AP Photo/Virginia Mayo
PROFILE

Ο Tom Hardy πάλεψε με τους δαίμονές του και στη μεγάλη οθόνη και στη ζωή

Με αφορμή τα 46α γενέθλια του ηθοποιού, θυμόμαστε τον αγώνα που έδωσε για να απεξαρτηθεί από το αλκοόλ και το κρακ, εφιάλτες μέσα στους οποίους βυθίστηκε ήδη από τα σχολικά του χρόνια.

Πολύ πριν τα καταφέρει στον κινηματογράφο, ο Tom Hardy μετά βίας έδειχνε ότι θα κατάφερνε το οτιδήποτε στη ζωή του, ακόμη και το να μείνει ζωντανός, και να κλείνει σήμερα τα 46 του χρόνια -πόσο μάλλον να γίνει ένας απ’ τους πιο respected ηθοποιούς τη γενιάς του.

Εθισμένος στο αλκοόλ και στο κρακ -αλλά κυρίως στο αλκοόλ-, από τα χρόνια της εφηβείας, ο νεαρός τότε κι άσημος Tom Hardy είχε πάρει από νωρίς την κατηφόρα, και στις αρχές των 00s, αυτή η κατηφόρα θα έπαιρνε όλο και πιο απότομη κλίση. Η μοίρα όμως έδειχνε να του κάνει το χατίρι και να αναβάλει συνεχώς τη σκληρή προσγείωση, την προδιαγεγραμμένη πτώση. Ήρθε όμως και ήταν εκκωφαντική. Και δημόσια.

Το 2003, ο 26χρονος τότε ηθοποιός κατέρρευσε μέσα σε μια λίμνη αίματος και εμετού, μπροστά στα μάτια δεκάδων ανθρώπων στο Old Compton Street του Λονδίνου. Και τότε θα περνούσε για πρώτη φορά το κατώφλι ενός rehab center, κίνηση που θα του άλλαζε/έσωζε τη ζωή.

«Δεν ήθελα να γνωρίζει κανείς ότι είμαι εκτός ελέγχου, αλλά δεν κατάφερνα πια να το κρύβω», θα πει πολλά χρόνια αργότερα σε συνέντευξή του. «Σκέφτηκα ότι θα έμπαινα για λίγο για αποτοξίνωση, και όταν θα έβγαινα, θα συνέχιζα να πίνω και ότι οι άνθρωποι απλώς θα με συγχωρούσαν. Έκανα όμως τις 28 ημέρες μου και αφού άκουσα τις ιστορίες ανθρώπων που είχαν περάσει από παρόμοιες καταστάσεις, τότε συνειδητοποίησα ότι πραγματικά είχα πρόβλημα».

Tom Hardy 2015 Tony Felgueiras/AP

Μπορεί να μην είχε κάνει ακόμα το breakthrough του στο σινεμά, αλλά η περίοδος που αποφάσισε να παλέψει με τους δαίμονές του, αποδείχτηκε οριακή. Ή θα έμενε σε μερικές μικρές συμμετοχές σε ταινίες όπως το Black Hawk Down και το Star Trek: Nemesis και θα περνούσε την υπόλοιπη και μάλλον σύντομη ζωή του, ένας Θεός ξέρει πώς, ή θα άφηνε το ταλέντο του να λάμψει κάτω από όλη αυτήν τη μαυρίλα που τον κυνηγούσε ήδη από τα σχολικά του χρόνια.

Τα πράγματα ευτυχώς πήγαν καλά. Σε μία ακόμη συνέντευξή του θα θυμηθεί:

«Κάποια στιγμή το σώμα σου θα σε εγκαταλείψει, θα πει “ως εδώ, δεν αντέχω άλλο”. Ήμουν τυχερός πάντως που εκείνο το διάστημα δεν κόλλησα ηπατίτιδα ή AIDS. Έκανα κάτι ιδιαίτερα αποτρόπαιο τότε, που μου επέτρεψε όμως να ξυπνήσω. Έπρεπε να χάσω κάτι για να το καταλάβω αυτό. Μερικές φορές πρέπει να χάσεις κάτι που να αξίζει για σένα περισσότερο από το ποτό σου. Είμαι απλώς ένας φοβισμένος τύπος».

Ο Tom Hardy ακόμη παλεύει

Tom Hardy 2014 Charles Sykes/AP

Ακόμα και σήμερα, που τα έχει καταφέρει, δεν ξεχνά ότι το να ξανακυλήσει στο αλκοόλ, δεν είναι παρά ένα βήμα μακριά. Όπως κάθε άνθρωπος που έχει βγει ζωντανός και πιο δυνατός μέσα απ’ τους εθισμούς του, καταλαβαίνει ότι αυτή δεν είναι μία μάχη που έχει τέλος. Συνεχίζει να παλεύει κάθε μέρα για αυτό που ίσως φαίνεται ως αυτονόητο για τους υπόλοιπους.

«Όλα με φοβίζουν. Το να μην έχεις τον έλεγχο, το να μη γνωρίζεις, η προσμονή, το να περιμένεις να πάει κάτι στραβά. Ο ίδιος ο φόβος. Μπορεί να είμαι πολύ καλά σήμερα, επαγγελματικά, προσωπικά, αλλά πάντα βρίσκω κάτι για να γκρινιάζω. Δεν είναι ποτέ πολύ μακριά για μένα (σ.σ. η υποτροπή).

Λατρεύω αυτό που κάνω, αλλά με οδηγεί ο φόβος ότι μπορεί μια μέρα να μην μπορώ να το κάνω. Είναι το ίδιο με το ποτό, τότε που σκεφτόμουν ότι “αν το σταματήσω, τότε ποιος είμαι εγώ; Τι έχω;”. Πρέπει να προσέχω. Δεν έχει σημασία πόσο καλά τα πάω, είμαι πάντα ένα βήμα μακριά από το να τα σκατώσω όλα».

Ο Tom Hardy έχει κλείσει δύο δεκαετίες καθαρός πια και δεν είναι λίγες οι φορές που έχει πει δημόσια, ότι έχει χρησιμοποιήσει τις εμπειρίες του παρελθόντος, προκειμένου να χτίσει έναν ρόλο του, να τον διαμορφώσει. Όπως για παράδειγμα έκανε με τον Venom.

Ο ήρωάς του ήταν ένας τύπος που ουσιαστικά κυριεύτηκε από ένα alien, και κάποια στιγμή, σε κάποια συνέντευξη, ο ηθοποιός παραδέχτηκε ότι μπορούσε να ταυτιστεί μαζί του, μπορούσε να καταλάβει τη μάχη που έδινε ο ήρωάς του προκειμένου να παραμείνει ο εαυτός του. «Ο συμβολισμός ήταν εκεί», θα πει, για να προσθέσει αργότερα στην ίδια κουβέντα:

«Αν είχα τώρα μπροστά μου τέσσερις μπίρες και μισό μπουκάλι βότκα, θα μπορούσα να μετατρέψω αυτό το δωμάτιο σε έναν απόλυτο εφιάλτη το πολύ μέσα σε τρία λεπτά. Θα μπορούσα να καταστρέψω όλα αυτά για τα οποία έχω δουλέψει τόσο σκληρά στη ζωή μου».

Δεν το έκανε ούτε τότε, το 2018 που έδωσε αυτήν τη συνέντευξη, δεν το έκανε ούτε αργότερα. Παραμένει καθαρός μέχρι σήμερα. Και συνεχίζει έτσι.