‘Dark Quiet Death’: Το καλύτερο επεισόδιο της σεζόν είναι μια καταδικασμένη videogame σχέση στα ‘90s

Γράψαμε για αυτήν κάποια πράγματα όταν βγήκε και πράγματι, σαν στήσιμο και σαν μοτίβο, δεν ακούγεται σαν κάτι επαναστατικό. Ούτε είναι, κιόλας. Ένα γνώριμο workplace comedy, με ανθρώπους που δουλεύουν μαζί ψάχνοντας να βρουν προσωπική και δημιουργική ισορροπία σε έναν δίχως φρένα επαγγελματικό κόσμο. Είναι από τη δημιουργική ομάδα πίσω από το ‘It’s Always Sunny in Philadelphia’ και μοιάζει με κάτι σαν το ‘Office’ αλλά στον κόσμο των videogames.

Ασχοληθήκαμε ξανά πρόσφατα με αυτό με αφορμή το εξαιρετικό επεισόδιο καραντίνας που γυρίστηκε εν μέσω απομόνωσης αλλά εκείνο το άκρως συναισθηματικό, εν μέρει αυτοτελές στόρι στον κόσμο της σειράς, δεν ήταν η πρώτη φορά που το ‘Mythic Quest’ θέλησε να πειραματιστεί με τον τρόπο που λέει τις ιστορίες του.

Ακριβώς στα μισά της 1ης σεζόν, ένα επεισόδιο ξεκινά και τελειώνει δίχως καμία σαφή σύνδεση με όλα τα υπόλοιπα. Για μισή ώρα, οι χαρακτήρες που έχουμε γνωρίσει, οι ιστορίες τους, το περιβάλλον στο οποίο εργάζονται και ζουν, μπαίνουν σε παύση. Κι εμείς μεταφερόμαστε στα ‘90s για μια φαινομενικά εντελώς ασύνδετη ιστορία. Για την εντελώς χαριτωμένη γνωριμία ενός ζευγαριού που μοιάζει να ξεπήδησε από κάποια ανεξάρτητη quirky ρομαντική κομεντί της εποχής. Εκείνος (ο Τζέικ Τζόνσον του ‘New Girl’) είναι γκραντζ, εκείνη (η υπέροχη Κριστίν Μιλιότι του ‘Palm Springs’) είναι γκοθ, και γνωρίζοντας μπροστά από τα ράφια ενός καταστήματος, ανταλλάζοντας ποπ (videogame) αναφορές.

Για την ιστορία που ακολουθεί, δε μαθαίνουμε ποτέ τα ονόματά τους. Εκείνος είναι ο Doc κι εκείνη είναι η Bean, ονομασμένοι κι οι δύο από το βιντεοπαιχνίδι του 1993 για το οποίο πιάνουν κουβέντα, το Dr. Robotnik’s Mean Bean Machine. Είναι διαφορετικοί, αλλά έρχονται κοντά. Οι διαφορές τους ελκύουν και οι τα διαφορετικά τους “θέλω” με έναν τρόπο μοιάζουν να πηγαίνουν και τους δύο μπροστά.

Για ένα διάστημα.

Το επεισόδιο ακολουθεί την πολυετή πορεία της σχέσης τους η οποία περνάει και από μια δημιουργική συνεργασία, καθώς το ζευγάρι δημιουργεί ένα καλτ ανεξάρτητο βιντεοπαιχνίδι με τίτλο Dark Quiet Death, στο οποίο το μόνο όπλο είναι ένας φακός, εχθροί σου είναι οι φόβοι, και δεν υπάρχει τρόπος να νικήσεις. Το παιχνίδι γίνεται απρόσμενα επιτυχία κι εκεί το ζευγάρι παίρνει διαφορετικά μαθήματα. Εκείνος διαβάζει σχόλια και αριθμούς και γνώμες κουστουμιών από μεγάλα στούντιο και διαρκώς προτείνει μικροαλλαγές που θα κάνουν το παιχνίδι πιο εμπορικό. Εκείνη δεν θέλει τίποτα από όλα αυτά, γιατί το όραμά της ήταν αυτό που ήταν.

Η 1η σεζόν της σειράς ήταν έτσι κι αλλιώς εξαιρετική: Μια αστεία και συναισθηματική ματιά πάνω τις ισορροπίες δημιουργικότητας και παραγωγικότητας, μέσα σε ένα περιβάλλον στυγνής κερδοφορίας και κλικοθηρίας. Μέσα σε αυτή τη λογική, το ‘Dark Quiet Death’ παρότι ασύνδετο ως ιστορία, κοιτάζει με εντελώς σκληρό και αδιαπραγμάτευτο τρόπο τις σκληρές ιδέες που δεν είναι πάντα εύκολο να διερευνηθούν μέσα από τις διαδρομές των πρωταγωνιστών της σειράς.

«Ξέραμε πως θέλαμε να τεντώσουμε τα όρια και να κάνουμε κάτι διαφορετικό και κάτι που σίγουρα δεν είχαμε κάνει πριν στο ‘Sunny’», λέει στο Forbes ο συν-δημιουργός και πρωταγωνιστής της σειράς, Ρομπ ΜακΕλένι, που σκηνοθέτησε και το συγκεκριμένο επεισόδιο. «Το οποίο είναι να κάνουμε ένα επεισόδιο που θα σε πάει μακριά από τους χαρακτήρες της σειράς, κι όμως θα νιώθεις ακόμα πως το DNA της υπόλοιπης είναι θεματικά ενσταλαγμένο μέσα του».

Η σειρά είναι φύσει γλυκιά και αισιόδοξη κάτω από όλα τα άλλα στρώματα διαθέσεων και υφών, και δε θα κατέστρεφε ποτέ τους ήρωες και τη δουλειά τους για να μιλήσει για αυτό που περισσότερο μοιάζει να φοβάται. Γι’αυτό και το αυτοτελές αυτό επεισόδιο καταλήγει να είναι τόσο σκληρό, μελαγχολικό και πικρό. Είναι μια διαδρομή φθοράς, ενός οράματος, μιας σχέσης, ενός industry. Για το πώς και ο έρωτας και η τέχνη είναι μια διαρκής μάχη, μια διαρκής άσκηση ισορροπίας. Για το πώς μπορεί να χτυπά η γλυκόπικρη καρδιάς μιας quirky ρομαντικής κομεντί. Και για το πώς τα analytics λειτουργούν ολέθρια απέναντι στη δημιουργικότητα.

H δημοσιογράφος Μέγκαν Ντάργουις ρώτησε το κεντρικό ζευγάρι ηθοποιών τι μαθήματα παίρνουν από τιους χαρακτήρες τους μέσα από τη διαδρομή της σχέσης τους από την αρχή ως το τέλος, την οποία ακολουθεί το επεισόδιο. «Θα έλεγα πως το μάθημα είναι, να μην χάνεις επαφή με το αρχικό σου όραμα», απαντά ο Τζέικ Τζόνσον. «Ο χαρακτήρας μου συνέχιζε να ακούει στις σημειώσεις και προσπαθούσε να μεγαλώνει και να μεγαλώνει και έχασε και την αγάπη και έχασε και το παιχνίδι του και έχασε και το όραμά του. Μείνει σε αυτό που αρχικά αγάπησες», συνεχίζει.

Η Κριστίν Μιλιότι τότε λέει: «Ήμουν έτοιμη να πω πως “Και η Bean θα μπορούσε να είναι λιγότερο–”. Αλλά μετά σκέφτομαι, “Όχι, είχε δίκιο”. Νομίζω πως είχε δίκιο».

***

Ας ελαφρύνουμε όμως το κλίμα! Να ένα longplay του Dr. Robotnik’s Mean Bean Machine.

Ο Doc κι η Bean τότε ήταν ακόμα ευτυχισμένοι.

Ποια εποχή της HBO άνοιξε το ‘How to Make It in America’ πριν λήξει άδοξα; Ποια ισπανόφωνη σειρά του δικτύου σου έχει αδίκως ξεφύγει; Τι έκανε το ‘The Jinx’ για το true crime και πώς το ‘Game of Thrones’ επέτρεψε στην HBO να περάσει στο πιο ευρύ πρόγραμμα που είχε ποτέ της; Όλες οι απαντήσεις σε πολύ περισσότερες ερωτήσεις στο νέο μας podcast!