Οι κολοκυθοκεφτέδες Ρόδου θυμίζουν κάτι από το τηγάνι της γιαγιάς
Ο ήχος από το τηγάνι και η μυρωδιά του τηγανισμένου λαδιού συνθέτουν την εικόνα μιας πιο απλής εποχής, μιας εποχής που ήταν γεμάτη από την αίσθηση της ασφάλειας και της γαλήνης.
- 28 ΜΑΡ 2025
Πάντα αγαπούσα τα φαγητά που «τραγουδάνε». Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στον ήχο που κάνουν τα υλικά όταν συναντούν το καυτό λάδι. Αυτό το χαρακτηριστικό «τσιρ τσιρ» που ακούγεται όταν ρίχνεις έναν κολοκυθοκεφτέ ή μια πατάτα στο τηγάνι, μοιάζει με ένα μυστικό που αποκαλύπτεται. Είναι σαν μια αέναη λούπα ήχων που παρασύρει τον νου και το σώμα σε έναν χορό αναμνήσεων και συναισθημάτων. Κάθε «τσιρ» ξυπνάει μια αίσθηση, κάτι τόσο οικείο και βαθιά ριζωμένο μέσα μας, που σχεδόν γίνεται θεραπευτικό.
Η μυρωδιά του φαγητού που ψήνεται ή τηγανίζεται είναι αδύνατο να μην ξυπνήσει συναισθήματα. Είναι η μυρωδιά από το τηγάνι της γιαγιάς και της μαμάς στο χωριό, εκείνο το αίσθημα ζεστασιάς που κυριαρχεί τα καλοκαίρια και που σε κάνει να νιώθεις σαν να βρίσκεσαι στην καρδιά του κόσμου. Όταν καθόμασταν όλοι μαζί στο μικρό τραπέζι της κουζίνας, τα αρώματα του φαγητού ήταν πάντα ένα μέρος της οικογενειακής ατμόσφαιρας. Όλα αυτά δημιουργούν την εικόνα μιας πιο απλής εποχής, γεμάτης ασφάλεια και γαλήνη. Αυτή η αναδρομή στις ρίζες μας είναι που καθιστά τα φαγητά αυτά τόσο ξεχωριστά και ιδιαίτερα.
Αν το σκεφτούμε λίγο καλύτερα, οι κολοκυθοκεφτέδες είναι το φαγητό που συνδέεται με τα καλοκαίρια στο χωριό, με τις γιαγιάδες και τις γειτόνισσες που μαζεύονταν σε κύκλους για να λένε τα νέα τους ή να καθαρίζουν φασολάκια και άλλα φρέσκα λαχανικά από το μποστάνι. Το τσιρτσίρισμα του τηγανισμένου κολοκυθοκεφτέ, τα ξυπόλυτα πρωινά στην αυλή, τα χαζολογήματα και τα γέλια με τους φίλους στις πλατείες, τα αλμυρά απογεύματα στη θάλασσα, τα καλοκαιρινά τραγούδια και τα βραδινά φιλιά. Αυτές οι γεύσεις και εικόνες είναι η ελληνική γη – μια έννοια δύσκολο να εξηγηθεί σε κάποιον που δεν έχει μεγαλώσει σε αυτή την πατρίδα.
Αλλά εμείς ξέρουμε τον μαγικό τρόπο να επαναφέρουμε όλες αυτές τις αναμνήσεις και την έντασή τους – απλά με μια γουλιά. Μια γουλιά από την ΑΛΦΑ με Θαλασσινό Αλάτι. Ένας φόρος τιμής στη γη και στη θάλασσα που μας ενώνουν. Μια μικρή, αλλά πολύτιμη δόση θαλασσινού αλατιού από τις αλυκές Μεσολογγίου, συνδυασμένη με αρωματικούς λυκίσκους, δημιουργεί μια δροσιστική, χρυσαφένια lager με ελαφρώς αυξημένη πικράδα και μια επίγευση που παραμένει.
Το ελληνικό DNA της ΑΛΦΑ με Θαλασσινό Αλάτι αποτυπώνεται όχι μόνο στα συστατικά της, αλλά και στη συσκευασία της. Εμπνευσμένη από τον εμβληματικό τενεκέ της φέτας, η φιάλη της μπύρας ξυπνά μνήμες από παραδοσιακά ελληνικά τραπέζια, εικόνες της υπαίθρου και την απλότητα που γίνεται τέχνη. Είναι μια υπενθύμιση ότι η αυθεντικότητα παραμένει διαχρονική.
