Τα πιο δυνατά δάχτυλα κερδίζουν σε αυτό το σπορ της Γερμανίας
Τον 19ο αιώνα, οι Βαυαροί έλυναν τις διαφορές τους παλεύοντας με τα δάχτυλα. Σήμερα, το fingerhakeln αποτελεί ένα παραδοσιακό άθλημα που αποπνέει σεβασμό και υπερηφάνεια.
- 11 ΜΑΙ 2025
Εάν φτιάχναμε μια λίστα με τα πιο περίεργα τουρνουά στον κόσμο, σίγουρα θα είχαμε αρκετά αθλήματα να απαριθμήσουμε, αθλήματα τα οποία παρεμπιπτόντως έχουν παράδοση αιώνων και συνδέονται άρρηκτα με την ιστορία των λαών που τα εξασκούν:
Για παράδειγμα, στο Αφγανιστάν υπάρχει το μπουζκάσι, αγώνες ομάδων επάνω σε άλογα όπου αντί για μπάλα χρησιμοποιείται το ακέφαλο κουφάρι ενός κατσικιού(!). Απ’ την άλλη, οι άντρες στη Φιλανδία διαγωνίζονται σε έναν ξεκαρδιστικό αγώνα δρόμου κουβαλώντας στην πλάτη τους τις γυναίκες τους (και ο νικητής κερδίζει το βάρος της σε μπίρα), ενώ στην Αγγλία συμβαίνει το ακόμη πιο περίεργο, να διαγωνίζεται ο κόσμος στο πόσο χρόνο μπορεί να αντέξει χωρίς να παραδοθεί, έχοντας κουνάβια μέσα στο παντελόνι του.
Αλλά την πρώτη θέση σ’ αυτή την αλλοπρόσαλλη λίστα παραδοσιακών (τουλάχιστον για έναν εξωτερικό και ουδέτερο παρατηρητή) κατέχει το fingerhakeln, όπως είναι κανονικά το όνομά του.
Αλλιώς, η πάλη των δαχτύλων, ένα άθλημα ιδιαίτερα δημοφιλές στη νότια Γερμανία και την Αυστρία, για το οποίο διοργανώνεται κάθε χρόνο πρωτάθλημα.
Οι ρίζες του fingerhakeln ανάγονται στον 19ο αι., ίσως και παλαιότερα. Για τους άντρες Βαυαρούς, αυτή η μάχη υπήρξε ένας τρόπος επίλυσης προσωπικών διαφορών ή απλής διασκέδασης, μέσα στις ταβέρνες και τα πανδοχεία.
Ήταν ένας εύκολος τρόπος να φανεί ποιος ήταν ο πιο δυνατός, κατ’ αντιστοιχία με τo μπρα ντε φερ που είναι ευρύτερα διαδεδομένο στη Δύση. Εδώ και δεκαετίες, το fingerhakeln έχει αποκοπεί από τα κακόφημα στέκια, έχοντας καθιερωθεί ως σπορ με αθλητικούς συλλόγους και συγκεκριμένους κανόνες.
Ένα σπορ το οποίο οι σημερινοί Βαυαροί αντιμετωπίζουν με σεβασμό και υπερηφάνεια, πιστεύοντας ότι απηχεί την κουλτούρα τους και την ιστορία τους. Γι’ αυτό και οι αγώνες τελούνται πάντα με τους συμμετέχοντες να φορούν την παραδοσιακή βαυαρική φορεσιά με τα δερμάτινα παντελόνια και το πουκάμισο. Και όπως παλιά, στο άθλημα αυτό έχουν δικαίωμα συμμετοχής μόνο άντρες.
«Υπάρχουν πολλές διαφορετικές τεχνικές – στο πώς κάθομαι στο τραπέζι, πώς μεταφέρω τη δύναμη όσο πιο γρήγορα μπορώ στο σκοινί», δηλώνει στο Deutsche Welle ένας από τους διαγωνιζόμενους του τελευταίου πρωταθλήματος που διοργανώθηκε στο Πανγκ, περίπου μια ώρα απόσταση από το Μόναχο. «Και βέβαια, το πιο βασικό απ’ όλα: χρειάζεσαι ένα καλά προπονημένο δάχτυλο».
Στο πρωτάθλημα συμμετείχαν αυτή τη φορά 180 παίκτες. Σύμφωνα με τον Georg Hailer, πρόεδρο του παλαιότερου και μεγαλύτερου συλλόγου πάλης δαχτύλων στη Γερμανία, αυτή τη στιγμή υπάρχουν εννιά κλαμπ στη Γερμανία και ακόμη τέσσερα στη γειτονική Αυστρία.
Σε αυτό το άθλημα, οι δύο παίκτες κάθονται εκατέρωθεν του τραπεζιού. Κάθε παίκτης περνάει ένα δάχτυλο –συνήθως το μεσαίο– μέσα από τον μικρό δερμάτινο κρίκο (συνήθως από αγελαδινό δέρμα). Μόλις ο διαιτητής δώσει το σήμα της έναρξης, κάθε διαγωνιζόμενος προσπαθεί να τραβήξει τον αντίπαλο προς την πλευρά του.
Έχει σημασία η στάση τους ενώ παλεύουν: ο αγκώνας πρέπει να ακουμπά σταθερά στο τραπέζι, και το σώμα να παραμένει συνεχώς πίσω από αυτό, αλλά έχουν το ελεύθερο να χρησιμοποιήσουν το ένα πόδι σαν κόντρα. Μερικές φορές, για να δώσουν παραπάνω ώθηση γέρνουν το κεφάλι προς τα πίσω.
Τεντώνονται όλοι οι μύες, σφίγγονται τα σαγόνια και τις περισσότερες φορές μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ο αγώνας έχει τελειώσει. Έχουμε νικητή.
«Δεν είναι καθόλου επικίνδυνο», δηλώνει συμμετέχοντας του σπορ στο Deutsche Welle. «Φυσικά, θα υπάρξουν πληγές και μικροτραυματισμοί στα δάχτυλα κάποιες φορές, αλλά φαίνεται πιο βάναυσο επειδή υπάρχει αίμα».
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.
