Christopher Furlong/Getty Images/Ideal Image
LOGOΔΙΑΡΡΟΙΑ

Η οπτική ταυτότητα της Eurovision

Ο Κωνσταντίνος Μίαρης αναλύει την οπτική ταυτότητα της Eurovision και δίνει το 12αρι του στα γραφικά που του προκάλεσαν περισσότερο ενδιαφέρον στην ιστορία του θεσμού.

Τη στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο, η ΑΕΚ ετοιμάζεται για τη μεγάλη φιέστα της στη Νέα Φιλαδέλφεια, ο μπασκετικός Ολυμπιακός φτιάχνει τις βαλίτσες του για το Final Four στο Κάουνας της Λιθουανίας και η ελληνική συμμετοχή της φετινής Eurovision παίρνει τον μακρύ δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα αφού δεν κατάφερε να κερδίσει τη συμμετοχή της στον τελικό του Σαββάτου στο Λίβερπουλ.

Eν αναμονή τροπαίων λοιπόν θυμήθηκα ότι πριν λίγο καιρό πήρα μέρος στη διαδικασία για την επιλογή του ελληνικού τραγουδιού της φετινής Eurovision και σήκωσα κι εγώ τη δική μου ‘’κούπα’’, δώρο της ΕΡΤ προς όλα τα μέλη της Επιτροπής Κοινού.

Στο άρθρο αυτό θα αποφύγω να σχολιάσω οτιδήποτε με μουσικά κριτήρια ή να κάνω προγνωστικά για την τελική κατάταξη. Βρίσκω αρκετά ενδιαφέρον σε έναν τέτοιο θεσμό να ενεργοποιηθεί πέρα από την ακοή και η όραση και με βάση αυτό να παρουσιάσω τη διαδρομή μιας οπτικής ταυτότητας που ενώ άλλαξε πολλάκις μέσα στα χρόνια κατάφερε να εδραιωθεί στην οπτική συνείδηση της πλειοψηφίας των μουσικόφιλων παγκοσμίως.

Το μακρινό 1957

Το πρώτο λογότυπο του διαγωνισμού εμφανίστηκε το 1957, στη δεύτερη διοργάνωση του θεσμού που έλαβε χώρα στη Φρανκφούρτη και αποτελούνταν από μια σειρά λέξεων με καλλιγραφικά γράμματα και 11 αστέρια.

Έκτοτε το λογότυπο της Eurovision άλλαξε γύρω στις 70 φορές. Μπορείτε να δείτε τις εκδοχές του ανά χρονολογία και διοργανώτρια χώρα στο παρακάτω video

Για λόγους οπτικής συνοχής, το 2004 στην Τουρκία εφαρμόστηκε για πρώτη φορά ένα γενικό λογότυπο στο οποίο η σημαία της χώρας υποδοχής εμφανίζεται στην καρδιά του. Κάθε χρόνο, η χώρα υποδοχής δημιουργεί ένα υπόθεμα το οποίο συνήθως συνοδεύεται και εκφράζεται με υπολογότυπο και σύνθημα. Το θέμα και το σύνθημα ανακοινώνονται από την EBU και τον εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα της χώρας υποδοχής.

Και το 12άρι πάει…

Το 12αρι μου με κλειστά μάτια το δίνω στην Κροατία για τη συνεργασία του Tomislav Mikulic με τον avant garde ζωγράφο Miroslav Šutej για το animated video που πρωτοέπαιξε στην τηλεόραση του Zάγκρεμπ στις 9 Μαϊου του 1990. Aλλόκοτο και εκκεντρικό, ψυχεδελικό και όμορφα άσχημο. So 90’s με λίγα λόγια…

12αρι επίσης και για τον σχεδιασμό του επικοινωνιακού υλικού της διοργάνωσης του 1969 από τον Salvaror Dali.

Eurovision 2023

Το θέμα της φετινής Eurovision είναι το “United By Music” και σχεδιάστηκε από την αγγλική Superunion σε συνεργασία με την ουκρανική Starlight Creative. Μία σειρά από παλλόμενες καρδιές, αντιπροσωπεύουν τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη μεταξύ των διαγωνιζόμενων και όχι μόνο χωρών.

H γραμματοσειρά που χρησιμοποιήθηκε για την καμπάνια ονομάζεται Penny Lane, και είναι εμπνευσμένη από τις χυτοσιδηρές πινακίδες του εικοστού αιώνα που αποτύπωναν τα ονόματα των δρόμων του Λίβερπουλ αποδίδοντας με τον τρόπο αυτό φόρο τιμής στην καλλιτεχνική κληρονομιά της πόλης.

BONUS

Η Ήρα, φίλη και φανατική της στήλης αυτής η οποία με παρότρυνε να γράψω το συγκεκριμένο άρθρο περίμενε πώς και πώς το bonus να είναι το Penny Lane των Beatles για ευνόητους λόγους. Ήρα με συγχωρείς αλλά αποφάσισα ότι εφόσον η ελληνική συμμετοχή πήγε μόνο για τσάι στο Liverpool να κλείσω με το Pennyroyal Tea των Nirvana.