Λιγότερες μάσκες, περισσότερα παγουρίνα
Η επιλογή να γεμίσουν οι τσάντες της μαθητιώσας νεολαίας με ασύλληπτες ποσότητες παγουρίνων είναι αυτό που πραγματικά χρειαζόμασταν για να ηρεμήσουμε.
- 26 ΑΥΓ 2020
Ο τίτλος είναι ΑΛΑΦΡΩΣ παραπλανητικός. Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύoυν ότι οι μάσκες έχουν τσιπάκια, ότι μας έχουν τσακίσει στο 5G και ότι ο κορονοτέτοιος είναι ένα σατανικό σχέδιο κατασκευασμένο από τα σατανικά μυαλά της ΝΤΠ, του Σόρρος και του «Ρόθτσιλντ». Άλλωστε αν ΗΜΟΥΝ από αυτούς, σίγουρα ΔΕΝ θα έγραφα στο Oneman, γιατί “το Oneman τα παίρνει, πληρώνεται για να μας λέει κι αυτό τα παραμύθια του κράτους και των υπόλοιπων βολεμένων του συστήματο”. Άλλωστε αν ΗΜΟΥΝ από αυτούς θα ήμουν μάλαξ. Με περικεφαλαία. Με πλακάτ στην πλάτη που θα έγραφε «ΕΙΜΑΙ ΜΑΛΑΞ». Που είμαι δηλαδή. Αλλά όχι ΤΟΣΟ μάλαξ.
Ο τίτλος λοιπόν είναι ΑΛΑΦΡΩΣ παραπλανητικός, διότι ΑΣΦΑΛΩΣ και πιστεύω στην ύπαρξη του κορονοτέτοιου. Αλλά ακόμα κι εγώ, το τσιράκι του συστήματος, δεν μπορώ παρά να βάλω τον κορονοτέτοιο στην άκρη, όταν την θέση του έρχεται να πάρει κάτι άλλο, κάτι μεγαλύτερο, κάτι σπουδαιότερο. Η υπουργός Παιδείας, η Νίκη η Κεραμέως με το όνομα, μας ΑΝΑΓΚΑΣΕ να βάνουμε στην άκρη τον κορονοτέτοιο, τις μάσκες, τα αντισηπτικά, τις κοινωνικές αποστάσεις και όλα τα γνωστά, γιατί με μια της απόφαση, με μια της σκέψη που την έκαμε πραγματικότητα, τα έσβησε όλα. Έστω και για λίγο. Διότι τι άλλο μπορείς να σκεφτείς πέρα από το συγκλονιστικό: όλοι οι μαθητές θα βρουν στο θρανίο τους ένα παγουρίνο;
Τίποτα άλλο δεν μπορείς να σκεφτείς σας διαβεβαιώνω. Τώρα βέβαια, θα πεταχτούν κάποιοι και κάποιες που έχουν παιδιά και δεν είναι ανύπαντροι, αποτυχημένοι και εργένηδες στα 40 φεύγα τους όπως η αφεντιά μου και θα μου πουν πως εκείνοι δεν μπορούν να γελάσουν με την κατάσταση. Μαζί τους. Όντως δεν έχω παιδιά, όντως δεν χρειάζεται να ζυγίζω τις καταστάσεις και τις περιστάσεις σχετικά με την επιστροφή των παιδιών μου στο σχολείο και όντως δεν χρειάζεται να τραβάω τα μαλλιά μου, σχετικά με το απόλυτο κενό μιας τέτοιας απόφασης-ανακοίνωσης.
Διότι από μονάχη της, η απόφαση να δοθεί μια στρατιά από παγουρίνα στους μαθητάς δεν είναι κακή. Θέλω να πω, έχουμε ακούσει και έχουμε δει πολύ χειρότερα. Μιλάμε άλλωστε για μια χώρα που κάποια στιγμή έδωκε παραγγελία για υποβρύχια που έπλεαν στο νερό λες και είχαν πιει δέκα μπουκάλια ρετσίνα. Η απόφαση του παγουρίνου όμως ΑΠΟΓΕΙΩΝΕΤΑΙ ως ανακοίνωση όταν την ζευγαρώνεις με το υπόλοιπο σχέδιο (ή την απουσία αυτού, διαλέγετε και παίρνετε) που έχει εκφράσει το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο ούτε λίγο, ούτε πολύ μας έχει ήδη οδηγήσει στα εξής συμπεράσματα:
– Κανείς στο υπουργείο δεν έχει περάσει ούτε απόξω από κάποιο σχολείο από το 1970 και μετά
– Κανείς στο υπουργείο δεν έχει παιδιά.
– Κανείς στο υπουργείο δεν ξεπέρασε την φάση με τα παγουρίνα
Και αν τα πρώτα δύο καλό θα είναι να τα κοιτάξουν ΚΑΠΩΣ εκεί στο Υπουργείο, για το τρίτο οφείλω να σας πω ότι τους καταλαβαίνω. Έχει μια σχολική ιστορία το παγουρίνο. Μια ΘΡΥΛΙΚΗ σχολική ιστορία. Το περίφημο παγούρι με τα αυτάκια ΣΗΜΑΔΕΨΕ γενιές και γενιές σχολιαρόπαιδων. Τις γενιές που με τις τσάντες Παξός και ακόμα πιο πίσω, τις γενιές με τις κασετίνες με τα μαγνητάκια και τα συρταράκια για τις γομολάστιχες. Είναι δύσκολο να αφήσεις για πάντα πίσω τα σχολικά σου χρόνια ρε παιδί μου. Το πιάνω. Θες να κρατήσεις μια επαφή, που σε συνδυασμό με αυτό το νοσταλγικό φετίχ του «ΠΑΛΙΑ ΗΤΑΝ ΑΛΛΙΩΣ, ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΖΗΣΕΙ ΕΣΕΙΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΖΗΣΕΙ ΕΜΕΙΣ», φέρνει στην επιφάνεια διάφορα όμορφα.
Εurokinissi
Απλά να, μήπως να λύναμε άλλα, λίγο πιο βασικά θέματα σχετικά με την επανέναρξη των σχολείων, πριν προχωρήσουμε σε βαρύγδουπες ανακοινώσεις για τα παγουρίνα; Εκτός και τα έχουμε λύσει όλα εκεί στο Υπουργείο, οπότε αρχινάμε με τα παγουρίνα για ορεκτικό, έτσι ένα μεζεδάκι, για να προχωρήσουμε μετά στα κυρίως πιάτα, κοινώς τα πιο καίρια θέματα της εν λόγω ιστορίας.
Εγώ φιλικά τα λέω στο υπουργείο, εμένανε με κέρδισαν με τις νοσταλγικές τους κορώνες με τα παγουρίνα τους, αλλά μην μείνουμε ρε παιδιά στο ορεκτικό. Με παγουρίνα δεν χορταίνουμε ζγνώμη κιόλα.
Εκτός και αν η λύση που προτείνουν είναι το λεγόμενο safety in numbers. Δηλαδή να μοιράσουν τόσα παγουρίνα, να φλομώσουν τα σχολεία με τόσα αυτάκια που να ξεχάσουμε ΟΛΑ τα υπόλοιπα. Να μην μείνει με άλλα λόγια η κουβέντα για τα παγουρίνα ως το τσιτάτο του διαδικτύου για τις επόμενες 4-5 μέρες, αλλά να χτυπάει μόνιμη κάρτα. Να προτείνεται ως η λύση, ως η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα.
Τα παιδιά δεν φοράνε τις μάσκες; Ναι, αλλά έχουν παγουρίνα.
Οι γονείς δεν μπορούν να πείσουν τα παιδιά τους να φοράνε μάσκες; Ναι, αλλά εχουν παγουρίνα.
Δίνονται από το κράτος υφασμάτινες μάσκες, που όμως τονίζεται ευθαρσώς ότι ΔΕΝ λειτουργούν ως σωστή προστασία κόντρα στον κορονοτέτοιονα; Ναι, αλλά έχουν παγουρίνα.
Ο μέσος όρος μαθητών ανά τάξη που έχει στο μυαλό της η κυρία Κεραμέως έχει ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά από τον μέσο όρο μαθητών ανά τάξη στην πραγματικότητα; Ναι, αλλά έχουν παγουρίνα.
Τότε ναι. Αν η απάντηση σε όλα είναι το «ναι, αλλά δώκαμε παγουρίνα», τότε εγώ είμαι 100% μαζί τους.
Και ας έρθουν μετά οι κακοπροαίρετοι να μας πούνε ότι δεν είναι εκεί η ουσία του προβλήματος.
Θα πάρουν κι αυτοί ένα παγουρίνο και θα πάνε στην ευχή του καλού θεούλη.
