Άγγελος Κλάδης

Πεπειραμένοι και ανερχόμενοι κωμικοί πιάνουν πόστο στις σκηνές της πόλης, προτείνοντας τα καλύτερα αστεία τους ως αντίδοτο –κατά μία έννοια– στους αδιέξοδους καιρούς που διανύουμε.

Κτίρια εμβληματικά λόγω μεγέθους, αισθητικής αλλά και ιστορίας, τα οποία ξεπέρασαν σε εκτόπισμα το εμβαδόν τους και σήμαναν αυτό που ονομάζουμε σήμερα «Αθήνα».

Ενώ περιμένουμε τα αποτελέσματα της νέας απογραφής, υπολογίζοντας ότι η διαφορά σε σχέση με το 2011 θα είναι μάλλον αποκαλυπτική, ρίχνουμε μια ματιά στους δείκτες του World Population Review.

Ξεκίνησε απ’ τη γλυκύτατη Τατιάνα που έβλεπε στο κορμί του θείου Λεωνίδα τον James Bond. Σειρά πήραν οι τηλεθεατές, βάζοντας δίπλα-δίπλα παίκτες με διάσημους ηθοποιούς και όχι μόνο. Μερικοί πέτυχαν διάνα.

Οι τοίχοι της γκαλερί 13m2 στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης είναι γεμάτοι έργα που φτιάχτηκαν μέσα στις φυλακές. Συναντήσαμε τη Χρυσούλα Πλακιώτη που έτρεξε το πρόγραμμα και μιλήσαμε για την καλλιτεχνική έκφραση χωρίς διδασκαλία.

Ένα ιδιότυπο «στούντιο πιεσοθεραπείας», μία ταλαντούχα Αφρικανή που ανάγει την πνευματικότητα στο σήμερα, αλλά και ένα μεγάλο αφιέρωμα στον κορυφαίο Έλληνα εκπρόσωπο του υπερρεαλισμού, Νίκο Εγγονόπουλο.

Όταν 5 χρόνια πριν ένα ευρωπαϊκού επιπέδου πάρκο που μιλούσε για την «κοινωνική βιωσιμότητα» εμφανίστηκε στην Καλλιθέα με τη σφραγίδα του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, είχαμε μία μικρή επανάσταση. Σήμερα, πάνω από 20 εκατομμύρια κόσμου το έχει επισκεφθεί.

Κάνουμε ένα γρήγορο scouting στην πόλη για να βρούμε παλιά και νέα στέκια που νιώθουν τη «φάση». Ανάμεσά τους -καθόλου άδικα- και δύο street food φαγάδικα.

Δίχως κατεύθυνση, δίχως οργανωτή, ένα αυθόρμητο μπουλούκι ξεχύθηκε στους δρόμους του Μεταξουργείου, ξορκίζοντας τα κακά δαιμόνια. Έστω για λίγο, οι δρόμοι μας ανήκαν κι ο αέρας μύριζε ευτυχία.

Ο Δήμος Καισαριανής, θέλοντας να αναδείξει την προσφυγιά και την Αντίσταση που ιστορικά σημάδεψαν την ταυτότητά του, προχωράει στη σύνδεση δύο εμβληματικών τοπόσημων με εξίσου εμβληματικό τρόπο.

Πήγαμε στη Θεσσαλονίκη στα εγκαίνια της έκθεσης που άνοιξε μόλις -σε συμπαραγωγή του Onassis Culture-, στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ και ρίχνει φως πίσω απ’ την ομίχλη του κορυφαίου γλύπτη, εστιάζοντας στον άγνωστο νεωτεριστή Χαλεπά.

Ποιοι μόνοιασαν στην πλατεία Ομονοίας και ποιων ανθρώπων οι κλαυθμοί και οι οδυρμοί ακούγονταν στην Πλατεία Κλαυθμώνος; Η αστική μνήμη επιβιώνει στα σημεία που δίνουμε καθημερινά ραντεβού, παρότι πιθανότατα δεν το γνωρίζουμε.

Μια ερευνητική ομάδα από το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΑΠΘ ανέπτυξε το γλυπτό στις τρεις διαστάσεις, καταλήγοντας σε ένα αστικό πάρκο που «κινείται» και «αναπνέει».