«Εύρυτος»: Το μεγάλο έργο για να αποτραπεί η λειψυδρία στην Αττική

Να ξεκινήσουμε με τα πιο κρίσιμα και ανησυχητικά στοιχεία, τα οποία ακούστηκαν κατά τη διάρκεια της πρόσφατης εκδήλωσης για τα 100 χρόνια λειτουργίας της ΕΥΔΑΠ και της ενημέρωσης από τους αρμόδιους για το ραγδαία επιδεινούμενο πρόβλημα της λειψυδρίας, με επίκεντρο την πρωτεύουσα.

Με τα τωρινά δεδομένα, οι ταμιευτήρες της Αττικής θα φτάσουν στο σημείο μηδέν ίσως και σε λιγότερο από διετία. Τα τελευταία χρόνια διαπιστώνεται μείωση των αποθεμάτων στο Λεκανοπέδιο κατά 250 εκατ. κ.μ./έτος, ενώ παράλληλα αυξάνεται σταθερά η κατανάλωση του νερού κατά 6% τον χρόνο. Βιώνουμε, όπως τονίστηκε, το δεύτερο πιο σημαντικό επεισόδιο έμμονης ξηρασίας από το 1980, με τον ταμιευτήρα του Βοιωτικού Κηφισού σε επίπεδα χαμηλής υδροφορίας, τη λίμνη Εύηνου σε συνθήκες ακραίας ξηρασίας (χαμηλότερο σημείο 55ετίας) και τον Μόρνο σε ανησυχητικό σημείο.

«Όλες οι υδρολογικές μετρήσεις δείχνουν ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο», δήλωσε ο Υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου.

Φυσικά, δεν θα μπορούσε μείνει μετέωρο για μια πόλη εκατομμυρίων το ενδεχόμενο λειψυδρίας ή μιας γενικευμένης υδροδοτικής κρίσης, όπως εκείνης που είχε ζήσει η Αττική το 1993. Υπάρχει ένα ευρύτερο σχέδιο αντιμετώπισης της λειψυδρίας στη χώρα με επίκεντρο την πυκνοκατοικημένη Αττική, το οποίο θέτει από φέτος σε εφαρμογή η κυβέρνηση, σε συνεργασία με την ΕΥΔΑΠ και την Περιφέρεια Αττικής.

Σύμφωνα με τον καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργό, το σχέδιο αυτό στηρίζεται σε επτά άξονες στρατηγικών δράσεων, τόσο σε επίπεδο κατασκευής υποδομών όσο και σε θεσμικό πλαίσιο, συνολικού προϋπολογισμού 2,5 δισ ευρώ. Στο επίκεντρο του σχεδίου, όπως επεσήμανε ο Σταύρος Παπασταύρου, είναι ο Εύρυτος: το μεγάλο έργο που «θα θωρακίσει την Αττική για τα επόμενα τριάντα χρόνια».

Εύρυτος, το μεγάλο έργο για τη θωράκιση της Αττικής

©ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ/EUROKINISSI

Είναι γεγονός ότι τον τελευταίο αιώνα κάθε γενιά Αθηναίων έχει γνωρίσει και από ένα νέο μεγάλο έργο σε επίπεδο υδροδότησης, προς κάλυψη των αυξανόμενων αναγκών.

Το 1929 συνέβη το πρώτο μεγάλο ορόσημο με την ολοκλήρωση στο εμβληματικό Φράγμα Μαραθώνα, το 1956 σειρά πήρε η αξιοποίηση της Λίμνης Υλικής, το 1979 προστέθηκε στους αποταμιευτήρες του Λεκανοπεδίου και η Λίμνη Μόρνου, ενώ το 1992 ακολούθησαν τα έργα εκτροπής του ποταμού Ευήνου. Αντίστοιχα, για τις σημερινές και αυριανές γενιές, το κομβικό έργο του οποίου θα ζήσουν τα εγκαίνια θα είναι ο Εύρυτος (από το ευ + ρέω): η μερική εκτροπή της ροής από τους Κρικελιώτη και Καρπενησιώτη προς τον ταμιευτήρα του Ευήνου.

Η εκτροπή θα εξασφαλίσει σταθερή παροχή επιπλέον 200 εκατ. κ.μ. νερού ετησίως στο Λεκανοπέδιο, δηλαδή ένα πολύ σημαντικό ποσοστό σε σχέση με τον όγκο νερού που διαπιστώνεται ότι χάνεται ετησίως απ’ τους ταμιευτήρες (250 εκατ. κ.μ./έτος). Για τη νέα σύνδεση των ποταμών με τον ταμιευτήρα, θα γίνει διάνοιξη δύο σηράγγων (συνολικού μήκους 20 χλμ. και διαμέτρου 4 μ.), χωρίς όμως μηχανολογική υποβοήθηση για την κίνηση του νερού: πρόκειται για ένα έργο το οποίο θα λειτουργεί αποκλειστικά με τη βαρύτητα και τη φυσική ροή του υδροφόρου ορίζοντα, γλιτώνοντας από κόστη και ενεργειακή σπατάλη.

Εκτιμάται ότι η ολοκλήρωση του έργου θα γίνει σε περίπου τέσσερα έτη από σήμερα, το πρώτο εξάμηνο του 2029.

Μέχρι τότε και τα εγκαίνια στις σήραγγες του «Εύρυτος», βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη μια σειρά από παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας με έμφαση στις γεωτρήσεις: έχει πλέον ολοκληρωθεί το συγκρότημα γεωτρήσεων στη Μαυροσουβάλα (32 εκατ. κ.μ./έτος), μέχρι τον Μάρτιο θα έχουν ενεργοποιηθεί και οι γεωτρήσεις Ούγγρων (50 εκατ. κ.μ./έτος), ενώ σε επόμενη φάση θα ακολουθήσουν γεωτρήσεις προς αξιοποίηση του μέσου ρου του Βοιωτικού Κηφισού.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ