Ο Louis CK για τις εκλογές, το ίντερνετ και το τέλος του ‘Louie’
Αυτά είναι 13 σημαντικά πράγματα που είπε ο Louis CK στη μεγάλη του συνέντευξη στο New York Magazine.
- 14 ΙΟΥΝ 2016
O Louis CK είναι ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους στην κουλτούρα μας αυτή τη στιγμή, δεν ξέρω καν αν χρειάζεται να στοιχειοθετηθεί αυτή η πρόταση. Το βλέπεις όχι μόνο όταν παίζεται κάποιο από τα projects τους και τα media ασχολούνται εμμονικά μαζί του, αλλά το παρατηρείς κυρίως στα κενά διαστήματα ανάμεσα στις δουλειές του.
Ο Louis προκύπτει διαρκώς σε συζητήσεις περί παντός αντικειμένους, στα επιχειρήματα, ως κάποιος που Κάτι Κάνει Σωστά, ως κάποιος που αφουγκράζεται μέσω της τέχνης του την φυσική πορεία της κοινωνικής συζήτησης και την εξετάζει με τρόπο όμως που ποτέ δεν έχει την αίσθηση ενός μελετημένου, με ακρίβεια υπολογισμένου επιχειρήματος.
Ακόμα κι έξω από όλα αυτά, η επίδρασή του είναι εμφανής αν κοιτάξεις το κωμικό τοπίο αυτή τη στιγμή, όπου όλο και περισσότερη θλιμμένη, φιλοσοφημένη κωμωδία γεμίζει τα ιντερνετικά και τηλεοπτικά κύματα ακολουθώντας τη διαδρομή που άνοιξε με το ακραία auteur-ίστικο ‘Louie’ του.
Προσωπικά τον Louis τον αγαπώ γιατί μου δίνει την εντύπωση ενός ανθρώπου (και καλλιτέχνη) που ψάχνει διαρκώς πολύ βαθιά μέσα του, ακούει, μαθαίνει και εξελίσσεται. Έχω την αίσθηση πως ο Louis είναι από τους τύπους εκείνους που όταν βρίσκεται με διαφωνία με τον προ ετών εαυτό του, ενδιαφέρεται για το πώς εξελίχθηκε παρά με το να μείνει σφηνωμένος στο τότε. (Το βλέπεις κι από την εξέλιξη των θεματικών του όσο κι από μικρά αλλά σημαντικά πράγματα όπως το ότι έχει σταματήσει να χρησιμοποιεί τη λέξη ‘faggot’ στα έργα του.)
Τελοσπάντων, ο Louis αφού έκανε φέτος το ‘Horace and Pete’, ένα ιντερνετικό stage δράμα για την φθορά της πατριαρχικής Δύσης (με χαρακτήρες που πίνουν σε ένα μπαρ), επιστρέφει αυτό το καλοκαίρι με ένα tour στο οποίο μια φίλη και συνάδελφος που θα πάει, τη ζηλεύω όπως δεν έχω ζηλέψει φέτος κόσμο που πήγε σε Πριμαβέρα και Γκλάστο. Σαν μια μικρή γεύση από το πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή η σημαντική αυτή περσόνα, ξεκοκαλίσαμε την τρομερά ενδιαφέρουσα longread συνέντευξή του στο New York Magazine και ξεχωρίσαμε μια ντουζίνα ατάκες του. Όπου μιλάει για την πολιτική, για τις επερχόμενες εκλογές, για το ‘Louie’ (και το τέλος του) και για το πώς αυνανίζεται τώρα που έχει σταματήσει να μπαίνει στο ίντερνετ. (#ρεπορτάζ)
Διάβασε όλη τη συνέντευξη εδώ, είναι φανταστική, μιλούν πρακτικά για τα πάντα.
Αυτά είναι τα highlights:
ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ
“Υπάρχει λιγοστή λογική εισαγωγή πολιτική σκέψης. Οι άνθρωποι συγχύζονται τόσο πολύ που δεν ακούν τι λες. Υπάρχει αυτό το συναίσθημα στους ανθρώπους που πρέπει να διαλέξουν αν μια άποψη ή πληροφορία είναι σωστή ή λάθος. Κανείς δε μπορεί να φάει ένα ολόκληρο γεύμα και να το χωνέψει και να δει πώς νιώθει την επόμενη μέρα. Έχεις ένα γεύμα μπροστά σου και παίρνεις ένα κομμάτι μαρούλι και λες “Γιατί υπάρχει μόνο μαρούλι εδώ; Πεινάω κι άλλο.” “Τι εννοείς; Έχεις ένα σωρό σκατά στο πιάτο σου. Πάρε ένα λεπτό και φάει κάτι άλλο!” “Όχι. Είναι μόνο μαρούλι, και γαμήσου, μισώ το μαρούλι.” Κάθε συζήτηση τώρα είναι έτσι.”
ΓΙΑ ΤΗ HILLARY ΚΑΙ ΤΟΝ BERNIE
“Αλλάζω διαρκώς γνώμη. Κάποιες φορές νομίζω πως το σύστημα είναι βαθιά γαμημένο που κάποιος τόσο αποδιοργανωτικός όσο o Bernie – μπορεί να μην κάνει καν καλή δουλειά ως πρόεδρος αλλά ξεκολλάει κάτι στο σύστημά μας και κάτι συναρπαστικό συμβαίνει. Εννοώ, η Hillary είναι καλύτερη σε αυτό από οποιονδήποτε από όλους αυτούς τους ανθρώπους. Η Αμερικάνικη κυβέρνηση είναι ένας πολύ εκρηκτικός, επικίνδυνος μηχανισμός, και η Hillary έχει τη μεγαλύτερη εμπειρία με αυτόν.
Είναι σα να είσαι σε ένα αεροπλάνο και να θες να διαλέξεις έναν πιλότο. Έχεις ένα πρόσωπο, τη Hillary, που λέει, “να η άδειά μου. Να οι χιλιάδες πτήσεις που έχω κάνει. Να τα αεροπλάνα που έχω πετάξει υπό πολύ δύσκολες συνθήκες. Είχα καλές πτήσεις και κακές πτήσεις, και ξέρω ακριβώς πώς λειτουργεί αυτό το αεροπλάνο.” Μετά έχεις τον Bernie, που λέει, “Όλοι πρέπει να έχουν μια προσωπική πτήση στο σπίτι τους με αυτό το αεροπλάνο.” “Ωραία, πώς θα το κάνεις αυτό;” “Απλά νομίζω πως πρέπει. Είναι το μόνο δίκαιο, όλοι να χρησιμοποιήσουν το αεροπλάνο με τον ίδιο τρόπο.” Και τότε ο Trump λέει, “Θα πετάξω τρομερά. Δε θα πιστέψετε πόσο καλά θα πετάξω αυτό το αεροπλάνο, και μια που τα λέμε, η Hillary δεν έχει πετάξει αεροπλάνο στη ζωή της.” “Έχει πετάξει, και έχουμε φωτογραφίες.” “Όχι, δεν έχει πετάξει ποτέ.” Είναι παρανοϊκό.”
ΜΕ ΤΙ ΑΥΝΑΝΙΖΕΤΑΙ ΑΦΟΤΟΥ ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ
“Να μια πιο περίεργη ιδέα: Πάρε λίγο περισσότερο χρόνο και προσπάθησε να στείλεις τη φαντασία σου σε εκείνο το σημείο όπου ερεθίζεται. Τι παράξενη άσκηση! Δεν το έχω κάνει αυτό από το 1998.”
Η ΤΑΣΗ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΕ ΣΥΓΧΥΖΕΙ
“Υπάρχει η άσχημη εκδοχή του να γίνεσαι viral στο ίντερνετ, όπου οι άνθρωποι θέλουν να νιώσουν συγχυσμένοι, οπότε όταν η ιστορία είναι “ρατσιστικά σχόλια από κωμικό”, κάτι τέτοιο, τότε οι άνθρωποι είναι σε φάση “ουυυ, δεν μου αρέσει ο ρατσισμός”, οπότε αφήνουν ένα σχόλιο και πτο προωθούν. Αυτό είναι κάτι πολύ δυνατό – αυτή η παρόρμηση να διαβάσεις κάτι που σε συγχύζει. Γίνεται click-bait. To click-bait είναι τόσο κερδοφόρο για τη βιομηχανία που κανείς δεν το αφήνει ήσυχο.”
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΦΗΜΕΣ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ ΓΙ’ΑΥΤΌΝ ΤΟ GAWKER
“Δε μπορείς να αγγίξεις πράγματα σαν αυτό. Και υπάρχει άλλο ένα πράγμα που θέλω να πω για αυτό το θέμα, και είναι σημαντικό: Αν έχεις ανάγκη το δημόσιο προφίλ σου να είναι μόνο θετικό, τότε είσαι άρρωστος. Εγώ κάνω τη δουλειά που κάνω, και ό,τι συμβεί μετά είναι πέρα από τον έλεγχό μου. Οπότε αυτό που κάνω είναι ότι προσπαθώ να μιλώ για τη δουλειά μου όποτε μπορώ. Μόνο για τη δουλειά και όχι για τη ζωή μου.”
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ
“Το ‘Louie’ είναι μάλλον το καλύτερο πράγμα που έχω κάνει, αλλά το ‘Horace and Pete’ είναι το πιο νέο, και όταν αφήνεις πράγματα στον καθρέφτη σου, δημιουργικά, τότε δεν σε νοιάζουν πια. Οπότε το ‘Horace and Pete’ το νιώθω πιο ζωτικής σημασίας. Έχει μεγάλη ενέργεια για μένα επειδή είναι τόσο διαφορετικό. Αλλά όταν το σκέφτομαι τώρα, αυτές οι δύο σειρές είναι μάλλον μαζί στην πρώτη θέση.”
ΓΙΑ ΤΑ TRENDS ΣΤΗΝ ΚΩΜΩΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΡΑΜΑ
“Όποτε κάτι είναι πετυχημένο στην κωμωδία, οι άνθρωποι το μιμούνται. Υπήρχε μια τάση μέχρι πρόσφατα στην κωμωδία ξεκινώντας με το ‘The Office’ του Ricky Gervais” για ανθρώπους που συμπεριφέρονταν με έναν συκγκεριμένο τρόπο γύρω σε άλλους. Αυτή η κωμωδία δεν ήταν Ω, σκατά, θα πεθάνω μια μέρα. Ήταν, Για ποιο γαμημένο λόγο με κοιτάει έτσι τώρα αυτός ο τύπος;. Και μετά έχεις τη στεγνά μισανθρωπική κωμωδία του Larry David. Τα μεγάλα ζητήματα δεν είναι η φάση του. Είναι το να αφήνεις τον άσχημο εαυτό σου εκεί έξω.
Το δράμα είναι κυκλικό επίσης. Κάποιες φορές το δράμα είναι για κάποιον που είχε AIDS στη Νέα Υόρκη στα ‘90s και κάποιες φορές είναι για ανθρώπους που φορούν Ελισαβετιανά κουστούμια και κολλάνε χολέρα. Τα πάντα είναι τάσεις. Όλοι τώρα ακολουθούν την τάση [του ‘Louie’ στην κωμωδία]. Νομίζω ότι αρχίζουν να κουράζονται από αυτό τώρα, επίσης. Πιθανότατα θα εξαφανιστεί σύντομα.”
ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΤΩΝ ΛΕΥΚΩΝ ΑΝΤΡΩΝ
“Οι λευκοί άντρες θα είναι μια χαρά. Κανείς δε μας απορρίπτει από δουλειές. Τίποτα δεν αφαιρείται από εμάς. Αυτά είναι μαλακίες. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι καλοί άνθρωποι και οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη να προσλάβουν ή να προμοτάρουν, το κάνουν βάσει αξίας. Αυτή είναι η εμπειρία μου τελοσπάντων. Αλλά φυσικά και αυτή θα ήταν η εμπειρία μου – επειδή είμαι ένας προνομιούχος λευκός άντρας. Ως λευκός άντρας, τα πράγματα είναι πάντα όπως τα θυμάμαι να είναι.
Θυμάμαι τη Venus και τη Serena Williams, κάποτε είχαν μιλήσει για το ρατσισμό στα courts και κάποιος ρώτησε τη Martina Hingis τη γνώμη της. Και αυτή με τη χαζόφατσά της τσίμπησε και είπε, “Δεν έχω δει κανένα ρατσισμό.” Ε, είσαι από τη γαμημένη την Ελβετία! Δεν είναι πολύ καλό εκ μέρους μου που το λέω αυτό. Ήταν όντως η Hingis; Δεν είμαι σίγουρος. Όποια και να ήταν, ήταν προφανώς πολύ καλή. Ναι, οι άντρες, είμαστε μια χαρά. Το επίπεδο του προνομίου είναι τόσο υψηλό που αν χάσουμε κάτι λιγάκι, αρχίζει ο πανικός: Τι μας συμβαίνει;”
ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΦΕΜΙΝΙΣΤΗΣ
“Δεν νιώθω αρκετά ισχυρά για οποιοδήποτε ζήτημα για να δώσω ταμπέλα στον εαυτό μου. Η κόρη μου είναι φεμινίστρια και ταυτίζομαι μαζί της, με τα δικαιώματά της και με τα συναισθήματά της, και ακού τι λέει εκείνη. Μαθαίνω από αυτήν. Αλλά νομίζω τη στιγμή που λες “είμαι αυτό”, έχεις σταματήσει να ακούς και να μαθαίνεις.”
ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΡΟΥΟΜΕΝΩΝ ΟΠΤΙΚΩΝ
“Οι οπτικές του καθενός είναι σημαντικές. Ο στόχος των πραγμάτων που λέω στη σκηνή ή στις σειρές μου δεν είναι να ευχαριστήσουν τους πάντες. Ο στόχος μου δεν είναι να πουν όλοι, “αυτή ήταν μια έξοχη καταδίκη αυτού του κακού πράγματος.” Με φέρνουν σε αμηχανία οι άνθρωποι που το θέλουν αυτό από την τέχνη. “Φίλε, αυτό σίγουρα έδειξε ότι οι γυναίκες είναι δυνατές! Αυτό σημαίνει πως ήταν καλό!” Είναι τόσο πιο ενδιαφέρον να φωτίσεις αυτά τα πράγματα για τα οποία όλοι διαφωνούμε. Δεν χρειάζεται να συμφωνούμε στα πάντα, κι αυτό είναι ΟΚ.
Αφότου έκαναν το επεισόδιο για τη χοντρή κοπέλα, διάβασα ένα ποστ σε ένα blog από μια νεαρή γυναίκα που ήταν έξαλλη. Έλεγε, “Μιλάω για αυτό τόσα χρόνια και κανείς δε νοιάζεται. Το γεγονός ότι τώρα μεταφέρουν αυτό τον τύπο στους ώμους τους κάποιες φεμινίστριες μου αρρωσταίνει το στομάχι.” Και το διάβασα κι αυτό κι ήμουν σε φάση, Έχεις απόλυτο δίκιο. Το βλέπω απόλυτα αυτό που λες. Θα με έκανε αυτό το πράγμα να πω, Καλύτερα να μην αγγίξω ξανά αυτή τη νότα; Όχι, το αντίθετο. Είναι συναρπαστικό να είσαι ο φακός. Είναι βάσιμο το να πληγώνονται τα αισθήματά σου. Συγγνώμη, αλλά είναι.”
ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΤΟΥ ‘LOUIE’
“Ήμουν καλύτερος από ποτέ στο stand-up από το 2006 ως το 2011. Τότε ήταν που έκανα περιοδείες όλο το χρόνο και γύριζα ένα special κάθε χρόνο. Ήμουν αφοσιωμένος και είχα εμμονή με το stand-up. Ήμουν τόσο καλός τότε. Από τότε είμαι πολύ καλός αλλά όχι εξίσου καλός, επειδή κάνω τη σειρά μου στην τηλεόραση και κάνω stand-up στο ενδιάμεσο. Οπότε μετά το ‘Horace and Pete’ αποφάσισα πως δε θα συνεχίσω πια να γυρίζω το ‘Louie’, και τώρα είμαι σε περιοδεία.”
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΟΥ ΚΩΜΙΚΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ
“Όλοι οι άλλοι τύποι που κάνουν αυτό το νυχτερινό format είναι καλοί αλλά τα έχουμε ξανακούσει. Ακολουθούν ένα ρυθμό. Είναι εντάξει αυτό, αλλά η Samantha Bee είναι πραγματικά εκπληκτική. Αυτό που κάνει είναι ότι γέρνει μπροστά και χτυπάει τα χέρια της σα να βαράει έναν άμβωνα. Είναι θυμωμένη. Αυτό είναι το καινούριο με αυτήν. Δεν είναι αυτάρεσκη. Όλοι αυτοί οι τύποι, ακόμα κι ο Jon Stewart που είναι μια γαμημένη ιδιοφυία, θα συγχυζόταν με κάτι αλλά μετά έμενε πάντα κουλ. Οι άντρες τους αρέσει να παραμένουν λίγο αφ’υψηλού. Τους αρέσει να έχουν τον έλεγχο. Ακόμα και μετά το ξέσπασμα, ξαφνικά καλμάρουν και χαμογελούν. Αλλά η Samantha δεν το κάνει αυτό. Είναι πραγματικά γαμημένα θυμωμένη. Είναι σε φάση, Ναι, είμαι μια γαμω-φεμινίστρια! Έχει δίκιο σε οτιδήποτε κι αν αναφέρεται ποτέ.”
ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΣΤΥΛ ΤΟΥ ‘LOUIE’
“Δεν μου ανήκει το οποιοδήποτε DNA βρίσκεται μες στο ‘Louie’ που ήρθε διαμέσου μιας περίεργης τηλεοπτικής ασεξουαλικής αναπαραγωγής. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που ήρθαν πριν από εμένα που έκαναν κάτι παρόμοιο με αυτό που έκανα κι εγώ. Κάποιοι από τους ήρωές μου το έκαναν. Το show του Garry Shandling ήταν τόσο πολύ για αυτού του είδους τον διεφθαρμένο, προβληματικό τύπο. Ακόμα κι η σειρά του Jerry Seinfeld ήταν μια εκδοχή αυτού του πράγματος. Οπότε δεν ξέρω. Πάει πολύ πίσω αυτό. Απλά πήρα την δική μου εκδοχή και την πάσαρα παρακάτω.”
ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ:
