Ποια ταινία να δεις στο Netflix σήμερα (και κάθε μέρα): The King of Staten Island

Αυτή την εβδομάδα προτείνουμε μία νέα, γλυκιά προσθήκη στο Netflix, με πρωταγωνιστή τον Pete Davidson και τις προσωπικές του εμπειρίες.

Netflix Pick of the Week:

«Υπάρχουν ορισμένες ταινίες όπου κάνεις τόση παρέα με τους χαρακτήρες που στην πραγματικότητα γίνονται φίλοι σου. Και αυτό είναι μία πραγματικά σπάνια ιδιότητα για ταινία. Αυτές οι ταινίες είναι συνήθως αρκετά μεγάλες σε διάρκεια, γιατί στην πραγματικότητα χρειάζεται πολύς χρόνος για να ξεπεράσεις το γεγονός ότι πρόκειται για κινηματογραφικό χαρακτήρα και για να νιώσεις πραγματικά ότι γνωρίζεις έναν άνθρωπο και τον συμπαθείς. Μέχρι να τελειώσει [η ταινία] είναι φίλοι σου».

Αυτός είναι ο ορισμός του hangout movie σύμφωνα με τον Quentin Tarantino. Το The King of Staten Island που πλέον έχει ανέβει στο Netflix είναι μία τέτοια ταινία. Όποιος έχει παρακολουθήσει τον Judd Apatow που την έχει γυρίσει, δεν θα εκπλαγεί. Πρακτικά έχει το γνωστό θέμα της αδικαιολόγητα μεγάλης διάρκειας που έχει γενικώς η φιλμογραφία του, όμως εδώ υπάρχει κάτι παρήγορο στο άπλωμά του.

Περιπλανιέται, αλλά όχι άσκοπα. Δεν βολοδέρνει. Αντίθετα υπάρχει σημαντική στόχευση. Δεν υπάρχει όμως σε κανένα επίπεδο η αίσθηση του κατεπείγοντος. Πηγαίνουμε από βινιέτα σε βινιέτα, της άσκοπης ζωής του Scott (Pete Davidson). Μοιάζει σκόπιμος εδώ αυτός ο βηματισμός και σίγουρα είχε πολύ καλό timing κατά την κυκλοφορία του. Πριν ανέβει στο Netflix, το King είχε κυκλοφορήσει τον πρώτο Ιούνιο της πανδημίας.

Σε μία περίοδο που κανείς μας δεν είχε βρεθεί επί μήνες με τους δικούς του ανθρώπους, όχι όπως θα θέλαμε τουλάχιστον, όσοι είχαμε ανακαλύψει αυτή την ταινία είχαμε περάσει μια χαρά κάνοντας νέους φίλους για αυτές τις 2,5 ώρες.

Ο Scott του Davidson βρίσκεται σε τέλμα για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, γιατί όταν ήταν 7 ετών ο πυροσβέστης πατέρας του είχε χάσει τη ζωή του την ώρα του καθήκοντος. Ο γιος του λοιπόν, 24 ετών πλέον, δεν είναι ακόμα σίγουρος για το πώς θα μπορούσε να επουλώσει αυτό το τραύμα. Αντίθετα, έχοντας παρατήσει το Λύκειο, το μόνο που κάνει είναι να σκοτώνει χρόνο με τους φίλους του καπνίζοντας μαριχουάνα και να ονειρεύεται το άνοιγμα ενός συνδυασμού εστιατορίου και τατουατζίδικου. Η κατάσταση όμως θα αλλάξει όταν η μικρή του αδερφή Claire (Maude Apatow) θα μπει στο κολέγιο, και η μητέρα του Margie, μία υπέροχη Marisa Tomei που κλέβει την παράσταση, αρχίζει να βγαίνει ξανά ραντεβού.

Σύντομα ο Scott θα έχει δύο νέες εξελίξεις να μεταβολίσει. Ότι η μητέρα του τον διώχνει από το σπίτι για να δει τι θα κάνει με τη ζωή του, και ότι ο νέος άνδρας στη δική της ζωή (Bill Burr) είναι και αυτός πυροσβέστης όπως ο πατέρας του.

Εκτός από το γεγονός ότι οι δύο άνδρες θα συναντηθούν υπό αμήχανες συνθήκες, ο Scott έχει περίπλοκα συναισθήματα για το επάγγελμα του πυροσβέστη γιατί η εμπειρία του αμαυρώνεται από την αίσθηση ότι ο πατέρας του, αφήνοντας τον εαυτό του εκτεθειμένο σε κίνδυνο, εγκατέλειψε την οικογένειά τους. Με την παρουσία του Burr, όλα τα συναισθήματα που σιγόβραζαν μέσα του θα έρθουν ξανά στην επιφάνεια.

Από τον 40-Year-Old Virgin του Steve Carell και τους ευγενείς stoners του Seth Rogen, ως το Trainwreck με την Amy Schumer, είναι πολλοί οι πρωταγωνιστές-ναυάγια του Apatow που καλούνται να ωριμάσουν. Το King είναι και αυτό ένα κλασικό Απατοβιανό σχήμα, όμως η προσωπική πινελιά του Davidson που μοιράζεται και σεναριακό credit το ξεχωρίζει. Ο ηθοποιός παίζει πάνω-κάτω τον εαυτό του, έχοντας και ο ίδιος καταγωγή από το Staten Island και, κυρίως, έχοντας χάσει τον πυροσβέστη πατέρα του την 11η Σεπτεμβρίου (η ταινία είναι αφιερωμένη σε εκείνον).

Στο Saturday Night Live που τον καθιέρωσε έπαιρνε μέρος και σε σκετς, το πιο δυνατό του χαρτί όμως υπήρξαν πάντα οι μονόλογοί του και η ικανότητά του να σαρκάζει πολύ σκοτεινά θέματα όπως είναι οι εμπειρίες του με τις εξαρτήσεις ή οι αυτοκτονικές του σκέψεις. Τα απενοχοποιούσε με τον τρόπο του, τα έκανε να μοιάζουν προσεγγίσιμα σε συγκεκριμένο πλαίσιο, και η χαλαρότητα της ειλικρίνειάς του αποκάλυπτε τις πιο ευάλωτες πλευρές του.

Εδώ ο Apatow και η Universal ξοδεύουν εκατομμύρια δολάρια για να ζωντανέψουν μία θεραπευτική συνεδρία του Davidson, ύστερα από μία περίοδο ακραίας δημόσιας έκθεσής του κιόλας, και πρέπει να ήταν απίστευτα καθαρτήρια διαδικασία για τον ηθοποιό. Είναι, αν μη τι άλλο, εντυπωσιακό που μία πολύ προσωπική διαδικασία λοιπόν, κατέληξε σε ένα τόσο ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

Το King δεν είναι μία τέλεια ταινία βέβαια. Ειδικά οι αναφορές στην κατάθλιψη και τον αυτοκτονικό ιδεασμό φαίνονται κάποιες φορές ρηχές μιας που η αφήγηση ακολουθεί ένα αρκετά συμβατικό κωμικό τόξο (έστω και σε slow motion). Η γλυκόπικρη ταινία του Judd Apatow όμως τα πηγαίνει καλύτερα όταν εστιάζει στην τοπικότητα της ιστορίας της και στην ψυχολογία της μικρής πατρίδας των συντελεστών της. Δεν υπάρχει κινηματογραφικό ρίσκο εδώ, ούτε αποφεύγονται τα βολικά συμπεράσματα, όμως η καρδιά του King είναι αφοπλιστικά ειλικρινής και ανθρώπινη.