ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Ο Αμερικανός τουρίστας που έγινε κατά λάθος σταρ του κινέζικου κινηματογράφου

Τον βάφτισαν Jonathan Kos-Read. Έγινε διάσημος ως Cao Cao. Και δεν μπορεί να εμφανιστεί σε καμία Chinatown του πλανήτη χωρίς να πέσουν τα τσιμέντα. Αυτή είναι η μοναδική ιστορία του.

Με αφορμή την κυκλοφορία του ‘The Great Wall’ με τον Matt Damon στις αμερικάνικες αίθουσες, το PopCode εξερευνά την όλο και μεγαλύτερη επιρροή της Κίνας στα μεγάλα χολιγουντιανά μπλοκμπάστερ. Γιατί κάθε μεγάλο μπλοκμπάστερ έχει πλέον ρόλους Κινέζων; Γιατί ξεθωριασμένοι σούπερ σταρ πηγαίνουν στην Κίνα για να συνεχίσουν την καριέρα τους σαν παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές;

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ

Blockbuster χωρίς Κινέζο, προκοπή πλέον δεν κάνει
Οι σταρ του Χόλιγουντ που έχουν μεταναστεύσει στην Κίνα

***

Είναι 43 ετών, γέννημα θρέμμα Καλιφόρνια και, εδώ και ακριβώς 20 χρόνια, έχει ενσαρκώσει ιδανικά το στερεότυπο του ψυχρού Δυτικού, με το επιβλητικό ανάστημα, τα κοφτερά ζυγωματικά και τα παγωμένα μπλε μάτια, σε πάνω από 100 κινέζικες κινηματογραφικές παραγωγές και τηλεοπτικές σειρές.

Εννοείται πως δεν υπάρχει λόγος να ξέρεις ήδη το όνομά του, αφού οι -μέχρι τώρα- πιο βαρβάτοι ρόλοι του ήταν απέναντι στον Mike Tyson στο ‘Yip Man 3’ και στο blockbuster ‘The Ghouls’. Ρόλοι που δεν λες ακριβώς ότι ανέδειξαν το -μέτριο, και πάλι επιεικείς είμαστε- υποκριτικό του ταλέντο.

Ενώ είναι, οφείλεις να ομολογήσεις, τεράστια ειρωνεία ότι τώρα, που ο Κινέζικος κινηματογράφος έχει εκτοξευθεί στη στρατόσφαιρα και κάθε Χολιγουντιανό blockbuster έχει αναγκαστικά μέσα Κινέζους ηθοποιούς (επίσης γυρίζεται στην Κίνα, έχει αναφορές στην Κίνα και γενικώς ‘νταντεύει’ αδυσώπητα το εκεί κοινό) η δικιά του καριέρα πάει χειρότερα.

Βλέπεις ο ρόλος του απόφοιτου της σχολής κινηματογράφου (επίσης πτυχιούχου μοριακής βιολογίας) του New York University, που έμαθε για πλάκα κινέζικα, πήγε στην Κίνα το 1997 ως τουρίστας και πέρασε τα επόμενα δυο χρόνια διδάσκοντας αγγλικά και ξοδεύοντας τον χρόνο του, ήταν συγκεκριμένος.

Από τότε που η τότε Κινέζα κοπέλα του (και νυν σύζυγος και μητέρα των δυο παιδιών του) τον έβαλε με το ζόρι να απαντήσει σε μια αγγελία που έψαχνε ένα δυτικό κομπάρσο για μια κινέζικη ταινία, ο Cao Cao έβγαζε το μεροκάματό του υποδυόμενος συγκεκριμένα στερεότυπα.

Όχι αυτό του κακού, αφού για τέτοιους ρόλους οι Κινέζοι προτιμούσαν τους Γιαπωνέζους ηθοποιούς που ήταν περισσότεροι, πιο πρόχειροι και πιο διαχρονικά μισητοί, αλλά του αφελούς -και αλαζόνα- Αμερικανού επιχειρηματία. Αυτού δηλαδή που είτε τον έπιαναν κορόιδο, είτε ερωτευόταν μια Κινέζα η οποία τελικά επέστρεφε στον Κινέζο συντροφό της, είτε ξεκινούσε την ταινία έχοντας κακή αντίληψη για την Κίνα και τελικά την ερωτευόταν, είτε ήταν απλώς ο ξένος φίλος του πρωταγωνιστή με λόγο ύπαρξης να τον κάνει να δείχνει πιο κοσμογυρισμένο.

Τα λεφτά ήταν λίγα (σκέψου ότι, για τον πρώτο του ρόλο, πληρώθηκε μόλις 400 δολάρια μετά από δυο χρόνια). Αλλά οι δουλειές έρχονταν η μια μετά την άλλη με highlight το 2008 όταν, με αφορμή τους Ολυμπιακούς στο Πεκίνο, απέκτησε το δικό του κομμάτι σε δημοφιλή εβδομαδιαία ειδησεογραφική εκπομπή με τίτλο “Here Comes Cao Cao” και θέμα το πως βλέπουν οι ξένοι τους Κινέζους. Αν και,στην πορεία, κατέληξε η όλη φάση με τον Cao Cao να κάνει βλακειούλες τύπου ‘Μια μέρα ως Hooters Girl’.

Εκεί ήταν που τον πήρε χαμπάρι η δύση, με το περιοδικό Talk να του δίνει να γράφει στήλη για τις περιπέτειες του. Όπως τότε που πήγε σε μια διαφήμιση για ‘φάρμακο’ και του έδωσαν να διαβάσει την αμίμητη ατάκα ‘Θέλεις να είναι το πέος σου μεγαλύτερο, μακρύτερο και πιο παχύ; Τότε χρησιμοποιήσε την ορμόνη Strong Balls όπως εγώ’.

Ή να εξηγεί ότι ποτέ δεν εμφανίζεται στο studio χωρίς χοντρό παλτό, αντάξιο εξερευνητή στην Αρκτική, αφού οι Κινέζοι παραγωγοί δεν ξοδεύουν ούτε ένα γουάν για θέρμανση. Ή για καφέ ή τσάι (απλώς σου φέρνουν κάποια στιγμή, ίσως, ένα ποτήρι ζεστό νερό).

Μόνο που τώρα, που κάθε στούντιο παλεύει να βρει άκρη ώστε να ξεπεράσει το όριο των 34 ξένων ταινιών που επιτρέπεται να προβάλλονται στην Κίνα κάθε χρόνο, και μέσω συμπαραγωγών, ο Jonathan Kos-Read δεν λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ των δυο κόσμων, όπως φιλοδοξούσε.

Οι ξένοι παραγωγοί προτιμούν να φέρνουν πιο πρωτοκλασάτα ονόματα. Και οι εγχώριοι τον ψιλο-σνομπάρουν γιατί θεωρούν ότι η παρουσία του κάνει το project να φαίνεται πιο εγχώριο και περιορισμένων προοπτικών.

Μοναδική παρηγοριά του το γεγονός ότι, τουλάχιστον, οι ρόλοι που του δίνουν να παίξει είναι πλέον πιο σύνθετοι, αφού οι Κινέζοι σεναριογράφοι που το γράφουν έχουν πλέον καλύτερη εικόνα της Δύσης.

Ναι, είναι κρίμα που ο ‘πρωτοπόρος’ (που ζει πλέον στο Oakland, αλλά τους περισσότερους μήνες είναι στην Κίνα) βγαίνει σε τιμητική αποστρατεία. Ωστόσο η πόρτα παραμένει ακόμη και τώρα ανοιχτή για κάθε ξένο που θα βρεθεί έξω από κάποιο κινηματογραφικό στούντιο. Το πιο πιθανόν είναι, σε χρόνο dt, να βρεθεί μπροστά σε κάποια κάμερα.

Και αυτό είναι τελικά η πραγματική κληρονομιά του Cao Cao (το instagram του οποίου είναι, by the way, εξαιρετικό). Ότι άνοιξε την πόρτα.