Η παράξενη ιστορία του Coolio μετά το Gangsta’s Paradise

Ο νεαρός Coolio έβαλε τότε ένα βραβείο Grammy στις τσέπες του και όλοι περίμεναν ότι τα επόμενα χρόνια θα εκτινασσόταν στη μουσική βιομηχανία – αλλά δεν συνέβη αυτό. Η είδηση του θανάτου του από ανακοπή καρδιάς κλείνει πρόωρα την πορεία του Αμερικανού σε ηλικία 59 ετών, έχοντας μια θέση στην κατηγορία των καλλιτεχνών που αγαπήθηκαν παγκοσμίως αλλά για μία και μόνο στιγμή της καριέρας τους.

Στην περίπτωση του ράπερ ήταν η διετία 1994-1995: πριν το τετραπλά πλατινένιο Gangsta’s Paradise, ο Coolio είχε λάμψει με τον πρώτο του δίσκο, το It Takes a Thief και το κομμάτι Fantastic Voyage, που εκτοξεύτηκε στην τρίτη θέση του Billboard’s Hot 100. Με αυτό το δείγμα γραφής, όλοι κάνουν εικόνα έναν σκληρό τύπο από την υποβαθμισμένη γειτονιά του Λος Άντζελες, όπου βασίλευαν η φτώχεια και οι συμμορίες.

Όπως είχε δηλώσει σχετικά με τις συμμορίες: «εάν δεν τις ακολουθούσες, θα σε χτυπούσαν». Παρότι ο ίδιος λέγεται ότι δεν είχε γίνει ποτέ μέλος σε κάποια από αυτές, παρ’ όλα αυτά είχε στο ιστορικό του παραβατικές συμπεριφορές και μπλεξίματα με το νόμο από εφηβική ηλικία, λόγω οπλοκατοχής και κλοπών. Επίσης, από νωρίς είχε αναπτύξει εξαρτητική σχέση με τα ναρκωτικά και διαρκώς αντιμαχόταν τον εθισμό, σημειώνοντας προόδους και ήττες, όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις.

Αναφορές θέλουν η παραβατική του συμπεριφορά να συνεχίζεται μέχρι πολύ πρόσφατα (σύλληψη το 2016 στο αεροδρόμιο του Λος Άντζελες για μεταφορά όπλου), αλλά μουσικά δεν κατάφερε να κεφαλοποιήσει μετά το ’95 την gangsta αλητεία. Και εκεί μάλλον ήταν που η καριέρα του πήρε μία παράξενη τροπή.

Η στροφή στην τηλεόραση

Το τρίτο άλμπουμ My Soul (1997) δε βρήκε την ίδια αποδοχή από το κοινό, φτάνοντας μέχρι την 39η θέση στο Billboard 200. Την επόμενη χρονιά έκανε την πρώτη εμφάνιση στην αμερικανική τηλεόραση, στο intro της παιδικής σειράς Kenan & Kel στο Nickelodeon.

Αυτό ήταν κάτι σαν δίκοπο μαχαίρι για την καριέρα του Αμερικανού, κατά τη γνώμη μου: από τη μία έγινε τρομερά δημοφιλής στα παιδιά των 90s (δηλαδή την επόμενη γενιά από εκείνη που ρόκαρε με το Gangsta’s Paradise), όπως φαίνεται και από τα άπειρα tweets επ’ αφορμή του θανάτου του με τις ατάκες από το intro, αλλά από την άλλη ποδοπάτησε μια και καλή το προφίλ του σκληρού γκάνκστερ από το Κόμπτον.

Οι δισκογραφικές εταιρίες του γύρισαν την πλάτη στον Coolio και εκείνος συνέχισε πλέον αποσπασματικά και αυτόνομα στην κυκλοφορία δίσκων. Κανένα από τα επόμενα τέσσερα άλμπουμ μέχρι σήμερα (το τελευταίο είναι του 2019, Nobody Foolio) δεν γνώρισε επιτυχία, καθώς στο συλλογικό (αμερικανικό και κατ’ επέκταση δυτικό) νου ο ράπερ των 90s είχε μεταμορφωθεί σε ένα απροσδιόριστο μείγμα περσόνας που κυνηγούσε τη δημοσιότητα: είχε κάνει αρκετές εμφανίσεις στο Celebrity Big Brother, αλλά και στα Celebrity Wife Swap, Celebrity Paranormal Project, Celebrity Fear Factor κ.ά.

Χαρακτηριστικό είναι ότι στο άλμπουμ του 2006 δίνει τον τίτλο The Return of the Gangsta. Ήταν ξεσηκωτικό, αλλά ο κόσμος είχε πάψει να τον νιώθει. Και επίσης τα εκατομμύρια που του χάρισαν οι χρυσές εποχές, είχαν πια εξανεμιστεί.

Μήπως να γίνω μάγειρας;

Το 2008 άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο: μαγειρική. Σαν σωστός OG, το μενού στην τηλεοπτική εκπομπή Cooking with Coolio δεν περιελάμβανε ακριβά φαγητά αλλά «πάστα σαν ράστα» και απρόσμενα μιξ από έθνικ κουλτούρες για να «βγάλεις τα εξτρά στην κουζίνα». Αυτές οι φράσεις ήταν τίτλοι στις ενότητες του μαγειρικού βιβλίου που κυκλοφόρησε αργότερα.

«Θέλω να μπω στην prime time ζώνη ή έστω σε καθημερινό πρόγραμμα», είχε δηλώσει ο ίδιος σε μια συνέντευξη, «προφανώς για να το πετύχω έπρεπε να το κρατήσω κατάλληλο για όλες τις ηλικίες και να έχει πλάκα». Πράγματι, είχε πλάκα, ακόμη κι αν η μαγειρική ήταν απλά ο δούρειος ίππος για να κερδίσει την ευρεία αναγνώριση που αναζητούσε. Αλλά όπως είχε ισχυριστεί σε κάποια φάση, ήξερε τον τρόπο να κάνει well done μοσχαρίσια μαλακή σαν βούτυρο.

Και αυτό είναι κάτι που κανείς δεν περίμενε από τη φωνή που θα βαράει για πάντα στα πάρτι με το Gangsta’s Paradise.