Η Ayo Edebiri του The Bear είναι η κωμικός της χρονιάς

Πολλά από αυτά είναι voice over, κάποιες σειρές είναι guest του 1-2 επεισοδίων, και φυσικά όλα αυτά γυρίστηκαν στη διάρκεια ετών κι απλά έτυχε λόγω συγκυριών να κυκλοφορήσουν όλα μαζί.

Αλλά και πάλι. Κοιτάζοντας το 2023 που είχε η Ayo Edebiri γίνεται εμφανές πως πολύ απλά, κάποια στιγμή όλο το Χόλιγουντ θέλησε να δουλέψει μαζί της. Κι αν την παρακολουθήσεις σε κάποιες από αυτές, θα γίνει εμφανές το γιατί – ακόμα και πριν, λίγες μόνο μέρες μετά το ξεκίνημα του ‘24, βραβευόταν με την πρώτη της Χρυσή Σφαίρα, για τη 2η σεζόν του The Bear.

Γεννημένη στο Βοστώνη το 1995 με καταγωγή από τα Μπαρμπάντος και τη Νιγηρία (και φυσικά από την Ιρλανδία), η Edebiri άρχισε από το σχολείο να εμφανίζει μια κλίση προς το θέατρο, την κωμωδία, τον αυτοσχεδιασμό. Οι σχετικές σπουδές σύντομα ακολούθησαν και ήδη από τις αρχές των 00s η Ayo είχε πάρει τον μελλοντικό της δρόμο.

Δύσκολα θα την καθόριζε ένα πράγμα, μιας από νωρίς την ενδιέφερε να κάνει κάτι από όλα. Έκανε stand-up, ήταν ηθοποιός, παρουσίαζε το ένα πόντκαστ (το Iconography με την φίλη της δημοσιογράφο Olivia Craighead όπου αναλύονταν διάφορα είδωλα της ποπ κουλτούρα), έκανε improv, και παράλληλα έγραφε. Δικό της υλικό, αλλά και όχι μόνο: Μια από τις πρώτες φορές που είδαμε το όνομά της στην οθόνη ήταν ως μέλος του συγγραφικού τιμ της φανταστικής σειράς Dickinson, όπου κάποια στιγμή άρχισε να κρατά κι έναν μικρό ρόλο. Η ενθουσιώδης φωνητική χροιά την κάνει ταυτόχρονα ιδανική για voice over, σε σειρές από το Big Mouth μέχρι μπλοκμπάστερ σαν το Spider-Man: Ακροβατώντας στο Αραχνοσύμπαν.

Φτάνει ξαφνικά λοιπόν το 2023. Ήδη πια σχετικά αναγνωρίσιμη χάρη στην επιτυχία του The Bear, όπου παίζει τον συμπρωταγωνιστικό ρόλο της Sydney, η Edebiri έχει το ‘23 μια χρονιά ανάλογη –όπως λέει κι η ίδια– εκείνης που είχε πριν χρόνια η Jessica Chastain, όταν μέσα σε λίγους μήνες την είχαμε δει σε 4-5 ταινίες πρώτου βεληνεκούς με αποτέλεσμα ουσιαστικά να περνά κατευθείαν σε ένα δεύτερο επίπεδο αναγνωρισιμότητας: Καθώς έγινε κατευθείαν περιζήτητη, η Edebiri ήταν σα να προσπέρασε το στάδιο της ‘ανερχόμενης’ και να έγινε κατευθείαν It girl.

Εκτός από τη 2η σεζόν του Bear (για την οποία κέρδισε την πρώτη της Χρυσή Σφαίρα κι είναι υποψήφια και για Έμμυ), η Edebiri φέτος κρατούσε φωνητικό ρόλο στο Spider-Man: Ακροβατώντας στο Αραχνοσύμπαν (μια από τις εμπορικότερες ταινίες της χρονιάς), ταξίδεψε στις Κάννες για το κρυφό διαμαντάκι του φετινού ανεξάρτητου αμερικάνικου σινεμά The Sweet East (δίπλα στον Jacob Elordi, μεταξύ άλλων) και όχι μόνο πρωταγωνίστησε αλλά είχε και τους αστειότερους ρόλους στις δύο πιο αστείες κωμωδίες της χρονιάς: Το Bottoms και το Theater Camp.

Μέσα από αυτό το μπαράζ ρόλων και εμφανίσεων το πιο εντυπωσιακό είναι πως η Edebiri δεν μοιάζει απλώς να επαναλαμβάνει το ένα της κόλπο ξανά και ξανά. Στο Theater Camp (γυρισμένο από την φίλη της, Molly Gordon, που έπαιξε στη 2η σεζόν το Bear) είναι αστεία με πολύ διαφορετικό τρόπο από ό,τι στο Bottoms (γυρισμένο από τη φίλη της, Emma Seligman και με πρωταγωνίστρια της άλλη φίλη της, Rachel Sennott), όπου κρατά εξάλλου και πιο κεντρικό ρόλο.

Μέσα μια επίθεση κωμικών αυτοσχεδιασμών και γοητευτικού κωμικού ταμπεραμέντου και timing, η Edebiri μοιάζει όχι απλώς να βρίσκεται παντού, αλλά να είναι και στο επίκεντρο μιας νέας δημιουργικής παρέας στην κωμωδία του σήμερα και του αύριο. Εκεί όπου μια ξεκάθαρη theater kid ενέργεια συναντά το improv του παραλόγου. Τα vibe της μοιάζουν πηγαία, και ενθουσιώδη.

Εμείς μιλήσαμε μαζί της μέσω zoom ένα απόγευμα του Δεκέμβρη, πριν καν τις υποψηφιότητες των Χρυσών Σφαιρών. Και προσπαθήσαμε μέσα σε ένα 20λεπτο που είχαμε στη διάθεσή μας, να προλάβουμε να συζητήσουμε για όσα περισσότερα από τα πρότζεκτ της μπορούσαμε, αλλά και να καταλάβουμε ποιο είναι τελικά το κλειδί της μεγάλης αυτής, έξαφνης επιτυχίας μιας νέας κωμικής σταρ που είναι σα να ήρθε από το πουθενά – και ήρθε για να μείνει.

Η Ayo Edebiri με τη Χρυσή Σφαίρα της για το The Bear. / AP Photo/Chris Pizzello

Ήταν μια τεράστια χρονιά αυτή για σένα, πόσο πολύ περίμενες ότι θα συμβούν όλα αυτά, έβλεπες την καριέρα σου να φτάνει σε αυτό το σημείο;

Όχι, καθόλου! Αλλά είναι κάτι πολύ συναρπαστικό και κάτι που με κάνει να νιώθω ταπεινή. Η φίλη μου η Olivia που κάναμε μαζί το πόντκαστ Iconography μου έλεγε για πλάκα πως είχα φέτος την απεριποίητη, indie εκδοχή εκείνης της χρονιάς της Jessica Chastain. [γελάμε] Νομίζω πως δούλευα τόσο πολύ επειδή δεν ήξερα τι θα πετύχαινε… έχω λογαριασμούς να πληρώσω κι έναν σκύλο να ταΐσω!

Πήγα σε μια σχολή που χρειάζεται τεστ για να μπεις, είμαι λίγο nerd στην καρδιά, και αγαπώ να μαθαίνω πράγματα. Το να δουλεύω με τόσους διαφορετικούς ανθρώπους και τις δικές τους εργασιακές ηθικές, ανθρώπους που προσεγγίζουν διαφορετικά αυτή τη δουλειά, το είδος της δουλειάς που θέλουν να κάνουν, και το τι κοινό θέλουν να προσεγγίσουν και γιατί… Απλά το να απορροφώ όλα αυτά ήταν απολαυστικό. Κάπως χάθηκα κι εγώ μέσα σε όλο αυτό. Ό,τι συνέβη φέτος είναι κορύφωση 3+ χρόνων δουλειάς.

Όταν είσαι σε μια σειρά σαν το The Bear που εκτινάσσεται, τι συμβαίνει στη ζωή σου σε αυτό το σημείο;

Ήμουν τυχερή γιατί απλά δούλευα συνέχεια οπότε δεν είδα διαφορά σε εκείνο το σημείο. Αλλά ήταν στη διάρκεια της απεργίας που κατάλαβα την αλλαγή. Είχα κάνει ένα ταξίδι στην Ευρώπη κι ήμουν στο Λονδίνο, που το αγαπώ γιατί λατρεύω τους βρετανούς, νά’ναι καλά οι άνθρωποι, κοιτάζουν συνέχεια τη δουλειά τους, ξέρεις τι εννοώ; Δε σου χαμογελούν στο δρόμο ας πούμε – αλλά κάποια στιγμή πήγα στο Μάντσεστερ να επισκεφθώ ένα φίλο και με αναγνώρισαν εκεί, στο δρόμο, και λέω τι έγινε τώρα; Κάτι δεν πάει καλά αν κάποιος με αναγνώρισε στο Μάντσεστερ.

Αυτό που νομίζω πως γίνεται είναι ότι οι άνθρωποι αρχίζουν να με παίρνουν σοβαρά. Μεγάλο μέρος του να είσαι νεαρή καλλιτέχνης είναι ότι θες απλά να αποδείξεις τον εαυτό σου. Με συγκινεί το ότι είμαι αυτή τη στιγμή σε ένα σημείο όπου οι άνθρωποι με βλέπουν, και βλέπουν τις φιλοδοξίες μου, βλέπουν ότι θέλω να κάνω πράγματα που είναι διαφορετικά ή περίεργα ή που δεν φοβάμαι να προκαλέσω τον εαυτό μου.

Η Ayo Edebiri ως Sydney Adamu / CR: Frank Ockenfels/FX

Μιας κι ανέφερες την απεργία, ήθελα να ρωτήσω για την καριέρα σου ως σεναριογράφου. Πόσο χρόνο έχεις τώρα για αυτό το κομμάτι, πόσο πολύ βλέπεις τον εαυτό σου έτσι;

Είναι το πρώτο πράγμα που αγάπησα και προσπαθώ να επιστρέφω σε αυτό. Όταν κυρίως έγραφα ήταν πιο εύκολο, ήμουν σε μια δουλειά, σε μια σειρά, δούλευα σε ένα δωμάτιο σεναριογράφων για μια συγκεκριμένη περίοδο, μετά έψαχνα το επόμενο, στην πορεία έκανα περάσματα και σε άλλα σενάρια που χρειάζονται αστεία, έκανα και stand-up, οπότε με όλα αυτά μαζί δούλευα πάνω στο γράψιμό μου.

Όταν μπήκε η ηθοποιία στη μέση είναι… ενδιαφέρον το να προσπαθήσω να ισορροπήσω το πρόγραμμά μου. Κάποιες φορές λέω στον μάνατζέρ μου ότι θέλω να μου αφήνει δυο μέρες τη βδομάδα που δεν υπάρχει προγραμματισμένο απολύτως τίποτα ώστε να μπορώ να δουλέψω σε κάτι. Ελπίζω τα αμέσως επόμενα χρόνια να προκύψει κάτι, γιατί προσπαθώ να γράψω σενάρια για μένα καθώς συνεργάζομαι και με άλλους ανθρώπους. Έχω μεγάλες φιλοδοξίες οπότε ελπίζω ότι θα υπάρχει πάντα χώρος για αυτό.

Πότε ξεκίνησες να κάνεις κωμωδία; Ήξερες πάντα ότι αυτό είναι το ταλέντο σου;

Άρχισα να κάνω αυτοσχεδιασμό στα 13-14. Ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου όταν είσαι σε μικρή ηλικία πάντα διαφέρει από το πώς το βλέπεις όταν κοιτάς προς το παρελθόν… αλλά πάντα με έβλεπα ως ένα αληθινά ντροπαλό και αμήχανο παιδί, και πραγματικά αγαπούσα την κωμωδία γιατί με έμαθε πώς να μιλάω και πώς να συνδέομαι με ανθρώπους. Ξέρω ότι ήμουν περίεργη, και βρήκα κι άλλους περίεργους, βρήκα ανθρώπους που ήταν σαν εμένα κι απλά μας άρεσε να καταναλώνουμε media, βρήκα ανθρώπους που είχαν την ίδια γλώσσα με εμένα.

Δε νομίζω πως ήξερα πάντα ότι ήμουν αστεία. Τα ξαδέρφια μου πάντα γελάνε και μου λένε «α, ήσουν τόσο αστεία ως παιδί» κι εγώ σκέφτομαι, «θυμάμαι να γελάτε ΜΕ εμένα, δε θυμάμαι να νιώθω αστεία». Αλλά νομίζω η κωμωδία, το να έχω ένα φορμάτ και τρόπους να εκφράσω την κωμωδία, είναι κάτι που με βοήθησε. Το να μπορώ να εκφράσω αυτές τις σκέψεις δηλαδή στο πλαίσιο ενός stand-up ή ενός αυτοσχεδιασμού. Μπορούσα εκεί να ελέγξω το περιβάλλον μου και τους τριγύρω μου χώρους. Που, ειδικά ως έφηβη, ένιωθα ότι δε μπορούσα να ελέγξω τίποτα.

Μιλώντας για την ιστορία σου στην σκετς κωμωδία και στον αυτοσχεδιασμό, ξέρουμε ότι στο Bottoms υπήρχε πολύς αυτοσχεδιασμός. Είναι κάτι που προτιμάς στα γυρίσματα ή σου αρέσει πιο πολύ να μαθαίνεις τις ατάκες σου;

Ειλικρινά, εξαρτάται από το πρότζεκτ. Έχω πολύ μεγάλη άνεση με τον αυτοσχεδιασμό και περνάω τέλεια όταν το κάνω. Στο Bottoms θυμάμαι μου έλεγαν η Havana [Rose Liu] και η Kaia [Gerber] «α νομίζαμε ότι θα κάνεις improv όλη την ώρα», αλλά δεν είναι έτσι απαραίτητα. Επίσης πολλές στιγμές στον αυτοσχεδιασμό μπορούν να μην έχουν να κάνουν καν με λόγια, μπορεί να είναι στην κίνηση ή στο πώς μπορείς να εκπλήξεις τους άλλους. Μου αρέσει ο αυτοσχεδιασμός αλλά επίσης όταν ένα σενάριο είναι πολύ καλό και ο σκηνοθέτης είναι σε φάση «είναι αυτό που είναι», τότε αυτό είναι τελείως άλλη πρόκληση. Κι ακόμα και στο Bottoms, υπήρχαν στιγμές που η Emma μας έκανε «αυτό είναι εδώ, απλά πείτε τις ατάκες» κι αυτή ήταν σημαντική υπενθύμιση.

Στο Bottoms δούλεψες με την Rachel Sennott που είναι φίλη σου, στο Theater Camp με την Molly Gordon που παίζει και στο Bear, και επίσης συνεργάστηκες και με τον Seth Rogen που έγραψε για το Ninja Turtles. Αυτές οι φιλίες είναι κάτι που σε βοηθά στην κωμωδία;

Νομίζω πως αυτά τα πρότζεκτ μου έμαθαν πως είναι δυνατόν να κάνεις πράγματα χωρίς να πρέπει σώνει και καλά να υποφέρεις. [γελάει] Μπορείς να έχεις μια θετική εργασιακή ηθική κι αυτό περνάει στη δουλειά. Κι αν φτάσω σε ένα σημείο που κάνω τα δικά μου πρότζεκτ κάποια στιγμή, αυτό είναι κάτι που θέλω να το περάσω κι εγώ παρακάτω. Είμαι πολύ τυχερή που δουλεύω με ανθρώπους που γνωρίζω και που θαυμάζω και που μου δίνουν θετικά μαθήματα. Αν απλά κυνηγάς το αστείο με τις καλύτερες προθέσεις, τότε είναι δύσκολο να αστοχήσεις.

Με το The Bear, η πρώτη σεζόν ήταν κάτι καινούριο για σένα, επιστρέφοντας όμως για τη δεύτερη σεζόν τι διαφορετικό συνάντησες;

Στην πρώτη σεζόν κάναμε γυρίσματα στο Σικάγο για $4 μες στο καταχείμωνο. [γελάει] Και κανείς δεν ερχόταν να μας επισκεφθεί, και απλά κρυώναμε. Αυτό θυμάμαι. Και μετά στη δεύτερη σεζόν είμαστε σε φάση «ΟΚ, περίμενε, μόλις πήγαμε στις Χρυσές Σφαίρες». Οπότε υπήρξε σίγουρα μια αλλαγή, και η κατανόηση και μόνο ότι ο κόσμος βλέπει τη σειρά και την απολαμβάνει σε ένα επίπεδο που κανείς μας δεν ήταν προετοιμασμένος.

Η πρόκληση με τη δεύτερη σεζόν ήταν το πώς ενισχύουμε την αίσθηση της πρώτη. Την οικειότητα, τις μικρές διαστάσεις… Είναι ένα πολύ σφιχτό συνεργείο, όλα γίνονται πολύ γρήγορα, είναι μια τοποθεσία. Τα μαλλιά μου τα κάνω πλεξίδες γιατί περνάμε πέντε λεπτά στα μαλλιά και το μακιγιάζ! Είναι πραγματικά μια πολύ ακατέργαστη εμπειρία, με τον καλύτερο τρόπο. Οπότε στη δεύτερη σεζόν το ζήτημα ήταν, πώς μπορούμε να έχουμε επίγνωση και αίσθηση των προσδοκιών του κόσμου, αλλά να τα αφήσουμε όλα αυτά στην άκρη και να εστιάσουμε στη δουλειά μας; Νομίζω πως το καταφέραμε. Οπότε τώρα απλά πρέπει να το κάνουμε ξανά. [γελάει]

Αναφέρθηκες νωρίτερα στην απεργία και σε ένα ταξίδι που έκανες. Ήσουν στα picket lines από πολύ νωρίς στην απεργία. Πώς βλέπεις τη βιομηχανία τώρα που έληξαν κι οι δύο απεργίες;

Μιλάω πολύ με την Quinta [σσ. Brunson, δημιουργός και πρωταγωνίστρια του Abbott Elementary] για αυτό γιατί δεν είμαι πολύ σίγουρη, κι είμαι περίεργη να δω αν θα επικυρωθεί η συμφωνία της SAG, γιατί υπάρχει ακόμα πολλή συζήτηση σχετικά με το ΑΙ. Οπότε δεν είμαι πολύ σίγουρη. [σσ. Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε αρχές Δεκεμβρίου, πριν τα μέλη της SAG ψηφίσουν για το νέο τους συμβόλαιο. Τελικά επικυρώθηκε, αλλά με ένα θετικό ποσοστό μόλις 78% των μελών. Σαν σύγκριση, το πολύ καλύτερο συμβόλαιο των σεναριογράφων επικυρώθηκε από το 99% των μελών.]

Είμαι πάντως σε γυρίσματα τώρα κι οι πάντες νιώθουν καλύτερα που δουλεύουμε ξανά, κι όχι μόνο για εμάς, αλλά και για το συνεργείο. Είναι συναρπαστικό και νομίζω πως γενικά υπάρχει πολλή καλή θέληση αυτή τη στιγμή. Ήταν συγκινητικό να βλέπουμε πόσο ενεργοί και ορμητικοί ήταν όλοι. Ως ένα άτομο που πιστεύει σε αριστερές πολιτικές, ήταν πολύ ενθαρρυντικό να βλέπω ανθρώπους να έχουν διαρκώς συζητήσεις για τα εργασιακά δικαιώματα τόσο ανοιχτά, και να βλέπω κόσμο να έρχεται στις συγκεντρώσεις τις δικές μας αλλά και άλλων γκρουπ που απεργούσαν. Είναι πολύ συναρπαστικό. Ελπίζω πως ακόμα κι αν εγκριθεί η συμφωνία, πως αυτές οι συζητήσεις δεν θα σταματήσουν, γιατί είναι πολύ σημαντικές.

Μετά από αυτή τη χρονιά που είχες, τι περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;

Είναι λίγο ντροπιαστικό, γιατί πριν λίγο με έψαξα στο imdb γιατί πραγματικά δε θυμόμουν τι έρχεται μετά και τι έχει ανακοινωθεί και τι όχι. [γελάει] Είμαι ενθουσιασμένη για μια ταινία που δουλεύουμε τώρα και μόλις ανακοινώθηκε, λέγεται Opus και είναι για την Α24, με τον John Malkovich τον οποίο τον αγαπώ. Τελεία. Τον αγαπούσα ήδη, και τώρα που δουλέψαμε μαζί, ακόμα περισσότερο. Είμαι ενθουσιασμένη για την επόμενη σεζόν του Bear που είναι να μπει τώρα σε παραγωγή. Και είμαι ενθουσιασμένη και για πρότζεκτ που δεν είναι στο imdb μου, και που ελπίζω θα ανακοινωθούν σύντομα.

H Ayo Edebiri κερδίζει Independent Spirit Award για το The Bear τον Μάρτιο του '23. / AP Photo/Chris Pizzello

*Το The Bear στριμάρει στο Disney+. Το Bottoms στριμάρει στο Apple TV+. To Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Mayhem προβάλλεται στο COSMOTE TV. Το Theater Camp στριμάρει στο Disney+. Το Dickinson στριμάρει στο Apple TV+.