FATHERHOOD
SPONSORED

Μπαμπάς το πρωί, gamer το βράδυ

Η ιδιότητά σου ως -σωστός και συνειδητοποιημένος- πατέρας δεν σημαίνει ότι σταματάς να ασχολείσαι με όλα όσα αγαπάς. Απλώς καταλήγεις να τα κάνεις όταν όλοι κοιμούνται. Με την προϋπόθεση, πάντα, ότι έχεις βρει τον σωστό «σύμμαχο».

Ένα παιδί, κάθε παιδί, όσο αγγελούδι και αν είναι, έρχεται και σου κάνει την καθημερινότητα άνω κάτω (δεν συζητώ καν αυτούς που έχουν δυο ή τους ριψοκίνδυνους που έχουν επιλέξει τον μαγικό αριθμό τρία). Ναι, γεμίζει την ζωή σου με ένα είδος -βαθιάς και ανόθευτης- αγάπης, που ποτέ πριν σου δεν είχες νοιώσει. Αλλά, από την άλλη, σε γεμίζει με ένα απύθμενο άγχος που ποτέ δεν σταματά (για το αν είναι καλά, αν του φέρονται καλά κτλ.). Και, φυσικά, σου ανατρέπει εντελώς την καθημερινότητα αφού και πρέπει και θέλεις να είναι η No1 σου προτεραιότητα.

Για να στο θέσω απλά. Αν είσαι σωστός και συνειδητοποιημένος πατέρας, όπως υπήρξε π.χ. ο δικός μου μαζί μου που πάντα έβρισκε ώρα για εμένα, οφείλεις να παραδεχθείς ότι ο χρόνος δεν σου ανήκει πια. Και, ότι δευτερόλεπτο χρησιμοποιείς για σένα, για να βγεις π.χ. για καφέ με τους φίλους σου, να πας να παίξεις μπάσκετ ή -στην περίπτωσή μου- να πέσεις με τα μούτρα στο gaming, ουσιαστικά τον «δανείζεσαι» από εκείνο.

Το μόνο που «επιτρέπεται» να κάνεις είναι να αφιερώνεις όσο χρόνο πρέπει στην δουλειά για να συνεχίσεις να μπορείς να συντηρείς την οικογένειά σου, να το πηγαινοφέρνεις στις δραστηριότητές του και να βοηθάς (ή να κάνεις ότι βοηθάς) στο διάβασμα ή σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση βλέπεις τα αυτιά της συζύγου σου να έχουν γίνει κόκκινα από την ένταση, οπότε καλείσαι να δράσεις πυροσβεστικά προκειμένου για να μην γίνει το μπαμ. Προσοχή. Μην δίνεις ποτέ σημασία σε ότι σου πει η γυναίκα σου για το ότι είναι π.χ. ΟΚ να αφιερώνεις χρόνο στον εαυτό σου. Μπράβο της αν στο λέει. Αλλά μην έχεις αυταπάτες ότι το εννοεί.

Και, τώρα που αναλύσαμε το πρόβλημα, ώρα να περάσουμε στην λύση. Αν είσαι αρκετά τυχερός και «πονηρός», θα φροντίσεις ώστε το παιδί σου να αγαπήσει τα ίδια πράγματα με εσένα, ώστε να μπορείτε -όταν φτάσει στην σωστή ηλικία- να τα μοιράζεστε. Κάτι που έχει καταφέρει έξοχα ο γείτονας του διπλανού διαμερίσματος, που πηγαίνει κάθε ΣΚ με τον γιο του για windsurf, SUP και go cart. Εκείνα τα πράγματα δηλαδή που εκείνος λατρεύει από παιδί.

Εγώ, ως πατέρας κόρης (10 ετών πλέον) και κολλημένος gamer από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου με κοντά παντελονάκια στην 5η δημοτικού, να παίζω Double Dragon στο Amiga 500 του μετέπειτα κουμπάρου μου, δεν είχα αυτή την ευκαιρία. Η κόρη μου, βλέπεις, προτιμά το tik tok από το FIFA και το Fortnite. Αν και η ελπίδα, τώρα που έχει ξεκινήσει να φτιάχνει και η ίδια παιχνίδια στο Scratch, πεθαίνει τελευταία.

Εξού και προχώρησα στην 2η λύση. Το να φοράω τα noise cancelling headphone μου, να ανοίγω -με λαχτάρα- την υπέροχη οθόνη του HP Pavilion 15-ec1000nv gaming laptop μου και να ξεκινάω το παιχνίδι όταν όλοι στο σπίτι κοιμούνται. Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη αγορά αντιπροσωπεύει ταυτόχρονα το καλύτερο δώρο που έχω κάνει στον εαυτό μου το τελευταίο διάστημα και την μοναδική περίπτωση που έχω πει ψέματα στην γυναίκα μου.

Γιατί, ενώ μιλάμε ξεκάθαρα για ένα υψηλών επιδόσεων πανέμορφο gaming μηχάνημα -κομπλέ με Full HD οθόνη micro-edge, κορυφαία γραφικά και επεξεργαστική ισχύ (επεξεργαστής AMD Ryzen™ 4000 και κάρτα γραφικών NVIDIA® GeForce® GTX 1050), βελτιωμένο σύστημα ψύξης για συνολική απόδοση και σταθερότητα, δυνατότητα για ταυτόχρονη εκτέλεση πολλαπλών εργασιών και πλούσια εμπειρία ήχου (με δύο ηχεία HP, τεχνολογία HP Audio Boost και προσαρμοσμένες ρυθμίσεις από τους ειδικούς της Bang & Olufsen)-εγώ απλώς είπα ότι το χρειαζόμουν για την δουλειά.

Μόνο που, ως δημοσιογράφος, είναι προφανές ότι μια χαρά μπορώ να κάνω την δουλειά μου (βλέπε word για γράψιμο και μια medium ισχύ για uploading άρθρων στα διάφορα site με τα οποία συνεργάζομαι) και με ένα πολύ υποδεέστερο μηχάνημα. Εδώ μιλάμε για ένα laptop που ερωτεύτηκε από την πρώτη ματιά μέχρι και ο άκρως απαιτητικός creative director μου ο οποίος, ως γραφίστας, απαιτεί να έχει πάντοτε στην διάθεσή του την μέγιστη δυνατή επεξεργαστική ισχύ για να μπορεί να κάνει άνετα την δουλειά του.

Ευτυχώς που η γυναίκα μου δεν γνωρίζει καθόλου από τεχνολογία. Εκείνη στάθηκε στο ότι το χρειάζομαι για την δουλειά. Σχολίασε πόσο όμορφο (βλέπε οπισθοφωτιζόμενο πληκτρολόγιο με ενσωματωμένο αριθμητικό πληκτρολόγιο) και λεπτό είναι. Και μετά απλώς επιμένει να μου το δανείζεται όποτε έχει βιντεοκλήση με την δουλειά της (λόγω της κάμερας HP TrueVision HD που κουβαλάει) ή όποτε θέλει να δει κάποια από τις αγαπημένες της σειρές καθώς έχει εκτιμήσει την υπέροχη αντιθαμβωτική οθόνη (ανάλυση 1.920 x 1.080) που σου επιτρέπει να τα βλέπεις όλα πεντακάθαρα από κάθε γωνία και ακόμη κάτω από ντάλα ήλιο.

Όχι, για να είμαι ειλικρινής, ότι εγώ τα πάω εξαιρετικά καλά σε σχέση με την τεχνολογία. Ρώτησα απλά δυο φίλους μου (ο ένας ΙΤ σε αυστριακή εταιρεία και ο άλλος προγραμματιστής) ποιο είναι το καλύτερο gaming laptop της αγοράς και εκείνοι, χωρίς να ξέρει ο ένας ότι ρώτησα και τον άλλο, μου έστειλαν την ίδια μονολεκτική απάντηση. Δηλαδή «Αυτό».

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι, επειδή δεν είμαι κομπιουτεράς, δεν αντιλαμβάνομαι πόσο εύκολη μου κάνει την ζωή το συγκεκριμένο μηχάνημα, αφού μου επιτρέπει απλώς να το ανοίγω και να παίζω. Για την ακρίβεια να βυθίζομαι στο παιχνίδι. Και μάλιστα χωρίς να δίνω την παραμικρή σημασία σε τι φάση είναι η μπαταρία αφού όχι μόνο έχει τεράστια διάρκεια ζωής (έως 8 ώρες και 15 λεπτά), αλλά και φορτίζει αστραπιαία (φθάνει από το 0% στο 50% της φόρτισης σε περίπου 45 λεπτά).

Πέρα και πάνω όμως από όλα τα παραπάνω τεχνικά, συν 100 ακόμη που ξέχασα να σου πω ή δεν καταλαβαίνω τι σημαίνουν, η σχέση μου με το συγκεκριμένο laptop είναι πιο βαθιά και οργανική. Το αντιμετωπίζω ως όχι απλά ένα πολύ καλό μηχάνημα, αλλά ως ένα πραγματικό σύμμαχο που με βοηθάει να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ με τον πιο εύκολο τρόπο. Και αυτό είναι κάτι πραγματικά ανεκτίμητο.