ORIGINALS

Πώς θα περνούσες ένα βράδυ με την τηλεόραση των ονείρων σου;

Οι συντάκτες του ONEMAN γράφουν για εκείνο το βράδυ που θα αφιερώνονταν στην καλύτερη τηλεόραση που θα μπορούσαν να φανταστούν.

Θα σας πω τι έχει γίνει στο γραφείο από τις αρχές του Μουντιάλ. Στον χώρο ανάμεσα στα γραφεία μας και την κουζίνα (στρατηγική τοποθεσία, να τα λέμε αυτά) εγκαταστάθηκε μία Samsung UHD 4K Curved TV που πήραμε από τον Κωτσόβολο. Το moto τους λέει #pantadiplasas. Ε όπως καταλαβαίνεις εμείς είμαστε πάντα δίπλα στην τηλεόραση εδώ και 13 μέρες.

 

Δεν είμαστε όλοι λάτρεις της τεχνολογίας, δεν είμαστε όλοι ερωτευμένοι με τις τηλεοράσεις στο σπίτι μας (οι πιο πολλοί γιατί δεν έχουμε μια ωραία τηλεόραση στο σπίτι μας). Αλλά όπως συμβαίνει και με το κορίτσι που σου αρέσει, όταν βλέπεις κάτι το οποίο σε ξεπερνάει, δεν γίνεται να μην κάτσεις σαν χαζός να το χαζεύεις. Σε περίπτωση που δεν ξέρεις, UHD σημαίνει Ultra High Definition, 4K σημαίνει 2160p (αν είσαι από αυτούς που αναγνωρίζουν τα 720p και τα 1080p), Curved σημαίνει ότι η τηλεόραση είναι κυρτή. Δεν ξέρω αυτό γιατί είναι γαμάτο αλλά είναι ψαρωτικό. Μαινόμενοι επιστήμονες που εργάστηκαν επί χρόνια για την τεχνολογία curved, η οποία όπως θα έχεις δει θα εμφανιστεί και στα κινητά, δηλώνουν ότι η κλίση της ακολουθεί την καμπύλη του ματιού και προσφέρει πιο ξεκούραστη θέαση στο χρήστη. Όπως και να ‘χει δίνει τη δυνατότητα στον jivass να λέει κάθε μέρα το ίδιο αστείο ότι στις κυρτές δεν φαίνονται τα offside.

 

Ειδικά στον αγώνα Κόστα Ρίκα – Ιταλία που στο ημίχρονο ο freddos αποφάσισε να μας μάθει λίγο πώς λειτουργούν οι Smart TV και τι σημαίνει UHD 4K. Έβαλε να δούμε το trailer του Transformers που είναι γυρισμένο σε 4K και ορκίστηκα ότι θα μπορούσα να περάσω όλο το βράδυ βλέποντας trailer.

 

Εκεί είναι που σκεφτήκαμε να γράψουμε πώς θα περνάγαμε κι οι υπόλοιποι ένα βράδυ με μια τέτοια τηλεόραση. Πώς θα πέρναγε ο κάθε συντάκτης του ONEMAN ένα βράδυ με αυτή την τηλεόραση. Μην περιμένεις να διαβάσεις σοβαρά πράγματα, δεν είμαστε τέτοιοι.

Ένα ματς κρίκετ, τον τελικό του Μουντιάλ και το Game of Thrones απ’ την αρχή ο Ηλίας Αναστασιάδης

 

Τι θα δεις: Ως γνωστόν, το κρίκετ παίζεται σε ένα τεράστιο οβάλ γήπεδο που απλώνεται πολύ προς τα αριστερά και πολύ προς τα δεξιά. Το γήπεδο καλύπτει όλο το εύρος της τεράστιας οθόνης, η μπάλα δεν θα πέσει κάτω γιατί στα πλάγια η οθόνη κάνει τη λεγόμενη κούρμπα, άρα όλα ΟΚ. Ο τελικός του Μουντιάλ, άπαξ και δεν είσαι στο γήπεδο, είναι το απόλυτο τηλεοπτικό προϊόν της ιστορίας, άρα τσεκ και τέλος η επανάληψη του GoT σε τέτοια ανάλυση ίσως φανερώσει όλες τις λεπτομέρειες που μας διέφυγαν τέσσερις σεζόν τώρα.

Τι θα φας: Δέκα φακελάκια χαρίμπο, φυστίκια Αιγίνης και μια μεσαία πεπερόνι κλάσικ για τη λιγούρα.

Τι θα πιεις: Νερό και κόκα κόλα, τι πίνουν οι άνθρωποι δηλαδή;

Τι παρέα θα έχεις δίπλα σου: Εχμ, να, δεν ξέρω πώς θα το πάρεις, αλλά θέλω να τα δω όλα μόνος μου. Το κρίκετ δεν θα το καταλάβει κανείς έτσι κι αλλιώς, το ποδόσφαιρο όπως έχει δηλώσει και ο Θέμης, πρέπει να το βλέπεις μόνος σου και εντάξει, αν θέλει κάποιος να ξαναδούμε το GoT μαζί, το συζητάω, μην είμαι κι απόλυτος.

Χαζεύοντας πολύχρωμες μάχες με ρομπότ και τέρατα ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

 

Τι θα δεις: Το “Pacific Rim” και άλλες ταινίες σαν αυτο. Πολύχρωμες, εντυπωσιακές, που θες κάθε δευτερόλεπτο να χαζεύεις την οθόνη, με τέρατα και ρομπότ να παίζουν ξύλο. Η υψηλή ευκρίνεια δημιουργήθηκε για να δεις μπροστά σου ένα τάνκερ να χρησιμοποιείται ως ρόπαλο.

 

Τι θα φας: Ξεκάθαρα πίτσα. Αυτή την κλασική, την πεπερόνι, που ο φίλος Ηλίας τις προάλλες αβίαστα χαρακτήρισε, ‘η καλύτερη πίτσα του κόσμου’.

Τι θα πιεις: Μπύρα. Πάντα.

Τι παρέα θα έχεις δίπλα σου: Τους φίλους που είχαμε δει την ταινία στο σινεμά και φωνάζαμε μαζι κάθε πέντε λεπτά και γενικά όποιον εκτιμά λίγη φανταστική, εντυπωσιακή αφέλεια στο σινεμά. Ειδικά αν η εικόνα είναι τόσο υψηλής ευκρίνειας που τα χρώματα ζωντανεύουν μπροστά σου.

Φυσικά μπάσκετ ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

 

Τι θα δεις: Μπάσκετ. Ιδανικά φάιναλ-φορ. Ή “march madness”. Ή τελικούς ΝΒΑ. Ή ισπανικό πρωτάθλημα. ‘Η Α1. Για την ακρίβεια δεν έχει σημασία. Γιατί; Διότι μπάσκετ είναι η απάντηση, οποιαδήποτε κι αν είναι η ερώτηση.

Τι θα φας: Το μπάσκετ, το πιο υπέροχο άθλημα στον κόσμο, δεν είναι σαν το ποδόσφαιρο που μπορείς να κοιμηθείς ένα μισάωρο και πάλι να μην έχεις χάσει τίποτα. Οπότε θα προτιμήσω κάτι τσιμπητό (πχ πίτσα), παρά κάτι που τρώγεται με δύο χέρια (μπέργκερ;) και θα σου αποσπάσει την προσοχή.

Τι θα πιεις: Κοακόλα, γνωστή και ως φάρμακο.

Τι παρέα θα έχεις δίπλα σου: Καμία παρέα. Για να παρακολουθήσεις ένα παιχνίδι μπάσκετ πρέπει να είσαι μόνος σου, απόλυτα συγκεντρωμένος. Έτσι μόνο θα μπεις στο πνεύμα του ματς, στην τακτική των προπονητών και θα νιώσεις το ματς, έστω κι αν είσαι μακριά από το γήπεδο μπροστά από μια τεράστια οθόνη. Επίσης η ιδανική στάση είναι όρθιος. Αν δε η γραφικότητα σου ξεπερνά τα φυσιολογικά επίπεδα, τότε μπορείς και καθισμένος στη στάση “Σιμόνε Πιανιτζάνι” (γνωστή και ως Σούλης Μαρκόπουλος), με το ένα γόνατο κάτω και το χέρι στο πηγούνι.

Από το Σούρουπο ως την Αυγή με την τηλεόραση των ονείρων του, ο Χρήστος Δεμέτης

 

Τι θα δεις: Βαμπίρ, Σάλμα Χάγιεκ, Ρ. Ροντρίγκεζ στη σκηνοθεσία, Κουέντιν Ταραντίνο σε ρόλο και σενάριο, soundtrack που σπάει κόκαλα και μια από τις πιο αισθησιακές σκηνές στην ιστορία του σύγχρονου “καλτ” κινηματογράφου. Το From Dusk Till Dawn είναι από τις ταινίες που θες να τις δεις σε μια οθόνη 65 ιντσών. Για να πιάσεις την ατμόσφαιρα της, για να μπεις κυριολεκτικά μέσα στο αμέρικαν μπαρ που θα κάνει τον χορό της η Σάλμα και θα ακολουθήσει το απόλυτο μακελειό, για να το νοιώσεις όπως του αξίζει. Απαραίτητη συνοδεία ένα ποτήρι ουίσκι, μπέρμπον μάλλον και παρέα η κοπέλα μου που και αν τρομάζει με τα θρίλερ (αν μπορείς να το αποκαλέσεις θρίλερ) έχει μια σχεδόν μαζοχιστική τάση να τα βλέπει μέχρι τέλους. Αυτό που ωστόσο αρνείται να δει και θα έβλεπα σόλο, είναι το Walking Dead. Από την αρχή, από την πρώτη σεζόν ξανά, και στα καπάκια τη δεύτερη σεζόν του True Detective όταν με το καλό μας έρθει. After Dark και τα μυαλά στα κάγκελα (ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ στην ιστορία της μουσικής γενικά). Μετά τις 12 το βράδυ προφανώς. “That’s what I call a fucking show!” είπε ο Κλούνεϊ πριν σιγήσει, στην ταινία, για πάντα. Πραγματικά ΑΥΤΟ θες να το δεις σε μια 65αρα οθόνη. Ξεκάθαρα:

 

Τι θα φας: Μπέργκερ ή πίτσα, κατά προτίμηση κάτι σε πολύ καυτερό

Τι θα πιεις: Ουίσκι, μπέρμπον ή λευκή τεκίλα

Τι παρέα θα έχεις δίπλα σου: Girlfriend experience

Θέλει να ζήσει αιώνια αγαπημένος μαζί της ο Μάνος Μίχαλος

 

Τι θα δεις: Game of Thrones, Suits και Graceland. Με την τηλεόραση των ονείρων μου θέλω να κάνω σεξ. Ωπ, λάθος, αυτό έπρεπε να το πω για τη γυναίκα των ονείρων μου. Καλά δεν πειράζει, γλώσσα λανθάνουσα και κάτι δεν μας έλεγαν στα αρχαία; Οπότε, ναι, full βραδιά με την τηλεόραση των ονείρων μου θα ήθελα, να τη δω να μου αποκαλύπτει τα πιο απόκρυφα σημεία και pixels της, να τη δω να ουρλιάζει από τους ήχους των σπαθιών του Game of Thrones, να τη δω να χάνεται, προσπαθώντας να αποδώσει σωστά όλα τα κοστούμια του Mad Men και του Suits, να βλέπω δηλαδή και την τελευταία ραφή τους. Και αφού η πρώτη μας φορά, περάσει λίγο από το στάδιο του να τη μάθω και να με μάθει, μετά όταν λυθούμε και υπάρξει χημεία, θα δοκιμάσουμε πιο μεγάλα πράγματα. Ένα μαραθώνιο Graceland (γιατί θες να τα βλέπεις μονορούφι) με κύματα, παραλίες, αμμουδιές και ενίοτε πιστολιές, καμιά υπερπαραγωγή της Pixar (γιατί αν δεν δεις Pixar σε σούπερ τηλεόραση, τότε τι την πήρες;) και αν πάλι αυτά δεν αρκούν για να ζήσουμε μαζί, αιώνια αγαπημένοι και θέλει να με δοκιμάσει περισσότερο, να δει πού μπορώ να φτάσω για χάρη της, τότε εντάξει, θα το κάνω: Θα πάρω τον καλύτερο καναπέ του κόσμου και ένα super αυτόματο player. Να μην φύγω ποτέ από κοντά της.

Τι θα φας: KFC. Δύο κουβάδες.

Τι θα πιεις: Κόκα. Κόλα.

Τι παρέα θα έχεις δίπλα σου: Κανέναν, με την παρτάρα μου θα περάσω ωραία.

Ποιον κοροϊδέυει ο Χρήστος Χατζηιωάννου;

 

Τι θα δεις: Η πρώτη σκέψη είναι να βρεις μια ταινία σε 4K για να χαρείς στο έπακρο την τηλεόραση από τον Κωτσόβολο. Αλλά ποιον κοροϊδεύω; Θα ξεκινήσω με το Blackwater από Game of Thrones, θα συνεχίσω με ένα επεισόδιο Louie για να έχω αυτή την φανταστική σκατόφατσα και στις 65 ίντσες, θα ξαναδώ το τελευταίο επεισόδιο Modern Family γιατί σε 20 λεπτά κατάφερε να πει για τις σχέσεις όσα δεν έχει πει το Girls 3 χρόνια τώρα. Και μετά θα κάνω αυτό που πραγματικά θέλω. Μια βουτιά στην ένοχη απόλαυση τριών αγαπημένων μου ταινιών, με τους φίλους μου και το macho ανδρικό σύμπαν να στήνει το μεγαλύτερο ταυτόχρονο facepalm της ιστορίας. Κατά σειρά: Love Actually (σε repeat η σκηνή με τις κάρτες), Notting Hill (σε repeat το I’m just a girl) και A Good Year (σε repeat όλη η ταινία).

 

Τι θα φας: Κοίτα. Σε τηλεοπτικό χρόνο αυτά που έχω πει ότι θα δω είναι περίπου 7 ώρες. Άρα προλαβαίνω δύο γεύματα και γλυκό. Πίτσα μαργαρίτα με μανιτάρια από το Capanna και μια μακαρονάδα γιατί και το στομάχι μου είναι 65 ίντσες και πρέπει κάπως να το γεμίσω. Ενδιάμεσα μια συγχορδία παγωτού φιστίκι, nuts n berries, πραλίνα και σοκολάτα. Και για δεύτερο γεύμα μερικά burgerάκια από το Little diner.

Τι θα πιεις: Λευκό κρασί (Thema ή Όβηλο) στο πρώτο γεύμα και κοακόλα light στο υπόλοιπο της βραδιάς.

Τι παρέα θα έχεις δίπλα σου: Βρε γατάκια που θέλετε όλοι να είστε μόνοι σας. Τι αξία έχουν όλα αυτά που κάνεις στη ζωή αν δεν έχεις κάποιον να τα μοιράζεσαι; Τηλεοπτικούς μαραθωνίους κάνεις αγκαλιά με το κορίτσι σου. Εκτός αν μπορείς να πάρεις τις 65 ίντσες μετά στο κρεβάτι σου να κοιμηθείτε αγκαλιά. Και μην πεις ότι βολεύει γιατί είναι curved.

Ταξιδιωτικά ντοκιμαντέρ με τον Ian Wright ο Στέλιος Αρτεμάκης

 

Τι θα δεις: Ξέρεις το Lonely Planet προφανώς. Το έχεις ακούσει από τους ταξιδιωτικούς οδηγούς. Θα σου πω μια ιστορία λοιπόν. Ενας θεόμουρλος τύπος, με μοναδικό χιούμορ, hardcore ταξιδευτής, παιδί της γενιάς των τεκνοχίπιδων, έκανε τα καλύτερα ταξιδιωτικά στην ιστορία. Στην Αυστραλία θα πήγαινε για ένα stag night με βλάχους και όχι bungee jumping. Στην Ισλανδία θα έτρωγε σάπιο καρχαρία και όχι μπέργκερ στο λιμάνι. Προφανώς διαφορετικές εποχές τότε, προφάνως δεν μπορείς να συγκρίνεις με Μάικλ Πάλιν αλλά για μένα τα ντοκιμαντέρ του Ian Wright παραμένουν το απόλυτο. Πρώτη φορά τα είδα την εποχή που ήμουν φοιτητής στο Βιολογικό και σκέφτηκα ρε μήπως να αφήσω την επιστήμη να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο. Ή κάποιο ταξιδιωτικό περιοδικό; Ή κάποιος περιοδικό τέλος πάντων να γνωρίσω πράγματα που δε θα γνώριζα αλλιώς; Τελικά η μπίλια έκατσε πιο κοντά στο τελευταίο. Γι’ αυτό θα ήθελα να τα ξαναδώ σε μια κυρτή 65άρα. Να δω αυτόν τον κόσμο του Ian Wright.

 

Τι θα φας: Θα ήθελα πίτσα μανιτάρια – τέσσερα τυριά

Τι θα πιεις: Θα ήθελα ένα λευκό μοσχάτο δροσερό

Τι παρέα θα έχεις δίπλα σου: Θα ήθελα να είμαι απολύτως μόνος μου. 65 ίντσες δικές μου. Εγώ και ο Wright στην άλλη πλευρά της κούρβας. Χωράμε άνετα νομίζω.

Tον νέο Πλανήτη των Πιθήκων ο Πάνος Κοκκίνης

 

Μια τέτοια τηλεόραση, με τέτοιες ίντσες, τέτοια ευκρίνεια και τέτοιο ήχο, είναι φτιαγμένη για blockbuster και μόνο. Συγκεκριμένα εκείνα τα blockbuster που δεν πρόλαβες να πας να δεις σινεμά. Ή, όπως τον πλανήτη, με τον οποίο έχω κόλλημα τόσο εγώ όσο και η σύζυγος (τα έχουμε δει όλα, ακόμη και τα ‘σαπάκια’) που προτιμάς να δεις ένα βράδυ στο καθιστικό, με τα φώτα κλειστά, το παιδί στη γιαγιά του, το dolby να κάνει τα δικά του ‘αεροπλανικά’ και 1-2 σακουλάκια από τα ‘καλά’ τσιπς απλωμένα μπροστά σου. Ξέρεις ποια λέω, εκείνα τα πανάκριβα που είναι χειροποίητα και φτιαγμένα στα μπούτια παρθένων. Ή μήπως τα μπερδεύω με τα Κουβανέζικα πούρα; Δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι να δούμε ποιος τελικά θα έχει το πάνω χέρι, ο άνθρωπος ή οι πίθηκοι; Επίσης, εννοείται πως πριν πατήσουμε το play για να δούμε τα καινούργια, οφείλουμε να έχουμε δει ξανά όλα τα παλιά.

(Νηστικός, διψασμένος και χωρίς παρέα ο Κοκκίνης)