ΞΕΝΑΓΗΣΗ

Στην Κυψέλη με τη Madame Ginger

Η Μαριλού Παντάκη, μια πραγματική Κυψελιώτισσα, μάς ξεναγεί σε μία από τις πιο όμορφες αθηναϊκές γειτονιές.

Η Κυψέλη είναι η Φωκίωνος Νέγρη με τον σκύλο άγαλμα να αποτελεί το πιο δημοφιλές αξιοθέατό της. Είναι οι κοινότητές της που έμαθαν να ζουν αρμονικά. Είναι οι καλοντυμένοι ηλικιωμένοι που τρώνε carrot cake στο Santo Belto με την ίδια άνεση που πίνουν χρόνια τώρα φραπέ στη Select. Είναι η Δημοτική Αγορά που αγκάλιασε τους μετανάστες, τους πρόσφυγες, τους μικρούς επιχειρηματίες και όλους τους κατοίκους της περιοχής. Είναι το Au Revoir, στα σύνορα με την Πατησίων. Είναι οι άνθρωποί της που δε γερνούν ποτέ.

Στα παραπάνω συμπεράσματα οδηγηθήκαμε μετά από μία περιπλάνηση στην Κυψέλη μια αφύσικα ηλιόλουστη ημέρα του Δεκεμβρίου με τη Μαριλού Παντάκη. Πολύ πριν γίνει γνωστή ως Madame Ginger, κυκλοφορήσει το δεύτερο βιβλίο της GREEN ΚΟΥΜΠΟΥΚ με την Έλλη Χαλικιά, και μετακομίσει στο καινούργιο της στούντιο, σε ένα υπέροχο νεοκλασικό κάτω από την Αγίας Ζώνης, η Μαριλού είχε ζήσει την Κυψέλη ως παιδί, έφηβη και ενήλικη.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κυψέλη, οι γονείς της είχαν φαρμακείο απέναντι από τη Δημοτική Αγορά. Όταν ήταν μικρή, η γιαγιά της είχε ένα λαμπραντόρ, τον Μπάντι, που τον αγαπούσε πολύ. Όταν αυτός το έσκασε κατά λάθος και χάθηκε, δεν σταμάτησαν να φωνάζουν το όνομά του στη γειτονιά. Μέχρι που η Μαριλού αποφάσισε ότι ο Μπάντι έγινε το άγαλμα σκύλος που δεσπόζει στη Φωκίωνος Νέγρη και έτσι ένιωθε ότι κατά κάποιον τρόπο δεν έφυγε ποτέ.

Στην Κυψέλη επέστρεψε το 2015, για να κάνει το δεύτερο πατρικό της στην Κεφαλληνίας σπίτι και στούντιο μαζί. Θυμάται ακόμα να της λένε ότι η περιοχή είναι επικίνδυνη, βρώμικη και είχε θέμα στο παρκάρισμα. “Πού στην Αθήνα βρίσκεις πλέον εύκολα πάρκινγκ;” αναρωτιέται σήμερα. “Όσο για το επικίνδυνη και βρώμικη, αυτά τα λένε πλέον άνθρωποι που δεν έχουν έρθει στην Κυψέλη. Μου λένε πώς ζεις εκεί, αλλά εγώ δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου μακριά από εδώ”.

Κυψέλη Ο σκύλος στη Φωκίωνος Νέγρη θα θυμίζει στη Μαριλού τον Μπάντι.

Το νέο στούντιο της Madame Ginger είναι το καταφύγιό της στην αγαπημένη της γειτονιά, αφού το τελευταίο διάστημα το σπίτι της είναι στα Ιλίσια. Και φυσικά, ενώνει το παρελθόν με το σήμερα. Ο φωτογράφος στη γωνία έχει ακόμα στη βιτρίνα τη φωτογραφία των γονιών της από την ημέρα του γάμου τους. Από το παράθυρο του γραφείου της, η Μαριλού χαιρετάει τους γείτονες και στην πίσω αυλή του νεοκλασικού έχει φτιάξει με την ομάδα της ένα μποστάνι και ένα καταφύγιο για τις γάτες.

Από εδώ μπορεί και κάνει τις βόλτες της, χαιρετάει παλιούς φίλους που τα μαγαζιά τους μοιάζουν αιωνόβια και κάνει καινούργιους που αποφάσισαν να δραστηριοποιηθούν στην περιοχή, γιατί, όπως λέει και η ίδια, «ήρθαν στην Κυψέλη για έναν καφέ, ένα ποτό και την αγάπησαν. Όπως συνέβη και με τα κορίτσια που άνοιξαν το Santo Belto».

Santo Belto για καφέ και carrot cake

«Η Έλλη και η Μαρίνα είναι “μετανάστριες” στην Κυψέλη. Το μαγαζί τους – που σημαίνει Αγία Ζώνη – είναι νέα άφιξη στη γειτονιά και πριν το επισκεφτώ είχα ακούσει ότι το βανδαλίζουν. Έτσι, πήγα αντιδραστικά στην αρχή. Το έχω αγαπήσει για τον καφέ, το πιο συγκλονιστικό κέικ καρότου που έχω δοκιμάσει και δεν είναι vegan και όλα τα νόστιμα που φτιάχνει η Μαρίνα. Τα κορίτσια στηρίζουν τοπικούς καλλιτέχνες, όπως κάνουν και όλα τα καταστήματα εδώ».

«Αυτή η μικρή γειτονιά με φορτίζει συναισθηματικά. Στον ίδιο δρόμο, λίγο παραδίπλα είναι το Άσυλο Ανιάτων, το οποίο έχει βοηθήσει πολλούς ανθρώπους αλλά έχει συνδεθεί και με ιστορίες διαφθοράς από τη διοίκησή του. Παρόλα αυτά, οι Κυψελιώτες το στηρίζουν πολύ. Θυμάμαι όταν ήμασταν παιδιά, τους ανθρώπους που έβγαιναν στον πεζόδρομο με τα πράσινα μεταλλικά αναπηρικά αμαξίδια και τους κάναμε παρέα».

Η λαϊκή αγορά και το Mirabilis

Μια ηλιόλουστη ημέρα του Δεκεμβρίου με τη Madame Ginger στην Κυψέλη, την περιοχή όπου μεγάλωσε.

Κάθε Πέμπτη, η Κυψέλη έχει λαϊκή αγορά, «μια ατραξιόν» όπως την αποκαλεί η Μαριλού, όπου μπορείς να βρεις τα πάντα. Για έξι μήνες τον χρόνο, η λαϊκή της Κυψέλης καταλαμβάνει την Σποράδων και την Τήνου ενώ για τους υπόλοιπους, τη συναντάς στην Ιθάκης.

Στη Σποράδων, υπάρχει και το Mirabilis. Ο ιδιοκτήτης, ο κύριος Σπύρος φέρνει βιολογικά προϊόντα, από λαχανικά μέχρι ό,τι μπορείς να φανταστείς και είναι άκρως ενημερωμένος για τις διαφορετικές διατροφικές συνήθειες, από τον βιγκανισμό μέχρι τη διατροφή χωρίς γλουτένη. Η περιοχή μπορεί να υπερηφανεύεται για τα μικρά καταστήματα όπως το Mirabilis, που απευθύνονται σε όσους ακολουθούν έναν plant-based ή έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής.

Στον ίδιο δρόμο, συναντάς κι ένα παντοπωλείο – μικρογραφία της περιοχής. Τα ασιατικά προϊόντα φιγουράρουν δίπλα σε αφρικανικό ψωμί injera, plantains, yuca και ΙΟΝ αμυγδάλου. Από το Μπαγκλαντές είναι και ο ράφτης που βρίσκεται στη συμβολή Σποράδων και Αγίου Μελετίου, που φημίζεται για την εξαιρετική του τέχνη, ειδικά στα πουκάμισα.

Η Δημοτική Αγορά της Κυψέλης

 

«Ελπίζω όμως όποιος αναλάβει να δώσει πάλι σοβαρές ευκαιρίες και όχι δήθεν εξωτισμού. Και το κυριότερο, να σεβαστεί το μνημείο, που είναι ένα ιστορικό κτήριο. Τέλος, να καταλάβει ότι εδώ όλες οι διαφορετικές κοινότητες είμαστε μία. Δεν θα ακούσεις ρατσιστικά σχόλια από τους Κυψελιώτες".

«Θυμάμαι να επισκέπτομαι τη Δημοτική Αγορά για τα ψώνια της ημέρας. Τη θυμάμαι ζωντανή. Το Impact Hub την αναβίωσε (σ.σ. μετά από πρόσκληση του δήμου Αθηναίων, ανέλαβε τη διαχείριση από το 2017 έως το 2022) και έκανε πολύ καλή δουλειά. Ήταν ένα κομβικό σημείο συνάντησης για μετανάστες, την LGBTQ+ κοινότητα και τους κατοίκους της περιοχής. Έδωσε ευκαιρίες σε νέους, μικρούς επιχειρηματίες, νοικιάζοντας τα καταστήματα με χαμηλό ενοίκιο, υπήρξε το σπίτι για τη βιολογική λαϊκή με τους μικροκαλλιεργητές και πολλά ακόμα. Με τη λήξη της σύμβασης του Impact Hub, το μέλλον για την Αγορά είναι αβέβαιο».

«Ελπίζω όμως όποιος αναλάβει να δώσει πάλι σοβαρές ευκαιρίες και όχι δήθεν εξωτισμού. Και το κυριότερο, να σεβαστεί το μνημείο, που είναι ένα ιστορικό κτήριο. Τέλος, να καταλάβει ότι εδώ όλες οι διαφορετικές κοινότητες είμαστε μία. Δεν θα ακούσεις ρατσιστικά σχόλια από τους Κυψελιώτες».

Το Funny Radical Acne Scars και το Re-play toys είναι δύο από τα καταστήματα που ξεχωρίζει η Μαριλού στην Αγορά. Στο πρώτο, βρίσκεις τις χειροποίητες δημιουργίες της Χριστίνας, από posters και κούπες μέχρι ρούχα, όπως η μπλούζα στην οποία φιγουράρει ο σκύλος της Κυψέλης. Στο δεύτερο, ο Μισέλ πατάει μια παύση στον υπερκαταναλωτισμό και συγκεντρώνει διαχρονικά και αυθεντικά παιχνίδια από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Οι άνθρωποι της Κυψέλης

Το μαγαζί του κύριου Γιάννη αποτελεί σημείο συνάντησης μεγάλων ανθρώπων για τσίπουρο και πολιτικές συζητήσεις.

Στο μαγαζί του κυρίου Γιάννη, μπαινοβγαίνουν φίλοι που έρχονται μετά τη λαϊκή αγορά για να χαιρετίσουν, να πουν τα νέα τους και να συζητήσουν. Μια φιγούρα της περιοχής, ο ίδιος μπορεί να μην κορνιζάρει πλέον αλλά έχει μεταλαμπαδεύσει την τέχνη στους νεότερους βοηθούς του.

«Νομίζω ότι πλέον το μαγαζί είναι περισσότερο καφενείο και τόπος συνάντησης μεγάλων ανθρώπων. Θα πιουν ένα τσιπουράκι και θα συζητήσουν για την πολιτική» συμπληρώνει η Μαριλού.

 

Στρίβοντας από τη Σποράδων στην Αγίου Μελετίου, θα σταματήσεις μπροστά στη βιτρίνα του Laou Laou. Όλα τα αντικείμενα και τα αξεσουάρ είναι χειροποίητα, με έμπνευση από την αφρικανική κουλτούρα – ένας φόρος τιμής στη μεγάλη κοινότητα της Κυψέλης.

Κυψέλη

«Από εδώ αγοράζω τους κρίκους μου που με ρωτάνε όλοι. Και για να σας προλάβω, ναι, έχω πάνω από εβδομήντα»λέει η Μαριλού γελώντας.

Η πάνω μεριά της Κυψέλης

«Στον Ρεμούνδο βρίσκεις ψωμί με προζύμι γιαουρτιού, αλλά και την παραδοσιακή ζακυνθινή κουλούρα για τα Χριστούγεννα. Αυτό που λατρεύω όμως είναι τα κουραμπιεδάκια, που είναι μισή μπουκιά και πριν το καταλάβεις έχεις φάει είκοσι. Και που όλη η Τήνου μοσχοβολάει ψημένο αλεύρι και καμένο βούτυρο».

Η Κυψέλη απαρτίζεται από μικρές γειτονιές και σε καθεμία από αυτές θα βρεις τα παλιά μαγαζιά να εναρμονίζονται με τις νέες αφίξεις. Ο Φούρνος του Ρεμούνδου, ένας από τους παλαιότερους της περιοχής, στέκει αγέρωχος στην οδό Τήνου, έχοντας περάσει πλέον στη νέα γενιά.

«Ο Γρηγόρης και ο Γιώργος σπούδασαν στο εξωτερικό, επέστρεψαν και έφεραν νέα τεχνογνωσία γύρω από το ψωμί. Στον Ρεμούνδο βρίσκεις ψωμί με προζύμι γιαουρτιού, αλλά και την παραδοσιακή ζακυνθινή κουλούρα για τα Χριστούγεννα. Αυτό που λατρεύω όμως είναι τα κουραμπιεδάκια, που είναι μισή μπουκιά και πριν το καταλάβεις έχεις φάει είκοσι. Και που όλη η Τήνου μοσχοβολάει ψημένο αλεύρι και καμένο βούτυρο».

ΦΟΥΡΝΟΣ ΤΟΥ ΡΕΜΟΥΝΔΟΥ

Στον αντίποδα του ιστορικού πλέον φούρνου, βρίσκεται το Μπιούτι Μπαρ. Το nail studio που έφτιαξε μόνη της η Έλλη, νέα στην περιοχή, έχει ήδη αγαπηθεί από τους κατοίκους. Το μαγαζί της συνδυάζει ένα shop in a shop κι έτσι κι εδώ βρίσκεις επιλεγμένα διακοσμητικά, αξεσουάρ και είδη περιποίησης από μικρούς καλλιτέχνες – ανάμεσά τους και προϊόντα από τη σειρά της Madame Ginger.

ΜΠΙΟΥΤΙ ΜΠΑΡ

«Το μαγαζί αυτό ήταν πρώην χαρτοπαικτική λέσχη. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό της Κυψέλης. Όταν βλέπεις έναν παππού σε κάποια γωνία, ξέρεις ότι είναι τσιλιαδόρο».

«Εδώ, θα δεις τη γιαγιά που έρχεται να πάρει την ορτανσία της και τους millennials που θέλουν μονστέρες και καλαθέες».

Το φυτώριο της οικογένειας Βαγγελάτου στην Κυψέλης είναι ένα ακόμα δείγμα του τοπικού επιχειρείν. Μια μικρή πράσινη όαση, όπου μπορείς να βρεις ό,τι κι αν ψάχνεις. «Αγαπούν αυτό που κάνουν και ξέρουν να σου πουν τα πάντα για τα φυτά. Έρχονται σπίτι σου, κάνουν μεταφυτεύσεις και σου δίνουν συμβουλές. Εδώ, θα δεις τη γιαγιά που έρχεται να πάρει την ορτανσία της και τους millennials που θέλουν μονστέρες και καλαθέες. Από εδώ, προμηθεύομαι βότανα και μυρωδικά, έχει πολύ ωραία ποικιλία και σε βιολογικά».

ΦΥΤΩΡΕΙΟ ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΥ

Η πιο νέα άφιξη στην Κυψέλη είναι το Black Hole. «Ο Θανάσης έχει φτιάξει ένα μαγαζί με ωραία βινύλια από την punk και rock σκηνή, τέχνη από ανεξάρτητους καλλιτέχνες και μπύρες από μικρές ζυθοποιίες και φυσικά τη δική του που την ονομάζει Black Hole. Είναι ένα pit stop για μια μπύρα στο χέρι, να πετύχεις κάποιο event και να ακούσεις μουσικάρες».

«Όποιος και να είσαι στην Κυψέλη βρίσκεις τη θέση σου. Εκτός αν είσαι φασίστας, ομοφοβικός, μισείς τα ζώα και είσαι από αυτούς που κάνεις καταγγελίες σε μαγαζιά χωρίς λόγο. Τότε δεν χωράς εδώ» καταλήγει η Μαριλού.