© 2021 / Vadim Ghirda / AP
ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ

Γιατί η Όμικρον είναι τόσο επικίνδυνη για τα συστήματα υγείας

Ας είναι η μάχη με τη μετάλλαξη Όμικρον, η τελευταία μάχη που δίνουμε ενάντια στον κορονοίό. Όταν τελειώσει όλο αυτό θα πρέπει να δούμε προσεκτικά τι πήγε τόσο λάθος.

Τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα από την αρχή: όσο η Αφρική παραμένει απροστάτευτη και ανεμβολίαστη, θα αποτελεί ένα εργαστήριο μεταλλάξεων για τον κορονοϊό. Τις προειδοποιήσεις αυτές, μάλλον δεν τις έλαβαν και τόσο σοβαρά υπόψη τα κράτη του Δυτικού Κόσμου. Όσο εκείνα εμβολιάζονταν με διπλές και τριπλές δόσεις, κάποιες φτωχές χώρες δεν είχαν βαρέσει ούτε ένα εμβόλιο.

Έτσι, σήμερα, η Όμικρον (μια μετάλλαξη με χώρα προέλευσης την Μποτσουάνα) αποτελεί το κυρίαρχο στέλεχος του κορονοϊού παγκοσμίως. Ναι, ευτυχώς, οι περισσότερες μελέτες δείχνουν ότι αποτελεί μία περισσότερο ήπια εκδοχή του κορονοϊού όσον αφορά την ένταση των συμπτωμάτων. Την ίδια όμως στιγμή είναι και ό,τι πιο κολλητικό σε Covid-19 έχουμε συναντήσει από την αρχή της πανδημίας.

Η μετάλλαξη Όμικρον, μέχρι στιγμής, είναι υπεύθυνη για πιο σύντομες νοσοκομειακές νοσηλείες και μικρότερη θνητότητα. Υπάρχουν κάποιες θεωρίες που λένε ότι ίσως αυτή να είναι η τελευταία μάχη που δίνουμε με τον κορονοϊό (ένα μεταδοτικό αλλά όχι θανατηφόρο στέλεχος μπορεί να οδηγήσει σε εξασθένηση της πανδημίας).

Δεν υπάρχει λόγος πανικού, λοιπόν, αν και σίγουρα χρειάζεται να υπάρχει ανησυχία. Κάτι, δηλαδή, που οι περισσότερες κυβερνήσεις παγκοσμίως έμοιαζαν να αγνοούν τηρώντας μία στάση που θύμιζε λουόμενο ο οποίος αρνείται να πιστέψει ότι το τσουνάμι έρχεται κατά πάνω του.

Γιατί όμως να ανησυχούμε, αφού ιδιαίτερα για τους εμβολιασμένους ο κίνδυνος είναι μικρός; Σύμφωνα με μελέτη του βρετανικού συστήματος υγείας (NHS) η απαισιόδοξη πρόβλεψη θέλει τα βρετανικά νοσοκομεία να γονατίζουν στην κυριολεξία. Υπάρχει κίνδυνος να μπει σε καραντίνα ακόμα και το 40% (!) των εργαζόμενων σε αυτά. Και όπως είναι γνωστό οι δομές υγείας χρειάζονται υγειονομικούς υπαλλήλους για να λειτουργήσουν – δε γίνεται αλλιώς.

Ο ΠΟΥ, η μετάλλαξη Όμικρον και η επιδεικτική αδιαφορία

Συνήθως μετά την αδιαφορία ακολουθεί ο πανικός. Και όπως είναι γνωστό ο πανικός είναι πάντα κακός σύμβουλος. Τα συστήματα υγείας θα δεχθούν δραματική πίεση από όλο αυτόν τον όγκο των κρουσμάτων. Θυμάσαι όταν στις αρχές της πανδημίας γύρω στα 200 κρούσματα και κάναμε σαν τρελοί; Ε, τώρα, πάμε για 30 χιλιάδες κρούσματα -ίσως και παραπάνω- ημερησίως.

Το γεγονός ότι το ΕΣΥ δεν έχει εξοπλιστεί καταλλήλως και συνεχίζει να λειτουργεί με τις εφεδρείες και την αυταπάρνηση του προσωπικού είναι απλά ασχολίαστο. Μάλιστα, αν οι δυσοίωνες σημερινές αναφορές, οι οποίες κάνουν λόγο για αύξηση των νοσηλειών στις παιδικές ηλικίες στην Όμικρον, επιβεβαιωθούν, τότε θα μιλάμε για κανονικό Βατερλό. Μακάρι, βέβαια, να πέσουμε έξω και να μη γίνει τίποτα από αυτά.

«Μία ταχύτατη διασπορά της Όμικρον, ακόμα και αν συνδυαστεί με ηπιότερα συμπτώματα, και πάλι θα οδηγήσει στη δραματική αύξηση των νοσηλειών, ιδιαίτερα ανάμεσα στους μη εμβολιασμένους, δημιουργώντας μεγάλη αναταραχή στα συστήματα υγείας αλλά και σε άλλες κομβικές υπηρεσίες» προειδοποίησε χαρακτηριστικά η Catherine Smallwood, υπεύθυνη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για την πανδημία στην Ευρώπη.

Στην Ελλάδα παρακολουθήσαμε όλον αυτόν τον καιρό μεγάλες υποσχέσεις για την αναβάθμιση του ΕΣΥ, οι οποίες όμως έπεσαν στο κενό. Σε παγκόσμιο επίπεδο είδαμε τους ισχυρούς του πλανήτη να σφυρίζουν αδιάφορα για άλλη μία φορά για τη Μαύρη Ήπειρο. Η Αφρική, άθελά της, φαίνεται να εκδικείται για αυτήν την αδιαφορία. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος και τώρα το τσουνάμι δεν έρχεται απλά καταπάνω μας. Είναι ήδη εδώ και πλημμυρίζει τα σπίτια, τις δουλειές, και τους χώρους διασκεδάσεις.

Ο ΠΟΥ χτυπούσε το καμπανάκι του κινδύνου εδώ και καιρό αλλά κανείς δεν τον άκουγε. Τώρα, απλά ελπίζουμε ως ανθρώπινο είδος να ξεπεράσουμε και αυτό το εμπόδιο με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Δεν έχουν όμως όλα τα παραμύθια αίσιο τέλος.

Στην τελική, μακάρι αυτή η μάχη με την Όμικρον να είναι η τελευταία μάχη. Θα είναι πάντως, σίγουρα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μία δύσκολη αποστολή. Και -ως συνήθως- νικητές θα βγουν τα κράτη που είχαν προνοήσει για την υγεία των πολιτών τους.

Ο μύθος του Αισώπου για το χαρωπό τζιτζίκι και το εργατικό-προσεκτικό μυρμήγκι πάντα μας θυμίζει ότι η σχολαστική επιμέλεια, όσο βαρετή και αν είναι, φέρνει καλύτερα αποτελέσματα από τον ωχαδερφισμό