Η Sandra Bullock μας κάνει ‘διαστημική’ πλάκα
Μετά τη διαστημική ‘τσάρκα της’ σε όλους ανεξαιρέτως τους διαστημικούς σταθμούς (στο Gravity) ήρθε η ώρα η 49χρονη να 'τρυπώσει' και στο Hall of Femme μας.
- 8 ΔΕΚ 2013
Υπάρχουν γυναίκες που είναι τόσο εξόφθαλμα σέξι που δεν κάνετε καν τον κόπο να διαβάσετε το κείμενο. Απλά πατάτε like. Και μετά υπάρχουν άλλες που είναι πιο ‘υπόκωφες’ όσον αφορά την γκέλα τους στο τιμημένο αντρικό γένος. Εκείνες που, όταν τις βάζουμε στο Hall of Femme, παραπονιέστε ότι μας τελείωσαν οι ιδέες. H Sandra δυστυχώς ανήκει στην 2η κατηγορία. Αλλά δεν θα έπρεπε. Να γιατί.
Στο φετινό Gravity, που σίγουρα θα τα τσιμπήσει τα Οσκαράκια του, ο Alfonso Cuaron είχε εμμονή με το να παρουσιάσει κάθε λεπτομέρεια του πως είναι να είσαι εγκλωβισμένος στο διάστημα απολύτως σωστά. Μοναδική παραχώρηση που έκανε είναι η σκηνή όπου η Γερμανοιρλανδέζα έβγαζε τη στολή της και έμενε με τα εσώρουχα της (σ.σ. κανονικά θα έπρεπε να φοράει, όπως οι αστροναύτες, πάνα).
Εκεί που το Μπουλοκάκι απέδειξε ότι πέρα από γλυκό μουτράκι (το οποίο μάλιστα είναι σαν μην έχει γεράσει μέρα από τότε που την πρωτοσταμπάραμε, πριν από ακριβώς 20 χρόνια, στο Speed) διαθέτει και μια χαρά ‘κορμάκι’.
Προφανώς και το κορμί της είναι κάτι που δικαιολογείσαι αν δεν το έχεις προσέξει μέχρι τώρα. Λογικό αφού οι μοναδικές ‘ερωτικές’ της σκηνές είναι μια με ένα μακρυμάλλη κάποτε στη ζούγκλα (σ.σ. Fire in the Amazon, 1993).
Μια αγνώστου πατρότητας, από την ίδια -αν κρίνουμε από το μαλλί- χρονική περίοδο.
Και φυσικά η σούπερ γελοία σκηνή (τόσο κακή που έχει γίνει θρυλική) virtual sex με παρτενέρ τον Sylvester Stallone, επίσης το 1993, στο Demolition Man.
Την εποχή δηλαδή που ούτε το Χόλυγουντ είχε αποφασίσει τι να κάνει με αυτό το -περίπου εξωτικό- φρούτο που ήρθε και του έσκασε στα γόνατα, ούτε η ίδια είχε καμία συναίσθηση του τι καριέρα απλώνεται μπροστά της.
Η πρώτη δεκαετία της καριέρας της ήταν δύσκολη και αμήχανη. Αλλά στο τέλος οι επιτυχίες (While you were sleeping, A time to Kill, Miss Congeniality, Murder by Numbers) ήταν περισσότερες από τις χλαπάτσες (Practical Magic, Speed 2: Cruise Control). Το μόνο δηλαδή που τελικά μετράει.
Και μετά ήρθε το Crash του 2004. Εκεί που προφανώς η Sandra συνειδητοποίησε ότι είναι η μόνη της rom com γενιάς της (εσένα κοιτάζω Meg Ryan, τι κάνεις ρε ψυχή Julia Roberts) που έμεινε όρθια και ότι ήρθε η ώρα να κάνει καλύτερες επιλογές.
Αυτό ακριβώς που έκανε ξεκινώντας με το Premonition και το The Proposal, συνεχίζοντας με το The Blind Side και ολοκληρώνοντας φέτος τον θρίαμβο της με το The Heat (όπου είχε τα κότσια να παίξει τον άχαρο υποστηρικτικό ρόλο δίπλα στον τυφώνα Melissa McCarthy) και το The Gravity (όπου έμενε για 12ώρα κάθε μέρα κρεμασμένη ανάποδα σε ειδικές κατασκευές).
Ενώ ακόμη και τις αποτυχίες της, όπως το All About Steve, φροντίζει να τις διασκεδάζει όπως έκανε όταν εμφανίστηκε στην απονομή των Χρυσών Βατόμουρων για να παραλάβει μεν το βραβείο, αλλά και για να δώσει στο κοινό DVD της ταινίας ώστε να φροντίσει ότι θα τη δουν και ενδεχομένως αλλάξουν γνώμη.
Επίσης, αν και είναι άδικο για εκείνη, ίσως της έκανε τελικά καλό το στραπάτσο που έφαγε όταν ο μηχανόβιος σύζυγος της την κεράτωσε με -μεταξύ άλλων- μια τατουαρισμένη νεοναζί.
Κυρίως γιατί συνειδητοποίησε ότι σε αυτή τη ζωή είναι καταδικασμένη να είναι μόνη. Όπως ο κολλητός της George Clooney.
Άσε που η συγκεκριμένη σχέση της έκανε ‘δώρο’ και τον γιο της, τον οποίο ξεκίνησαν να υιοθετήσουν μαζί και κατέληξε να έχει την κηδεμονία του η ίδια.
Στο τέλος της ημέρας η Sandra κατάφερε, μια ανάσα πριν τα 50 (σ.σ. εξωφρενικά μεγάλη ηλικία για γυναίκα ηθοποιό, σύμφωνα με τα standard του Χόλυγουντ) να ανοίγει ταινίες με τη δύναμη του ονόματος της. Και να μας εντυπωσιάζει όχι με το πόσο καλή είναι, αλλά με το πόσο σταθερή.
Επίσης μέσα σε όλα αυτά μην ξεχνάμε το σημαντικότερο προσόν της. Το γεγονός ότι, πέρα από χαριτωμένη και έξυπνη, είναι αστεία.
Αυθεντικά αστεία. Από εκείνο το είδος του χιούμορ που προκύπτει μέσα από πικρές εμπειρίες. Και εκείνη, δόξα το θεώ, μια ζωή τέτοιες είχε.
Ειδικά μετά από μια μεγάλη επιτυχία. Οπότε, αν σκεφτείς ότι το 2013 μάλλον θα είναι συνολικά η καλύτερη χρονιά της καριέρας της, είμαι σίγουρος ότι στο βάθος του μυαλού της τριγυρίζει η σκέψη ότι, δεν μπορεί, κάτι κακό θα της συμβεί.
Μην ανησυχείς Σαντράκι, το Hall of Femme μας είναι γούρικο. Μπέσα.
