Courtesy of Netflix
REVIEWS

Ποια ταινία να δω στο Netflix σήμερα (και κάθε μέρα): Our Father

Πρέπει να μιλήσουμε για το Our Father. Το πιο "δύσκολο να το πιστέψεις αλλά συνέβη" true crime ντοκιμαντέρ του Netflix εδώ και καιρό.

Πόσο δύσκολο έχει γίνει να ξετρυπώνεις περιεχόμενο στο Netflix. Γι’ αυτό κάθε μήνα ανανεώνουμε τη λίστα μας με τις 50 καλύτερες ταινίες που είναι διαθέσιμες στην πλατφόρμα, όπως και αυτή με τις 30 χαμηλότερου προφίλ παραγωγές που δε θα σπρώξει ο αλγόριθμος.

Αυτή την εβδομάδα προτείνουμε το πιο αδιανόητο true crime ντοκιμαντέρ που μας έχει δώσει εδώ και χρόνια το Netflix.

Netflix Pick of the Week:

Η Jacoba Ballard ήταν ένα μοναχοπαίδι που συνελήφθη χάρη σε δωρητή σπέρματος και που πάντα ονειρευόταν να αποκτήσει αδερφάκι. Ένα τεστ DNA, όμως, από αυτά που κάνεις ως ιδιώτης, θα την οδηγήσει στην ανακάλυψη πως έχει όχι ένα, αλλά επτά ετεροθαλή αδέλφια – αυτό σε πρώτη φάση.

Είναι ένας αριθμός που, φυσικά, αψηφά τις βέλτιστες πρακτικές στην ιατρική της γονιμότητας. Καθώς τα αδέρφια αποφασίζουν να μάθουν περισσότερα για το γενεαλογικό τους δέντρο – και όσο ο αριθμός των αδελφών ανεβαίνει ολοένα – θα ανακαλύψουν την αρρωστημένη αλήθεια: ο γιατρός γονιμότητας των γονέων τους, Dr. Donald Cline, γονιμοποιούσε τις ασθενείς του με το δικό του σπέρμα, χωρίς τη γνώση ή τη συγκατάθεσή τους.

Καθώς η Ballard και τα νέα της αδέρφια συνειδητοποιούν ότι στην πραγματικότητα έχουν μόλις αρχίσει να ξεμπλέκουν τον σκοτεινό ιστό της εξαπάτησης, η αναζήτησή τους για δικαιοσύνη έχει αν μη τι άλλο έναν στόχο: να ακούσουν μία παραδοχή από τον Cline πως αυτό που διέπραξε ήταν λάθος. Αντ’ αυτού βρίσκουν άρνηση και περιφρόνηση.

Ένα από τα συστατικά στο Our Father του Netflix είναι αναμφισβήτητα το σοκ, όχι στο επίπεδο που ήταν δομικά στο Abducted in Plain Sight λόγου χάρη, αλλά σίγουρα οργανικά, όπως θα συμβεί υποχρεωτικά με μία τέτοια αδιανόητη ιστορία.

Γι’ αυτό και δε θα πω περισσότερα για την υπόθεση (ναι, γίνεται ολοένα και πιο παλαβή). Θα δώσω στίγμα ωστόσο με το γεγονός πως κάποια από τα αδέρφια ζουν σε ακτίνα ελάχιστων μιλίων και, όπως παραδέχεται ένα από αυτά, κάθε φορά που ένα νέο όνομα προέκυπτε στη λίστα των αδερφών έπεφταν προσευχές για να μην έχουν βγει μαζί τους ραντεβού.

Ο Cline αποτυπώνεται σαν ένα τέρας που ξέφυγε από κάποια ταινία τρόμου, επιλογή όχι τυχαία αφού η παραγωγή είναι της Blumhouse. Από τις πρώτες στιγμές που παρουσιάζεται η κάμερα σέρνεται αργά γύρω του και γύρω από το γραφείο του, με τη συνοδεία υφέρπουσας, απειλητικής μουσικής, και αναπαραστάσεις που παίζουν με τις ασθενείς του ως θύματα σε θρίλερ πριν φάνε το φρικιαστικό χτύπημα θανάτου.

Επίσης, η ταινία του Netflix δεν εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που προσφέρονται για να εξετάσει το ανδρικό προνόμιο, την πιθανή συμμαχία μεταξύ ομάδων λευκής υπεροχής και χριστιανισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες, και σίγουρα για τη μεροληψία κατά των γυναικών στο νομικό σύστημα – τόσο βαθιά που η πράξη του συγκεκριμένου γιατρού δεν ήταν καν ποινικά κολάσιμη. Α ναι, το είπαμε αυτό; Ο Cline δεν έκανε ποτέ φυλακή γιατί το έγκλημά του δεν ήταν τιμωρήσιμο.

Το Our Father όμως είναι ένα ακόμα true crime που δίνει τον λόγο στα θύματα και αυτό δεν είναι λίγο σε ένα είδος που έχει κατά βάση χτιστεί αντίστροφα. Δεν έχει τη συνέπεια του Procession, έχει όμως τις προθέσεις του και σε σημαντικό βαθμό τη μέθοδό του.