ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Οι Βίκινγκς δεν είναι χορτοφάγοι

Αυτοί με τους οποίους ο Θορ θα ήταν περήφανος να πίνει μαζί μπύρες στη Βαλχάλα.

Η κυκλοφορία του Θορ: Σκοτεινός Κόσμος στις αίθουσες είναι η ιδανική αφορμή για να θυμηθούμε όλα εκείνα τα δίμετρα πολεμοχαρή παλικάρια με τα μούσια, τις κοτσίδες και τα κράνη με τα κέρατα  με τα οποία έχουμε περάσει αρκετές ώρες μαζί. Δεν συμφωνείτε;

Valhalla Rising

Η πιο ψυχοτροπική (και λιγομίλητη) ταινία του είδους με τον -μετέπειτα τηλεοπτικό Hannibal Lecter- Mads Mikkelsen (που το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι όταν τον βλέπεις είναι ότι ξεκίνησε ως χορευτής και γυμναστής) στο ρόλο του μουγκού μονόφθαλμου Βίκινγκ πολεμιστή που σπάει τις αλυσίδες του, δολοφονεί την φυλή που τον κρατούσε αιχμάλωτο και βρίσκεται στο δρόμο για την Ιερουσαλήμ μαζί με μια ομάδα χριστιανών σταυροφόρων. Αν και τελικά εκεί που φθάνει είναι η κόλαση. Με μια λέξη, εξαιρετικό. Ίσως το καλύτερο όλων. Τουλάχιστον μέχρι να κυκλοφορήσει το σίκουελ που είναι στα σκαριά.

 

Vikings 

Η πιο ιστορικά ακριβής απεικόνιση της ζωής και των ηθών των Βίκινγκ από τον δημιουργό των The Tudors και The Borgias που σκίστηκε να βρει πληροφορίες για μια περίοδο όπου οι μόνες μαρτυρίες είναι αυτές των εχθρών του. Μια τηλεοπτική σειρά για την οποία έχουμε ήδη πει τα καλύτερα και που ελπίζουμε να βρει στη πορεία το budget ώστε οι σκηνές μαχών της να μην μοιάζουν ‘ανορεξικές’ (τύπου εμείς και 20 φίλοι μας) σε σχέση π.χ. με αυτές του Game of Thrones, με το οποίο γυρίζονται στα ίδια ιρλανδέζικα στούντιο.

 

The Vikings

Δεν γίνεται να φτιάξεις μια τέτοια λίστα χωρίς να συμπεριλάβεις το Μπεν Χουρ του είδους. Ακόμη και αν πλέον, 55 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, παθαίνεις ζάχαρο από το τόσο τεχνικόλορ. Μια μεγαλεπήβολη παραγωγή με τον με τον Kirk Douglas μονόφθαλμο μετά από μια περιπέτεια με ένα γεράκι και τον μουσάτο Tony Curtis (όχι ακριβώς υπόδειγμα Σκανδιναβικής αρρενωπότητας) ως τον ετεροθαλή αδελφό του σε μια περιπέτεια που διαθέτει πλοία, μάχες, διαπλοκή, την Janet Leigh και την στεντόρεια φωνή του Orson Welles ως αφηγητή. 

 

Ο 13ος πολεμιστής

Η μοναδική ταινία με τον Antonio Banderas (ως εξορισμένος Άραβας ποιητής που καταλήγει στη Σκανδιναβία) που δεν ντρέπομαι να ομολογήσω δημόσια ότι είχα νοικιάσει (και μάλιστα 4-5 φορές) από το video club.  Βασισμένη σε μυθιστόρημα του μπεστελερά Μάικλ Κράιτον και σκηνοθετημένη από τον δημιουργό των Die Hard ήταν μια τεράστια αποτυχία βάζοντας μέσα το στούντιο 100 εκ. δολάρια. Για κάποιο λόγο όμως, λάτρεψα κάθε καρέ της. Καθώς επίσης τον πειστικό δίμετρο Βίκινγκ βασιλιά (ο Τσέχος Vladimir Kulich), την τρελή γριά μάγισσα και τους κανίβαλους που την λατρεύουν.  

 

Outlander

Το εξαιρετικό υβρίδιο ταινίας επιστημονικής φαντασίας και ιστορικής περιπέτειας με τον Jim Caviezel ως αστροναύτη το διαστημόπλοιο του οποίου πέφτει στη Γη την εποχή των Βίκινγκ, φέρνοντας ‘πεσκέσι’ μαζί του ένα εξωγήινο σίχαμα. Στην πορεία -αφού χάνει το όπλο- του βρίσκεται να κάνει συμμαχία με τον (απρόσμενα ξενέρωτο οπτικά-μάλλον  με μέσο πήρε το ρόλο) Βίκινγκ βασιλιά για να το κατατροπώσει. Αδίκως υποτιμημένο.

 

Beowulf

Η blockbuster motion capture κινηματογραφική μεταφορά από τον Robert Zemeckis του διάσημου Σκανδιναβικού μύθου με τον Ray Winstone ως τον θρυλικό Βίκινγκ πολεμιστή που πάει να βοηθήσει τον βασιλιά Anthony Hopkins και την Angelina Jolie στο ρόλο της λαχταριστής μάνας του τέρατος που τρομοκρατεί την περιοχή.

 

Απρόσμενα καλό. Και σίγουρα καλύτερο από το, βασισμένο στον ίδιο μύθο, Beowulf & Grendel του 2005 με τον -απορώ που κάποτε κάποιοι τον θεωρούσαν πρωταγωνιστή- Gerard Butler.

Pathfinder

Βίκινγκ εναντίον Ινδιάνων στο χαλαρό ριμέικ μιας -υποψήφιας για Όσκαρ- Νορβηγικής ταινίας με τον Karl Urban ως Βίκιγνκ παιδί που ξεμένει ανάμεσα στους ειρηνικούς Ινδιάνους μετά από μια αποτυχημένη επιδρομή και, 20 χρόνια μετά, καλείται να προστατέψει την νέα του οικογένεια από την παλιά του. Υπερβολικά βίαιο και ανεγκέφαλο, σε σημείο που αισθανόμουν μέχρι και ντροπή για το πόσο αιμοδιψή τέρατα παρουσίαζε να είναι τα παιδιά με τα ξανθά μούσια που τους άρεσε να πηγαίνουν ‘εκδρομές’ σε άλλες χώρες.

 

Αντίστοιχης λογικής -αλλά ακόμη χειρότερο- είναι και το The Norseman του 1978 με τον Lee Majors ως πρίγκιπα των Βίκινγκ που ταξιδεύει στην Αμερική προκειμένου να απελευθερώσει τον πατέρα του από τους Ινδιάνους.

Beserker

To λουσμένο με αίμα έπος που είχε επί χρόνια στα σκαριά ο Mel Gibson (με κλεισμένο πρωταγωνιστή τον Leonardo di Caprio) και το οποίο συνεχίζουμε να ελπίζουμε ότι κάποια μέρα θα καταφέρει να φτιάξει. Αμφιβάλει κανείς, μετά το Braveheart και το Apocalypto, ότι οτιδήποτε και να έφτιαχνε θα έμπαινε κατευθείαν στο Top 10 της συγκεκριμένης λίστας;

Τα καλύτερα από τα υπόλοιπα (πες το και εύφημο μνεία) 

To Τhe Long Ships του 1964 με τον Βίκινγκ εξερευνητή να τακιμιάζει με ένα Μαυριτανό προκειμένου να βρουν μια γιγάντια χρυσή καμπάνα (τι να σου λέω τώρα), το The Viking Sagas (του 1995) με τον τηλεοπτικό Conan Ralph Moelle, τα cult ιταλικά Erik the Conqueror και Knives of the Avenger του –όλα τα σφάζω, όλους τους μαχαιρώνω- Mario Bava και το -Monty Python λογικής, αλλά όχι δεξιοτεχνίας- Erik the Viking (1989) με τον Eric Roberts στο ρόλο του συνετού Βίκινγκ.

 

Επίσης το βραβείο του καλύτερου τίτλου πηγαίνει με τα χέρια κάτω στο The Saga of the Viking Women and Their Voyage to the Waters of the Great Sea Serpent (με τις γυναίκες Βίκινγκ να ταξιδεύουν για να βρουν τους χαμένους άντρες τους) και της καλύτερης παιδικής ταινίας στο How to train your dragon (το σίκουελ του οποίου περιμένω πως και πως προκειμένου να πάω να το δω στο σινεμά-και καλά για χάρη της κόρης μου).