3D βίντεο δείχνει πώς έμοιαζε ο Παρθενώνας το 432 π.Χ
Μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια, ένας αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης κατάφερε να φέρει στη ζωή τον Παρθενώνα.
- 12 ΜΑΙ 2025
Ο Juan de Lara δημοσίευσε μέρος της πρωτοποριακής του έρευνας για το πώς έμοιαζε ο Παρθενώνας και κυρίως για το πώς χρησιμοποιούσε το φως. Το άρθρο, μάλιστα, κυκλοφόρησε στο Annual of the British School at Athens και πλαισιώνεται από ένα συνοδευτικό βίντεο.
Πλέον, όλοι μπορούμε να αποκτήσουμε μια αίσθηση του δέους που προκαλούσε ο Παρθενώνας στην πλήρη του δόξα, χάρη σε μια πολυετή προσπάθεια που συνδυάζει την ιστορία με την τρισδιάστατη υπολογιστική μοντελοποίηση.
Ο αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, μέσα σε τέσσερα χρόνια, συνδύασε πρωτογενείς πηγές, αστρονομικά δεδομένα και γραφικά υπολογιστή (CGI) για να αναδημιουργήσει ψηφιακά τον αρχαίο ελληνικό προσκυνηματικό χώρο όπως φαινόταν στους επισκέπτες που έφταναν στον ναό το 432 π.Χ.
Το αποτέλεσμα προσφέρει μια αξιοσημείωτη ματιά σε ένα από τα σπουδαιότερα αρχιτεκτονικά επιτεύγματα της ελληνιστικής περιόδου και αποτελεί ένα πρότυπο για την ψηφιακή ανακατασκευή πολλών άλλων σημαντικών ιστορικών τοποθεσιών, προς όφελος ερευνητών, ιστορικών και επισκεπτών μουσείων.
Αν τα ερείπια του Παρθενώνα φαίνονται επιβλητικά ακόμα και 2.500 χρόνια μετά την ολοκλήρωσή του, φανταστείτε πώς ήταν ο ναός στο απόγειο της επιρροής του. Η κατασκευή του κτιρίου ολοκληρώθηκε το 438 π.Χ., αν και χρειάστηκαν άλλα έξι χρόνια μέχρι να ολοκληρωθούν πλήρως οι διακοσμήσεις και τα έργα τέχνης του.
Σήμερα, αν και διασώζονται μόνο τμήματα του εξωτερικού του οικοδομήματος, ιστορικά αρχεία περιγράφουν έναν εντυπωσιακό προσκυνηματικό χώρο αφιερωμένο στην Αθηνά, τη θεά της σοφίας, των χειροτεχνημάτων και του πολέμου.
Στην ερώτηση του καθηγητή Κλασικής και Συγκριτικής Τέχνης, Jeremy Tanner, για το τι ήταν αυτό που τον οδήγησε στο να ασχοληθεί τόσο έντονα με τον Παρθενώνα, ο Juan de Lara απάντησε πως ήταν η σημαντικότητα του ναού.
«Ο Παρθενώνας ανέκαθεν ασκούσε πάνω μου μια ιδιαίτερη γοητεία, ίσως λόγω του κεντρικού του ρόλου ως σημείο αναφοράς στην ιστορία της τέχνης και της αρχιτεκτονικής. Πάντα με γοήτευαν οι χώροι που δεν υπάρχουν πια και η πρόκληση του να φανταστεί κανείς πώς θα ήταν η εμπειρία της παρουσίας μέσα σε αυτούς. Δεδομένου του υπόβαθρού μου στο 3D μοντέλο και στα γραφικά υπολογιστή, το συγκεκριμένο πρότζεκτ προσέφερε μια μοναδική ευκαιρία για να εξερευνήσω αυτό το ερώτημα».
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.
