Alexander Koerner/Getty Images
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Μπήκαμε σε αυτοκίνητο που δεν αλλάζει λωρίδα αν δεν βγάλεις φλας

Και ήταν η πιο περίεργη εμπειρία. Αυτά τα αυτοκίνητα θέλουμε;

Είχα ζήσει την εμπειρία να δώσω ένα σκασμό λεφτά, για να αγοράσω αυτοκίνητο και στην παραλαβή διαπίστωσα πως δεν είχε τασάκι. Η -ιαπωνική- εταιρία είχε αποφασίσει να προφυλάξει την υγεία μου και είχε πάψει να κατασκευάζει το σχετικό χώρο.

Μετά διαπραγματεύσεων, μου παρείχαν -ως δώρο- ένα μεταφερτό και η ζωή συνεχίστηκε. Θυμάμαι είχα σκεφτεί ‘να δεις που μια μέρα τα αυτοκίνητα θα μας κάνουν ό,τι θέλουν’. Kάτι που κατά μία έννοια δεν αποδείχθηκε κακό, αφού έχεις βοήθεια στο παρκάρισμα (σε κάποιες περιπτώσεις, παρκάρει μόνο του το αυτοκίνητο), σε ενδεχόμενο φρενάρισμα του μπροστινού σου, στο να μη ‘χάνεις’ το αυτοκίνητο όταν πατάς εσύ απότομα το φρένο, ‘εικόνα’ του τυφλού σημείου που υπήρχε στους πλάγιους καθρέφτες κλπ, κλπ.

Όταν έδωσα το σκασμό που σου είπα, ακόμα τα συστήματα πολυμέσων ήταν σε πρώιμη φάση και στο τσακίρ κέφι σου έδιναν τους χάρτες. Εννοώ δεν ‘περνούσαν’ τα πάντα μέσα από σύστημα που ένας καλός hacker μπορεί να ‘παραβιάσει’ και να σε πάει όπου θέλει.

Εσχάτως βρέθηκα στο Μόναχο, για να νικήσω το χορό φοβιών που αυξάνονταν στο μυαλό μου με το πέρασμα των μηνών της ζωής μας παρέα με τον Covid-19. Την ημέρα της αναχώρησης, ο κολλητός μου θέλησε (δεν επέλεξα τυχαία αυτό το ρήμα) να με πάει στο αεροδρόμιο. Για να τηρήσουμε τους κανόνες ασφαλείας, κάθισα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, φορώντας μάσκα -ως άλλο kpop idol. Κάποια στιγμή, αισθάνθηκα πως το αυτοκίνητο προέβαλε αντίσταση.

Δεν ξέρω αν έχεις βρεθεί σε όχημα που ‘μουλαρώνει’ όταν πατάς σε διαχωριστικές γραμμές. Ένα τέτοιο πράγμα. Δεν έδωσα σημασία, ώσπου άκουσα τον φίλο μου να βρίζει το αυτοκίνητο -μάρκας Audi. Πριν προλάβω να ρωτήσω τι είχε γίνει, μου είπε ‘δεν αλλάζει λωρίδα, αν δεν βγάλεις φλας’. Ενστικτωδώς, άρχισα να γελάω. Ομολογώ ελαφρώς χαιρέκακα. Ναι, σκέφτηκα τι θα γίνει αν γεμίσει η Αθήνα από τέτοια αυτοκίνητα -για να μη μιλήσω για την περιφέρεια, όπου προβλέπω χιλιάδες οδηγούς να παρατούν αγανακτισμένοι, τα αυτοκίνητα τους καταμεσής του δρόμου.

Δεν ξέρω αν γνωρίζεις, αλλά οδηγός που αλλάζει απότομα λωρίδα, είναι υπαίτιος σε ενδεχόμενη πρόκληση τροχαίου ατυχήματος. Και ‘μετράει’ αν έχει προειδοποιήσει -βγάζοντας φλας- ή όχι. Επειδή μπορεί να ‘χεις δώσει εξετάσεις για άδεια οδήγησης προ αμνημονεύτων ετών και να μη θυμάσαι, το φλας είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ πριν αλλάξεις λωρίδα ή στρίψεις. Αυτό αναφέρεται στον ΚΟΚ. Δεδομένου δε, πως δεν στοιχίζει κάτι (εννοώ δεν ‘καις’ περισσότερο καύσιμο, όταν ‘ανάβεις’ φλας ή δεν προκαλείται κάποια φθορά στο αυτοκίνητο), δεν χάνεις κάτι να ενημερώνεις και αυτούς που ‘χεις γύρω σου για τις προθέσεις σου.

Άσε που θα προπονηθείς για αυτό που θα ζήσεις σε λίγα χρόνια, όταν πια όλα τα αυτοκίνητα θα ‘χουν το σύστημα που θα σε υποχρεώνει να σέβεσαι τους νόμους και τους κανόνες. Αλλιώς δεν θα στρίβεις. Και δυστυχώς για εσένα, οι δρόμοι της Αθήνας δεν φημίζονται για τις ευθείες τους.