ΠΟΛΗ

Στο Τραβόλτα κανένα μέρος του ψαριού σου δεν πάει χαμένο

Το πολυβραβευμένο εστιατόριο για ψάρι στο Περιστέρι κλείνει 10 χρόνια και «διδάσκει» νοστιμιά.

Στο Σπύρο και το Βαγγέλη Λιάκο αρέσουν οι παρέες, προφανώς γι’ αυτό και έχουν πολλούς φίλους. Τους αρέσει η εξερεύνηση και η ταλαιπωρία, γι΄ αυτό στα εστιατόρια τους δεν φτάνει τίποτα τυχαία. Τους αρέσει και το φαγητό. Το καλό, γι΄ αυτό το φτιάχνουν με μαεστρία και αγάπη.

Βασιλιάς τους η θάλασσα και οι θησαυροί της, ίσως γιατί αυτή είναι που τους έχει χαρίσει τους περισσότερους φίλους στη ζωή τους, τις πιο πολλές ιστορίες που ξεκινούν από τα παιδικά τους χρόνια, μα και τη μεγαλύτερη νοστιμιά. Τη διασκέδαση του ουρανίσκου. Και κάπως έτσι το Τραβόλτα το ψαρο-εστιατόριο τους στο Περιστέρι που σε λίγο γίνεται 10 χρονών, είναι εκείνο, που ανάμεσα στα άλλα, έχει ένα μεγαλύτερο κομμάτι από τους ίδιους.

Στους δίδυμους αδελφούς Λιάκους αρέσει να λένε την ιστορία του Τραβόλτα, γιατί είναι όμορφη και ρομαντική. Η διάσημη χαμοκέλα, η φτωχική ας το πούμε ψαροταβέρνα Το Πηγάδι, στο Περιστέρι, που για δεκαετίες παρήλαυνε όλη η κοσμική αλλά και λαϊκή Αθήνα και που άνηκε στο διαβόητο Τραβόλτα, τον κατά κόσμον Λάκη Λαμπρόπουλο, έμελλε να γίνει αργότερα το δικό τους γαστρονομικό λιμάνι.

Ο Λαμπρόπουλος δεινός χορευτής της εποχής του, αλλά και ιδιαίτερα επιτυχημένος επιχειρηματίας της εστίασης, όταν έφυγε από τη ζωή, άφησε την ταβέρνα στα χέρια του ψυχογιού του Ανέστη Λαζάι. Εκείνος αναγκάστηκε να τη μεταφέρει παραδίπλα σε άλλο χώρο, μόνο που είδε ότι δεν θα τα καταφέρει. Για καιρό πολύ πολιορκούσε τους Λιάκους να συμπράξουν μαζί του, αφού με τα αδέλφια που ήταν ήδη επιτυχημένοι εστιάτορες, γνωριζόντουσαν από παλιά, καθώς πήγαιναν στην ταβέρνα ως πελάτες.

Οι ίδιοι μεγαλωμένοι στη Χαλκίδα, αν και Αρβανίτες στην καταγωγή, και η σχέση τους με το ψάρι ήταν βαθιά και μεγαλύτερη από το κρέας, αν και είναι δημιουργοί του εξαιρετικά επιτυχημένου κρεατο-εστιατορίου Base Grill.

Τους έπεισε τελικά o Ανέστης – ο οποίος είναι πάντα εκεί – και πριν από σχεδόν δέκα χρόνια άνοιξε το Τραβόλτα. Εστιατόριο για ψάρι, ψαροταβέρνα, όπως και αν το βαφτίσει κανείς, ανάλογα με τη διάθεση του, είναι αναμφισβήτητα ένα σημείο που η απόλαυση του ψαριού, είναι αποτέλεσμα διδακτορικής διατριβής.

Όπως λέει ο Σπύρος Λιάκος, που του αρέσει να φιλοσοφεί για το φαγητό, «Αυτό που θέλαμε να εκφράσουμε στο Τραβόλτα ήταν ένας άλλος τρόπος ψαροφαγίας, θέλαμε να πούμε ότι το ψάρι στο εστιατόριο μπορείς να το αντιμετωπίσεις σαν κανονικό φαγητό, ότι το ψάρι δεν είναι απλά μεζές».

Και το κατάφεραν και το καταφέρνουν, αφού στα χρόνια που λειτουργεί το εστιατόριο, έχει εμπνεύσει και άλλα να δημιουργήσουν πιάτα που ήταν δικές τους ιδέες, όπως το μυθικό «κοντοσούβλι καλαμάρι» που με μόλις λίγο μελάνι σουπιάς και παρθένο ελαιόλαδο γίνεται ένας μεζές για βουτιές που κρατάνε ώρες.

Η μανία τους για την αναζήτηση της άριστης πρώτης ύλης τους οδήγησε σύντομα σε ένα μονόδρομο. Είτε θα έπρεπε να παράγουν όλα τα προϊόντα που μπαίνουν στο πιάτο και το ποτήρι, είτε θα έπρεπε να παρακολουθούν την παραγωγή τους από το Α έως το Ω. Έτσι έριξαν τρία δικά τους καΐκια στις θάλασσες του Ευβοϊκού και του Κορινθιακού. Το ένα ψαρεύει μόνο χταπόδια και τα άλλα δυο κάθε λογής ψάρια και ψαρικά.

Νοικιάζουν ολόκληρα χωράφια στη Βραυρώνα και αγοράζουν την εκλεκτή ντομάτα «μπατάλα» από τον παραγωγό τους. Το ίδιο κάνουν και στη Σχοινούσα από όπου φέρνουν 800 κιλά από την περίφημη φάβα του νησιού, όταν η ετήσια συνολική παραγωγή δεν ξεπερνά τους δύο τόνους. Αυτό έκαναν και με τα αμπέλια, που νοίκιασαν και παρακολουθούν την παραγωγή 90 στρεμμάτων στο Δομοκό, παράγοντας διαφορετικά κρασιά για τα εστιατόρια τους και έχοντας ως οινολόγο τον κορυφαίο Κυριάκο Κυνηγόπουλο.

Στο Τραβόλτα κανένα μέρος του ψαριού σου δεν πάει χαμένο. Διαλέγεις για παράδειγμα μια συναγρίδα 2 κιλών, και ζητάς να γίνει ταρτάρ, σεβίτσε και το υπόλοιπο με μπάμιες.

Στο εστιατόριο αγαπούν πολύ τα ωμά, που η προσέγγιση τους δεν είναι ασιατική, αλλά κυρίως μεσογειακή. Μα και τις μακαρονάδες που στο μενού θα βρει κανείς τουλάχιστον 8 διαφορετικές. Όσο για τη σχάρα και το τηγάνι τους, ούτε λόγος. Όπως λέει ο Σπύρος Λιάκος «αν υπήρχε ειδικότητα για το τηγάνι σε κάποιο πανεπιστήμιο θα την είχε το Τραβόλτα». Σωστά το λέει.

Δύσκολο να διαλέξεις αλήθεια τι θα φας. Σίγουρα ένα ταρτάρ που στέκεται πάνω στη ραχοκοκαλιά του ψαριού του, η οποία έχει μείνει λίγα λεπτά στο ξύδι και το αλάτι και τρώγεται απίθανα. Οπωσδήποτε τις σαρδέλες «μιλφέιγ» με την κρέμα από πατζάρι που κρύβει μέσα της το σκορδάκι.

Απόλυτο must το καλαμάρι κοντοσούβλι, που όσο και να έχει αντιγραφεί σε διάφορα εστιατόρια, τα μυστικά της νοστιμιάς του τα κρατά καλά κρυμμένα. Τα μαγειρευτά του είναι βαθιά νόστιμα, με συνταγές καθαρές. «Τσιπούρα χουνκιάρ με πουρέ μελιτζάνας και ντοματίνια», «χέλι καπνιστό με φάβα Σχοινούσας», «Τσιπούρα φρικασέ με άγρια χόρτα και αβγολέμονο», «μπάμιες με ροφό». Όστρακα και αρθόποδα έχουν πάντα την τιμητική τους ενώ πληθωρικά επιδόρπια κλείνουν ένα δείπνο, μαζί με τη γεμάτη όρεξη για επιστροφή!

Info: Τραβόλτα
Αρκαδίας & Αγίου Παύλου 33, Περιστέρι
Tηλ: 2105719222