Η 3η σεζόν του ‘Killing Eve’ δεν είναι αυτό που περιμένεις

Το ‘Killing Eve’, η σειρά του BBC America που βλέπουμε στην Ελλάδα μέσα από το Vodafone TV κάθε Δευτέρα on demand, ξεκίνησε πριν 2 χρόνια υπό τη δημιουργική καθοδήγηση της Φοίβη Γουώλερ-Μπριτζ (του πολυβραβευμένου ‘Fleabag’) διασκευάζοντας μια σειρά κατασκοπικών βιβλίων, για το παιχνίδι γάτας-ποντικιού ανάμεσα σε μια πράκτορα της ΜΙ6 και σε μια ψυχοπαθή Ρωσίδα δολοφόνο. Η 1η σεζόν πακετάρισε με φρέσκο τρόπο ένα σωρό γνώριμα μοτίβα του κατασκοπικού θρίλερ φέρνοντας έναν αέρα δροσιάς σε κάθε στροφή.

Ένα από τα χαρακτηριστικά της σειράς είναι ότι, υπό την καθοδήγηση πάντα της Γουώλερ-Μπριτζ, κάθε σεζόν την τρέχει και μια διαφορετική γυναίκα σεναριογράφος. Τη σκυτάλη παρέλαβε για τη 2η σεζόν η Έμεραλντ Φένελ (που σκηνοθέτησε το φετινό “Promising Young Woman” με την Κάρεϊ Μάλιγκαν αλλά και είναι και ηθοποιός, παίζοντας πρόσφατα το ρόλο της Καμίλα στο “The Crown”) που έδωσε στη σειρά μια πιο arch ματιά, με τις δύο κεντρικές ηρωίδες να καδράρονται σαν σχεδόν μυθικά πλάσματα που ξεπερνούν το μέγεθος της καθημερινότητας γύρω τους. Σε επίπεδο πλοκής έφτασε τα όρια της εξάντλησης, όμως καθαρά σε επίπεδο χαρακτήρων, τράβηξε τα πράγματα στα άκρα, κάνοντας σχεδόν κυριολεκτική την αλληγορική σχέσης μίσους/έλξης ανάμεσα στην Ιβ και τη Βιλανέλ. Ήταν σαν κάποια σεζόν του “Dexter” παιγμένη σαν θηλυκή εκδοχή του “Hannibal”.

Αυτή η σχέση έλξης, εγκεφαλικού και ψυχολογικού έρωτα και μίσους ανάμεσα στις δύο ηρωίδες, έφτασε ένα κάποιο απόγειο στο τέλος της 2ης σεζόν με έναν βίαιο, ας τον πούμε, χωρισμό. Η Βιλανέλ έτσι το έχει επεξεργαστεί τουλάχιστον, αφήνοντας την Ιβ σαν νεκρή και προχωρώντας με τη δική της ζωή. Γι’αυτό και πλέον αναφέρεται σε αυτήν και σαν πρώην.

Πού πας όμως μετά από αυτή την προσέγγιση -και μετά από αυτό το φινάλε- της 2ης σεζόν;

Στην 3η σεζόν που μόλις ξεκίνησε, η Ιβ και η Βιλανέλ βρίσκονται πλέον σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες. Είναι ένα ενδιαφέρον ρίσκο που μας ιντριγκάρει για το πού θα πάει φέτος η σειρά. Τόσο μεγάλο μέρος των 2 πρώτων κύκλων αφορούσε στην μεταξύ τους ενέργεια, ακόμα κι όταν ήταν σε απόσταση, ακόμα κι όταν η μία δεν είχε ιδέα που ήταν η άλλη. Όσο ο κόσμος της σειράς μεγάλωνε, τόσο ένιωθες πως για την κάθε μία τους, το δικό της προσωπικό σύμπαν γινόταν όλο και πιο μικρό, με την άλλη στο κέντρο του σαν κατασκότεινο ήλιο. Να λοιπόν το ρίσκο: Στη νέα σεζόν, η μία πρακτικά δεν απασχολεί καν την άλλη.

Η Τζόντι Κόμερ ως Βιλανέλ στην 3η σεζόν του "Killing Eve" (Des Willie/BBCA)

Τα ηνία έχει αναλάβει η 3η κατά σειρά showrunner, η Σουζάν Χίθκοτ, μια σεναριογράφος του “Fear the Walking Dead” και θεατρική συγγραφέας που βρέθηκε χωρίς κι η ίδια να το καταλάβει, να τρέχει μια από τις δημοφιλέστερες σειρές στην τηλεόραση.

Η νέα showrunner μιλάει εξαρχής για το πόσο σημαντικό είναι για την ίδια το να βρει νέες νότες να παίξει σε αυτό το γνώριμό σε όλους και ήδη αγαπητό show: «Έχει να κάνει με το εξετάσουμε από που έρχονται αυτοί οι χαρακτήρες και σε τι μέρη θες να τους βάλεις. Με την 3η σεζόν της οποιαδήποτε σειράς, έχει να κάνει με το να βρίσκεις νέες νότες, και να πηγαίνεις τους χαρακτήρες σε μέρη που δεν τους έχεις δει, ώστε να μην επαλαμβανόμαστε, αλλά και να παραμένουμε οργανικοί απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους», εξηγεί. Αν η αποστολή της ήταν αυτή, ο στόχος σίγουρα επετεύχθη: Στο ξεκίνημα της νέας σεζόν, η Ιβ κι η Βιλανέλ ζουν σε δύο εντελώς νέους κόσμους, γεμάτους νέα δεδομένα και νέα πρόσωπα- και νέες τραγωδίες.

Η Ιβ (της θαυμάσια υποτονικής Σάντρα Ο) έχει αφήσει πίσω τον κόσμο της αντικατασκοπείας έχοντας έτσι κι αλλιώς κάψει αρκετές γέφυρες κατά το απόγειο της εμμονής της με τη Βιλανέλ στη 2η σεζόν. Είναι τώρα μονίμως θλιμμένη, ο (…πρώην;) άντρας της είναι σε κάτι που μοιάζει με ψυχιατρική κλινική, και η ίδια δουλεύει σε ένα κορεάτικο εστιατόριο, με τη βία πλέον να αποκτά μια εντελώς ακίνδυνη και διαδικαστική θέση στην καθημερινότητά της. Κρατά ένα μαχαίρι, και διαμελίζει άψυχα πουλερικά. Δεν πάει πολύς καιρός που κράδαινε ένα τσεκούρι διαμελίζοντας κάτι πολύ πιο ζωντανό από αυτό.

Η Βιλανέλ ξεκινά τη σεζόν σε ένα σημείο ευτυχίας που θυμίζει κάποιο τζεϊμσποντικό cover που αφήνει μεμιάς τη στιγμή που προκύπτει μια νέα αποστολή. Η Ντάσα της Χάριετ Γουόλτερ εμφανίζεται έτσι ξαφνικά σαν φάντασμα από το παρελθόν της (είναι ίσως όντως φάντασμα; ποιος ξέρει, το “Dexter” πήγε και το έκανε μια φορά σαν twist αυτό) και συνδέει ξανά τη Βιλανέλ με το πιο άγριο και ωμό παρελθόν της, με τις στιγμές εθνικής υπερηφάνιας συνδεδεμένες με μια αισθητική και τεχνική τελειότητα που κάποτε αποτέλεσαν στοιχεία της γένεσής της ως δολοφόνου.

Οι τροχιές τους είναι εντελώς διαφορετικές αυτή τη στιγμή, όσο κι αν η μία θα χρωματίζεται πάντα σε σχέση με την άλλη. «Είναι για δύο γυναίκες που είναι ορατές μόνο η μία από την άλλη», λέει η Χίθκοτ. Η βία, εξηγεί, «είναι μια μορφή τέχνης για τη Βιλανέλ κι αυτό είναι κάτι που η Ιβ εκτιμά αυτό καθ’εαυτό. Εκτιμά την ευφυία αυτού που κάνει η Βιλανέλ, και τη βλέπει ως άνθρωπο, πλήρως και με ένα τρόπο που κανείς άλλος δεν το κάνει. Κι η Βιλανέλ το νιώθει αυτό». Κι από την άλλη πλευρά, λέει πως κι η Βιλανέλ βλέπει την Ιβ όπως κανείς άλλος: «Ο πιο σκοτεινός της εαυτός είναι ορατός για τη Βιλανέλ, και στοιχεία του εαυτού της που μπορεί να είναι καταπιεσμένα ή κρυφά -ή που μπορεί να μην τα συνειδοποιεί καν- είναι ορατά για τη Βιλανέλ». Καταλήγει πως η σειρά «έχει να κάνει με αυτές τις δύο γυναίκες που καταλαβαίνουν η μία την άλλη με τρόπο που κανείς άλλο δεν τις κατάλαβε ποτέ».

Πώς λοιπόν χτίζεις μια επέκταση της ιστορίας στέλνοντας τις δύο σε απομακρυσμένες τροχιές; Η πρεμιέρα της 3ης σεζόν παίρνει το χρόνο της, κι η σειρά οπωσδήποτε έχει κερδίσει το δικαίωμα για να κάνει κάτι τέτοιο. Αναρωτιέται πού βυθίζεται η κάθε μία χωρίς την άλλη. Η Ιβ σε ένα σπιράλ θλίψης και απομόνωσης. (Με το ζόρι απαντά όταν την καλεί ένας αγαπητός της πρώην συνεργάτης.) Η Βιλανέλ εκτελώντας κλισέ αποστολές σε φωτογενή μέρη αλλά δίνοντας λογαριασμό στο ίδιο της το παρελθόν- το οποίο υποθέτει κανείς πως θα εξερευνηθεί πληρέστερα φέτος, μια κίνηση που δεν είναι απαραίτητα ιδανική όταν μιλάμε για τόσο εξω-πραγματικούς χαρακτήρες, αλλά θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πού θα μας οδηγήσει.

Τα πράγματα έχουν, πάντως, αλλάξει. Είναι φυσικά μια μεγάλη τραγωδία (που προσωπικά μου φάνηκε ως τελείως απρόσμενη εξέλιξη και πολύ στενάχωρη κιόλας!) που ίσως αποτελέσει τον καταλύτη για να πάνε μπροστά τα πράγματα. «Αυτή η σεζόν αφορά αυτές τις γυναίκες να αποδέχονται αυτό που είναι, και τι σημαίνει αυτό για τη σχέση τους», λέει η Χίθκοτ. «Προφανώς έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες αυτού που συνέη στη 2η σεζόν, δε μπορούσαμε απλώς να προσποιηθούμε πως δεν συνέβη».

Αυτή η αναζήτηση ισορροπίας αφήγησης είναι προφανώς και ο λόγος πίσω από τη μεγαλύτερη ίσως ένδειξη του πόσο αλλάζουν τα πράγματα αυτή τη φορά: Ανάμεσα στην 1η και τη 2η σεζόν μεσολαβεί μια μόνο στιγμή. Η 2η άνοιγε μάλιστα με μια κάρτα «20 δευτερόλεπτα μετά». Αυτή τη φορά όμως, η προσέγγιση είναι τελείως διαφορετική. Η 3η σεζόν κάνει άλμα μακριά από τη 2η, προσγειώνοντάς μας όσο πιο απότομα μπορεί, στους νέους κόσμους των δύο ηρωίδων της.

«Προφανώς αυτά τα γεγονότα είχαν μεγάλη επίδραση και στις δύο τους και στο πού βρίσκονται», εξηγεί η showrunner. «Οπότε δουλειά μας είναι να βρούμε αυτές τις γυναίκες εκεί τους έχουν φέρει τα γεγονότα, και να χτίσουμε ξανά από αυτό το σημείο». Φέτος, το “Killing Eve”, επιχειρεί να χτίσει κάτι νέο. Έχει την προσοχή μας.

*Η 3η σεζόν του “Killing Eve” προβάλλεται κάθε Δευτέρα on demand στην Vodafone TV.