Κωνσταντίνος Αμπατζής

Απ’ τους κροκόδειλους στον υπόνομο και τα κλεμμένα νεφρά φτάσαμε στους ψεκασμούς, τα chain mails και τους οικόσιτους πύθωνες που τρώνε παιδάκια.

Η νέα σεζόν ξεκινάει κι εμείς καταθέτουμε τις προβλέψεις μας.

Είναι φυσιολογικό να ικανοποιούμαι με γκολ που δέχεται η ομάδα μου γιατρέ; (όχι, δεν είναι).

Απ’ το φίδιασμα μέχρι την εμπλοκή, αυτές τις λέξεις θα ευχόσουν να μην τις είχες ακούσει ποτέ στη ζωή σου.

Η διοργάνωση έφτασε στο τέλος της κι ήρθε η ώρα να απονείμουμε τα δικά μας εντελώς υποκειμενικά βραβεία.

Το 41ο EuroBasket ανήκει πια στην ιστορία και κατέληξε για ακόμη μια φορά στα γνωστά χέρια.

Ούτε Σερβία, ούτε Σλοβενία, ούτε Ελλάδα. Ας το αποδεχτούμε, ζούμε τη διοργάνωση των εκπλήξεων.

Η εθνική μας έμεινε για ακόμη μια φορά χωρίς μετάλλιο, η Ισπανία πηγαίνει ολοταχώς προς το βάθρο. Όλα όπως τα ξέραμε.

Η Ελλάδα συνεχίζει, η Σερβία έμεινε έξω και ο Pozzecco κάνει τα δικά του, σε ένα από τα καλύτερα EuroBasket που έχουμε δει.

Η φάση των ομίλων ολοκληρώθηκε και περιμένουμε τα νοκ άουτ με το βλέμμα μας στον αστράγαλο του Γιάννη Αντετοκούνμπο.

O Luka Doncic έγραψε τη δική του ραψωδία και η Ελλάδα βλέπει πια μια λεωφόρο να ανοίγεται μπροστά της για το μετάλλιο.

Η πιο γεμάτη ημέρα του τουρνουά ολοκληρώθηκε και αυτά που μας άφησε ήταν πολλά.

Οι εκπλήξεις συνεχίζονται, ο Γιάννης ξεκουράστηκε και η Σερβία τρομάζει.