Τα μέρη που θα έπρεπε να αποφεύγει κάθε τουρίστας στην Αθήνα
Από το Σούνιο μέχρι το Καλλιμάρμαρο και από την Αρχαία Αγορά μέχρι το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, συγκεντρώσαμε τα μέρη που άλλα περιμένουν οι τουρίστες και άλλα βρίσκουν. Κοινώς, αυτές είναι οι τουριστικές παγίδες μας.
- 15 ΑΥΓ 2023
Σε αντίθεση με την εικόνα που είχε μάλλον αφελώς επικρατήσει, ούτε χαζοί είναι οι τουρίστες, ούτε πρόθυμοι να καταπιούν συμπεριφορές εκμετάλλευσης για να «ζήσουν τον μύθο» τους πάση θυσία στην Ελλάδα.
Σήμερα πια, με τη βοήθεια των social media, τα νέα διαδίδονται αστραπιαία και περιπτώσεις όπως τα αξέχαστα «χρυσά καβουροπόδαρα» και γεύματα που αγγίζουν σε κόστος τα επίπεδα ενός μηνιαίου μισθού αμαυρώνουν τα νησιά-ναυαρχίδες του ελληνικού τουρισμού, αποκαλύπτοντας την ασυδοσία που συντελείται συστηματικά εδώ και χρόνια.
Κοινώς, η φήμη γυρνάει μπούμερανγκ και οι ταξιδιώτες ψάχνουν αλλού «πορτοκαλιές». Αλλά, τουλάχιστον προς το παρόν, η Αθήνα καλά κρατεί (αύξηση εσόδων 30% για το πρώτο εξάµηνο του 2023, δείχνουν τα στοιχεία).
Φυσικά, η πρωτεύουσα δεν είναι ο τελικός προορισμός, αλλά η απαράβατη ενδιάμεση στάση πριν τον απόπλου στο Αιγαίο. Μια στάση που δίνει την ευκαιρία να περπατήσεις στα βήματα του Σωκράτη και του Αριστοτέλη, να εισπνεύσεις τον αέρα της κλασικής εποχής και να φανταστείς τη γέννηση της δημοκρατίας – αυτά, δηλαδή, περιμένουν οι τουρίστες φτάνοντας εδώ.
Τι συναντάνε; Μια χαοτική και άναρχα σχεδιασμένη πόλη, που επιφυλάσσει εκπλήξεις αλλά και διάφορες παγίδες, ειδικά άμα ρωτάς “where is Acropolis”.
Όσα θα έπρεπε κανονικά να αποφεύγουν οι τουρίστες
© Alexandros Michailidis / SOOC
Είναι αμαρτία φτάνοντας να παρασυρθείς από την εύκολη λύση των ταξί στο αεροδρόμιο. Εκείνη τη στιγμή, βρίσκεσαι περίπου 30 χιλιόμετρα μακριά απ’ το κέντρο και το ποσό που θα γράψει τελικά το ταξίμετρο θα σε κάνει να αναρωτηθείς εάν ήταν κίτρινο ή χρυσό το όχημα που μπήκες. Καλύτερο, μετρό.
Δεν αξίζει να ξοδέψει κάποιος μιάμιση ώρα πήγαινε και μιάμιση ώρα έλα οδικώς για το Σούνιο και το περίφημο ηλιοβασίλεμα που φιγουράρει συχνά-πυκνά στα social media. Ο Ναός του Ποσειδώνα είναι αρκετά μικρότερος απ’ ό,τι νομίζεις και όταν πέφτει ο ήλιος, η θέα στο μνημείο συμπληρώνεται από δεκάδες καραβάκια και πλοία που πιάνουν πόστο μπροστά-μπροστά για τον ίδιο λόγο.
Μέχρι να ενεργοποιηθούν οι ζώνες επισκεψιμότητας, το διασημότερο μουσείο της πρωτεύουσας και της χώρας τεστάρουν τα όρια επιμονής των χιλιάδων ανά ημέρα επισκεπτών: μέχρι και δύο ώρες φτάνει ο χρόνος αναμονής στην ουρά για την Ακρόπολη και τον Ιερό Λόφο το μεσημέρι, κάτω από τον καυτό ήλιο του αττικού ουρανού. Οπότε, μόνο πρωί-πρωί.
Και στην ουσία, αυτή είναι μια γενική αρχή που θα έπρεπε να διδάσκουν τα τουριστικά γραφεία: το μεσημέρι είναι αβίωτο στην Αθήνα το καλοκαίρι. Δεν υπάρχουν σκίαστρα (μόνο μεγάλοι περίπατοι), το ποσοστό πρασίνου είναι εγκληματικά χαμηλό κι οι μονάδες των air condition δουλεύουν αρειμανίως αυτές τις ώρες, βγάζοντας ακόμη παραπάνω ζέστη. Βρες κρυψώνα να κρυφτείς.
Για μπάνιο, ούτε να το σκέφτεσαι. Τα πρωινά, έχω πετύχει τουρίστες στη Συγγρού να ψάχνουν με το βλέμμα τους τα δρομολόγια που πηγαίνουν θάλασσα κι είναι αποκαρδιωτικό. Πώς να τους εξηγήσεις ότι το 26% από τις κοντινές παραλίες στα Νότια Προάστια είναι ακατάλληλες για μπάνιο και ότι ενδεχομένως να αποκτήσουν για σουβενίρ ένα επιπλέον χέρι;
Κανονικά, με την έκδοση σε κάθε εισιτήριο στο Καλλιμάρμαρο ο υπάλληλος θα έπρεπε να έλεγε «στην έφερα». Το Παναθηναϊκό Στάδιο είναι πράγματι ένα υπέροχο μνημείο, ανακατασκευασμένο σύμφωνα με αρχαίο στάδιο όπου γίνονταν οι πρώτοι σύγχρονοι αγώνες, αλλά μπαίνοντας μέσα δεν πρόκειται να δεις τίποτα παραπάνω απ’ όσα βλέπεις στην είσοδο. Εκτός εάν το θέμα είναι να βγάλεις μια καλή φωτογραφία.
Καμία σχέση με την Αρχαία Αγορά της Ρώμης δεν έχει η Αρχαία Αγορά της Αθήνας: οι τουρίστες ψάχνουν μάταια στον λόφο τα κατάλοιπα της κλασικής εποχής, έχοντας στο νου τους ότι βαδίζουν στα βήματα του Σωκράτη και του Αριστοτέλη, στη μήτρα της δημοκρατίας, αλλά τίποτα το εντυπωσιακό δεν έχει μείνει να θυμίζει εκείνη την εποχή – μονάχα θραύσματα.
© Alexandros Michailidis / SOOC
Η αλλαγή φρουράς στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη αποτελεί αγαπημένο θέαμα για τους τουρίστες που επισκέπτονται την πόλη μας, μόνο που αυτή η πολυκοσμία κάνει τελικά αδύνατη την παρακολούθηση της όλης διαδικασίας.
Η Βαρβάκειος Αγορά δεν είναι το food hall που φαντάζεται ένας τουρίστας, έχοντας κατά νου αντίστοιχα παραδείγματα σε ευρωπαϊκές πόλης. Βασικά, κάτι τέτοιο προς το παρόν δεν υπάρχει στην Αθήνα.
Και αν είναι ποτέ δυνατόν να φας καλά σε ταβέρνα στου Ψυρρή που σερβίρει φραπέ, μουσακά, κρέατα και θαλασσινά. Απλά, τρέξε μακριά.
