουσία της’, ‘Μέμα Σταθοπούλου μακράν η τοπ. Η τριάδα συμπληρώνεται με Ελένη Ερήμου και Μπέτυ Λιβανού’ και ‘Μεμα Σταθοπούλου, άλλο επίπεδο. Στόφα σταρ εκτός ελληνικών συνόρων’.

Αν, πάντως, έχετε μόλις προσγειωθεί από άλλο πλανήτη και δεν θυμάστε για ποια ακριβώς μιλάμε και γιατί μιλάμε με τέτοια διθυραμβικά λόγια, δείτε το παρακάτω βίντεο από το ‘Οι Άγγελοι της Αμαρτίας’ (από το 38.30 και μετά) και μετά το συζητάμε ξανά.

Μπόνους η εμφάνισή της με μαγιό, νομίζω στον Αστέρα, στο ‘Ο Τρελός της πλατείας Αγάμων’. Εκεί που ο Γκιωνάκης της προτείνει λευκό γάμο για να κληρονομήσει τον θείο του.

Δυο βίντεο που αποδεικνύουν ότι όντως η Μέμα, γέννημα θρέμμα Πάτρας με πανελλαδικές διακρίσεις στο στίβο -ως αθλήτρια της Παναχαϊκής- και στο άλμα εις στίβος, θα μπορούσε, αν είχε σκάσει μύτη για πρώτη φορά σήμερα, να είχε γίνει και πάλι σταρ. Ή τουλάχιστον ένα μια χαρά τοπ μοντέλο.

Μια ξανθιά Αμαζόνα με ένα πρόσωπο που σε προκαλούσε να το ερωτευτείς (πάντα με το κίνδυνο να το δεις αργότερα να σε ξεφτιλίζει) που, αντί να δώσει εξετάσεις στην Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών, όπως ήταν το αρχικό της σχέδιο, ήρθε στην Αθήνα, φοίτησε στην Σχολή του Πέλου Κατσέλη και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και βγήκε για πρώτη φορά στο θέατρο το 1964 δίπλα στον Δημήτρη Χορν.

Αν και αυτό το πρόσωπο, αυτό το σώμα, είχαν θέση μόνο στη μεγάλη οθόνη. Κάτι που της συνέβη αμέσως μετά με τους “Επικίνδυνους”.

‘‘Την πρώτη μέρα των γυρισμάτων είχα τη σιγουριά, το κέφι και το θάρρος του ερωτευμένου πρωτόπειρου ψαρά“

Μια καλή αρχή που συνεχίστηκε από ένα μπαράζ ταινιών (γύρω στις 15), με τίτλους στη λογική ‘Η Παραστρατημένη’, ‘Το Φτωχόπαιδο’ και ‘Το Κορίτσι της οργής’ όπου συμπρωταγωνιστούσε με τον Θάνο Λειβαδίτη με τον οποίο υπήρξε ζευγάρι και στη ζωή. Αν και στην πορεία συμπρωταγωνίστησε με τους πάντες ( Αλέκος Αλεξανδράκης, Κώστας Καζάκος, Άγγελος Αντωνόπουλος, Κώστας Βουτσάς).

Ενώ, αν την δεις σε φωτογραφήσεις από περιοδικά της εποχής, όντως αισθάνεσαι ότι είναι η μοναδική από την ‘σειρά’ της που μοιάζει -αισθητικά και σωματικά- τόσο μοντέρνα.

Όπως και να’χει, η Μέμα τα παράτησε γρήγορα. Συγκεκριμένα 11 χρόνια μετά την πρώτη της ταινία και ενώ ήταν στα πολύ πάνω της. Αφορμή ο γάμος της με ένα βιομήχανο και η απόφασή της να φτιάξει οικογένεια και να ασχοληθεί με αυτή και μόνο αυτή.

Στην πορεία η Μέμα χώρισε, επέστρεψε στην Πάτρα και άνοιξε για ένα διάστημα μια μπουτίκ γυναικείων ρούχων. Αν και, σύμφωνα με μέλη της οικογένειά της, πάντοτε είχε το σαράκι να επιστρέψει στο θέατρο. Κάτι που ποτέ δεν έγινε.

Δεν πειράζει. Εμείς την ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις. Και επιβεβαιώνουμε πως ναι, για χάρη της, εννοείται πως θα αφήναμε το νησί (όπως ο ψαράς Βόγλης στο ‘Ένας μάγκας στα σαλόνια’), θα κόβαμε το μουστάκι (βλέπε το χιπστερο-μούσι, για να είμαστε πιο update) και θα σκαρφαλώναμε και στο μπαλκόνι της άπονης πλούσιας.

Χωρίς χαστούκι στο τέλος, βεβαίως βεβαίως. Γιατί στην πραγματική ζωή το πιο πιθανό είναι η Μέμα να μας το επέστρεφε πίσω. Με τόκο.